Zepbound (tirzepatyd) jest lekiem na receptę do wstrzykiwań stosowanym do kontroli masy ciała u osób dorosłych, które są otyłe lub mają nadwagę z chorobą związaną z wagą. Aktywny składnik leku – tirzepatyd – naśladuje naturalne hormony wytwarzane przez nasz organizm po jedzeniu. Lek ten jest również zatwierdzony do leczenia umiarkowanego do ciężkiego obturacyjnego bezdechu sennego u osób dorosłych z otyłością. Zepbound powinien być stosowany wraz z dietą o obniżonej kaloryczności i zwiększoną aktywnością fizyczną.
Poniżej wyjaśnimy mechanizm działania leku Zepbound i jego wpływ na nasz organizm.
Naturalne sygnały głodu i sytości naszego organizmu
Kiedy jemy, jelita uwalniają kilka hormonów, które wysyłają sygnały do mózgu. Dwa kluczowe hormony w tym procesie to zależny od glukozy polipeptyd insulinotropowy (GIP) i glukagonopodobny peptyd-1 (GLP-1). Hormony te sygnalizują mózgowi, że organizm otrzymał pożywienie i pomagają regulować sposób, w jaki organizm przetwarza składniki odżywcze.
GIP i GLP-1 pełnią wiele funkcji. Te dwa hormony spowalniają szybkość, z jaką żołądek uwalnia pokarm do jelit. To wolniejsze opróżnianie pomaga czuć się sytym przez dłuższy czas. Hormony te sygnalizują również trzustce uwalnianie insuliny, gdy poziom cukru we krwi wzrasta, a insulina pomaga komórkom wchłaniać glukozę z krwiobiegu. Ponadto hormony te zmniejszają ilość glukagonu uwalnianego przez wątrobę, co zapobiega wytwarzaniu przez nią nadmiaru glukozy.
Zepbound naśladuje naturalne hormony
Tirzepatyd działa jako substancja o podwójnym działaniu agonistycznym, co oznacza, że lek ten aktywuje receptory zarówno dla GIP, jak i GLP-1. Receptory to specjalne białka na komórkach, które wykrywają sygnały – takie jak hormony lub substancje chemiczne – i wywołują reakcję komórki. Po wstrzyknięciu leku Zepbound wiąże się on z tymi samymi receptorami, z którymi wiązałyby się naturalne GIP i GLP-1. Zepbound ma jednak znaczącą przewagę: lek pozostaje aktywny w organizmie znacznie dłużej niż naturalne hormony.
Jelita uwalniają GIP i GLP-1 do krwiobiegu, gdy pokarm dostaje się do układu pokarmowego. Po uwolnieniu do krwiobiegu, GIP i GLP-1 podróżują do wielu miejsc:
- Trzustka: gdzie hormony te stymulują uwalnianie insuliny i zmniejszają wydzielanie glukagonu.
- Mózg: gdzie hormony te wpływają na ośrodki apetytu w podwzgórzu i innych regionach.
- Żołądek: gdzie hormony te spowalniają opróżnianie żołądka.
- Inne narządy: w tym serce, wątroba i tkanka tłuszczowa, gdzie hormony te mogą mieć dodatkowe działanie.
Te dwa hormony krążą w całym organizmie, ale wpływają tylko na komórki, które mają specyficzne receptory dla GIP i GLP-1. Zepbound działa poprzez podróżowanie do tych samych miejsc i aktywowanie tych samych receptorów, które aktywowałyby naturalne GIP i GLP-1.
Naturalne hormony GIP i GLP-1 rozkładają się w ciągu kilku minut po ich uwolnieniu przez organizm. Natomiast Zepbound pozostaje aktywny przez 5-7 dni. Ta przedłużona aktywność oznacza, że lek może zapewniać ciągłe działanie przez cały tydzień za pomocą tylko jednego wstrzyknięcia.
Wpływ na apetyt i spożycie pokarmu
Zepbound bezpośrednio wpływa na obszary mózgu, które kontrolują apetyt. Lek ten aktywuje receptory w podwzgórzu i innych obszarach mózgu zaangażowanych w regulację głodu. Gdy lek Zepbound aktywuje te receptory, dochodzi do kilku zmian:
- Mózg otrzymuje silniejsze sygnały sytości po jedzeniu
- Uczucie głodu zmniejsza się między posiłkami
- Zmniejsza się apetyt na jedzenie, zwłaszcza wysokokaloryczne.
- Reakcja nagrody na jedzenie zmienia się, sprawiając, że jedzenie staje się mniej atrakcyjne.
Efekty te pomagają spożywać mniej kalorii w ciągu dnia. Wiele osób przyjmujących lek Zepbound zgłasza, że czuje się usatysfakcjonowana mniejszymi porcjami i rzadziej odczuwa głód.
Wpływ na opróżnianie żołądka
Zepbound znacznie spowalnia opróżnianie żołądka, co oznacza, że pokarm pozostaje dłużej w żołądku, zanim trafi do jelit. Ten wolniejszy ruch ma praktyczne konsekwencje dla kontroli masy ciała. Gdy pokarm pozostaje w żołądku dłużej, po posiłku odczuwasz sytość przez dłuższy czas. Ta długotrwała sytość zmniejsza prawdopodobieństwo, że będziesz szukać dodatkowego jedzenia lub przekąsek.
Wolniejsze opróżnianie żołądka wpływa również na poziom cukru we krwi. Ponieważ składniki odżywcze dostają się do krwiobiegu bardziej stopniowo, poziom cukru we krwi wzrasta wolniej po posiłkach. Ta stabilniejsza reakcja na poziom cukru we krwi pomaga zapobiegać gwałtownym skokom, które mogą wywoływać głód i apetyt.
