Radzenie sobie z lękiem przed separacją w wieku przedszkolnym

Podrzucenie nowego przedszkolaka może być udręką – zarówno dla Twojego dziecka, jak i dla Ciebie. Podczas gdy niektóre dzieci wskakują do swojej pierwszej klasy i prawie nie oglądają się za siebie, inne płaczą, krzyczą lub błagają, abyś ich nie opuszczał. Te dzieci mogą doświadczać lęku separacyjnego: powszechna faza niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa, w której nieobecność lub zbliżające się odejście rodzica powoduje stres.

Dobrą wiadomością jest to, że są rzeczy, które możesz zrobić, aby przygotować swojego 3- lub 4-latka do pierwszego dnia szkoły i pomóc mu w opracowaniu narzędzi radzenia sobie, gdy czuje się niespokojny w czasie opuszczania szkoły. Dzięki kilku strategiom możesz sprawić, że przedszkole stanie się czymś, na co Twoje dziecko będzie czekało każdego dnia.

Przygotowanie dziecka do przedszkola

W przypadku dzieci podatnych na lęk separacyjny, uczucie niepokoju, gdy rodzica nie ma w pobliżu, ma tendencję do pojawiania się około 8 miesiąca życia i może pojawiać się i słabnąć w wieku 4 lub 5 lat. Jednak niektóre dzieci, które są całkowicie zadowolone z Twojej nieobecności jako niemowlęta, mogą rozwiń lęk separacyjny w obliczu wielkiej zmiany życiowej — takiej jak nowe rodzeństwo, przeprowadzka lub tak, początek przedszkola.

Jeśli wiesz, że masz dziecko, które ma tendencję do przywiązywania się do ciebie w sytuacjach towarzyskich lub które wykazuje pewien niepokój przed rozpoczęciem przedszkola, rozważ podjęcie specjalnych kroków, aby przygotować je na wielki pierwszy dzień. Chociaż możesz myśleć, że unikanie tematu szkoły zmniejszy zdenerwowanie, dzieci, które wiedzą, czego się spodziewać w pewnych zniechęcających sytuacjach i ćwiczą rutynę, aby przez nie przejść, częściej odczuwają poczucie stabilności.

Odwiedź szkołę przed pierwszym dniem

W tygodniach poprzedzających rozpoczęcie nauki w przedszkolu porozmawiaj z dzieckiem o typowym dniu w szkole, od tego, jak dotrze tam rano, po to, co zrobi, zobaczy, a nawet zje. Poproś o wycieczkę wiosną lub latem przed rozpoczęciem przedszkola, często odwiedzaj plac zabaw, jeśli jest otwarty dla publiczności w określone dni, i przeczytaj kilka książek o rozpoczynaniu przedszkola. Wiedza to potęga, a im więcej informacji ma Twoje dziecko, tym bardziej prawdopodobne jest, że poczuje się wzmocnione.

Powiadom nauczyciela

Prawdopodobnie masz wiele pytań i możesz użyć kilku mądrych słów od kogoś, kto zrobił to wcześniej. Nauczyciel Twojego dziecka jest prawdopodobnie ekspertem w przedszkolnym lęku przed separacją i z pewnością udzieli Ci porady. Umów się na spotkanie z nauczycielem o swoich obawach przed rozpoczęciem szkoły.

Badania pokazują, że wykwalifikowani nauczyciele mogą odegrać dużą rolę w ułatwieniu niespokojnym dzieciom przejścia do szkoły. Nauczyciel Twojego dziecka może zasugerować poparte badaniami sposoby na ułatwienie dziecku rozpoczęcia dnia, w tym zajęcie go konkretnymi, wcześniej przydzielonymi zadaniami po przybyciu i nagradzanie za uczęszczanie do szkoły.

Znajdź przyjaciela z wyprzedzeniem

Większość dorosłych nie jest zachwycona pomysłem pozostawienia w pokoju pełnym ludzi, których nie znają. Jeśli to możliwe, postaw kilka przyjaznych twarzy w tłumie, umawiając się na zabawę z niektórymi nowymi kolegami z klasy przed pierwszym dniem szkoły. Jeśli Twoje dziecko przychodzi do przedszkola i widzi kogoś, kogo rozpoznaje, może być bardziej prawdopodobne, że uspokoi się i zrelaksuje.

Zaplanuj sprowadzenie obiektu przejściowego

Najważniejszą wiadomością, jaką należy wysłać dziecku, jest to, że bardzo je kochasz i często o nim myślisz. Wspólnie wybierzcie coś, co dziecko może przynieść do szkoły, co może mu o tym przypomnieć: małe pluszowe zwierzątko, zdjęcie, a nawet uśmiechniętą buźkę narysowaną na jego dłoni. Nazywane przez ekspertów psychologii dziecięcej „obiektem przejściowym”, te znajome elementy łagodzą lęk separacyjny i pomagają dziecku poczuć się bliżej ciebie, gdy jesteś nieobecny.

Ćwicz bycie osobno

Spędzanie czasu osobno da dziecku ćwiczyć, jak radzić sobie, gdy nie ma Cię w zasięgu wzroku. Może to być najważniejsze dla dzieci, które nie chodzą do przedszkola lub nie mają regularnej opiekunki przed przedszkolem. Jeśli Twoje dziecko jest niespokojne, zacznij od krótkich przerw — nawet pięciu lub dziesięciu minut — w których załatwiasz sprawy lub idziesz na spacer, podczas gdy członek rodziny, przyjaciel lub sąsiad spędza czas z dzieckiem. Zbuduj, aby grać w randki w domach bliskich przyjaciół, a potem może nawet cały dzień w domu krewnego.

