Co robić, gdy ludzie oceniają twoje rodzicielstwo?

Czy poprosiłeś o poradę?

Zanim zaczniesz kłuć komentarz, który brzmi jak krytyka, zastanów się: Czy otworzyłem te drzwi, pytając kogoś o opinię? A może to naprawdę nieproszona rada? Jeśli to pierwsze, zaakceptuj fakt, że zaprosiłeś tę osobę do podzielenia się z Tobą swoimi przemyśleniami.

Powiedz, jakiego rodzaju wsparcia potrzebujesz

To trudne, gdy prosisz o pomoc i nie podoba ci się odpowiedź, którą otrzymujesz. Ale staraj się nie obwiniać kogoś za posiadanie opinii, kiedy go o to poprosiłeś. W zamian:

• Wyjaśnij, czego potrzebujesz: Zamiast pytać przyjaciela lub członka rodziny, co myślą, poproś konkretnie o ich wsparcie. Możesz powiedzieć: „Zdecydowałem się to zrobić. Wiem, że możesz się nie zgadzać, ale potrzebuję od Ciebie ___________ [just to listen, your encouragement, no judgment, etc]”.

• Jeśli prosisz o radę, bądź gotów ją usłyszeć: szukanie porady wymaga wrażliwości. Upewnij się, że możesz zaakceptować fakt, że członek Twojej rodziny może powiedzieć Ci coś, co jest trudne do usłyszenia.

• Poszukaj ludzi, którzy są wykształceni na ten temat: przekonasz się, że różne rodziny i przyjaciele są świetnymi zasobami dla różnych tematów. Na przykład: Jeśli cierpisz na niską laktację, zwróć się do znajomego, który jest członkiem Ligi La Leche, a nie do krewnego, który nie karmił piersią.

Jaka jest intencja?

Kiedy otrzymujesz nieproszone rady, które sprawiają wrażenie, jakby ktoś wytrysnął sok z cytryny na otwartą ranę, poświęć chwilę. Sprawdź, czy rozumiesz serce osoby, która wydaje się krytykować twoje rodzicielstwo. Czy zabierają głos, ponieważ naprawdę troszczą się o Ciebie i Twoją rodzinę? Czy próbowali wypowiadać się z szacunkiem i miłością?

Ustaw jasne granice relacji

Jeśli wydaje się, że mają pozytywne intencje, możesz chcieć powstrzymać nadmierną reakcję obronną. Zważ ich komentarze: czy mają zasługi? Zastosuj lub (delikatnie) je odrzuć. Pomocne może być skupienie się na sercu, a nie na ich radach.

W tak pozytywny sposób, jak tylko możesz, poinformuj tę osobę, że czujesz się komfortowo ze stosowanymi metodami wychowawczymi i że nie szukasz porady w tej sprawie.

Czy czytam między wierszami?

Czasami łatwo jest popełnić błąd, błędnie interpretując porady. Dodajemy znaczenie lub emocje, które nigdy nie były zamierzone przez dawcę. Odtwarzamy interakcję w naszych umysłach i czasami nadmiernie analizujemy to, co naprawdę zostało powiedziane.

Jest to szczególnie prawdziwe w naszym świecie rozmów elektronicznych (statusy na Facebooku, tweety, SMS-y i e-maile). Bardziej prawdopodobne jest, że czytamy między wierszami, wypełniając znaczenie, które nigdy nie było zamierzone.

Aktywnie słuchaj

Zwłaszcza w dyskusjach na temat stylu rodzicielskiego angażuj się w aktywne słuchanie. Używaj werbalnych i niewerbalnych wskazówek, aby zwrócić uwagę na mówcę i potwierdzić, co rozumiesz przez osobę, którą chcesz przekazać.

Jeśli nie masz pewności, poproś o wyjaśnienie. „Czy chciałeś powiedzieć _________? Czy możesz rozwinąć nieco dalej?” Kiedy dobrze się komunikujesz, może to pomóc zbudować twój związek, a nie go zaszkodzić.

Nie słyszymy tonacji i tonu głosu naszego przyjaciela lub członka rodziny. Tak więc, jeśli przeczytasz status na Facebooku, który sprawi, że pomyślisz: „Czy to było skierowane do mnie?” lub e-mail, od którego zaczyna się gotować krew, albo odpuść, albo poszukaj osoby na spokojną rozmowę twarzą w twarz. Możesz poczuć ulgę, gdy dowiesz się, że całkowicie się myliłeś.

Co powiedziałby Twój pediatra?

Niezależnie od tego, czy będzie to jeden z wielu mitów na temat alkoholu i karmienia piersią, czy też tego, jak szybko możesz obrócić dziecko przodem do kierunku jazdy w foteliku samochodowym, nadejdą chwile, gdy ludzie zaproponują ci sugestie, które twój pediatra odradza.

Ignoruj ​​ich lub poinformuj

W takich przypadkach masz wybór. Możesz albo porzucić temat, uśmiechając się i kiwając głową, albo delikatnie edukować osobę. Wybór najlepszej metody będzie zależeć od sytuacji i osoby.

Wiele razy starsi członkowie rodziny mogą utknąć na zdaniu typu: „Cóż, kiedy byłem rodzicem…”. Możesz powiedzieć proste: „Czy tak jest?” i pozwól im mieć platformę (chociaż wiesz, że twoje własne informacje są bardziej aktualne). Ewentualnie możesz odpowiedzieć prostym komunikatem, takim jak: „Cóż, w dzisiejszych czasach lekarze faktycznie zalecają _____ i czuję się z tym komfortowo”.

Czy jestem defensywny?

Na koniec zatrzymaj się, aby zastanowić się, czy naprawdę nie ma nic złego w tym, co dana osoba ma do powiedzenia. Może to dla ciebie drażliwy temat, a może masz problem z osobą, a nie z radą. Czasami jako rodzice mamy swoje mechanizmy samoobrony. Możemy być sfrustrowani zachowaniem naszych dzieci, dlatego stawiamy wysoko czujność. Dodatkowo możemy mieć wrażenie, że nasza rodzina zawsze nas krytykuje. Nagle każdy komentarz wydaje się być sztyletem, który wbija się w nasze serce.

Słuchaj bez odpowiedzi

To trudne, ale spróbuj: po prostu słuchaj, bez poczucia, że ​​musisz uzasadnić swoje wybory rodzicielskie. Po prostu szczerość może pomóc rozładować sytuację. Możesz powiedzieć członkowi rodziny, że ten temat sprawia, że ​​czujesz się trochę wrażliwy, lub daj mu znać, że w tej chwili potrzebujesz raczej zachęty niż sugestii.

Następnym razem, gdy odkryjesz, że para wzbiera w tobie, gdy słuchasz tego, co postrzegasz, jest krytyką twoich zdolności rodzicielskich, zanim cokolwiek zrobisz, zastanów się nad sytuacją. Poświęcając czas na zastanowienie się, zanim zareagujesz, możesz rzeczywiście znaleźć przydatne spostrzeżenia i uniknąć niepotrzebnej konfrontacji.