Lek stosowany do podnoszenia poziomu glukozy w nagłych wypadkach
GlucaGen (glukagon) to wstrzykiwany lek na receptę stosowany w leczeniu bardzo niskiego poziomu cukru we krwi lub hipoglikemii u osób z cukrzycą, gdy inne opcje nie są dostępne. Działa poprzez wyzwalanie przez wątrobę zmagazynowanego cukru, podnosząc poziom cukru we krwi.
W przeciwieństwie do cukru (glukozy lub dekstrozy), GlucaGen można wstrzykiwać bezpośrednio do mięśnia, co ułatwia jego użycie w nagłych wypadkach. Może być podawany przez przeszkolonych opiekunów w domu, ratowników lub pracowników służby zdrowia.
Glukagon jest również stosowany w niektórych obrazach diagnostycznych i poza wskazaniami do leczenia przedawkowania dwóch klas leków nasercowych.
Zastosowania
Glukagon należy do klasy środków farmaceutycznych znanych jako środki hormonalne, które są naturalnymi lub syntetycznymi wersjami hormonów.
Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła glukagon do dwóch zastosowań:
- Leczenie doraźne ciężkiej hipoglikemii u dorosłych i dzieci z cukrzycą
- Jako pomoc diagnostyczna w badaniach obrazowych, w szczególności tomografii komputerowej (CT) i rezonansie magnetycznym (MRI) przewodu pokarmowego (GI)
Ciężka hipoglikemia
Niski poziom cukru we krwi jest potencjalnie zagrażającym życiu stanem nagłym, najczęściej obserwowanym u pacjentów z cukrzycą insulinozależną. Pacjenci z tym schorzeniem kontrolują poziom cukru we krwi za pomocą kombinacji wstrzykiwanych wersji insuliny i diety. Łatwo jest przypadkowo wymusić zbyt niski poziom cukru we krwi, co prowadzi do nagłej hipoglikemii.
Ogólnie, ciężką hipoglikemię definiuje się jako pomiar glukozy wynoszący 70 miligramów na decylitr (mg/dl) lub 3,9 milimoli na litr (mmol/l) lub mniej. Wiąże się to z dezorientacją lub śpiączką.
Preferowanym sposobem leczenia hipoglikemii jest zwiększenie poziomu cukru we krwi pacjenta poprzez spożycie węglowodanów. Innymi słowy, jedz cukier.
Ponieważ hipoglikemia powoduje dezorientację, aw niektórych ciężkich przypadkach utratę przytomności, mogą nie być w stanie niczego zjeść. W takim przypadku może pomóc tylko wstrzykiwany glukagon lub aerozol do nosa z glukagonem.
Ratownicy medyczni (ratownicy medyczni, pielęgniarki ratunkowe i lekarze ratunkowi) mają dostępną dożylną dekstrozę jako lek ratunkowy do leczenia pacjentów z hipoglikemią. Ale dekstroza nie jest dostępna dla pacjentów lub członków rodziny bez przeszkolenia medycznego.
Wcześniej pacjenci i ratownicy niezawodowi mogli podawać wyłącznie glukozę połkniętą doustnie bez pomocy lekarza. Glukoza doustna jest po prostu węglowodanem i wystarczy prawie każdy węglowodan. Pacjenci często dobrze reagują na takie rzeczy, jak zamrożony koncentrat soku lub inne cukry proste w nagłych przypadkach łagodnej hipoglikemii.
GlucaGen zapewnia pracownikom służby zdrowia i innym osobom możliwość leczenia ciężkich przypadków hipoglikemii bez aktywnego udziału pacjenta.
American Diabetes Association (ADA) twierdzi, że glukagon powinien być przepisywany wszystkim osobom ze zwiększonym ryzykiem hipoglikemii poziomu 2 lub 3, więc jest dostępny w razie potrzeby. Hipoglikemię poziomu 2 definiuje się jako stężenie glukozy we krwi <54 mg/dl (3,0 mmol/l); Hipoglikemia poziomu 3 jest definiowana jako ciężkie zdarzenie ze zmienionym funkcjonowaniem psychicznym i/lub fizycznym, które wymaga pomocy.
