Leki na zespół jelita drażliwego z przewagą biegunki (IBS-D)

Istnieje kilka opcji leków, które mogą złagodzić objawy zespołu jelita drażliwego z przewagą biegunki (IBS-D), które obejmują częste, pilne napady luźnej, wodnistej biegunki, bólu brzucha i skurczów. Chociaż zespół jelita drażliwego (IBS) może również powodować biegunkę, IBS-D jest wyjątkowy, ponieważ biegunka jest głównym objawem choroby.

Podczas gdy niektóre leki stosowane w IBS-D są stosowane w leczeniu biegunki z różnych przyczyn, istnieje kilka leków specjalnie zatwierdzonych dla IBS-D, a także inne, które są stosowane poza wskazaniami.

Leki bez recepty

Jeśli masz IBS-D, dostępne bez recepty leki przeciwbiegunkowe mogą być skuteczne w łagodzeniu objawów. Mogą jednak powodować poważne skutki uboczne. Korzystaj z tych opcji wyłącznie pod kierunkiem lekarza:

Imodium (Loperamid)

Lek przeciwbiegunkowy dostępny bez recepty, Imodium jest przyjmowany doustnie i jest zwykle dobrze tolerowany, gdy jest stosowany zgodnie z zaleceniami. Działa przeciw biegunce poprzez zmniejszenie szybkości skurczów jelit i ilości płynu w jelicie grubym.Skutkuje to mniejszą pilnością i twardszym stolcem.

Nadużywanie może powodować zaparcia lub poważne skutki uboczne zwane toksycznym rozdęciem okrężnicy, które jest poważnym rozszerzeniem (poszerzeniem) okrężnicy.

Pepto-Bismol, Kaopectate (podsalicylan bizmutu)

Leki zawierające subsalicylan bizmutu łagodzą biegunkę, rozstrój żołądka i niestrawność. Ten składnik zapobiega biegunce poprzez zmniejszenie ilości płynów i stanów zapalnych w jelitach. Może to nie być praktyczne, jeśli masz długotrwałe napady biegunki z IBS-D, ponieważ nie zaleca się przyjmowania go dłużej niż przez dwa kolejne dni.

Leki na receptę

Istnieje wiele leków na receptę, których można użyć w celu złagodzenia biegunki w IBS-D. Niektóre są specjalnie wskazane dla stanu, a inne są skuteczne w przypadku różnych problemów.

Zatwierdzone przez FDA leki do leczenia IBS-D obejmują:

Xifaxan

Xifaxan (rifaksymina) zmniejsza ból brzucha, epizody biegunki i wzdęcia dzięki IBS-D. Ten antybiotyk nie jest wchłaniany w żołądku i uważa się, że jego działanie zachodzi lokalnie w jelicie cienkim. Jest zwykle dobrze tolerowany i nie ma szkodliwego wpływu na bakterie w jelicie grubym, co jest problemem w przypadku niektórych innych antybiotyków.

Viberzi

Viberzi (eluksadolina) zmniejsza epizody biegunki i bólu brzucha w IBS-D. Działa na receptory opioidowe w układzie pokarmowym, regulując szybkość skurczów jelitowych, wydzielanie płynów i odczucia bólu, i jest określana jako substancja kontrolowana, ponieważ istnieje ryzyko, że może stać się nawykiem. Viberzi jest również związany z zapaleniem trzustki u osób bez pęcherzyka żółciowego.

Lotrinex

Lotrinex (alosetron HCL) jest zatwierdzony dla kobiet z IBS-D, które nie uległy poprawie po konwencjonalnej terapii. Według producenta może powodować ciężkie zaparcia, niedrożność jelit (zablokowanie jelit) z powodu twardych stolców, toksyczne rozdęcie okrężnicy (zagrażające życiu poszerzenie okrężnicy) i niedokrwienne zapalenie okrężnicy (śmierć okrężnicy z powodu braku krwi). dostarczać).

