Żółta gorączka jest wywoływana przez flawiwirus, który jest przenoszony przez komary w Afryce i Ameryce Południowej, szczególnie na obszarach porośniętych gęstymi lasami lub dżunglami.
Choroba grypopodobna może powodować objawy, takie jak gorączka, dreszcze i bóle ciała, około trzech do sześciu dni od zakażenia, a leczenie zwykle nie jest konieczne.
Jednak u około 10% do 15% zakażonych może stać się poważny, powodując wysoką gorączkę, żółtaczkę i inne problemy. Żółta gorączka może być śmiertelna.
Historia, wpływ i zasięg
Przez lata żółta febra była lepiej kontrolowana niż w przeszłości, głównie dlatego, że istnieje szczepionka chroniąca przed nią. Mimo to WHO szacuje, że każdego roku około 84 000 do 170 000 osób zaraża się żółtą febrą.Uważa się, że wiele przypadków nie jest wykrywanych, więc pełny zakres wpływu choroby jest niejasny.
Aż 29 000 do 60 000 osób rocznie umiera na tę chorobę na całym świecie.
Żółta gorączka występuje w regionach geograficznych, w których może przetrwać wirus i komar. Jest to w dużej mierze zależne od klimatu i obecności środowiska dżungli.
W większości krajów Ameryki Południowej wirus nie powoduje epidemii w miastach.Występuje tylko w bardzo specyficznych regionach, zazwyczaj w odległych obszarach dżungli lub lasów, gdzie wirus rozprzestrzenia się na zwierzętach.
Tam skupia się w Amazonii, głównie w Brazylii, docierając do Peru, Ekwadoru, Boliwii, Kolumbii, Wenezueli i Argentyny. Zagrożone kraje to także Panama, Trynidad i Tobago, Gujana Francuska, Gujana, Paragwaj i Surinam.
Uważa się jednak, że około 90% żółtej febry występuje w Afryce, gdzie występuje większość zgonów z powodu infekcji.Występuje w Afryce Zachodniej i Środkowej, a także w niektórych częściach Afryki Wschodniej.
Kraje afrykańskie, w których istnieje ryzyko żółtej febry to: Angola; Benin; Burkina Faso; Burundi; Kamerun; Republika Środkowoafrykańska; Czad; Republika Konga; Wybrzeże Kości Słoniowej; Demokratyczna Republika Konga; Gwinea Równikowa; Etiopia; Gabon; Gambia; Ghana; Gwinea; Gwinea Bissau; Kenia; Liberii; Mali; Mauretania; Niger; Nigeria; Rwanda; Senegal; Sierra Leone; Sudan; Południowy Sudan; Togo i Ugandy.
W 2016 roku w stolicy Angoli doszło do wybuchu epidemii, w którym potwierdzono, że ponad 100 osób zmarło z powodu infekcji. Wirus rozprzestrzenił się w stolicy oraz w większości województw w kraju.Chociaż nie jest uważany za endemiczny w Azji, podróżnicy i pracownicy wrócili do Chin z Angoli z wirusem.
Kiedyś wirus rozprzestrzenił się znacznie dalej geograficznie niż obecnie. Po raz pierwszy dotarł do Stanów Zjednoczonych pod koniec XVII wieku. Uważa się, że został on przyniesiony przez handel ludźmi między Afryką a Amerykami, kiedy komary i wirus były przenoszone wraz z ludźmi, którzy żyli na obszarach endemicznych. Sięgała aż do Bostonu, Nowego Jorku i Filadelfii i pozostała w południowych miastach do końca XIX wieku. Wirus rozprzestrzenił się również drogą handlową do portów europejskich, tak daleko na północ, jak Cardiff i Dublin, chociaż kraje takie jak Grecja były najbardziej zagrożone.
Objawy żółtej gorączki
U większości ludzi żółta gorączka powoduje łagodną chorobę lub pozostaje niezauważona. Od kontaktu z wirusem przez ukąszenie komara do zachorowania mija zwykle około trzech do sześciu dni. Jeśli masz łagodną chorobę i nigdy nie zachorujesz, oczekuje się, że całkowicie wyzdrowiejesz. Jednak u niektórych osób żółta gorączka powoduje gorączkę, dreszcze, bóle, krwawienie, żółte oczy i skórę, nudności, wymioty, dezorientację, wstrząs, niewydolność narządów, a nawet śmierć.
Dla osób, które doświadczają objawów żółtej gorączki, istnieją trzy etapy choroby:
Wczesna infekcja następuje od trzech do sześciu dni po ekspozycji. Możesz odczuwać gorączkę, bóle mięśni, nudności, wymioty, zawroty głowy i zmęczenie.
Remisja następuje po kilku godzinach, do jednego dnia. Gorączka, jeśli jest obecna, spada i objawy ustępują. Może to trwać od 24 do 48 godzin. Większość ludzi w tym momencie wraca do zdrowia. Około 15% osób zarażonych wirusem ma cięższą chorobę.
