Jak uniknąć walki o władzę z dziećmi?

Walka o władzę ma miejsce, gdy dziecko odmawia zrobienia czegoś, a rodzic nadal nalega na dziecko „Zrób to teraz”. Ciągłe przekomarzanie się może stać się bitwą woli, gdy rodzic mówi „Tak”, a dziecko mówi „Nie”. Im dłużej trwa ta kłótnia, tym trudniej jest skłonić dziecko do podporządkowania się. Rodzice mogą podjąć kroki, aby odzyskać kontrolę i zakończyć walkę o władzę.

Nikt nie wygrywa

W walce o władzę jest kilka problemów. Jednym z problemów jest to, że im bardziej się kłócisz lub próbujesz zmusić dziecko do zrobienia czegoś, często tym bardziej wybucha temperament. Kiedy ty i twoje dziecko jesteście sfrustrowani i źli, prawdopodobnie nie będziesz w stanie niczego osiągnąć.

Kiedy dzieci mogą zaangażować cię w walkę o władzę, często opóźnia to ich zadanie. Na przykład, jeśli powiesz dziecku, aby posprzątało swój pokój, a będzie się z tobą kłócić, im dłużej się kłóci, tym więcej czasu marnuje na nie sprzątanie swojego pokoju. Czasami dzieci lubią naciskać przyciski rodziców, próbując uciec od robienia rzeczy.

Wreszcie, kiedy dorośli rozpoczynają walkę o władzę, celem jest zwycięstwo. Zwycięstwo oznacza nakłonienie dziecka do zrobienia czegoś, czego nie chce robić. Czasami, im bardziej rodzic staje się zdesperowany, aby skłonić dziecko do posłuszeństwa, tym bardziej dziecko staje się odporne.

Wybierz bitwę

Zastanów się, czy nie pozwolić dziecku stawić czoła naturalnym konsekwencjom.Czasami odejście na bok i pozwolenie naturze biegać swoim biegiem jest najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić.

Na przykład, jeśli twój 10-latek odmawia założenia kurtki przed zabawą na zewnątrz, może nie warto się o to kłócić. O ile nie jest niebezpiecznie zimno, możesz rozważyć pozwolenie im na wyjście bez kurtki, a naturalną konsekwencją jest to, że będzie im zimno.

Zaangażuj dzieci w rozwiązywanie problemów

Jeśli znajdziesz się w częstych walkach o władzę w tej samej sprawie, spróbuj wspólnie rozwiązywać problemy. Poszukaj wspólnie uzgodnionego rozwiązania, które zakończy walkę o władzę.

Rozważmy na przykład rodzica, który nalegał, aby pokój nastolatka był codziennie sprzątany. Jednak nastolatek uważał, że codzienne sprzątanie pokoju jest nierozsądne i prawie codziennie kłócili się o ten problem. W końcu wspólnie rozwiązali problem i osiągnęli kompromis. Ich matka zgodziła się trzymać drzwi swojego nastolatka zamknięte w ciągu tygodnia, a nastolatka zgodziła się sprzątać swój pokój w każdy weekend. To zatrzymało walki i poprawił się ich związek.

Opcje oferty

Rodzice mogą podjąć kroki, aby zwiększyć skuteczność swoich instrukcji. Na przykład jasno określ swoje oczekiwania i spokojnie składaj prośby.

Jeśli to możliwe, zaproponuj dwie możliwości.Tylko upewnij się, że możesz żyć z dowolnym wyborem. Na przykład, jeśli chcesz, aby Twoje dziecko odłożyło ubrania i ogląda telewizję, powiedz: „Wolałabyś teraz odłożyć ubrania, czy chcesz poczekać do przerwy reklamowej?” Każdy wybór załatwi sprawę. Ale dla wyzywającego dziecka czekanie do następnej przerwy reklamowej może wydawać się zwycięstwem.

Zapewnij Konsekwencję

Czasami konieczne jest podanie negatywnej konsekwencji. Zamiast kłócić się lub próbować zmusić dziecko do zrobienia czegoś, zachowaj spokój i wydaj jedno ostrzeżenie.Jeśli Twoje dziecko nie zastosuje się do tego, konsekwencja, taka jak odebranie przywileju, może być bardzo skuteczna.

Na przykład, zamiast narzekać, kłócić się lub błagać dziecko, aby poszło spać, przekaż ostrzeżenie. Powiedz: „Jeśli teraz nie pójdziesz spać, stracisz elektronikę na 24 godziny”. Jeśli Twoje dziecko nie kładzie się spać, traci elektronikę i nie ma co się spierać. Jeśli nadal nie śpią, naturalną konsekwencją jest to, że jutro będą zmęczeni.

Pozwól dziecku wybrać

W przypadku młodszych dzieci odebranie przywileju może być świetnym wsparciem w przerwie. Jeśli twoje dziecko odmawia odbycia przerwy, zamiast próbować je do tego zmusić, daj mu ostrzeżenie. „Jeśli nie pójdziesz teraz na czas, nie będziesz mógł później iść na plac zabaw”. Następnie pozostaw im wybór.

Nie groź, że odbierzesz coś, czego nie zrobisz. Na przykład nie mów, że zabierasz ich wycieczkę do domu babci w ten weekend, chyba że naprawdę planujesz to zabrać. Jeśli będziesz bezmyślnie gróźb i nie wykonasz tego, nauczysz swoje dziecko, że nie masz na myśli tego, co mówisz.