Przegląd
Polio to choroba powodująca kalectwo i zagrażająca życiu, wywoływana przez wirusa polio.
To jest zaraźliwa choroba wirusowa. W swojej najcięższej postaci polio powoduje uszkodzenie nerwów prowadzące do paraliżu, trudności w oddychaniu, a czasem do śmierci.
Obecnie, pomimo ogólnoświatowych wysiłków zmierzających do wyeliminowania polio, wirus polio nadal dotyka dzieci i dorosłych w niektórych częściach Azji i Afryki.
Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zaleca podjęcie środków ostrożności w celu ochrony przed polio, jeśli podróżujesz w miejsce, w którym występuje ryzyko polio.
Dorośli, którzy zostali zaszczepieni i planują podróż do obszaru, w którym występuje polio, powinni otrzymać dawkę przypominającą inaktywowanej szczepionki przeciw polio (IPV). Odporność po podaniu dawki przypominającej utrzymuje się przez całe życie.
Objawy polio
Chociaż polio może powodować paraliż i śmierć, większość ludzi zarażonych wirusem nie choruje i nie jest świadoma, że została zarażona.
Nieparalityczne polio
Niektórzy ludzie, u których wystąpią objawy wirusa polio, zapadają na rodzaj polio, który nie prowadzi do paraliżu. Nieparalityczne polio zwykle powoduje objawy grypopodobne.
Objawy, które mogą trwać do 10 dni, obejmują:
- Gorączka
- Ból gardła
- Bół głowy
- Wymioty
- Zmęczenie
- Ból pleców lub sztywność pleców
- Ból karku lub sztywność karku
- Ból lub sztywność rąk lub nóg
- Słabe mięśnie
Zespół paralityczny
Ta najpoważniejsza postać choroby występuje rzadko. Początkowe objawy porażenia polio, takie jak gorączka i ból głowy, często naśladują objawy nieparalitycznego polio. Jednak w ciągu tygodnia pojawiają się inne objawy, w tym:
- Utrata refleksów
- Silne bóle mięśni lub osłabienie
- Luźne i wiotkie kończyny (porażenie wiotkie)
Zespół post-polio
Zespół post-polio to zespół objawów, które dotykają niektórych ludzi wiele lat po przebytej polio. Typowe objawy to:
- Osłabienie i ból mięśni lub stawów
- Zmęczenie
- Zanik mięśni (atrofia)
- Problemy z oddychaniem lub połykaniem
- Zaburzenia oddychania związane ze snem, takie jak bezdech senny
- Zmniejszona tolerancja na niskie temperatury
Kiedy musisz iść do lekarza?
Przed podróżą do części świata, w której polio nadal występuje naturalnie lub gdzie stosowana jest doustna szczepionka przeciw polio (OPV), skonsultuj się ze swoim lekarzem, aby uzyskać zalecenia dotyczące szczepień przeciwko polio, na przykład do Ameryki Środkowej i Południowej, Afryki i Azji.
Ponadto skontaktuj się z lekarzem, jeśli:
- Twoje dziecko nie ukończyło serii szczepień
- Twoje dziecko ma reakcję alergiczną na szczepionkę przeciwko polio
- Twoje dziecko ma problemy inne niż łagodne zaczerwienienie lub bolesność w miejscu wstrzyknięcia szczepionki
- Miałeś polio lata temu, a teraz masz niewyjaśnioną słabość i zmęczenie
Przyczyny polio
Wirus polio przenosi się z człowieka na człowieka i może zakażać rdzeń kręgowy, powodując paraliż (nie może poruszać częściami ciała).
Polio może być przenoszone poprzez bezpośredni kontakt z osobą zarażoną wirusem lub poprzez skażoną żywność i wodę (rzadziej). Osoby będące nosicielami wirusa polio mogą przenosić wirusa przez kilka tygodni w kale. Osoby, które mają wirusa, ale nie mają objawów, mogą nadal przekazywać wirusa innym.
Czynniki ryzyka
Polio dotyka głównie dzieci w wieku poniżej 5 lat. Jednak każdy, kto nie został zaszczepiony, jest narażony na ryzyko rozwoju tej choroby.