Ciężka choroba: W przypadku ciężkiej choroby występują gorączka, nudności i wymioty. W przypadku poważnych infekcji pojawiają się nowe objawy i oznaki:
- Żółtaczka: Wiele osób z ciężką chorobą doświadcza zażółcenia skóry (w tym dłoni i stóp), białek oczu i skóry pod językiem. Ten objaw daje nazwę żółtej febrze.
- Niektórzy ludzie łatwo ulegają siniakom lub krwawią z wielu miejsc na ciele. W szczególności możesz zauważyć krwawienie z nosa, innych błon śluzowych lub z miejsca podania dożylnego lub krew w wymiocinach.
- Liczba białych krwinek może być niska, co oznacza, że podczas infekcji jest mniej komórek odpornościowych.
- Badania krwi mogą wykazać, że wątroba jest uszkodzona, co można wykryć na podstawie obecności podwyższonych enzymów wątrobowych we krwi. Może to nastąpić przed rozwojem żółtaczki.
- Jeśli infekcja ulegnie poprawie, oczekuje się, że poziom enzymów wątrobowych wzrośnie do drugiego tygodnia choroby, a następnie zacznie spadać do normy.
- Ci, którzy wyzdrowieją, wytwarzają przeciwciała, które walczą z wirusem, gdy ten znika. Wirus utrzymuje się we krwi dłużej u tych, którzy są bardzo chorzy.
- Poważna choroba może powodować objawy dezorientacji, a ostatecznie niewydolność narządów.
Około 20% do 50% osób z ciężką chorobą może umrzeć.
Powoduje
:max_bytes(150000):strip_icc()/yellow-fever-causes-5ada0960642dca0036b735c0-139ea4636271484bb20be3a74e2f5fea.png)
Żółta gorączka jest wywoływana przez flawiwirus, jednoniciowy wirus RNA rozprzestrzeniany przez komara Aedes aegypti.
Ten komar, który powoduje również Zika i Dengę, jest w rzeczywistości nazywany komarem żółtej febry.
Wirus żółtej gorączki może być również przenoszony przez inne komary, Aedes africanus w Afryce lub komary Haemagogus i Sabethes w Ameryce Południowej.
Komary przenoszą wirusa, żywiąc się krwią zakażonej osoby lub innego naczelnego, na przykład małpy, a następnie gryząc inną osobę lub innego naczelnego. Komar może złapać wirusa, jeśli spożyje zakażoną krew tuż przed pojawieniem się gorączki u człowieka lub zwierzęcia i do pięciu dni później.
Cykle transmisji
Wirus ma trzy różne cykle przenoszenia: dżunglę (leśny), pośredni (sawanna) i miejski.Skutki samej infekcji są takie same, niezależnie od tego, czy jest przenoszona w którymkolwiek z tych cykli.
Kiedy żółta gorączka rozprzestrzenia się w dżungli, w dużej mierze rozprzestrzenia się bez ludzi. Zamiast tego przenosi się z ssaka naczelnego innego niż człowiek (jak małpa) na naczelnego innego niż człowiek przez komary. Jeśli ludzie odwiedzają obszar dżungli (powiedzmy w celu wydobycia, łowiectwa lub turystyki), mogą również zostać ukąszeni przez komara i zachorować.
W cyklu pośrednim (zwanym również cyklem sawanny) żółta febra rozprzestrzenia się regularnie między małpami i ludźmi poprzez komary na obszarach na obrzeżach dżungli. Może przenosić małpę na człowieka, małpę na małpę, człowieka na człowieka lub człowieka na małpę.
W cyklu miejskim żółta febra rozprzestrzenia się głównie między ludźmi za pośrednictwem komarów żyjących na obszarach miejskich. Zwykle zaczyna się, gdy osoba zarażona wirusem wraca z obszaru dżungli. Może prowadzić do nagłych i dużych epidemii w zatłoczonych obszarach miejskich.
Diagnoza
Rozpoznanie żółtej febry opiera się na historii klinicznej ekspozycji na ukąszenie komara w regionie endemicznym, a także historii objawów. Istnieje kilka testów, które mogą wspierać lub potwierdzać diagnozę żółtej febry.
-
Test na przeciwciała: Ten test jest najbardziej ugruntowanym testem diagnostycznym na żółtą febrę. Poszukuje we krwi białek odpornościowych na żółtą gorączkę, co wskazuje, że albo walczysz, albo skutecznie walczyłeś z infekcją. Jednak może minąć kilka dni, zanim organizm wytworzy wystarczającą ilość przeciwciał, aby można je było wykryć. Być może będziesz musiał poczekać do dwóch tygodni, aby uzyskać wyniki.
