Cybernękanie przewyższa zastraszanie jako najczęstszy rodzaj nękania

Wewnętrzne spojrzenie na cyberprzemoc z perspektywy nastolatka

Cyberprzemoc to narastający problem, który dotyka dzieci na całym świecie. Po raz pierwszy od lat cyberprzemoc przewyższyła znęcanie się jako najczęstszy rodzaj nękania, jakiego doświadczają uczniowie gimnazjów i szkół średnich.

W rzeczywistości, według raportu Pew Research Center, 59% nastolatków w USA wskazało, że padło ofiarą cybernękania lub nękania w Internecie.Większość nastolatków, aż 90%, twierdzi, że jest to poważny problem dla dzieci w ich wieku.

Rodzaje cyberprzemocy

Najczęstszym rodzajem nękania, którego doświadczają nastolatki w Internecie, jest wyzwiska, przy czym 42% nastolatków wskazuje, że zostały wyrzucone w sieci obraźliwymi wyzwiskami.Co więcej, około jedna trzecia nastolatków wskazuje, że ktoś rozpuścił plotki lub plotki na ich temat w Internecie.

Innym sposobem nękania nastolatków w Internecie jest wysyłanie wulgarnych wiadomości lub zdjęć, co jest również znane jako seksting. Siedem procent nastolatków twierdzi, że ktoś udostępnił im wyraźne zdjęcia bez ich zgody.

W porównaniu z innymi rodzajami nękania w Internecie seksting występuje stosunkowo rzadko, ale jest to ogromny problem dla rodziców. Pięćdziesiąt siedem procent rodziców twierdzi, że martwią się, że ich dzieci wysyłają lub otrzymują zdjęcia o charakterze jednoznacznie seksualnym.

Tymczasem 21% nastolatków zostało zadręczonych przez innych, pytających, gdzie są, z kim są i co robią.Dla wielu tego rodzaju wymagające zachowanie jest pierwszym sygnałem ostrzegawczym nadużywania randek i nie należy go lekceważyć.

Czynniki wpływające

Wydaje się, że dane demograficzne mają wpływ na to, które nastolatki są celem cyberprzemocy i jakiego rodzaju prześladowania w Internecie doświadcza dana osoba. Płeć, socjoekonomia i sposób, w jaki nastolatek jest „online” przyczyniają się do tego, czy i jak dana osoba może być celem.

Płeć

Chociaż nastolatki każdej płci są równie narażone na cyberprzemoc, istnieją pewne różnice w rodzajach nękania w Internecie, z którymi się spotykają: 60% dziewcząt i 59% chłopców doświadcza co najmniej jednego rodzaju nękania w Internecie, takiego jak wyzwiska. rozpowszechnianie plotek, otrzymywanie wyraźnych wiadomości, dręczenie o tym, gdzie się znajdują i otrzymywanie fizycznych gróźb.

Na przykład 39% dziewcząt twierdzi, że ktoś rozpowszechnia plotki lub plotki na ich temat w Internecie, w porównaniu z zaledwie 26% chłopców. Dziewczęta również częściej niż chłopcy otrzymują wyraźne obrazy, o które nie prosiły.

Dochód

Na szczycie listy biedniejszych rodzin znajdują się zagrożenia fizyczne. W rzeczywistości 24% nastolatków z dochodami gospodarstw domowych poniżej 30 000 USD było celem fizycznych zagrożeń w Internecie, w porównaniu z zaledwie 12% nastolatków w gospodarstwach domowych zarabiających 75 000 USD lub więcej.

Dochód przyczynia się również do częstotliwości nękania w Internecie. Nastolatkowie z rodzin o niższych dochodach częściej niż osoby z rodzin o wyższych dochodach doświadczają pewnych rodzajów nękania w Internecie.

Obecność w sieci

Prawdopodobieństwo wystąpienia cyberprzemocy jest również związane z tym, jak często nastolatek korzysta z Internetu. Na przykład aż 45% nastolatków wskazuje, że prawie cały czas jest online. A te nastolatki są bardziej narażone na nękanie i cybernękanie. W rzeczywistości prawie 70% nastolatków, którzy twierdzą, że prawie cały czas są online, doświadczyło jakiejś formy cyberprzemocy, w porównaniu z 53% nastolatków, którzy korzystają z Internetu kilka razy dziennie.

