Pomimo przepisów eliminujących ołów z produktów takich jak farby i benzyna, w Stanach Zjednoczonych nadal istnieje ryzyko narażenia na ołów i zatrucia.
Nie ma lepszego przykładu niż kryzys z 2016 r. we Flint w stanie Michigan, w którym ponad 100 000 mieszkańców było narażonych na ołów z powodu przestarzałej kanalizacji w publicznej sieci wodociągowej i niewystarczających urządzeń do uzdatniania wody. W roku następującym po kryzysie wiele dzieci poddanych badaniom przesiewowym miało wysoki poziom ołowiu w swoim ciele.
Narażenie na ołów może nastąpić w wyniku kontaktu z ołowiem w powietrzu, kurzu domowym, glebie, wodzie i produktach handlowych. Ciągłe narażenie przez miesiące lub lata może ostatecznie doprowadzić do zatrucia ołowiem.
:max_bytes(150000):strip_icc()/lead-poisoning-causes-51-5aec963d119fa8003761b994.png)
Czynniki ryzyka
Według raportu Agencji ds. Rejestru Substancji Toksycznych i Chorób (ATSDR), dzieci są najbardziej narażone na zatrucie ołowiem z kilku powodów:KątKąt
- Są bardziej skłonni do połykania cząstek ołowiu z powodu zachowań rąk do ust.
- Przyswajają połknięty ołów łatwiej niż dorośli.
- Oddychają szybciej i wdychają więcej cząstek unoszących się w powietrzu na masę ciała.
- Są bliżej ziemi i częściej wdychają cząsteczki w glebie lub na ziemi.
Inne czynniki mogą narazić na ryzyko zarówno dorosłych, jak i dzieci. Najważniejszym z nich jest mieszkanie w nieremontowanym budynku wybudowanym przed 1978 rokiem (rok, w którym ołów został oficjalnie zakazany w produktach malarskich).
Sam ten czynnik przekłada się na wyższe ryzyko zatrucia ołowiem wśród biednych społeczności etnicznych, w których powszechne są warunki mieszkaniowe o niskim standardzie.
Według CDC, afroamerykańskie dzieci są cztery razy bardziej narażone na zatrucie ołowiem niż białe dzieci.
Oto osiem najczęstszych źródeł narażenia na ołów w Stanach Zjednoczonych.
Farba
Farba może być najbardziej rozpoznawalnym źródłem narażenia na ołów w Stanach Zjednoczonych. Według raportu wydanego przez amerykańską Agencję Ochrony Środowiska (EPA), ryzyko jest znaczne w każdym domu wybudowanym przed 1978 r. i ma tendencję do zwiększania się wraz ze starzeniem się domu.
Ustalenia EPA dotyczące ołowiowej farby w domach
Według EPA farba ołowiowa może znajdować się w:
- 24% domów wybudowanych w latach 1960-1977
- 69% domów wybudowanych w latach 1940-1959
- 87% domów wybudowanych przed 1940 r.
Ryzyko narażenia jest największe wszędzie tam, gdzie stara farba łuszczy się, odpryskuje, kreduje, pęka lub jest wilgotna. Dotyczy to zwłaszcza ram okiennych, drzwi, balustrad, ganków i balustrad, gdzie ręce mogą łatwiej zbierać odpryski i cząsteczki farby.
Chociaż farba ołowiana zakopana pod nową farbą nie stanowi problemu, każda renowacja domu, która obejmuje zeskrobywanie tynku lub farby, może zapewnić możliwość odsłonięcia. Chociaż mycie na mokro, odkurzanie i maseczki na twarz mogą znacznie zmniejszyć ryzyko, EPA zaleca usunięcie dzieci lub kobiet w ciąży z domu do czasu zakończenia remontu.
Gleba
Ołów jest metalem występującym w przyrodzie, rozpoznawanym po niebiesko-szarym zabarwieniu.
Naturalne stężenie ołowiu w glebie jest na ogół niskie i nie stanowi zagrożenia. Wyjątkiem jest gleba miejska zanieczyszczona łuszczącą się farbą ze starszych domów lub budynków.
Problemem są również gleby przylegające do obszarów o dużym natężeniu ruchu, a niektóre badania sugerują, że od czterech do pięciu milionów ton ołowiu używanego w benzynie nadal pozostaje w glebie i pyle.KątKąt
Jeśli twój dom jest starszy, EPA zaleca sprawdzenie zewnętrznej części pod kątem łuszczenia się lub niszczenia farby.