-
Wirusowy test PCR: Testy PCR mogą wykryć materiał genetyczny wirusa we krwi. Pozytywny test PCR wskazuje, że masz wirusa w swoim ciele, więc jest uważany za silniejszy wskaźnik aktualnej infekcji niż test na przeciwciała. Ważne ograniczenie: wirusowe RNA jest wykrywalne wcześnie po zakażeniu, ale nie jest łatwo wykrywalne po kilku dniach od zakażenia. Oznacza to, że możesz uzyskać negatywny wynik testu PCR, nawet jeśli masz infekcję.
-
Test moczu: stosunkowo nowy test może wykryć wirusową reakcję PCR w moczu, dzięki czemu diagnoza jest bardziej praktyczna. Jednak ten test, choć obiecujący, nie jest jeszcze powszechnie stosowany.
Leczenie
Nie ma swoistego leczenia przeciwwirusowego na żółtą febrę.Jednak choroba może stać się dość ciężka, a związane z nią powikłania mogą wymagać opieki medycznej.
Leczenie żółtej febry powinno być nadzorowane i odbywać się w szpitalu, a nie w domu.
Może to obejmować:
-
Zapobieganie krwawieniom: Ze względu na ryzyko krwawienia, należy zasadniczo unikać leków, które je wywołują, takich jak aspiryna, ibuprofen i naproksen.
-
Nawodnienie: Utrzymywanie nawodnienia podczas choroby za pomocą płynów doustnych lub dożylnych może być konieczne, szczególnie jeśli wystąpią wymioty lub niskie ciśnienie krwi.
-
Kontrola gorączki: Ogólnie rzecz biorąc, żółta gorączka jest związana z gorączką niskiego stopnia. Ale jeśli gorączka stanie się wyższa niż oczekiwano, możesz potrzebować leków obniżających temperaturę.
-
Ból: Jeśli odczuwasz ból mięśni lub uogólniony dyskomfort, można go leczyć za pomocą doustnych lub wstrzykiwanych środków przeciwbólowych.
-
Wspomaganie ciśnienia krwi: dla tych, którzy są w szoku, który pojawia się, gdy ciśnienie krwi jest bardzo niskie, ciśnienie krwi można podnieść za pomocą leków, które zwężają naczynia krwionośne, często określanych jako leki zwiększające ciśnienie krwi.
-
Zarządzanie niewydolnością narządów: Kiedy żółta gorączka powoduje niewydolność narządów, narządy te muszą być wspierane, podczas gdy infekcja poprawia się. Na przykład do wspomagania oddychania może być potrzebny respirator; dializa może być wymagana do wykonania pracy nerek.
Zapobieganie
Ponieważ żółta febra istnieje już od jakiegoś czasu, przenoszenie wirusa jest dobrze poznane. Oto kilka skutecznych sposobów zapobiegania infekcji:
-
Szczepienia: Od niektórych osób zalecane jest szczepienie. Jeśli mieszkasz na obszarze endemicznym, możesz być już odporny na infekcję i powinieneś postępować zgodnie z oficjalnymi zaleceniami dotyczącymi szczepień dla siebie i swoich dzieci. Jeśli podróżujesz do obszaru, w którym żółta gorączka występuje endemicznie, prawdopodobnie będziesz potrzebować szczepionki. Zazwyczaj szczepionki dla podróżnych nie są powszechnie dostępne i może być konieczne umówienie wizyty w lokalnej klinice podróży. Najlepiej też planować z wyprzedzeniem, ponieważ szczepionkę powinieneś otrzymać co najmniej 10 dni przed podróżą.
-
Środki ostrożności przed komarami: Jeśli znajdujesz się na obszarze endemicznym, możesz chronić siebie i swoje dzieci przed komarami. Chociaż nie zawsze można całkowicie uniknąć ukąszeń komarów, możesz nosić warstwy, szczególnie podczas podróży po dżunglach i lasach, i możesz użyć sprayu na owady. Zaleca się również spanie pod siatkami ochronnymi, nawet jeśli będziemy przebywać w zamkniętym pomieszczeniu.
-
Ochrona innych: Ogólnie rzecz biorąc, ponieważ wirus może przenosić się z osoby na osobę za pośrednictwem komarów, zaleca się pozostawanie pod moskitierami, aby uniknąć rozprzestrzeniania się wirusa, jeśli wiesz, że zostałeś zarażony.
Jeśli podróżujesz do obszaru, w którym żółta gorączka występuje endemicznie, powinieneś podjąć zalecane środki ostrożności; zrobienie tego znacznie zminimalizuje ryzyko infekcji.
Pamiętaj również, aby zapoznać się z typowymi objawami, aby w przypadku infekcji zasięgnąć pomocy medycznej. Podczas gdy większość osób z żółtą gorączką ma dobry powrót do zdrowia, szanse na to są znacznie wyższe, jeśli uzyskasz profesjonalną opiekę, zanim wystąpią jakiekolwiek komplikacje.
Discussion about this post