Co należy wiedzieć o Xopenex (Levalbuterol)

Xopenex (lewalbuterol) to krótko działający lek wziewny stosowany w celu łagodzenia ostrych objawów astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Lek działa poprzez rozluźnienie mięśni gładkich w drogach oddechowych płuc, zwykle w ciągu kilku minut. Nie stosuje się go do długoterminowej kontroli objawów, ale raczej w przypadku nagłego epizodu skurczu oskrzeli (zwężenia dróg oddechowych).

Xopenex jest dostępny zarówno w postaci inhalatora w aerozolu, jak i w postaci roztworu do stosowania w nebulizatorze.

Ogólna forma Xopenexu, sprzedawana pod nazwą levalbuterol, jest dostępna od 2016 roku.

Zastosowania

Xopenex jest krótko działającym beta-agonistą (SABA) stosowanym w leczeniu pierwszego rzutu ostrych objawów odwracalnej obturacyjnej choroby dróg oddechowych. Obejmuje to astmę, która jest w pełni odwracalna, oraz POChP, która jest częściowo odwracalna. Xopenex nie jest stosowany w przypadku nieodwracalnych obturacyjnych chorób dróg oddechowych, takich jak rozstrzenie oskrzeli.

Xopenex został zatwierdzony przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków w 1999 roku jako alternatywa dla wziewnego albuterolu SABA (sprzedawany pod markami ProAir, Ventolin i inne). Nie ma innych SABA innych niż Xopenex lub albuterol.

Xopenex kontra Albuterol

Xopenex zawiera tylko aktywny składnik albuterolu (zwany lewalbuterolem), a nie nieaktywny (dekstroalbuterol), co przekłada się na pewne korzyści, z których nie najmniejszą jest niższa dawka leku.KątKąt

Mając to na uwadze, nie wykazano, aby Xopenex był mniej lub bardziej skuteczny niż albuterol.KątCo więcej, nie wykazano, że Xopenex ma mniej skutków ubocznych niż albuterol, mimo że działa bardziej bezpośrednio na płuca.KątKąt

Xopenex jest oferowany wyłącznie w postaci wziewnej, podczas gdy albuterol jest dostępny w postaci środka do inhalacji, tabletki doustnej i syropu doustnego. Ponieważ są już dostępne generyczne wersje obu, koszt Xopenexu i albuterolu jest mniej więcej taki sam.

Zastosowania poza etykietą

Xopenex jest czasami stosowany poza wskazaniami rejestracyjnymi w leczeniu skurczu oskrzeli wywołanego wysiłkiem fizycznym (EIB), czyli zwężenia dróg oddechowych spowodowanego nadmiernym wysiłkiem fizycznym. Chociaż technicznie jest to forma astmy, EIB może wystąpić zarówno u osób z astmą, jak i u elitarnych sportowców bez dowodów diagnostycznych na astmę.KątKąt

Przed podjęciem

Jesteś kandydatem do Xopenex, jeśli doświadczasz ataków astmy lub ostrych zaostrzeń POChP.

U osób z łagodną astmą przerywaną Xopenex może być wszystkim, co jest potrzebne do kontrolowania objawów. W innych, do planu leczenia można dodać codzienne leki (takie jak długo działający beta-agonista i wziewne steroidy), aby zapewnić długoterminową kontrolę.

Twój lekarz oceni Twoje potrzeby na podstawie testów czynności płuc (PFT) i badań obrazowych, a także ogólnej odpowiedzi na leczenie.

Środki ostrożności i przeciwwskazania

Leku Xopenex nie należy stosować u osób ze stwierdzoną lub podejrzewaną alergią na lewalbuterol, albuterol lub jakikolwiek inny składnik leku.

Wiadomo, że Xopenex wpływa na częstość akcji serca i ciśnienie krwi, stwarzając ryzyko dla osób z istniejącymi wcześniej zaburzeniami sercowo-naczyniowymi. Wiadomo również, że lewalbuterol działa na współczulny układ nerwowy i może wpływać na tolerancję glukozy i czynność tarczycy.

