Niska liczba płytek krwi (małopłytkowość) podczas leczenia raka

Małopłytkowość definiuje się jako zmniejszoną liczbę płytek krwi. Niska liczba płytek krwi może z kolei spowodować krwawienie i/lub konieczność opóźnienia chemioterapii.

Małopłytkowość jest zwykle definiowana jako mniej niż 150 000 płytek krwi na milimetr sześcienny krwi w pełnej morfologii krwi, chociaż znaczne krwawienie zwykle nie występuje, dopóki poziom nie spadnie poniżej 20 000 lub nawet 10 000.

Objawy mogą obejmować łatwe powstawanie siniaków, bóle stawów i mięśni oraz krwawienia, takie jak obfite miesiączki, krwawienia z nosa i odbytu. Leczenie zależy od poziomu i czasu w odniesieniu do chemioterapii i może obejmować transfuzje lub leki stymulujące produkcję płytek krwi.

Ważne jest, aby pamiętać, że chemioterapia jest tylko jedną z potencjalnych przyczyn niskiego poziomu płytek krwi podczas leczenia raka z innymi, takimi jak nowotwory, które rozprzestrzeniają się do szpiku kostnego, a nawet przeciwciała, które może wytwarzać twoje własne ciało przeciwko płytkom krwi, potencjalnie również przyczyniając się do tego.

Chociaż rzadziej jest to problem niż problemy, takie jak niska liczba białych krwinek, niska liczba płytek krwi może czasami być poważna, a niektóre leki stosowane w chemioterapii częściej niż inne powodują niską liczbę.

Badanie z 2019 r. dotyczące małopłytkowości u osób z rakiem w USA wykazało, że częstość występowania jest wysoka i wiąże się z poważnymi komplikacjami i kosztami.Sprawdź, co musisz wiedzieć o małopłytkowości i co możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko powikłań.

Symptomy i objawy

Ludzie często dowiadują się, że mają niską liczbę płytek krwi na podstawie samych badań krwi i zanim wystąpią jakiekolwiek objawy. Gdy występują oznaki i objawy, mogą one obejmować:

• Łatwe powstawanie siniaków: mogą pojawić się duże, czerwono-niebieskie plamy znane jako wybroczyny.

• Wybroczyny: są to czerwone plamki na skórze (najczęściej na podudziach), które nie stają się białe, gdy naciskasz je palcami.

• Bóle stawów i mięśni

• Krwawienie zewnętrzne: Krwawienie może wystąpić z nosa (krwawienia z nosa), jamy ustnej (szczególnie przy szczotkowaniu zębów), odbytnicy (czarne lub krwawe wypróżnienia), żołądka (wymioty krwią lub treścią przypominającą kawę) lub pochwy (często jako okresy cięższe niż normalnie).

• Krwawienie wewnętrzne: jedno z najpoważniejszych powikłań, krwawienie do mózgu, klatki piersiowej lub jamy brzusznej, może skutkować objawami wstrząsu, pilnowaniem (nie chcąc dotykać brzucha), odkrztuszaniem krwi lub objawami neurologicznymi, takimi jak bóle głowy, jednostronne osłabienie, zmiany wizualne lub utrata równowagi.

Diagnoza

Twój lekarz zleci pełną morfologię krwi (CBC) przed i po chemioterapii, aby sprawdzić, czy masz niski poziom płytek krwi.

Normalny zakres

Normalna liczba płytek krwi (liczba trombocytów) jest zwykle definiowana jako mająca 150 000 do 400 000 płytek krwi na milimetr sześcienny krwi. Poziom poniżej 150 000 jest uważany za nieprawidłowy lub małopłytkowość.

Niskie poziomy: łagodne i ciężkie

W większości przypadków poziom płytek krwi większy niż 50 000 nie wiąże się z żadnymi poważnymi problemami. Poziom od 10 000 do 20 000 może czasami powodować krwawienie, ale najczęściej liczba może spaść do 10 000 lub mniej, zanim spowoduje znaczne krwawienie.

Ogólnie rzecz biorąc, zwykle leczy się poziomy poniżej 10 000 (najczęściej za pomocą transfuzji płytek krwi), ale poziomy poniżej 20 000 mogą być również leczone, zwłaszcza jeśli towarzyszy mu gorączka. Dla osób przechodzących chemioterapię, poziomy nawet od 50 000 do 100 000 mogą spowodować opóźnienie chemioterapii.

