Co to jest dysleksja?

Dysleksja to trudności w nauce, w których ludzie mają problemy z określonymi umiejętnościami językowymi, zwłaszcza z czytaniem. Osoba z tą niepełnosprawnością zwykle ma również trudności z innymi umiejętnościami językowymi, takimi jak ortografia, pisanie i wymawianie słów.

Charakterystyka

Dysleksja jest zaburzeniem przetwarzania języka, więc może wpływać na wszystkie formy języka, w tym mówionego i pisanego. Oto tylko niektóre cechy związane z tym stanem.

Język ustny

Trudność przyswajania słownictwa lub używania gramatyki dostosowanej do wieku
Trudności w nauce alfabetu i rymowania
Trudność w wymawianiu słów
Nauka mówienia do późna
Problem z podążaniem za wskazówkami

Czytanie

Trudności z zapamiętywaniem nazw i kształtów liter lub szybkim nazywaniem liter
Trudności z czytaniem ustnym lub cichym
Pomija lub błędnie odczytuje małe słowa
Trwałe zamieszanie z b, d, p, q (poza pierwszą klasą)
Wolna szybkość czytania
„Potyka się” przez dłuższe słowa
Kłopoty z odwróceniami i kolejnością liter

Język pisany

Trudności w uporządkowaniu języka pisanego w zdania i akapity
Korekta trudności
Problemy z pisaniem odręcznym
Pisanie lustrzane (pisanie liter, słów, a nawet całych zdań od tyłu)
Problemy z nauką ortografii (ludzie mogą dobrze radzić sobie na cotygodniowych testach ortografii, ale popełniają wiele błędów w codziennej pracy)
Problem z kopiowaniem
Problem z umieszczaniem pomysłów na papierze
Niepewność z pojęciami prawej lub lewej strony

Ludzie mogą wykazywać objawy tego stanu w każdym wieku, ale pojawiają się one zwykle w dzieciństwie.

Jeśli Twoje dziecko ma jeden lub dwa z tych objawów, niekoniecznie oznacza to, że ma dysleksję. Odwracanie liter i pisanie lustrzane są normalne rozwojowo w klasach podstawowych.

Powoduje

Naukowcy nie wiedzą dokładnie, co powoduje zaburzenie, ale uważają, że przyczyną może być problem podczas rozwoju, który wpływa na sposób, w jaki mózg przetwarza informacje. Na nasilenie dysleksji mogą mieć również wpływ czynniki środowiskowe.

Istnieją również dowody sugerujące, że choroba jest dziedziczna. Według jednego z przeglądów nawet 60% dzieci urodzonych przez rodziców z dysleksją również rozwinie tę chorobę.

Dysleksja nie jest spowodowana brakiem inteligencji lub chęcią uczenia się. Wiele osób z dysleksją ma średnią lub ponadprzeciętną inteligencję.

Diagnoza

Nie ma jednego testu, który może zdiagnozować dysleksję. Zamiast tego klinicyści stosują różne testy i pomiary obserwacyjne, w zależności od wieku osoby. Oznacza to, że ocena, którą otrzymuje przedszkolak, może różnić się od oceny, którą otrzymuje uczeń szkoły średniej.

Badanie fizykalne zostanie przeprowadzone w celu zbadania dziecka pod kątem możliwych przyczyn fizycznych, które mogą utrudnić czytanie, takich jak upośledzenie słuchu i wzroku. Jeśli nie zostanie znaleziona fizyczna przyczyna, lekarz może skierować dziecko do psychologa w celu oceny.

Dysleksja jest ujęta w ustawie o edukacji osób niepełnosprawnych (IDEA) jako specyficzna niepełnosprawność w uczeniu się (SLD). SLD to termin ogólny, który może opisywać szereg trudności w uczeniu się, takich jak dysleksja i dysgrafia.

Ocena

Podczas wstępnej oceny psycholog dokona przeglądu informacji o pochodzeniu i historii rodziny Twojego dziecka. Obejmuje to formularze przyjęcia, dokumentację szkolną, dokumentację IEP i raporty z poprzednich ocen.

Następnie przeprowadzą standaryzowane testy, aby zmierzyć niektóre z następujących obszarów:

Zrozumienie
Umiejętności dekodowania
Płynność i dokładność
Wiedza listowa
Rozumienie ze słuchu
Świadomość fonemiczna
Świadomość fonologiczna
Wskaźnik czytania
Pisanie zdań
Rozpoznawanie słów

Niektóre testy są wyraźnie reklamowane jako testy dysleksji. Wielu ewaluatorów stosuje jednak diagnostyczne testy czytania, pisania i języka, które nie są określane jako testy dysleksji.

Po teście otrzymasz pisemny raport od psychologa. Ten raport ma zwykle 8–10 stron i zawiera diagnozę, zalecenia dotyczące terapii, zajęcia w praktyce domowej oraz wsparcie szkolne i zakwaterowanie.

Leczenie

Przy odpowiedniej pomocy wiele osób z dysleksją może nauczyć się dobrze czytać i pisać, ale wczesna identyfikacja i leczenie są kluczowe. Uczniowie z dysleksją często wymagają intensywnego języka, czytania i instruktażu multisensorycznego w celu poprawy.

Szkoły mogą również wprowadzać dostosowania i modyfikacje, aby pomóc uczniom odnieść sukces. Na przykład uczeń z dysleksją może otrzymać dodatkowy czas na wykonanie zadania i pozwolenie na nagrywanie wykładów zamiast pisania notatek.

W domu mogą używać fiszek, aby rozwijać rozpoznawanie słów wzrokowych i słuchać książek (zamiast ich czytać). Mogą również korzystać z oprogramowania komputerowego do sprawdzania pisowni i oprogramowania do zamiany mowy na tekst, aby pomóc w pisaniu.

Terapia mowy i języka może zająć się artykulacją, świadomością fonemiczną, językiem receptywnym, językiem ekspresyjnym i innymi objawami zaburzeń mowy i języka.

Co zrobić, jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko ma dysleksję?

Jeśli uważasz, że Twoje dziecko ma dysleksję, skontaktuj się z dyrektorem szkoły lub doradcą w celu uzyskania informacji o tym, jak wystawić skierowanie na badanie. Odbędzie się spotkanie zespołu IEP w celu omówienia Twojej prośby. Zanim przyjedziesz, poznaj swoje prawa jako rodzica dziecka z potencjalną niepełnosprawnością.

Uczniowie w programach uniwersyteckich i zawodowych mogą skontaktować się z biurem doradczym swojej szkoły w celu uzyskania informacji na temat zasad, programów i strategii, które mają pomóc w osiągnięciu sukcesu.