Z tego powodu Xopenex należy stosować ostrożnie u osób z następującymi wcześniej istniejącymi schorzeniami:KątKąt

• Zaburzenia rytmu serca (nieregularne bicie serca)

• niewydolność wieńcowa (zmniejszony przepływ krwi z serca)
• Zaburzenia drgawkowe (w tym padaczka)
• Cukrzyca

• Nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy)

• Nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi)

Jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajście w ciążę, koniecznie porozmawiaj ze swoim lekarzem o ryzyku i korzyściach związanych ze stosowaniem leku Xopenex. Stosowanie wydaje się być bezpieczne dla matki i dziecka w czasie ciąży, ale ważne jest, aby uzyskać osobistą poradę od lekarza.

Nie wiadomo, czy Xopenex przenika do mleka matki.

Dawkowanie

Istnieją dwie formy leku Xopenex: Xopenex HFA, postać aerozolu lewalbuterolu i roztwór Xopenex, postać w postaci nebulizacji.

Xopenex HFA jest dopuszczony dla dorosłych i dzieci w wieku 4 lat i starszych. Jest dostępny w 15-gramowym (g) kanistrze z 200 dawkami lub 8,4 g w 80 dawkach.

Zalecana dawka jest taka sama dla dorosłych i dzieci:

• Weź 2 dawki wziewne (około 90 mikrogramów lewalbuterolu) co cztery do sześciu godzin. Niektórym może wystarczyć jedna wziewna dawka Xopenex HFA co cztery godziny. Postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza.

Rozwiązanie Xopenex jest zatwierdzone dla dorosłych i dzieci w wieku 6 lat i starszych. Jest dostępny w trzech gotowych mieszankach o mocy: 0,31 miligrama (mg), 0,63 mg i 1,25 mg. Istnieje również koncentrat 1,25 mg, który należy wymieszać ze sterylną normalną solą fizjologiczną.

Zalecane dawkowanie zależy od wieku:

• Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i starsi: Zacznij od dawki 0,63 mg podawanej trzy razy dziennie (co sześć do ośmiu godzin) przez nebulizator. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć, ale nie powinna przekraczać 1,25 mg trzy razy dziennie.

• Dzieci w wieku od 6 do 11 lat: Zacznij od dawki 0,31 mg podawanej trzy razy dziennie (co sześć do ośmiu godzin) przez nebulizator. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć, ale nie powinna przekraczać 0,63 mg trzy razy dziennie.

Zasadniczo należy stosować najniższą możliwą dawkę zdolną do poprawy ograniczenia oddychania. Jeśli lek Xopenex nie jest w stanie zapewnić ulgi w przepisanej dawce, należy poinformować o tym lekarza przed dostosowaniem dawki.

Jak wziąć i przechowywać

Ze względu na wygodę i prostszy harmonogram dozowania, Xopenex HFA jest często preferowanym wyborem dla początkujących użytkowników. Z drugiej strony nebulizatory są łatwiejsze w użyciu u młodszych dzieci i pozwalają na dokładne dawkowanie osobom z ciężką POChP lub astmą. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o zaletach i wadach każdego z nich.

Oba mogą być przechowywane w temperaturze pokojowej, najlepiej między 68 stopni F a 77 stopni F. Nie przechowuj w bezpośrednim świetle słonecznym ani nie używaj po upływie daty ważności. Trzymać poza zasięgiem dzieci.

Korzystanie z inhalatora Xopenex HFA

1. Zdejmij nasadkę z ustnika.
2. Wstrząsaj pojemnikiem przez pięć sekund.
3. Jeśli używasz inhalatora po raz pierwszy, należy go zagruntować. Aby to zrobić, spryskaj go z twarzy, całkowicie wciskając górną część pojemnika. Wstrząśnij i powtórz jeszcze trzy razy.
4. Po przygotowaniu wykonaj pełny wydech, aby opróżnić płuca.
5. Trzymając pojemnik pionowo, umieść ustnik w ustach i szczelnie zamknij usta, aby uzyskać uszczelnienie.
6. Jednym ruchem całkowicie wciśnij górną część pojemnika podczas jednoczesnego wdechu.
7. Wyjmij ustnik i wstrzymaj oddech na 10 sekund.
8. Wstrząsnąć i powtórzyć kroki od 4 do 7, jeśli to konieczne.
9. Załóż zatyczkę, dociskając, aż usłyszysz, że się zatrzaśnie.