Środki przeciwskurczowe i antycholinergiczne

Leki przeciwskurczowe/antycholinergiczne są często przepisywane w celu złagodzenia bólu brzucha i skurczów w wielu stanach. Leki te celują i redukują acetylocholinę, neuroprzekaźnik stymulujący układ trawienny.

Jednak American College of Gastroenterology (ACG) ostatnio wystąpił przeciwko stosowaniu środków przeciwskurczowych w leczeniu IBS. Pomimo ich powszechnego stosowania, według ACG, istnieją ograniczone dowody na to, że środki przeciwskurczowe skutecznie leczą objawy IBS. Większość badań naukowych, które wcześniej wspierały ich stosowanie, ma dziesiątki lat i jest niskiej jakości.

Środki przeciwskurczowe powszechnie przepisywane na IBS obejmują:

• Bentyl (dicyklomina)

• Anaspaz, Cystospaz, Levbid, Levsin (hioscyjamina)
• Buscopan (butylobromek hioscyny)

Antydepresanty

Chociaż powszechnie przepisywane w leczeniu depresji i lęku, leki przeciwdepresyjne mogą mieć korzystny wpływ na objawy IBS-D. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) mogą działać w celu zmniejszenia objawów IBS-D poprzez ich działanie na neuroprzekaźniki w jelitach.

Leczenie objawów IBS-D jest uważane za pozarejestracyjne stosowanie leków przeciwdepresyjnych, ale są one powszechnie stosowane, ponieważ mogą być skuteczne i ogólnie dobrze tolerowane.

Środki wiążące kwasy żółciowe

Na podstawie zbiorczych danych z sześciu badań około 28% osób z IBS-D spełnia kryteria stanu znanego jako biegunka kwasów żółciowych (BAD) lub zespół złego wchłaniania kwasów żółciowych (BAM). Gdy nadmiar kwasów żółciowych gromadzi się w okrężnicy, prowadzi to do wzrostu wydzielania płynu z okrężnicy, co powoduje biegunkę.

Niestety, w Stanach Zjednoczonych testy pod kątem BAM są bardzo ograniczone.

Istnieją pewne dowody na to, że podgrupa osób z IBS-D może odnieść korzyści ze stosowania nierejestrowanych środków wiążących kwasy żółciowe. Jednak według ACG nie ma jeszcze wystarczających informacji, aby polecić te leki każdemu z IBS-D.

Środki wiążące kwasy żółciowe czasami stosowane w leczeniu IBS-D obejmują:

• Questran (cholestyramina)
• WelChol (kolesewelam)
• kolestyd (kolestypol)

Na horyzoncie

Biorąc pod uwagę, że istnieje niewiele opcji leczenia IBS-D, istnieje duże zainteresowanie nowymi lekami na ten stan. Obecnie badane leki obejmują:

• ORP-101, nowy związek chemiczny wyprodukowany przez OrphoMed, który wciąż jest testowany w badaniach klinicznych

• Ebastyna, antagonista receptora histaminowego H1, który jest obecnie stosowany w leczeniu alergii, ale może również pomóc złagodzić ból związany z IBS

Ponadto naukowcy badają również kombinację biomarkerów z terapeutyką, w tym badanie krwi do badań przesiewowych osób z IBS-D pod kątem biegunki związanej z kwasami żółciowymi, aby można ich było leczyć środkiem wiążącym kwasy żółciowe.

Może minąć wiele lat, zanim Ty i Twoi pracownicy służby zdrowia rozpoznają, że masz IBS-D, nawet jeśli zdiagnozowano już IBS. Strategie leczenia farmakologicznego mogą być nieco inne niż w przypadku IBS, ponieważ możesz potrzebować niewiele lub wcale leków na zaparcia, a także może być konieczne częstsze przyjmowanie leków przeciwbiegunkowych.

Pamiętaj, aby przyjmować leki tylko zgodnie z zaleceniami, aby uniknąć skutków ubocznych i zdarzeń niepożądanych, które mogą wystąpić w przypadku nadużywania leków przeciwbiegunkowych.