Ważne jest, aby pamiętać, że każdy jest inny, a ta sama liczba u dwóch różnych osób może być niepokojąca dla jednej i mało niepokojąca dla drugiej.

Ocena przyczyn

Jak wspomniano wcześniej, niska liczba płytek krwi jest czasami spowodowana więcej niż jedną przyczyną podczas leczenia raka. Spojrzenie na liczbę płytek krwi w czasie (seryjne pomiary płytek) często może być pomocne w zrozumieniu, czy winowajcą jest sama chemioterapia.

Jeden ze wskaźników podawanych w CBC, średnia objętość płytek krwi, opisuje średnią wielkość płytek we krwi i jest również pomocny w ocenie innych przyczyn małopłytkowości.

Przyczyny podczas leczenia raka

Najczęstszą przyczyną małopłytkowości u osób z chorobą nowotworową jest supresja szpiku kostnego związana z chemioterapią. Chemioterapia niszczy szybko dzielące się komórki, takie jak komórki szpiku kostnego, które stają się płytkami krwi.

Oprócz trombocytopenii supresja szpiku kostnego spowodowana chemioterapią może skutkować niską liczbą czerwonych krwinek (niedokrwistość wywołana chemioterapią) i niskim poziomem białych krwinek znanych jako neutrofile (neutropenia wywołana chemioterapią), które chronią przed infekcjami bakteryjnymi .

Leki do chemioterapii

Wiele leków stosowanych w chemioterapii nie wpływa na poziom płytek krwi w stopniu, który jest na tyle istotny, że wymaga leczenia, ale niektóre leki znacznie częściej niż inne zmniejszają liczbę płytek.

Leki powszechnie związane z małopłytkowością obejmują:

• Leki na bazie platyny, takie jak Paraplatin (karboplatyna) i Platinol (cisplatyna)
• Gemzar (gemcytabina)

• Taksol (paklitaksel)

Inne przyczyny

Istnieje kilka powodów, dla których liczba płytek krwi może być niższa u osób z rakiem oprócz chemioterapii. Mogą to być:

• Małopłytkowość immunologiczna (ITP): Małopłytkowość immunologiczna występuje, gdy organizm wytwarza przeciwciała przeciwko własnym płytkom krwi. Jest to najbardziej powszechne w przypadku nowotworów, takich jak choroba Hodgkina i przewlekła białaczka limfocytowa.

• Infekcje: szczególnie infekcje wirusowe

• Inne leki, które mogą powodować niski poziom płytek krwi: takie jak antybiotyk wankomycyna i leki przeciwwirusowe.

• Guz rozprzestrzenił się do szpiku kostnego: najczęściej chłoniaki, rak piersi i rak płuc

• Mikroangiopatia zakrzepowa: stan, w którym uszkodzona jest wewnętrzna wyściółka komórek naczyń krwionośnych, co czasami występuje w przypadku leków stosowanych w chemioterapii, takich jak mitomycyna C i gemcytabina

Leczenie

Ważne jest, aby najpierw ustalić przyczynę małopłytkowości, ponieważ mogą istnieć różne przyczyny niskiego poziomu płytek krwi, które leczy się na różne sposoby.

Na przykład, jeśli jest to związane z lekami chemioterapeutycznymi, leczenie może obejmować opóźnienie chemioterapii. Natomiast jeśli jest to związane z przyczynami immunologicznymi, sterydy mogą być częścią zalecanego leczenia.

W zależności od poziomu płytek krwi i tego, czy masz jakiekolwiek objawy, Twój lekarz może zalecić leczenie w celu zwiększenia liczby płytek krwi. Opcje obejmują:

Transfuzje płytek krwi

Transfuzje płytek krwi są najczęstszą metodą leczenia małopłytkowości, zwłaszcza krótkotrwałej małopłytkowości związanej z lekami chemioterapeutycznymi. Transfuzje mogą być stosowane jako terapia (w celu zwiększenia liczby płytek krwi u osób aktywnie krwawiących) lub zapobiegawczo (w przypadku osób z niską lub spodziewaną niską liczbą płytek krwi, ale nie krwawiących).

Najczęstszym skutkiem ubocznym jest przejściowa gorączka. Rzadkie działania niepożądane mogą obejmować reakcje na transfuzję lub przenoszenie infekcji, takich jak zapalenie wątroby.

Opóźnianie chemioterapii

Czasami konieczne może być opóźnienie chemioterapii lub dostosowanie dawki.