Korzystanie z nebulizowanego roztworu Xopenex

1. Otworzyć torebkę i wyjąć jedną fiolkę o pojemności 3 mililitrów (ml).
2. Sprawdź fiolkę. Ciecz powinna być klarowna; jeśli przebarwiony, nie używaj go. Upewnij się, że dawka jest prawidłowa. Dawka 0,31 mg ma zielone wieczko z folii, dawka 0,63 mg ma żółtą folię, a 1,25 mg ma czerwoną folię.KątKąt
3. Otworzyć fiolkę i wlać roztwór do zbiornika lub kubka na nebulizatorze. Jeśli używasz stężenia 1,25 mg, wymieszaj je ze sterylną normalną solą fizjologiczną zgodnie z instrukcją producenta przed wlaniem do urządzenia.
4. Podłącz nebulizator do maski lub ustnika.
5. Załóż maskę na twarz lub ustnik i włącz maszynę.
6. Zrelaksuj się i wdychaj rozpyloną mgiełkę, aż cały roztwór zniknie (od 5 do 15 minut).
7. Wyłącz maszynę.
8. Po każdym użyciu wyczyść wszystkie części nebulizatora.

Skutki uboczne

Xopenex jest uważany za bezpieczny do długotrwałego stosowania z kilkoma niedopuszczalnymi skutkami ubocznymi.

Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest zależne od dawki, co oznacza, że ​​wzrasta wraz z dawką lub częstotliwością dawkowania.KątKąt

Pospolity

Częste skutki uboczne rozwiązań Xopenex HFA i Xopenex obejmują:KątKąt

• Zawroty głowy
• Bół głowy
• Katar
• Ból gardła
• Niestrawność
• Nerwowość
• Wstrząsy
• Zapalenie oskrzeli
• Szybkie tętno
• Nudności i wymioty
• Bóle w klatce piersiowej
• Kołatanie serca

Większość z tych działań niepożądanych jest łagodna i ustępuje bez leczenia w ciągu około godziny. Wiele z nich całkowicie ustąpi, gdy twoje ciało dostosuje się do leku.

Ciężki: Silny

Istnieje kilka poważnych skutków ubocznych związanych z Xopenex. Niektóre z nich są potencjalnie zagrażające życiu i wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej.

Jednym z takich stanów jest paradoksalny skurcz oskrzeli, w którym wziewny beta-agonista powoduje nieoczekiwane pogorszenie objawów. Chociaż przyczyna jest słabo poznana, paradoksalny skurcz oskrzeli często występuje przy pierwszym użyciu nowego pojemnika lub fiolki. Może zagrażać życiu.

Ważne jest również, aby zwracać uwagę na oznaki alergii. Chociaż rzadko, u niektórych osób po zastosowaniu leku Xopenex pojawia się wysypka lub pokrzywka. Lek może również powodować anafilaksję, która nieleczona może prowadzić do wstrząsu i śmierci.

Ostrzeżenia i interakcje

Xopenex może wpływać na poziom potasu, a w niektórych przypadkach prowadzić do hipokaliemii – stanu, w którym niski poziom potasu powoduje osłabienie, zmęczenie, skurcze i sztywność mięśni oraz mrowienie lub drętwienie. Ważne jest, aby poinformować swojego lekarza, jeśli wystąpią te objawy, ponieważ hipokaliemia może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu krążenia.

Nie należy przyjmować suplementu potasu w celu uniknięcia hipokaliemii, chyba że zaleci to lekarz. Może to kolidować z innymi przyjmowanymi lekami, w tym inhibitorami ACE.

Interakcje leków

Wiadomo, że Xopenex wchodzi w interakcje z niektórymi lekami poprzez zwiększanie lub zmniejszanie stężenia jednego lub obu leków lub wywoływanie poważnych działań niepożądanych.

Wśród leków budzących obawy są:KątKąt

• Beta-blokery, takie jak Coreg (karwedilol) lub Tenormin (atenolol)

• Digoksyna

• Diuretyki, takie jak Lasix (furosemid) lub Microzide (hydrochlorotiazyd)

• Epinefryna

• Antydepresanty MAO, takie jak Emsam ((selegilina) lub Marplan (izokarboksazyd)

• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak amitryptylina lub doksepina

W niektórych przypadkach dostosowanie dawki lub rozdzielenie dawek o jedną do czterech godzin może wystarczyć do skompensowania interakcji. W innych może być wskazana zmiana leczenia. Inne nadal mogą w ogóle nie wymagać dostosowania.