Co to jest intubacja i dlaczego się to robi?

Intubacja to proces wkładania rurki do ust lub nosa, a następnie do dróg oddechowych, aby pomóc w przepływie powietrza do i z płuc. Jest kilka powodów, dla których może być wykonywana, ale służy głównie do wspomagania oddychania podczas zabiegu chirurgicznego lub nagłego wypadku.

W tym artykule wyjaśniono różne zastosowania intubacji, sposób jej wykonywania i związane z nią ryzyko.

Zastosowania

Kiedy rurka jest wkładana przez usta, jest określana jako intubacja dotchawicza. Kiedy jest wkładany przez nos, jest znany jako intubacja nosowo-tchawicza.

Istnieje wiele różnych powodów, dla których ktoś może zostać zaintubowany, a zastosowana metoda zależy od celu.

Intubację dotchawiczą (przez usta) stosuje się w większości sytuacji nagłych. Dzieje się tak dlatego, że rurka wkładana przez usta jest większa i łatwiejsza do włożenia niż ta wprowadzana przez nos.

Intubacja dotchawicza może być stosowana do:

• Utrzymuj drogi oddechowe otwarte, aby zapewnić tlen, lekarstwa lub znieczulenie ogólne
• wspomaganie oddychania u osób z zapaleniem płuc, rozedma, niewydolność serca, zapadnięte płuco lub ciężki uraz
• Usuń blokadę z dróg oddechowych
• Zapobiegaj przedostawaniu się płynu do płuc z powodu udaru, przedawkowania lub masywnego krwawienia z żołądka lub przełyk (rura podająca)

Intubacja nosowo-tchawicza (przez nos) służy do:

• Chroń drogi oddechowe, jeśli istnieje zagrożenie niedrożności
• Zapewnij znieczulenie do operacji obejmujących usta, głowę lub szyję (w tym chirurgię stomatologiczną)

Zagrożenia

Korzyści z intubacji zwykle przewyższają wszelkie ryzyko. Mimo to są takie, które należy wziąć pod uwagę, zwłaszcza u osób, które są podłączone do respiratora przez długi czas.

Typowe zagrożenia obejmują:

• Krztuszenie się lub dławienie
• Ból gardła
• Chrypka
• Krwawienie
• Dziura w przełyku lub podniebieniu miękkim
• Uraz zębów, ust, zatok, krtani (skrzynka głosowa) lub tchawicy (tchawicy)

• Infekcja bakteryjna, taka jak zachłystowe zapalenie płuc

• Uszkodzenie tkanek miękkich przy długotrwałym użytkowaniu
• Niemożność odstawienia respiratora, wymagająca zabiegu chirurgicznego polegającego na włożeniu rurki bezpośrednio do tchawicy, aby wspomóc oddychanie (tracheostomia)

Procedury

Proces intubacji różni się w zależności od tego, czy rurka jest wkładana do ust, czy do nosa. Dostosowania są również wprowadzane, gdy w grę wchodzą dzieci.

Intubacja dotchawicza

Przed intubacją osoba jest zwykle uspokojona lub nieprzytomna z powodu urazu. Proces przebiega według tych samych podstawowych kroków:

1. Osoba leży płasko na plecach.
2. Pracownik służby zdrowia ustawia się nad głową osoby, patrząc na jej stopy.
3. Usta osoby są otwarte. Można założyć ochraniacz, aby chronić zęby.
4. Za pomocą oświetlonego instrumentu, który również trzyma język z dala, rurka jest delikatnie wprowadzana do gardła i wprowadzana do dróg oddechowych.
5. Mały balonik na końcu rurki jest napompowany, aby zabezpieczyć go na miejscu i zapobiec ucieczce powietrza.
6. Rurka na zewnątrz ust jest zabezpieczona taśmą.
7. Rurka może być następnie podłączona do respiratora lub używana do podawania znieczulenia lub leków.
8. Pracownik służby zdrowia sprawdzi, czy umiejscowienie jest prawidłowe, za pomocą stetoskopu, prześwietlenia klatki piersiowej i/lub narzędzia zwanego kapnograf wykrywający dwutlenek węgla wydychany z płuc.

Intubacja nosowo-tchawicza

Proces intubacji nosowo-tchawiczej jest podobny do intubacji dotchawiczej, ale osoba może być poddana pełnej lub częściowej sedacji. Ponieważ intubacja przez nos jest częściej wykonywana w kontrolowanym środowisku, w proces mogą być zaangażowane inne narzędzia.