Jeśli znajdziesz ślady ołowiu w ziemi wokół domu, możesz uniknąć śledzenia go w domu, używając wycieraczek wewnątrz i na zewnątrz domu oraz zdejmując buty przed wejściem.
Jeśli nie możesz sobie pozwolić na odmalowanie swojego domu, powinieneś rozważyć posadzenie krzewów blisko domu, aby zniechęcić dzieci do zabawy w ziemi.
Woda
Chociaż ołowiu zwykle nie można znaleźć w jeziorach i innych naturalnych źródłach wody, może dostać się do wodociągów i domowych instalacji wodociągowych, jeśli starsze rury nie zostaną wymienione i zaczną korodować. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy same rury nie są wykonane z ołowiu.
Aż do 1986 roku rury metalowe były powszechnie łączone za pomocą lutu ołowiowego. Tak więc, nawet jeśli same rury zawierają mniej niż 8 procent ołowiu (dopuszczalny próg zgodnie z obowiązującym prawem), lut użyty do ich połączenia może zawierać wyjątkowo wysoki poziom ołowiu. Dopóki woda nie zostanie przetestowana, tak naprawdę nie ma sposobu, aby się dowiedzieć.
EPA twierdzi, że nawet przy wzmożonych wysiłkach na rzecz nadzorowania publicznej sieci wodociągowej woda pitna stanowi około 20% narażenia człowieka na ołów.
Istnieją inne źródła ołowiu w naszej wodzie, które również są pomijane. Jednym z takich przykładów są fontanny do picia w starszych szkołach, które w wielu stanach nie podlegają kontroli. W 2017 roku szkoła podstawowa w San Diego odkryła to dopiero po tym, jak pies terapeutyczny odmówił picia wody z fontanny.KątKąt
Ceramika i Kryształ
Niektóre farby i glazury używane do zdobienia ceramiki i ceramiki zawierają znaczne ilości ołowiu i jako takie nie są przeznaczone do stosowania na zastawę stołową lub naczynia do serwowania. Gdy umieszcza się w nich jedzenie lub napoje, ołów może łatwo wypłukać i zostać połknięty.
Dotyczy to zwłaszcza starszej ceramiki i wyrobów ceramicznych, które są bardziej podatne na odpryski i zniszczenie. Szczególny niepokój budzi importowana tradycyjna ceramika, która może być oznaczona jako „bezołowiowa”, ale nadal zawiera nadmierne ilości ekstrahowalnego metalu. Ostrzeżenie z 2010 r. wydane przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków poinformowało konsumentów o ryzyku po wykryciu wysokiego poziomu ołowiu w importowanych naczyniach ceramicznych z Meksyku.KątKąt
Jeśli masz szkło ołowiowe, EPA odradza używanie go na co dzień lub do przechowywania żywności lub płynów.
Problemem jest również kryształ ołowiowy. Szczególnie problematyczne są karafki, ponieważ wino, likiery i kwaśne soki mogą sprzyjać przechodzeniu ołowiu do zdekantowanego płynu.
Tradycyjne leki i artykuły spożywcze
Tradycyjne leki powinny budzić obawy, ponieważ są one w dużej mierze nieuregulowane w Stanach Zjednoczonych.
Leki ajurwedyjskie i środki ludowe importowane z Indii, Azji Południowo-Wschodniej, Bliskiego Wschodu, Dominikany i Meksyku są przedmiotem szczególnej troski, ponieważ nie ma możliwości oceny pochodzenia składników, sposobu ich rafinacji lub obróbki oraz w jakich warunkach zostały wyprodukowane.
W rzeczywistości ołów, siarka, arszenik, miedź i złoto są celowo dodawane do wielu ajurwedyjskich leków, w przekonaniu, że zapewniają one korzyści zdrowotne, twierdzą naukowcy z Yale University School of Medicine.KątKąt
Leki ludowe o wysokim ryzyku ołowiu
Wśród leków ludowych CDC zidentyfikował jako mające wysokie ryzyko narażenia na ołów:
-
Azarcon i greta: latynoskie tradycyjne leki stosowane na rozstrój żołądka
-
Ba-baw-san: chińskie lekarstwo ziołowe stosowane w leczeniu kolki
-
Daw tway: pomoc w trawieniu stosowana w Tajlandii i Birmie
-
Ghasard: indyjska medycyna ludowa stosowana jako tonik
Co więcej, nie tylko leki są podejrzane; Niepokój budzą również importowane cukierki i kosmetyki.
