Przypadki wścieklizny u ludzi są bardzo rzadkie w Stanach Zjednoczonych, a tylko 23 przypadki zgłoszono w latach 2008-2017. Mimo to ważne jest, aby zrozumieć protokół leczenia wścieklizny, śmiertelnej infekcji wirusowej, która wywołuje stan zapalny mózgu i rdzenia kręgowego. Jak zauważa Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), skuteczne leczenie wkrótce po ekspozycji na wściekliznę może zapobiec wystąpieniu objawów, a ostatecznie uratować życie.
Jeśli zostaniesz ugryziony przez zwierzę, natychmiast udaj się do lekarza. Dostawca opieki zdrowotnej zapewni leczenie ran i przepisze leki, jeśli istnieje ryzyko infekcji.
Leczenie ran
Szybkie działanie jest niezbędne w leczeniu wścieklizny. Oprócz zasięgnięcia pomocy medycznej zaraz po ukąszeniu zwierzęcia (zwłaszcza nietoperza, lisa czy skunksa), ranę należy natychmiast i dokładnie oczyścić.
Mycie ran ma kluczowe znaczenie
W przypadku pierwszej pomocy po ugryzieniu WHO zaleca płukanie i mycie rany przez co najmniej 15 minut. To czyszczenie powinno obejmować użycie mydła i wody, detergentu i/lub roztworu jodopowidonu.
Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), badania na zwierzętach wykazały, że samo dokładne oczyszczenie rany może znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo rozwoju wścieklizny. Jednak po pojawieniu się objawów śmierć z powodu niewydolności oddechowej zwykle następuje w ciągu siedmiu dni – nawet jeśli zostanie podjęte leczenie.
Należy zauważyć, że infekcja przez nietoperze jest obecnie najczęstszym źródłem zgonów ludzi związanych z wścieklizną w Stanach Zjednoczonych.Wirus wścieklizny może być również przenoszony przez takie zwierzęta jak lisy, skunksy i szopy pracze. Na całym świecie ponad 90 procent przypadków wścieklizny u ludzi jest wynikiem przenoszenia wirusa przez psy domowe.
Należy pamiętać, że niezależnie od ryzyka wścieklizny, ukąszenia zwierząt mogą spowodować poważne uszkodzenia, gdy rana jest ciężka. Na przykład ukąszenia mogą prowadzić do infekcji miejscowej i/lub ogólnoustrojowej, a także uszkodzenia nerwów lub ścięgien. Dlatego zawsze ważne jest, aby szukać pomocy medycznej po każdym ukąszeniu zwierzęcia.
Profilaktyka poekspozycyjna
Profilaktyka po ekspozycji (PEP) jest jedyną znaną strategią leczenia, która zapobiega zgonom związanym z wścieklizną. Leczenie to obejmuje intensywne płukanie i miejscowe leczenie rany, a następnie podanie silnej i skutecznej szczepionki przeciwko wściekliźnie.
Podany na czas PEP może powstrzymać wirus wścieklizny przed wejściem do ośrodkowego układu nerwowego, a tym samym zapobiec wystąpieniu objawów wścieklizny. Jak podaje National Institutes of Health, do tej pory nikt w Stanach Zjednoczonych nie rozwinął wścieklizny po podaniu szczepionki szybko i właściwie.
Oprócz PEP Twój lekarz może przepisać antybiotyki. Możesz wymagać zastrzyku przeciw tężcowi w zależności od daty ostatniego zastrzyku przeciw tężcowi.
Szczepionka przeciwko wściekliźnie
Podobnie jak wszystkie szczepionki, szczepionki przeciwko wściekliźnie zawierają osłabioną formę wirusa, która nie jest w stanie wywoływać choroby ani rozmnażać się. W odpowiedzi na szczepionkę organizm wytwarza przeciwciała, które atakują i zabijają wirusa wścieklizny.
Ponieważ wszystkie ludzkie szczepionki przeciwko wściekliźnie są inaktywowane, nie można rozwinąć wścieklizny po otrzymaniu szczepionki. Każda szczepionka przechodzi szereg rygorystycznych testów kontroli jakości, które obejmują testy mocy, toksyczności, bezpieczeństwa i sterylności.
Dozowanie
Zazwyczaj szczepionka przeciw wściekliźnie podawana jest w postaci zastrzyku w ustalonym schemacie czterech dawek w ciągu 14 dni (począwszy od dnia ekspozycji).Ponadto większość osób otrzymuje również leczenie zwane ludzką immunoglobuliną przeciw wściekliźnie (HRIG), chyba że zostały wcześniej zaszczepione lub otrzymują szczepionki przeciwko wściekliźnie przed ekspozycją. HRIG podaje się również przez wstrzyknięcie w dniu, w którym nastąpiło ukąszenie zwierzęcia.
Skutki uboczne
Chociaż niepożądane reakcje na szczepionkę przeciwko wściekliźnie i HRIG nie są częste, mogą wywołać pewne drobne reakcje w miejscu wstrzyknięcia. Obejmują one:
- Ból
- Zaczerwienienie
- Obrzęk
- Swędzący
W rzadkich przypadkach pacjenci mogą odczuwać objawy, takie jak ból głowy, nudności, ból brzucha, bóle mięśni i zawroty głowy.
Przed otrzymaniem szczepionki przeciwko wściekliźnie poinformuj swojego lekarza, jeśli kiedykolwiek miałeś poważną reakcję alergiczną na dawkę szczepionki przeciwko wściekliźnie. Powinieneś również poinformować swojego lekarza, jeśli masz poważne alergie lub masz osłabiony układ odpornościowy z powodu przewlekłej choroby lub stosowania niektórych leków (takich jak sterydy).
Discussion about this post