Czym są zaburzenia afektywne (nastroju)?

Zaburzenia afektywne, znane również jako zaburzenia nastroju, to zaburzenia psychiczne, które wpływają przede wszystkim na stan emocjonalny osoby. Wpływają na sposób, w jaki myślą, czują się i chodzą w codziennym życiu.

Istnieje wiele rodzajów zaburzeń nastroju, w tym między innymi duża depresja i choroba afektywna dwubiegunowa.

Objawy różnią się w zależności od stanu i osoby. Szacuje się, że 21,4% dorosłych w Stanach Zjednoczonych będzie doświadczać pewnego rodzaju zaburzeń nastroju przez całe życie.

Zaburzenia nastroju to nie to samo, co normalne wahania nastroju. Wahania nastroju są normalną reakcją na codzienne zdarzenia i stresory i zwykle nie wpływają negatywnie na jakość życia i ogólną zdolność do funkcjonowania.

Z drugiej strony zaburzenia nastroju mogą znacznie wpłynąć na jakość życia, powodując problemy w związkach, karierze i poczuciu własnej wartości.

Ci, którzy zmagają się z zaburzeniami nastroju, mogą znaleźć ulgę poprzez terapię, leki i zmiany stylu życia.

Objawy

Objawy różnią się intensywnością i zaburzeniem. Dwa z najczęstszych zaburzeń nastroju to depresja lub duże zaburzenie depresyjne (MDD) i choroba afektywna dwubiegunowa.

Depresja

Istnieje kilka różnych rodzajów depresji, w tym:

• Poważna depresja: mniejsze zainteresowanie zwykłymi czynnościami, doświadczanie depresyjnego nastroju, takiego jak uczucie smutku lub beznadziejności, oraz inne objawy przez co najmniej dwa tygodnie

• Dystymia (znana również jako uporczywe zaburzenie depresyjne): Posiadanie przewlekłych nastrojów depresyjnych z towarzyszącymi innymi objawami przez co najmniej dwa lata

Depresja może mieć kilka czynników, które dodatkowo charakteryzują zaburzenie nastroju, w tym:

• Sezonowe zaburzenie afektywne (SAD): objawy depresji powracające w określonych porach roku, zwykle w miesiącach zimowych

• Depresja psychotyczna lub poważne zaburzenie depresyjne z cechami psychotycznymi: doświadczanie ciężkiej depresji oraz pewnych form psychozy, takich jak niepokojące, fałszywe przekonania (urojenia) lub słyszenie lub widzenie niepokojących rzeczy, których inni nie słyszą lub nie widzą (omamy)

• Depresja z początkiem okołoporodowym lub depresja poporodowa: doświadczanie epizodu depresyjnego podczas ciąży lub wkrótce po porodzie

Objawy depresji mogą obejmować:

• Nadmierny i czasem niewyjaśniony smutek
• Beznadziejność
• Utrata zainteresowania ulubionymi zajęciami
• Apetyt i zmiany wagi
• Poczucie winy
• Niska samo ocena
• Problemy z pamięcią
• Zasypianie lub bezsenność
• Podniecenie
• Myśli lub próby samobójcze

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe

Zaburzenia afektywne dwubiegunowe charakteryzują się zazwyczaj zmianami między epizodami depresyjnymi (skrajnie obniżony nastrój) i maniakalnymi (skrajnie podwyższony lub drażliwy nastrój). Istnieje kilka rodzajów choroby afektywnej dwubiegunowej. Zawierają:

• Dwubiegunowa I: najcięższa forma, z okresami w pełni rozwiniętej manii

• Afektywna dwubiegunowa II: doświadczanie epizodów depresji naprzemiennie z okresami hipomanii, mniej dotkliwej formy manii

• Cyklotymia: naprzemienne objawy hipomanii i depresji przez ponad dwa lata

• Nieokreślona choroba afektywna dwubiegunowa: gdy objawy są charakterystyczne dla choroby afektywnej dwubiegunowej, ale nie spełniają kryteriów diagnostycznych żadnego z pozostałych rodzajów zaburzeń afektywnych dwubiegunowych

Podczas manii można doświadczyć:

• Zwiększona energia
• Wyścigi myśli
• Zmniejszona zdolność i potrzeba snu
• Lot pomysłów
• Wspaniałe myśli
• Lekkomyślne zachowanie

Podczas epizodu depresyjnego będącego częścią choroby afektywnej dwubiegunowej mogą wystąpić objawy podobne do objawów poważnego zaburzenia depresyjnego, w tym smutek, niska samoocena, problemy poznawcze i myśli samobójcze.

