Co to jest rak pęcherza moczowego?

Układ moczowy składa się z wielu narządów, które pomagają organizmowi filtrować produkty przemiany materii z krwi. Nerki filtrują krew i wytwarzają mocz, który następnie przechodzi przez rurki zwane moczowodami do pęcherza.

Pęcherz to worek, który przechowuje mocz, dopóki nie będzie gotowy do opuszczenia organizmu. Mocz następnie przemieszcza się z pęcherza do cewki moczowej, która jest otworem umożliwiającym wydalanie moczu z organizmu.

Pęcherz jest wyłożony warstwą komórek zwanych komórkami urotelialnymi. Pod tymi komórkami nabłonka dróg moczowych znajdują się głębsze warstwy pęcherza, kończące się warstwą mięśniową.

Kiedy komórki rakowe rozwijają się w pęcherzu, zwykle pojawiają się w tej warstwie nabłonka dróg moczowych. Około 90% wszystkich nowotworów pęcherza zaczyna się tutaj. Ta warstwa jest często narażona na działanie substancji chemicznych w moczu, które z czasem mogą być szkodliwe dla tych komórek.

Rak pęcherza moczowego jest najczęściej diagnozowany u osób starszych, których średnia wieku w momencie rozpoznania wynosi 73 lata. Mężczyźni są bardziej narażeni na raka pęcherza niż kobiety. Jest to czwarty najczęściej występujący nowotwór u mężczyzn.

W tym artykule omówimy objawy, przyczyny i leczenie raka urotelialnego pęcherza moczowego.

Objawy

Jednym z pierwszych objawów i najczęstszym objawem jest krew w moczu. Nazywa się to krwiomoczem. Po oddaniu moczu może być wystarczająco dużo krwi lub może być w mniejszych ilościach, których nie można łatwo zobaczyć. Analiza moczu może wykryć mikroskopijne ilości krwi. Krew może również pojawić się sporadycznie i nie być obecna codziennie.

Inne objawy raka pęcherza mogą obejmować:

• Oddawanie moczu częściej niż normalnie
• Pieczenie lub dyskomfort podczas oddawania moczu
• Częste oddawanie moczu w nocy
• Posiadanie słabego strumienia moczu
• Uczucie niemożności oddania moczu
• Ból w dolnej części pleców lub brzuchu

Powoduje

Nie ma jednego czynnika, który powoduje rozwój raka pęcherza. Rak pęcherza moczowego rozwija się, gdy materiał genetyczny (DNA) wewnątrz komórek urotelialnych wyściełających pęcherz staje się nieprawidłowy. Te nieprawidłowe komórki dzielą się i wytwarzają więcej nieprawidłowych komórek. Wraz z powstawaniem większej liczby nieprawidłowych komórek guz rozwija się.

Chociaż nie ma jednej konkretnej przyczyny raka urotelialnego pęcherza moczowego, istnieje kilka czynników ryzyka, które mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia raka pęcherza. Te czynniki ryzyka obejmują:

• Palenie
• Narażenia chemiczne w miejscu pracy, np. w zawodach: malarze, kaletnicy, pracownicy przemysłu farbiarskiego, oponiarskiego, aluminiowego, hutniczego, żelaznego
• Wcześniejsze leczenie lekami chemioterapeutycznymi cyklofosfamidem lub ifosfamidem
• Stosowanie ziołowego kwasu arystolochowego (znajdującego się w niektórych suplementach ziołowych stosowanych w leczeniu zapalenia stawów i dny moczanowej)
• Ekspozycja arsenu
• Przewlekłe infekcje pęcherza moczowego
• Wcześniejsza radioterapia miednicy

Możliwe jest również, że ktoś może urodzić się z genem, który zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania na raka pęcherza moczowego. Niektóre z genów, które mogą zwiększać ryzyko, obejmują PTEN i RB1.

Diagnoza

W przypadku podejrzenia diagnozy raka pęcherza moczowego można przeprowadzić wiele testów, aby pomóc ustalić przyczynę objawów i postawić diagnozę.