Gdzie to występuje

Według brytyjskiej organizacji zajmującej się zwalczaniem nękania, Ditch the Label, większość cyberprzemocy, której doświadczają dzieci, ma miejsce na Instagramie.

Czterdzieści dwa procent ankietowanych osób twierdzi, że było prześladowanych na Instagramie, w porównaniu z 37% na Facebooku i 31% na SnapChacie.

Spośród rodzajów nękania, których doświadczyli, 24% stwierdziło, że ich prywatne informacje zostały udostępnione online. Tymczasem 27% udostępniło zdjęcia i filmy wbrew ich woli, a 18% niesłusznie zgłosiło swój profil.

Interwencja dla dorosłych

Ponieważ całe to nękanie ma miejsce w Internecie, nastolatki są bardzo rozczarowane tym, jak dorośli w ich życiu radzą sobie z cyberprzemocą. Według badań przeprowadzonych przez Pew większość nastolatków jedynymi dorosłymi osobami, które odpowiednio radzą sobie z nękaniem w Internecie, są ich rodzice. W rzeczywistości 59% nastolatków uważa, że rodzice wykonują przyzwoitą pracę, rozwiązując ten problem.

Nastolatki są bardzo rozczarowane tym, jak nauczyciele, politycy, firmy zajmujące się mediami społecznościowymi i osoby postronne reagują na cyberprzemoc.

Według badań 79% nastolatków uważa, że politycy kiepsko radzą sobie z problemem, podczas gdy 66% jest rozczarowanych przypadkowymi świadkami, a 58% uważa, że nauczyciele nie radzą sobie odpowiednio z cyberprzemocą.

Oczywiście wszystko musi się zmienić, aby rozwiązać problemy związane z cyberprzemocą, zwłaszcza że występuje ono częściej niż inne rodzaje prześladowania.

Wskazówki dotyczące przeciwdziałania cyberprzemocy

Co rodzice i inni dorośli mogą zrobić, aby pomóc dzieciom doświadczającym cyberprzemocy, a nawet zapobiec występowaniu prześladowania?

Rozpoznaj, że zdarza się to często

Jednym z pierwszych kroków w walce z cyberprzemocą jest uznanie, że nie jest to sprawa przypadkowa. Każdego dnia dzieci są nękane przez cyberprzestępców. Udostępniane są ich zdjęcia, krążą plotki i wyzywa się ich imiona – wszystko w dużych ilościach.

Chociaż dorośli nie zawsze są świadkami cybernękania, muszą zdawać sobie sprawę, że nadal się ono zdarza.

Ustal wytyczne dla szkoły

Wielokrotnie nauczyciele i administratorzy uważają, że cyberprzemoc często występuje po godzinach lekcyjnych, więc wykracza poza ich zakres odpowiedzialności. Ale faktem jest, że cyberprzemoc prawie zawsze przenika szkolne korytarze, gdy uczniowie szepczą i rozmawiają o tym, co zobaczyli w Internecie. W rezultacie zakłócenia spowodowane cyberprzemocą często wpływają na środowisko edukacyjne.

W związku z tym w najlepszym interesie szkoły jest nie tylko wprowadzenie silnej polityki przeciwdziałania cyberprzemocy, ale także wdrożenie konsekwencji dla uczniów biorących udział w cyberprzemocy.

Wzmocnij przechodniów

Wiele razy ludzie, którzy są świadkami nękania w Internecie, nie mają pojęcia, co zrobić ani jak zareagować, ale jest wiele rzeczy, które mogą zrobić, jeśli są upoważnieni.

Po pierwsze, mogą unikać komentowania, lubienia lub ponownego publikowania wszystkiego, co krzywdzi inną osobę. Po drugie, jeśli czują się wystarczająco pewnie, mogą nawet skomentować post, który zniechęca ludzi do dalszego nękania.

Osoby postronne mogą również pomóc, zgłaszając to, co widzą, nie tylko dostawcy mediów społecznościowych, ale także zaufanej osobie dorosłej.