Należy unikać cukierków importowanych z Meksyku, Malezji, Chin i Indii (zwłaszcza tych o smaku tamaryndowca, chili w proszku lub niektórych soli), ponieważ często zawierają one podwyższony poziom ołowiu. To samo dotyczy tradycyjnych kosmetyków, takich jak Kohl, stosowanych w niektórych częściach Bliskiego Wschodu, Afryki Północnej i Azji Południowo-Wschodniej do obrysowywania oczu.
Należy unikać nawet importowanych kosmetyków codziennego użytku, takich jak szminki i kredki do oczu, ponieważ nie podlegają one rygorystycznym testom przed wprowadzeniem na rynek zgodnie z federalną ustawą o żywności, lekach i kosmetykach w USA.
Zawody i hobby
Według EPA większość przypadków zatrucia ołowiem u dorosłych jest wynikiem narażenia w miejscu pracy. Każdy, kto angażuje się w te zawody lub zajęcia, może potencjalnie wnieść ołów do swoich domów.
Branże, w których ryzyko narażenia na ołów jest wysokie, obejmują:
- Naprawa i malowanie karoserii samochodowych
- Produkcja amunicji i pocisków
- Produkcja i recykling baterii
- Budowa (szczególna renowacja lub modernizacja)
- Instrukcja strzelnicy
- Produkcja szkła lub kryształu
- Wytapianie ołowiu
- Produkcja masy ołowiu
- Recykling posiłków
- Górnictwo
- Produkcja cyny
- Naprawa hydrauliki i chłodnicy
- Okrętownictwo
- Spawanie stali
Jeśli często jesteś narażony na kontakt z ołowiem, możesz ograniczyć narażanie innych, biorąc prysznic lub zmieniając ubranie i buty przed wejściem do domu lub dotknięciem członków rodziny.
Zagrożeni są również hobbyści, którzy wykonują następujące czynności:
- Malarstwo artystyczne
- Naprawa samochodów
- Lutowanie elektroniki
- Produkcja ceramiki szkliwionej
- Lutowanie metalu
- Formowanie kul, ślimaków lub ciężarków rybackich
- Produkcja witraży
- Strzelanie z broni palnej
Zabawki
Zagrożeniem mogą być również zabawki wyprodukowane w krajach, w których stosowanie ołowiu nie jest ograniczone.KątNiepokojące jest to, że często nie ma możliwości sprawdzenia, czy importowana zabawka jest bezpieczna, ponieważ nie ma systemów do rutynowego sprawdzania jej.
Od czasu uchwalenia nowych przepisów importowych przez amerykańską Komisję ds. Bezpieczeństwa Produktów w 2008 r. liczba wycofanych zabawek związanych z ołowiem spadła z 19 w 2008 r. do zera w 2017 r.
Niepokój budzą nie tylko zabawki z importu: zabytkowe zabawki, pudełka śniadaniowe, a nawet stare kredki mogą zawierać nadmierne ilości ołowiu.
W związku z tym może być lepiej trzymać te przedmioty w gablocie lub wyrzucić je, jeśli nie są uważane za pamiątkę.
Ciąża
Kiedy ołów dostanie się do twojego ciała, może gromadzić się w wielu tkankach, w tym w mózgu, jelitach, nerkach, wątrobie i kościach.
W czasie ciąży złogi ołowiu w kościach mogą być szczególnie problematyczne, ponieważ zmiany metaboliczne mogą powodować przejściową utratę kości biodra. Jeśli tak się stanie, ołów może przedostać się do systemu i podnieść toksyczność do niebezpiecznych poziomów.
Jeśli płód jest narażony na ołów, istnieje zwiększone ryzyko niskiej masy urodzeniowej, porodu przedwczesnego, a nawet poronienia.
Codzienne stosowanie suplementu wapnia w czasie ciąży może w znacznym stopniu przeciwdziałać temu efektowi.KątKąt
Discussion about this post