Obejmuje to stosowanie sprayu zmniejszającego przekrwienie w celu zapobiegania krwotokom z nosa, miejscowego środka znieczulającego w celu zmniejszenia bólu oraz środka zwiotczającego mięśnie, aby zapobiec odruchom krztuszenia się. Niektórzy świadczeniodawcy poszerzają również przejście za pomocą urządzenia zwanego trąbką nosową.

Gdy rurka zostanie wprowadzona do nozdrza i wejdzie do środkowej części gardła, sonda światłowodowa (zwana laryngoskopem) pomaga wprowadzić rurkę między strunami głosowymi i do tchawicy. Rurka jest następnie napompowana, aby zabezpieczyć ją w tchawicy i przyklejona na zewnątrz, aby zapobiec jej przemieszczaniu się.

Intubacja dzieci

Proces intubacji jest mniej więcej taki sam dla dorosłych i dzieci, poza rozmiarem rurki i częścią używanego sprzętu.

Intubacja noworodków może być szczególnie trudna, nie tylko z powodu ich mniejszych rozmiarów, ale także dlatego, że ich języki są proporcjonalnie większe, a przejście do tchawicy jest proporcjonalnie dłuższe i mniej elastyczne. Intubacja przez nos jest preferowaną metodą u noworodków i niemowląt. Mimo to umieszczenie rurki może wymagać kilku prób.

Karmienie podczas intubacji

Jeśli zaintubowana osoba musi być podłączona do respiratora przez dwa lub więcej dni, karmienie przez zgłębnik zazwyczaj rozpoczyna się dzień lub dwa po włożeniu zgłębnika. Nazywa się to żywieniem dojelitowym.

Ponieważ podczas intubacji nie można przyjmować pokarmu ani płynów doustnie, karmienie przez sondę można przeprowadzić na dwa sposoby:

• Orogastric (OG): Używanie rurki, która przechodzi przez usta do żołądka

• Zgłębnik nosowo-żołądkowy (NG): Za pomocą zgłębnika przechodzącego przez nozdrze do żołądka

Leki, płyny i odżywianie można następnie przetłaczać za pomocą dużej strzykawki lub pompy.

W przypadku innych osób odżywianie może być podawane dożylnie (przez igłę w ramię). Znane również jako całkowite żywienie pozajelitowe (TPA), jest opcją dla osób z ciężkim niedożywieniem i utratą masy ciała, a także dla osób z niedrożnością jelit lub chorobami uniemożliwiającymi karmienie przez sondę.

Usuwanie rurki

Ekstubacja to proces usuwania rurki dotchawiczej. Kiedy nadejdzie na to czas, taśma utrzymująca rurkę na miejscu jest usuwana.

Następnie balonik trzymający rurkę w drogach oddechowych zostaje opróżniony i rurka jest delikatnie wyciągnięta.

Po wyjęciu rurki może być konieczne samodzielne oddychanie, zwłaszcza jeśli przez długi czas korzystałeś z respiratora.

Kaszel, chrypka i dyskomfort są powszechne, ale zwykle ustępują po kilku dniach.

Streszczenie

Intubacja polega na wprowadzeniu rurki przez usta lub nos do dróg oddechowych w celu ułatwienia oddychania, podania znieczulenia lub leków i ominięcia blokady.

Nazywa się to intubacją dotchawiczą, gdy rurka jest wkładana do ust, a rurką nosowo-żołądkową, gdy rurka jest wprowadzana przez nozdrza. Procedura dla obu jest w dużej mierze taka sama. Gdy rurka zostanie wprowadzona do tchawicy, balon na końcu rurki jest napompowany, aby zabezpieczyć jej pozycję i zapobiec ucieczce powietrza.

Istnieje ryzyko związane z intubacją, w tym wymioty i przypadkowe nakłucie, ale korzyści na ogół przewyższają ryzyko w sytuacjach nagłych i podczas operacji.

Intubacja i umieszczenie na respiratorze jest powszechne, jeśli do zabiegu chirurgicznego stosuje się znieczulenie ogólne. Chociaż te rzeczy mogą wydawać się przerażające, większość ludzi doświadcza tylko łagodnych skutków ubocznych, takich jak ból gardła i chrypka po usunięciu rurki. Niektórzy ludzie nie mają żadnych objawów.

Jeśli obawiasz się umieszczenia na respiratorze, porozmawiaj o tym z chirurgiem lub anestezjolog kto może przeprowadzić Cię przez procedurę. Mogą również podać łagodny środek uspokajający, aby złagodzić stres.