Historia i badanie fizykalne

Uzyskanie historii medycznej może być bardzo ważne. Podczas tej dyskusji pacjent powiadomi lekarzy o wszelkich wcześniejszych chorobach lub schorzeniach, które przebył, i może dowiedzieć się o ich czynnikach ryzyka raka pęcherza.

Podczas badania fizykalnego można delikatnie uciskać brzuch, aby sprawdzić, czy wyczuwalne są jakiekolwiek guzy. W przypadku kobiet można przeprowadzić badanie miednicy w celu oceny macicy i jajników. W przypadku mężczyzn można przeprowadzić badanie per rectum w celu oceny prostaty.

Testy moczu

Istnieje wiele testów laboratoryjnych, które można wykonać z pojedynczej próbki moczu. Analiza moczu szuka obecności krwi w moczu. Posiew moczu sprawdza wzrost bakterii w moczu. Cytologia moczu określa, czy w moczu znajdują się komórki rakowe.

Testy obrazowania

Jednym z najczęściej zlecanych badań obrazowych jest cystoskopia. Podczas cystoskopii lekarz umieszcza cienką kamerę w cewce moczowej (zewnętrzny otwór, przez który mocz opuszcza ciało) i w kierunku pęcherza moczowego. Dzięki temu lekarz może zbadać ściany pęcherza i sprawdzić, czy nie występują guzy lub inne nieprawidłowości.

Cystoskopia to najlepszy sposób na obejrzenie wnętrza pęcherza, ale można zlecić inne badania, takie jak tomografia komputerowa (tomografia komputerowa), aby przyjrzeć się obszarom wokół pęcherza, aby sprawdzić, czy nie występują jakiekolwiek nieprawidłowe wyniki.

Biopsja

Jeśli podczas cystoskopii zostanie znaleziony podejrzany obszar, zostanie wykonana biopsja. Podczas biopsji próbka nieprawidłowej tkanki jest usuwana i oceniana w laboratorium w celu określenia obecności komórek rakowych. Procedura biopsji nazywana jest TURBT (przezcewkowa resekcja guza pęcherza). TURBT wykonuje się w podobny sposób jak cystoskopię, ale podczas TURBT usuwa się część guza wraz ze ścianą pęcherza.

Inscenizacja raka

Po postawieniu diagnozy raka pęcherza, onkolog (lekarz specjalizujący się w diagnozowaniu i leczeniu raka) określi stopień zaawansowania nowotworu. Może to pomóc w ustaleniu, jakie leczenie jest potrzebne, a także prognozy.

Etapy obejmują:

Etap 0: Na tym etapie rak jest obecny, ale ma bardzo małe rozmiary i nie rozrósł się do głębszych warstw pęcherza ani nie rozprzestrzenił się na żadne węzły chłonne.

Etap 1: Na tym etapie rak rozrósł się nieco głębiej niż pierwsza warstwa pęcherza, ale nie wrósł do mięśnia ani do żadnych węzłów chłonnych.

Etap 2: Rak rozprzestrzenił się na głębsze warstwy pęcherza, ale nie przeszedł przez warstwę mięśniową ani nie rozprzestrzenił się na żadne węzły chłonne lub inne obszary ciała.

Stadium 3a: Rak rozprzestrzenił się przez warstwę mięśniową na tłuszcz otaczający pęcherz lub rozprzestrzenił się na jeden węzeł chłonny w miednicy. Mogło również rozprzestrzenić się na pobliskie obszary, takie jak prostata lub macica, ale nie rozprzestrzeniło się na odległe obszary ciała.

Etap 3b: Rak rozprzestrzenił się na więcej niż jeden węzeł chłonny w miednicy.

Etap 4: Rak przerósł przez pęcherz moczowy do ściany jamy brzusznej lub rozprzestrzenił się na odległe obszary ciała, takie jak kości lub płuca.

Leczenie

Leczenie raka urotelialnego pęcherza moczowego zależy od stadium raka. Aby jak najlepiej wyleczyć raka, można zastosować wiele terapii w połączeniu.