Ustanów rutynę pożegnań

Rytuały są pocieszające dla dzieci. Porozmawiaj ze swoim dzieckiem o specjalnym rytuale pożegnania, który zrobisz, gdy zostawisz je w szkole każdego dnia: może to sekretny uścisk dłoni, głupie lub specjalne powiedzenie albo trzy szybkie uściski. Spróbuj odprawić swój rytuał pożegnania, gdy ćwiczysz w rozłące lub nawet po prostu kładziesz dziecko do łóżka w nocy.

Radzenie sobie z lękiem w wieku przedszkolnym w czasie porzucania

Po zakończeniu przygotowań przedszkolnych nadszedł czas, aby zmierzyć się z rozpoczęciem szkoły. Pierwsze dni lub nawet tygodnie przedszkola mogą być nieco trudne, nawet dla dzieci, które nie mają skłonności do lęku separacyjnego. Skoncentruj się na tych strategiach, aby pomóc Tobie i Twojemu dziecku przejść przez transformację.

Pozostań optymistyczny

Dzieci biorą od nas wskazówki, a kiedy jesteśmy zestresowani, są bardziej skłonni do działania. Staraj się, aby Twoje dziecko nie zauważyło, że jego przedszkolny lęk separacyjny dopada Cię. Uśmiechnij się, przypomnij im, czego mogą się spodziewać tego dnia i porozmawiaj o tym, ile będą mieli zabawy.

Jednocześnie nie pomniejszaj ich obaw. Historie o własnych lękach z dzieciństwa mogą pomóc ci nawiązać kontakt z dzieckiem, jednocześnie udowadniając, że obawy o nowe rzeczy są w końcu do pokonania.

Zrób przerwę

Pożegnaj się, korzystając z rytuału, który praktykowałeś, powiedz dziecku, że wkrótce wrócisz, a następnie wyjdź za drzwi. Odejście, gdy dziecko płacze lub błaga, abyś został, może wydawać się niewrażliwe, ale zwlekanie może przynieść odwrotny skutek. Nie zwlekaj ani nie dawaj im „jeszcze jednej minuty”, ponieważ może to wywołać u dzieci mylące wrażenie, że możesz zostać na czas nieokreślony lub że martwisz się o odejście.

Nie spóźnij się na odbiór

Łatwo stracić poczucie czasu, gdy masz kilka godzin dla siebie, bez względu na to, czy załatwiasz sprawy, pracujesz, czy po prostu poświęcasz trochę czasu na relaks. Ale upewnij się, że ty lub osoba wyznaczona do odebrania dziecka jesteście zwolnieni na czas – lub nawet wcześniej. Jeśli się spóźnisz, może to wywołać u dziecka jeszcze większy niepokój i sprawić, że następnego dnia odwiezienie dziecka do przedszkola będzie o wiele trudniejsze.

Kiedy może to być zaburzenie lękowe przed separacją

Wiele dzieci przechodzi przez fazy lęku separacyjnego w okresie niemowlęcym lub przedszkolnym, często związane z nowym wydarzeniem lub pewną stresującą sytuacją w domu. Ale w przypadku innych dzieci lęk separacyjny utrzymuje się przez tygodnie, a nawet później, w dzieciństwie i młodości. Te dzieci mogą należeć do 4% dzieci z zespołem lęku separacyjnego. Lęk separacyjny jest często diagnozowany, gdy dzieci wykazują jedno lub więcej z poniższych zachowań przez cztery tygodnie lub dłużej:

• Ekstremalne cierpienie z powodu przebywania z dala od rodziców lub innych bliskich
• Nadmierna obawa o krzywdę bliskich
• Nadmierna obawa o niebezpieczeństwo dla siebie
• Trudności z wychodzeniem z domu, nawet pójściem do szkoły
• Trudności ze snem
• Czuję się fizycznie chory z dala od bliskich

Jeśli brzmi to jak twoje dziecko, dobrze jest porozmawiać z pediatrą lub psychologiem. Eksperci ci mogą ocenić, czy Twoje dziecko mogło doświadczyć jakiejś traumy, która wywołuje to zachowanie, i omówić terapię poznawczo-behawioralną, która może pomóc dzieciom w opracowaniu narzędzi, które sprawią, że przebywanie z dala od rodzica lub domu będzie mniej przerażające.

Chociaż odstawienie zalanego łzami dziecka w przedszkolu może być bolesne, wiedz, że lęk separacyjny jest bardzo powszechny w tym wieku i prawie zawsze będzie się poprawiał. Najprawdopodobniej Twoje dziecko szybko się odbije, gdy znikniesz z pola widzenia i przejdziesz do ważnej sprawy, jaką jest zabawa i nauka. Przyzwyczajenie się niespokojnych dzieci może zająć kilka dni lub nawet tygodni, ale dzięki konsekwentnym rytuałom w czasie porzucania, ich niezależność i pewność siebie powinny trochę rosnąć każdego dnia.

Pokonując wyzwania związane z pierwszym rozpoczęciem szkoły, upewnij się, że Ty i Twoje dziecko macie sojuszników. Porozmawiaj z nauczycielem, skontaktuj się z innymi rodzicami, aby zaplanować terminy zabaw i skonsultuj się z pediatrą, jeśli uważasz, że lęk separacyjny Twojego dziecka nie ustępuje. Im szerszy krąg opiekuńczych osób Twojego dziecka, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że będzie musiało polegać wyłącznie na Tobie, jeśli chodzi o wygodę.