Leki stymulujące tworzenie płytek krwi

Czasami stosuje się leki w celu pobudzenia szpiku kostnego do wytwarzania większej liczby płytek krwi, chociaż są one rzadko stosowane u osób z trombocytopenią z powodu chemioterapii, a obecnie niewiele jest dowodów na poparcie ich rutynowego stosowania.

Najczęściej stosowanym lekiem jest Neumaga (oprelvekin), chociaż czasami stosuje się leki Nplate (romiplostym) i Promacta (eltrombopag), chociaż są one zatwierdzone w przypadku niskiej liczby płytek krwi z powodu chorób autoimmunologicznych.

Badania kliniczne

Trwają badania kliniczne nad innymi metodami zmniejszania ryzyka małopłytkowości podczas chemioterapii.

Leczenie uzupełniające i alternatywne

Obecnie nie ma alternatywnych metod leczenia ani suplementów diety, które znacząco poprawiają liczbę płytek krwi. To powiedziawszy, witaminy takie jak witamina B12 i kwas foliowy oraz minerały, takie jak żelazo, są potrzebne do produkcji zdrowych płytek krwi. Zdrowa dieta bogata w te składniki odżywcze jest ważna, ponieważ odbudowujesz liczbę płytek krwi po chemioterapii.

Większość onkologów uważa, że ​​najlepszym rozwiązaniem jest stosowanie dietetycznych źródeł tych i innych składników odżywczych, ponieważ niektóre witaminy i minerały mogą zakłócać chemioterapię.

Korona

Oprócz leczenia zalecanego przez lekarza istnieje kilka rzeczy, które możesz zrobić samodzielnie, aby zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z niską liczbą płytek krwi.

Unikaj podrażnień i urazów

• Użyj delikatnej szczoteczki do zębów. Wielu onkologów zaleca również unikanie używania nici dentystycznej, ale nie udowodniono jeszcze, że jest to pomocne.
• Użyj elektrycznej maszynki do golenia, aby uniknąć skaleczeń.
• Wydmuchaj delikatnie nos.
• Uważaj na obcinanie paznokci u rąk i nóg. Paznokcie powinny być przycięte prosto i utrzymywane stosunkowo krótko, aby uniknąć łez, które mogą potencjalnie krwawić. Wielu onkologów zaleca unikanie manicure i pedicure podczas chemioterapii zarówno ze względu na ryzyko krwawienia, jak i ryzyko infekcji.
• Staraj się nie ulegać zaparciom, a jeśli to zrobisz, unikaj napinania się lub używania czopków. Niektóre leki przeciwbólowe, a także zmiany w diecie mogą powodować zaparcia, a Twój lekarz może zalecić Ci podczas chemioterapii środek zmiękczający stolec lub inne leki, aby temu zapobiec.
• Unikaj sytuacji, w których możesz doznać obrażeń. Zachowaj szczególną ostrożność podczas gotowania, pracy w ogrodzie lub używania nożyczek lub narzędzi. Unikaj sportów kontaktowych. Zwierzęta powinny mieć przycięte paznokcie. Unikaj zwierząt, które mogą gryźć. Podczas chemioterapii należy podjąć specjalne środki ostrożności, aby zmniejszyć ryzyko infekcji.

Unikaj leków, które mogą zwiększyć krwawienie

Istnieje kilka kategorii leków, które mogą nasilać krwawienie, a zatem mogą być addytywne z niską liczbą płytek krwi po chemioterapii. Z pewnością problemem mogą być leki rozrzedzające krew, takie jak antykoagulanty i leki przeciwpłytkowe.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak Advil (ibuprofen), a także aspiryna również zwiększają ryzyko. Należy zauważyć, że wiele leków dostępnych bez recepty, a także suplementów diety, może również nasilać krwawienie. Ważne jest, aby porozmawiać ze swoim onkologiem o którymkolwiek z tych preparatów przed ich użyciem.

Ogranicz spożycie alkoholu

Napoje alkoholowe mogą wydłużyć czas krwawienia. Nadmierne picie zwiększa również ryzyko urazów, które mogą prowadzić do krwawienia.

Niską liczbę płytek krwi spowodowaną chemioterapią często można leczyć zachowawczo, to znaczy zwracając uwagę na objawy i unikając rzeczy, które mogą grozić krwawieniem. Czasami jednak trzeba będzie leczyć małopłytkowość.

Świadomość wyników badań laboratoryjnych i prowadzenie dokładnych zapisów może pomóc ci być swoim własnym adwokatem i rozpoznawać obawy, zanim staną się problemem.