Diagnostyka obrazowa
Glukagon jest stosowany w niektórych procedurach obrazowania wraz ze skanami MRI lub CT do obserwacji funkcji żołądka.
Glukagon rozluźnia mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i tymczasowo zatrzymuje motorykę jelit, aby umożliwić wykonanie wyraźnych zdjęć.
Zastosowania poza etykietą
Wysokie dawki glukagonu są często stosowane w leczeniu przedawkowania beta-blokerów i blokerów kanału wapniowego, obu leków nasercowych. Skutki działania glukagonu w tym zakresie są dobrze udokumentowane, jeśli nie do końca poznane.
Glukagon poprawia częstość akcji serca i ciśnienie krwi u pacjentów, którzy przyjmowali zbyt wiele beta-blokerów lub blokerów kanału wapniowego.
W takich przypadkach glukagon działa krótko i może wymagać podania we wlewie (kroplówce dożylnej) w celu utrzymania jakiejkolwiek istotnej zmiany pojemności minutowej serca.
Przed podjęciem
Glukagon jest dostępny przede wszystkim jako lek ratunkowy do stosowania podczas ciężkich epizodów hipoglikemii. Opiekunowie pacjentów zagrożonych ciężką hipoglikemią mogą otrzymać zestaw ratunkowy z glukagonem i przeszkolenie w jego obsłudze.
Środki ostrożności i przeciwwskazania
Niektórzy pacjenci nie powinni otrzymywać GlucaGen ze względu na ich historię medyczną. Jednak ciężka hipoglikemia jest poważną sytuacją wymagającą natychmiastowego leczenia.
Jeśli pacjent nie jest w stanie porozumieć się z ratownikiem, a jego historia medyczna jest nieznana, glukagon może być podawany jako część stałego protokołu leczenia.
Następujące informacje, jeśli są znane, mogą uniemożliwić pacjentowi otrzymanie GlucaGenu:
-
Guz nadnerczy: u pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy w wywiadzie może wystąpić ciężka reakcja na wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie) po podaniu glukagonu.
-
Guzy trzustki: Pacjenci z insulinoma lub glukagonoma w wywiadzie mogą mieć wtórną hipoglikemię po zastosowaniu glukagonu.
-
Znana alergia: Pacjenci mogą być uczuleni na glukagon i rozwinąć reakcję anafilaktyczną na lek.
Glukagon jest skuteczny tylko u pacjentów, u których zapasy glikogenu pozostają w wątrobie i mięśniach. Jeśli zapasy glikogenu pacjenta zostały już wyczerpane, glukagon jest nieskuteczny.
Glukagon może nie być przydatny, jeśli hipoglikemia jest wywołana alkoholem, ponieważ alkohol osłabia magazynowanie glikogenu potrzebnego do działania glukagonu.
Glukagon może powodować przejściowy wzrost częstości akcji serca i ciśnienia krwi. To właśnie z powodu tego efektu ubocznego glukagon zaczął być stosowany w przypadkach przedawkowania beta-blokerów lub blokerów kanałów wapniowych.
Inne czynniki hormonalne
Insulina jest najczęściej stosowanym środkiem hormonalnym, a także hormonem naturalnie wydzielanym przez trzustkę w celu kontroli poziomu cukru we krwi. Generalnie insulina działa odwrotnie do glukagonu i obniża poziom cukru we krwi. Glukagon go zwiększa.
Epinefryna, norepinefryna i dopamina to inne przykłady środków hormonalnych. Wszystkie są używane w sytuacjach nagłych w leczeniu różnych schorzeń metabolicznych i kardiologicznych.
Dawkowanie
Początkowa dawka dla dorosłych w przypadku nagłej hipoglikemii wynosi 1 miligram (mg) podawana dożylnie (IV), domięśniowo (IM) lub podskórnie (SQ). Dostępna jest również nowa formuła donosowa, Baqsimi (glukagon), która jest gotowa do użycia.