Terapia dopęcherzowa

To leczenie może być stosowane we wczesnych stadiach raka pęcherza moczowego, które nie rozprzestrzeniły się głęboko w ścianę pęcherza. Podczas tego typu leczenia tkanka rakowa jest usuwana podczas TURBT, a następnie bezpośrednio do pęcherza podaje się chemioterapię lub immunoterapię, aby leczyć obszar. Czasami ten proces jest wymagany tylko raz, ale może wymagać powtórzenia, jeśli rak nawróci.

Operacja

W celu leczenia raka konieczne może być częściowe lub całkowite usunięcie pęcherza. Jeśli konieczne jest całkowite usunięcie pęcherza, pacjent nie będzie już mógł normalnie oddawać moczu, ponieważ nie ma już woreczka do przechowywania moczu. Zostanie umieszczona urostomia, która łączy mały kawałek jelita z otworem na zewnątrz ciała zwanym stomią. Pozwala to na przepływ moczu do worka przymocowanego na zewnątrz ciała.

Chemoterapia

Jeśli rak pęcherza rozprzestrzenił się przez mięsień pęcherza lub inne obszary ciała, może być konieczna chemioterapia. Chemioterapia to leki, zwykle podawane we wlewie lub przyjmowane w postaci pigułki, które działają poprzez powstrzymywanie komórek przed podziałem, a tym samym ich niszczenie.

Immunoterapia

Wlewy immunoterapii można podawać, gdy rak rozprzestrzenił się na inne obszary ciała. Ten lek działa inaczej niż chemioterapia. Immunoterapia pomaga układowi odpornościowemu organizmu wykrywać, atakować i niszczyć raka.

Radioterapia

Podczas radioterapii wiązki promieniowania rentgenowskiego o wysokiej energii kierowane są na leczony obszar. Ten rodzaj leczenia może być stosowany do leczenia małych obszarów guza lub do leczenia większych obszarów i zapobiegania chirurgicznemu usunięciu pęcherza. Jeśli rak pęcherza rozprzestrzenił się na inne obszary ciała i powoduje objawy, takie jak ból, może być konieczna radioterapia w celu złagodzenia tych objawów.

Rokowanie

Rokowanie w przypadku raka urotelialnego pęcherza różni się w zależności od stopnia zaawansowania nowotworu, a także wielkości guza oraz tego, czy jest to nowy guz, czy odrósł.

Pięcioletni wskaźnik przeżycia — odsetek ludzi wciąż żyjących po pięciu latach od diagnozy — w przypadku raka pęcherza moczowego, który nie wszedł w głębsze warstwy, wynosi 96%.

Jeśli guz nacieka głębsze warstwy, ale nie ścianę mięśniową, pięcioletnie przeżycie wynosi 69%. Jeśli rozprzestrzenił się na pobliskie węzły chłonne lub narządy, pięcioletni wskaźnik przeżycia wynosi 37%. Jeśli rak pęcherza rozprzestrzenił się na odległe obszary ciała, pięcioletnie przeżycie wynosi 6%.

Korona

Rozpoznanie raka pęcherza moczowego może powodować stres i niepokój. Skutki uboczne raka lub leczenia mogą powodować niepokojące zmiany w ciele. Pomocne może być znalezienie sposobów radzenia sobie z tymi zmianami – poprzez grupy wsparcia lub z rodziną i przyjaciółmi. Pomocne może być również omówienie oczekiwań i obaw z zespołem opieki zdrowotnej.

Jeśli doświadczasz objawów, zwłaszcza krwi w moczu, lub obawiasz się, że możesz mieć raka pęcherza moczowego, nie wahaj się skontaktować się z zespołem opieki zdrowotnej, aby omówić swoje obawy.

Jest bardzo możliwe, że objawy, które masz, mogą być spowodowane innymi przyczynami, takimi jak infekcja dróg moczowych. Ale jeśli zostanie wykryty wcześnie, rak pęcherza ma znacznie lepsze rokowanie, dlatego ważne jest, aby go złapać i rozpocząć leczenie tak szybko, jak to możliwe. Pamiętaj, aby przedyskutować wszelkie wątpliwości dotyczące zdrowia układu moczowego z zespołem opieki zdrowotnej.