Przedmiesiączkowe zaburzenie dysmorficzne (PMDD)

Przedmiesiączkowe zaburzenie dysmorficzne (PMDD) to rodzaj zaburzenia depresyjnego, które jest ciężką postacią zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS). Obejmuje kombinację objawów, których ludzie mogą doświadczać na około tydzień lub dwa przed ich okresem.

Objawy PMDD obejmują:

• Poważne wahania nastroju
• Złość i drażliwość
• Zwiększony apetyt
• Depresja
• Bezsenność lub więcej spania
• Uczucie utraty kontroli

Powoduje

Zaburzenia nastroju mogą być spowodowane kombinacją czynników, w tym brakiem równowagi chemicznej w mózgu, genetyką i stresującymi wydarzeniami życiowymi.

Nierównowagi chemiczne

Neurony są budulcem mózgu i układu nerwowego. Neurony komunikują się z innymi neuronami, gruczołami i mięśniami poprzez uwalnianie substancji znanych jako neuroprzekaźniki. Te substancje chemiczne są zaangażowane we wszystko, od naszych podstawowych funkcji biologicznych, takich jak oddychanie, po naszą reakcję walki lub ucieczki.

Neuroprzekaźniki biorą również udział w regulacji nastrojów i emocji. Szereg neuroprzekaźników bierze udział w zaburzeniach nastroju. Jednym, który odgrywa integralną rolę w rozwoju lub podatności na depresję, jest serotonina. Niższy poziom serotoniny może przyczyniać się do depresji.

Inne neuroprzekaźniki powszechnie związane z zaburzeniami nastroju obejmują dopaminę i noradrenalinę.

Struktura mózgu

Uważa się również, że struktura mózgu odgrywa rolę w depresji. Naukowcy odkryli, że jeden obszar mózgu, hipokamp, ​​jest mniejszy u pacjentów z depresją. Uważają, że przyczyną tego może być to, że przedłużona, ciągła ekspozycja na hormony stresu utrudniała wzrost komórek nerwowych w tym regionie mózgu.

Inne struktury mózgu potencjalnie zaangażowane w zaburzenia nastroju obejmują ciało migdałowate i wzgórze.

Genetyka

Genetyka jest istotnym czynnikiem wpływającym na podatność na zaburzenia nastroju, a wiadomo, że zaburzenia nastroju występują w rodzinach.

Wydarzenia i zmiany w życiu

Stresujące wydarzenia i zmiany życiowe, w tym rozpoczęcie nowej pracy, przeprowadzka i inne okresy przejściowe, mogą również wywołać zaburzenia nastroju, takie jak depresja.

Diagnoza

Nie ma jednego testu określającego, czy ktoś ma zaburzenia nastroju. Zamiast tego, pracownik służby zdrowia przeprowadzi ocenę psychiatryczną i odnotuje wszystkie objawy, jakich doświadcza ktoś, w celu ustalenia prawidłowej diagnozy.

Pracownicy służby zdrowia stosują Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych, wydanie 5 (DSM-5) do diagnozowania zaburzeń psychicznych, w tym zaburzeń nastroju. Ten przewodnik zawiera kryteria diagnostyczne dla każdego zaburzenia psychicznego.

Depresja

Aby zdiagnozować depresję, musisz odczuwać objawy przez co najmniej dwa tygodnie. Jednak ta oś czasu będzie się różnić w zależności od konkretnego rodzaju depresji, której doświadczasz. Na przykład:

• Dystymia: objawy muszą być obecne przez dwa lata lub dłużej.

• Duże zaburzenie depresyjne z początkiem okołoporodowym: objawy muszą być obecne w czasie ciąży lub w ciągu czterech tygodni po porodzie.

• Sezonowe zaburzenie afektywne (SAD): Objawy muszą nawracać o określonej porze roku, zwykle w miesiącach zimowych.

Depresja pojawia się u każdej osoby inaczej i nie ma dwóch takich samych przypadków. W związku z tym nie każdy objaw będzie odczuwany przez każdą osobę, u której zdiagnozowano depresję. Jednak kilka uporczywych objawów musi być obecnych w ramach czasowych określonych dla danego typu depresji, aby się zakwalifikować.

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe

Pracownicy służby zdrowia diagnozują chorobę afektywną dwubiegunową na podstawie objawów, doświadczeń i historii. Aby zdiagnozować chorobę afektywną dwubiegunową typu I, należy doświadczyć przynajmniej jednego epizodu manii lub hipomanii, a także epizodu depresyjnego trwającego co najmniej dwa tygodnie, aby zdiagnozować chorobę afektywną dwubiegunową typu II.