Komplikacje
Paralityczne polio może prowadzić do czasowego lub trwałego porażenia mięśni, niepełnosprawności, deformacji kości i śmierci.
Zapobieganie polio
Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania polio jest szczepienie.
Szczepionka przeciwko polio
Większość dzieci w Stanach Zjednoczonych otrzymuje cztery dawki inaktywowanej szczepionki przeciw wirusowi polio (IPV) w następującym wieku:
- Dwa miesiące
- Cztery miesiące
- Od 6 do 18 miesięcy
- W wieku od 4 do 6 lat, kiedy dzieci dopiero rozpoczynają naukę w szkole
IPV jest bezpieczne dla osób z osłabionym układem odpornościowym, chociaż nie jest pewne, jak ochronna jest szczepionka w przypadku poważnego niedoboru odporności. Częste działania niepożądane to ból i zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia.
Reakcja alergiczna na szczepionkę
IPV może powodować reakcję alergiczną u niektórych osób. Ponieważ szczepionka zawiera śladowe ilości antybiotyków streptomycyny, polimyksyny B i neomycyny, nie powinna być podawana nikomu, kto zareagował na te leki.
Objawy reakcji alergicznej zwykle pojawiają się w ciągu minut do kilku godzin po wstrzyknięciu. Objawami mogą być:
- Trudności w oddychaniu
- Słabość
- Chrypka lub świszczący oddech
- Szybkie tętno
- Pokrzywka
- Zawroty głowy
Jeśli u Ciebie lub Twojego dziecka wystąpi reakcja alergiczna po jakimkolwiek zastrzyku, natychmiast wezwij pomoc medyczną.
Szczepienie dorosłych
W naszym kraju dorośli nie są szczepieni przeciwko polio, ponieważ większość z nich jest już odporna, a szanse na zarażenie się polio są minimalne. Jednak niektórzy dorośli z wysokim ryzykiem polio, którzy otrzymali podstawowe szczepienia IPV lub doustną szczepionką przeciw polio (OPV), powinni otrzymać pojedynczą dawkę przypominającą IPV.
Pojedyncza dawka przypominająca IPV wystarcza na całe życie. Dorośli zagrożeni obejmują osoby podróżujące do części świata, w których nadal występuje polio, lub osoby opiekujące się osobami chorymi na polio.
Jeśli nie jesteś zaszczepiony, zrób serię szczepień pierwotnych przeciwko polio – dwie dawki IPV w odstępach od czterech do ośmiu tygodni i trzecią dawkę 6 do 12 miesięcy po drugiej dawce.
Diagnoza
Lekarze często rozpoznają polio po objawach, takich jak sztywność karku i sztywność pleców, nieprawidłowe odruchy oraz trudności w połykaniu i oddychaniu. Aby potwierdzić diagnozę, badana jest próbka wydzieliny z gardła, stolca lub bezbarwnego płynu otaczającego mózg i rdzeń kręgowy (płyn mózgowo-rdzeniowy) pod kątem wirusa polio.
Leczenie polio
Nie ma lekarstwa na polio. Jeśli masz polio, twój lekarz postara się zapewnić ci komfort i zapobiegnie innym problemom zdrowotnym. Niektóre zabiegi i narzędzia wsparcia obejmują:
- Leki przeciwbólowe (takie jak ibuprofen)
- Respirator (urządzenie pomagające oddychać)
- Fizjoterapia, która pomaga utrzymać pracę mięśni
- Odpoczynek w łóżku i płyny w przypadku objawów grypopodobnych
- Leki przeciwskurczowe rozluźniające mięśnie
- Antybiotyki na infekcje dróg moczowych
- Poduszka rozgrzewająca na bóle i skurcze mięśni
- Aparat korekcyjny
- Rehabilitacja oddechowa w przypadku powikłań płucnych
- Sprzęt ułatwiający poruszanie się, taki jak laska, wózek inwalidzki lub skuter elektryczny
.
Discussion about this post