Wpływ na kontrolę poziomu cukru we krwi
Zepbound poprawia sposób, w jaki organizm radzi sobie z glukozą na kilka sposobów. Lek ten stymuluje trzustkę do uwalniania większej ilości insuliny, gdy poziom cukru we krwi wzrasta, ale efekt ten zależy od poziomu glukozy. Gdy poziom cukru we krwi spada do normalnego poziomu, lek Zepbound nie zwiększa wydzielania insuliny, co pomaga zapobiegać niebezpiecznym epizodom niskiego poziomu cukru we krwi.
Jednocześnie Zepbound zmniejsza wydzielanie glukagonu z trzustki. Glukagon normalnie sygnalizuje wątrobie uwolnienie zmagazynowanej glukozy do krwiobiegu. Obniżając poziom glukagonu, Zepbound pomaga zapobiegać dodawaniu przez wątrobę niepotrzebnej glukozy, gdy poziom cukru we krwi jest już na odpowiednim poziomie.
Te połączone efekty oznaczają, że poziom cukru we krwi pozostaje bardziej stabilny przez cały dzień. W przypadku osób z cukrzycą typu 2 ta lepsza kontrola może prowadzić do obniżenia poziomu hemoglobiny A1C. Poziom hemoglobiny A1C odzwierciedla średni poziom cukru we krwi w ciągu ostatnich 2-3 miesięcy.
Zmiany w wydatkowaniu energii
Badania sugerują, że Zepbound wpływa na sposób, w jaki nasz organizm wykorzystuje energię. Lek ten wydaje się wpływać na tempo metabolizmu i efektywność spalania kalorii przez organizm. Niektóre badania wskazują, że tirzepatyd pomaga zachować beztłuszczową masę mięśniową podczas odchudzania, co ma znaczenie, ponieważ tkanka mięśniowa spala więcej kalorii w spoczynku niż tkanka tłuszczowa.
Lek może również wpływać na sposób, w jaki organizm magazynuje i wykorzystuje tłuszcz. Poprawiając wrażliwość na insulinę, Zepbound pomaga komórkom lepiej reagować na sygnały insuliny. Ta zwiększona wrażliwość oznacza, że organizm może skuteczniej przenosić glukozę do komórek w celu uzyskania energii, zamiast magazynować nadmiar kalorii w postaci tłuszczu.
Jak nasze ciało przetwarza Zepbound
Po wstrzyknięciu leku Zepbound pod skórę, stopniowo przedostaje się on do krwiobiegu. Struktura molekularna tirzepatydu sprawia, że jest on odporny na działanie enzymów, które szybko rozkładają naturalne GIP i GLP-1. Odporność ta wyjaśnia, dlaczego Zepbound pozostaje aktywny przez kilka dni, a nie tylko kilka minut.
Lek wiąże się z białkami we krwi, co dodatkowo wydłuża czas pozostawania tirzepatydu w krążeniu. Wiązanie z białkami tworzy efekt rezerwuaru, powoli uwalniając aktywny lek w czasie. Organizm ostatecznie rozkłada tirzepatyd w normalnych procesach metabolicznych, głównie w wątrobie i nerkach.
Długoterminowa poprawa metabolizmu
Oprócz natychmiastowego wpływu na apetyt i poziom cukru we krwi, Zepbound powoduje długoterminowe zmiany w metabolizmie. Wraz ze spadkiem masy ciała zazwyczaj poprawia się wrażliwość na insulinę, co oznacza, że komórki lepiej reagują na sygnały insuliny. Ta zwiększona wrażliwość może przerwać cykl insulinooporności, który często towarzyszy otyłości i cukrzycy typu 2.
Lek ten może również zmniejszać markery stanu zapalnego w organizmie. Nadmiar tkanki tłuszczowej, szczególnie wokół narządów wewnętrznych, wytwarza substancje zapalne, które przyczyniają się do chorób metabolicznych. Ponieważ Zepbound pomaga zredukować tkankę tłuszczową, markery stanu zapalnego często również się zmniejszają.
Niektóre badania wskazują, że tirzepatyd może mieć korzystny wpływ na tłuszcz w wątrobie. U wielu osób z otyłością rozwija się stłuszczenie wątroby, w którym nadmiar tłuszczu gromadzi się w komórkach wątroby. Poprawiając ogólny metabolizm i promując utratę wagi, Zepbound może pomóc zmniejszyć zawartość tłuszczu w wątrobie.
Znaczenie stopniowego zwiększania dawki
Lekarze zazwyczaj rozpoczynają leczenie pacjentów od niskiej dawki leku Zepbound i stopniowo zwiększają dawkę przez kilka miesięcy. Ta stopniowa eskalacja służy ważnym celom. Układ trawienny potrzebuje czasu, aby dostosować się do wolniejszego opróżniania żołądka, które powoduje lek Zepbound. Rozpoczęcie od niższych dawek zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia znacznych nudności lub innych działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego.
Stopniowe zwiększanie dawki pozwala również organizmowi dostosować się do zmian apetytu i nawyków żywieniowych. Wiele osób stwierdza, że ich stosunek do jedzenia zmienia się znacząco po zastosowaniu leku Zepbound, a wolniejsze zwiększanie dawki zapewnia czas na dostosowanie się do tych zmian zarówno pod względem psychologicznym, jak i fizycznym.
Discussion about this post