Leczenie

Opcje leczenia zaburzeń afektywnych obejmują leki i terapię. Pomocne mogą być również zmiany stylu życia, takie jak zwiększenie aktywności fizycznej, zdrowa dieta i zmniejszenie stresu. Ze względu na złożoność czynników związanych z zaburzeniami nastroju, konieczne jest podejście do leczenia z różnych perspektyw.

Zwykle zalecane jest połączenie leków i terapii. Należy jednak pamiętać, że plany leczenia będą się różnić w zależności od indywidualnych potrzeb. Najlepiej porozmawiać z lekarzem o najlepszym sposobie działania.

Leki

Dostępne są różne leki psychiatryczne do leczenia różnych zaburzeń nastroju. Każdy z nich oddziałuje z poziomami neuroprzekaźników w mózgu, pomagając w leczeniu wszelkich potencjalnych zaburzeń równowagi.

Niektóre typowe leki przepisywane w celu leczenia zaburzeń nastroju obejmują:

• Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)
• Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI)
• Leki przeciwpsychotyczne
• Stabilizatory nastroju

Terapia

Inną opcją leczenia jest psychoterapia. Jednak terapia nie jest uniwersalna i istnieje wiele opcji.

Typowe terapie stosowane w leczeniu zaburzeń nastroju obejmują:

• Terapia poznawczo-behawioralna (CBT): CBT skupia się na przepracowaniu negatywnych, destrukcyjnych wzorców myślowych. Stosowany jest w leczeniu zarówno depresji, jak i choroby afektywnej dwubiegunowej.

• Dialektyczna terapia behawioralna (DBT): DBT została pierwotnie stworzona do leczenia zaburzenia osobowości typu borderline (BPD), ale od tego czasu okazała się pomocna w radzeniu sobie z nastrojami również w przypadku depresji i choroby afektywnej dwubiegunowej.

Styl życia

Styl życia może przyczynić się do lepszego radzenia sobie z zaburzeniami nastroju. Niektóre zmiany, które mogą pomóc, obejmują:

• Zaangażuj się w regularne ćwiczenia: ćwiczenia mogą być korzystne w leczeniu zaburzeń nastroju.

• Buduj zdrowe relacje: ludzie, którymi się otaczasz, mają ogromny wpływ na Twoje samopoczucie. Utrzymywanie silnych, zdrowych i odżywczych relacji z bliskimi może znacznie poprawić Twoje zdrowie psychiczne.

• Skoncentruj się na śnie: ćwiczenie właściwej higieny snu jest niezbędne do radzenia sobie z depresją. Istnieje wiele znanych najlepszych praktyk poprawiających sen.

• Unikaj alkoholu: Nadmierne i uporczywe picie zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia depresji. Picie z umiarem lub unikanie tego zalecane jest osobom, które zmagają się z zaburzeniami nastroju.

Korona

Życie z zaburzeniami nastroju nie jest łatwym zadaniem. Zaburzenia afektywne mogą dotyczyć każdej dziedziny życia, od związków po karierę zawodową, poczucie własnej wartości i zdrowie fizyczne. Można jednak dobrze żyć pomimo trudności, jakie wiążą się z tego typu zaburzeniami psychicznymi.

Skupienie się na higienie snu, otrzymywanie wsparcia od przyjaciół i rodziny, regularne ćwiczenia, zdrowe odżywianie i trzymanie się z dala od substancji może znacznie poprawić jakość życia, jeśli żyjesz z zaburzeniami nastroju.

Dołączenie do grupy wsparcia może również pomóc ci poczuć się mniej samotnym w swoich zmaganiach. Organizacje, które mogą być pomocne w znalezieniu wsparcia, to National Alliance on Mental Illness (NAMI) oraz Administracja ds. Nadużywania Substancji i Zdrowia Psychicznego.

Bezwzględnie ważne jest, aby mówić, gdy zmagasz się z problemami i zasięgnąć profesjonalnej porady w celu uzyskania pomocy w radzeniu sobie z objawami, jeśli masz zaburzenia nastroju. Ponieważ zaburzenia nastroju wyglądają inaczej dla każdej osoby, Twój plan leczenia powinien być dostosowany do Twoich konkretnych potrzeb i sytuacji.

Chociaż zaburzenia nastroju mogą być epizodyczne, mogą również stanowić podatność na zagrożenia przez całe życie. Leczenie powinno koncentrować się na opanowaniu objawów, aby zminimalizować ich wpływ na codzienne życie.

Co najważniejsze, pamiętaj, że zaburzenie nastroju w żaden sposób nie definiuje Cię ani nie dyktuje, jak pełne życia możesz prowadzić. Wiele osób z zaburzeniami nastroju prowadzi szczęśliwe i satysfakcjonujące życie, radząc sobie z objawami poprzez połączenie terapii, leków i samoopieki.