Lobby na rzecz silniejszych wytycznych dotyczących mediów społecznościowych

W tej chwili niewiele jest zarządzania serwisami społecznościowymi. Większość postrzega je jako ramię Pierwszej Poprawki. Ale czy mowa nienawiści, groźby i inne rodzaje nękania naprawdę są częścią wolności słowa?

Napisz do lokalnych polityków i podziel się swoimi obawami dotyczącymi narastającego problemu cyberprzemocy.

Zachęć ich do przyjęcia silniejszych przepisów w twoim stanie, które chronią ofiary cyberprzemocy, jednocześnie służąc odstraszaniu tych, którzy angażują się w tę praktykę.

Wspieraj ofiary cyberprzemocy

Konsekwencje cyberprzemocy są znaczące. Z tego powodu niezwykle ważne jest, aby rodzice i nauczyciele wspierali każdego, kto jest celem cyberprzestępców i nauczyli ich, jak reagować. Ignorowanie cybernękania lub zmniejszanie jego wpływu tylko wzmacnia reakcję emocjonalną ofiary.

W związku z tym niezwykle ważne jest, aby ofiary cyberprzemocy wiedziały, że nie wszyscy wierzą w kłamstwa zamieszczane w Internecie, a co ważniejsze, że nie są sami.

Wdrażaj programy, które zmieniają klimat w szkole

Często cybernękanie i zastraszanie nasilają się, ponieważ mają publiczność w szkole lub zapewniają nękającemu jakiś inny rodzaj korzyści. Kluczem jest zatem zmiana sposobu postrzegania cyberprzemocy w szkole.

Jeśli uczniowie uznają, że cyberprzemoc jest okrutna i nie do zaakceptowania, a pomysł ten przyjmie się w kręgach społecznych, liczba przypadków cyberprzemocy doświadczanej w konkretnej szkole drastycznie się zmniejszy.

Celem powinna być zmiana klimatu w szkole, aby cyberprzemoc nie była już akceptowaną praktyką, a dzieci, które się w nią angażują, nie otrzymały oczekiwanych rezultatów.

Wspieranie otwartej komunikacji

Ponieważ nastolatki często czują, że nauczyciele i administratorzy przymykają oczy na cyberprzemoc, ważne jest, aby zmienić to postrzeganie. Jednym ze sposobów na to jest zachęcenie uczniów do otwartej rozmowy o tym, co widzą i doświadczają w Internecie i na szkolnych korytarzach.

Kiedy uczniowie czują, że są wysłuchani, są bardziej skłonni do zgłaszania tego, czego są świadkami, a kiedy to robią, nauczyciele są lepiej przygotowani do radzenia sobie z cyberprzemocą, zanim wymknie się to spod kontroli.

Jednym ze sposobów, w jaki można to osiągnąć, jest organizowanie grup fokusowych, które zachęcają uczniów do dzielenia się tym, co widzą, i burzy mózgów na temat zmiany środowiska w szkole i Internecie.

Buduj partnerstwo między rodzicami a szkołami

Według badań, duży odsetek nastolatków uważa, że ich rodzice odpowiednio zajęli się cyberprzemocą.W związku z tym ważne jest, aby szkoły włączyły tych rodziców do swoich działań zapobiegających nękaniu. Rodzice wnoszą do stołu ważny element i nigdy nie powinni być marginalizowani lub pomniejszani ze względu na rolę, jaką mogą odegrać w zapobieganiu nękaniu.

Zbyt często administratorzy szkół i nauczyciele chcą trzymać rodziców i innych członków społeczności na dystans, ale to osłabia ich wysiłki. Kiedy szkoły mają akceptację rodziców, odniosą większy sukces.

Cyberprzemoc to narastający problem, który prawdopodobnie nie zniknie w najbliższym czasie. W związku z tym nastolatki muszą być wykształcone, aby stać się kompetentnymi obywatelami cyfrowymi.

Zbyt często nastolatkom łatwo jest ukryć się za ekranem komputera i mówić krzywdzące rzeczy. Poczucie anonimowości lub izolacji przez komputer często prowadzi ich do robienia i mówienia rzeczy, o których nigdy nie marzyli, aby zrobić osobiście.

Z tego powodu ważne jest, aby rodzice i nauczyciele uczyli dzieci prawidłowej etykiety cyfrowej. Dopiero wtedy wyzwiska i plotki się skończą.