Dawki początkowe można powtórzyć raz, jeśli poprawa nie zostanie zauważona w ciągu 15 minut. Dalsze powtarzane dawki w przypadku hipoglikemii u dorosłych prawdopodobnie okażą się nieskuteczne i należy podjąć inne leczenie doraźne, zwykle dożylne podawanie dekstrozy.
Dzieci poniżej 25 kilogramów (kg) – około 55 funtów – mogą otrzymać 0,5 mg IV, IM lub SQ w przypadku ciężkiej hipoglikemii. Ta dawka może być powtórzona raz.
Jak wziąć i przechowywać
Glukagon jest dostarczany w fiolkach 1 mg w postaci proszku, który należy rozpuścić w jałowej wodzie do wstrzykiwań. W postaci zestawu ratunkowego glukagon jest dostarczany z drugą fiolką zawierającą sterylną wodę.
Do fiolki zawierającej sproszkowany glukagon wprowadza się sterylną wodę i miesza (delikatnie wstrząsa) w celu wytworzenia roztworu do wstrzykiwań. Następnie roztwór pobiera się do strzykawki do wstrzykiwań.
Odtworzony glukagon należy podać natychmiast lub wyrzucić.
Po podaniu glukagonu i wzroście poziomu świadomości pacjenta, pacjent powinien spożywać jakąś formę węglowodanów złożonych, aby utrzymać poziom cukru we krwi. Bez jedzenia działanie glukagonu jest tymczasowe i pacjent prawdopodobnie szybko powróci do stanu hipoglikemii.
Glukagon należy przechowywać w temperaturze pokojowej i chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Skutki uboczne
Glukagon powoduje spowolnienie motoryki jelit, co oznacza, że spowalnia lub zatrzymuje ubijanie, które ma miejsce w przełyku, żołądku i jelitach. To jest powód, dla którego glukagon jest używany do obrazowania przewodu pokarmowego, ale może prowadzić do zaburzeń żołądkowo-jelitowych.
Pospolity
Częste działania niepożądane glukagonu obejmują:
- Mdłości
- Wymioty
- Bół głowy
- Podrażnienie lub ból w miejscu wstrzyknięcia
- Brak energii
- Blada skóra
- Biegunka
- Senność
Najczęstszym działaniem niepożądanym glukagonu są nudności, które czasami prowadzą do wymiotów.
W przypadku pacjentów, którzy otrzymują glukagon w ramach badania obrazowego, może to spowodować niski poziom cukru we krwi godzinę lub dwie po podaniu dawki, gdy działanie glukagonu ustanie. Po teście ludzie zazwyczaj otrzymują sok lub krakersy, aby temu zapobiec.
Ciężki: Silny
Rzadkie skutki uboczne glukagonu obejmują:
- Nekrolityczny rumień wędrujący (NME): Ta wysypka może być spowodowana ciągłymi wlewami glukagonu w czasie. Chociaż typowo związana z wyżej wymienionym glukagonoma raka trzustki, wysypka nie jest w tym przypadku związana z rakiem.
- Reakcje alergiczne
- Lęk
- Ból brzucha
- Zmiany częstości akcji serca lub ciśnienia krwi, szczególnie powodujące szybkie bicie serca
Ostrzeżenia i interakcje
Najbardziej klinicznie istotna interakcja między glukagonem a innym lekiem dotyczy indacyny (indometacyny), która jest stosowana w leczeniu niektórych zaburzeń głowy.
Indometacyna może blokować wpływ glukagonu na poziom cukru we krwi, co wpłynęłoby na jego przydatność w nagłych wypadkach. Chociaż rzadki i niezbyt dobrze poznany, glukagon może również zwiększać krwawienie u pacjentów stosujących leki rozrzedzające krew, zwłaszcza kumadynę (warfarynę).
Porozmawiaj ze swoim lekarzem, jeśli bierzesz te leki.
Discussion about this post