Selen jest minerałem śladowym niezbędnym dla zdrowia człowieka, odgrywającym istotną rolę w różnych procesach fizjologicznych. Choć organizm ludzki potrzebuje selenu w niewielkich ilościach, wpływ selenu na nasz ogólny stan zdrowia jest znaczący. Selen występuje naturalnie w różnorodnych produktach spożywczych, dlatego można go łatwo pozyskać dzięki zbilansowanej diecie. W tym artykule wyjaśnimy rolę selenu w naszym organizmie, jego korzyści zdrowotne oraz konsekwencje zarówno niedoboru, jak i nadmiernego spożycia selenu.
Co to jest selen?
Selen jest pierwiastkiem śladowym niezbędnym do utrzymania zdrowia. Pierwiastek ten włącza się do białek, tworząc selenoproteiny, które są ważne dla wielu funkcji biologicznych. Selen występuje naturalnie w żywności, takiej jak orzechy brazylijskie, ryby, drób, jaja i produkty pełnoziarniste. Zawartość selenu w żywności pochodzenia roślinnego w dużej mierze zależy od poziomu selenu w glebie, w której jest ona uprawiana, i który może znacznie różnić się w zależności od regionu.
Właściwości fizyczne i chemiczne selenu
Selen jest niemetalem i należy do grupy 16 (chalkogeny) w układzie okresowym, ma podobieństwa z siarką i tellurem. Selen występuje w kilku postaciach alotropowych, w tym w strukturach amorficznych i krystalicznych. Najbardziej stabilną i powszechną formą selenu jest szary metaliczny alotrop, który lepiej przewodzi prąd w świetle niż w ciemności, dzięki czemu jest przydatny w fotokomórkach i światłomierzach. Selen jest reaktywny chemicznie, tworząc związki zarówno z metalami, jak i niemetalami. Na przykład reaguje z wodorem, tworząc selenowodór (H2Se), toksyczny gaz, oraz z tlenem, tworząc dwutlenek selenu (SeO2), związek stosowany przemysłowo.
Biologicznie selen występuje głównie w postaci jonów selenku (Se2-), seleninu (SeO32-) lub selenianu (SeO42-), które są włączane do cząsteczek organicznych, tworząc selenoproteiny. Właściwości redoks selenu umożliwiają mu udział w ważnych reakcjach enzymatycznych, zwłaszcza związanych z obroną antyoksydacyjną i metabolizmem hormonów tarczycy.
Biologiczna rola selenu
Ochrona antyoksydacyjna
Selen jest kluczowym składnikiem enzymów antyoksydacyjnych, zwłaszcza peroksydazy glutationowej, która neutralizuje szkodliwe wolne rodniki w organizmie. Wolne rodniki to niestabilne cząsteczki, które mogą uszkadzać komórki, prowadząc do stresu oksydacyjnego i chorób przewlekłych, takich jak rak i problemy sercowo-naczyniowe. Rozkładając nadtlenek wodoru i nadtlenki lipidów na nieszkodliwe cząsteczki, takie jak woda i alkohole, enzymy zawierające selen chronią struktury komórkowe i DNA, zmniejszając ryzyko długotrwałych uszkodzeń.
Funkcja tarczycy
Selen jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania tarczycy. Jest kofaktorem enzymów aktywujących i dezaktywujących hormony tarczycy, w szczególności wspomagając konwersję tyroksyny (T4) do aktywnej formy trójjodotyroniny (T3). Proces ten pomaga regulować metabolizm, produkcję energii i ogólną równowagę hormonalną. Właściwości przeciwutleniające selenu chronią również tarczycę przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest szczególnie ważne, ponieważ tarczyca charakteryzuje się wysokim stężeniem nadtlenku wodoru ze względu na jej rolę w syntezie hormonów.
Wsparcie układu odpornościowego
Selen wzmacnia układ odpornościowy, wspierając produkcję i funkcję selenoprotein zaangażowanych w regulację stanu zapalnego i modulowanie odpowiedzi immunologicznych. Białka te pomagają białym krwinkom, takim jak limfocyty, skuteczniej identyfikować i neutralizować patogeny. Niedobór selenu może upośledzać funkcje odpornościowe, prowadząc do zwiększonej podatności na infekcje i wydłużenia czasu rekonwalescencji.
Zdrowie reprodukcyjne
U mężczyzn selen ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowych plemników. Selen bierze udział w produkcji wodoronadtlenku fosfolipidów, peroksydazy glutationowej, enzymu chroniącego plemniki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, poprawiającego ruchliwość i żywotność plemników. U kobiet właściwości przeciwutleniające selenu przyczyniają się do utrzymania zdrowego środowiska macicy i mogą wspierać rozwój łożyska, zmniejszając ryzyko powikłań w czasie ciąży.
Zdrowie układu krążenia
Selen pomaga chronić układ sercowo-naczyniowy poprzez zmniejszenie stresu oksydacyjnego i stanu zapalnego, które są głównymi czynnikami przyczyniającymi się do miażdżycy (nagromadzenie się blaszek w tętnicach). Selenoproteiny zapobiegają utlenianiu lipoprotein o małej gęstości (cholesterolu LDL), kluczowego etapu w tworzeniu płytek tętniczych. Przeciwzapalne działanie selenu zmniejsza również ryzyko rozwoju chorób serca, takich jak choroba wieńcowa.
Właściwości zdrowotne selenu
Zapobieganie nowotworom
Zdolność selenu do ochrony komórek przed uszkodzeniem DNA i stresem oksydacyjnym odgrywa znaczącą rolę w zapobieganiu nowotworom. Wzmacniając aktywność genów hamujących nowotwór i ułatwiając apoptozę (programowaną śmierć komórki) w nieprawidłowych komórkach, selen może zmniejszać ryzyko nowotworów, takich jak rak prostaty, rak płuc i rak jelita grubego. Ponadto właściwości przeciwzapalne selenu pomagają stworzyć środowisko mniej sprzyjające rozwojowi raka.
Właściwości przeciwstarzeniowe
Selen zwalcza proces starzenia, minimalizując uszkodzenia oksydacyjne komórek. Efekt ten obejmuje ochronę komórek skóry przed szkodami środowiskowymi powodowanymi przez promieniowanie UV i zanieczyszczenia. Utrzymując integralność błon komórkowych i wspierając naprawę uszkodzonego DNA, selen pomaga zachować elastyczność skóry, redukuje zmarszczki i wspomaga ogólną witalność.
Zdrowie psychiczne
Odpowiedni poziom selenu wiąże się z lepszymi funkcjami poznawczymi i niższym ryzykiem chorób neurodegeneracyjnych. Selen wspomaga zdrowie mózgu, chroniąc neurony przed stresem oksydacyjnym i stanami zapalnymi, które są powiązane z chorobami takimi jak choroba Alzheimera i choroba Parkinsona. Badania sugerują, że suplementacja selenem może poprawić pamięć i wydajność poznawczą u osób z niskim poziomem selenu.
Zagrożenia wynikające z niedoboru selenu
Brak selenu w diecie może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych. Objawy niedoboru selenu obejmują zmęczenie, osłabienie mięśni, wypadanie włosów i osłabiony układ odpornościowy. Ciężki niedobór selenu wiąże się z określonymi chorobami, takimi jak:
Choroba Keshana: choroba serca charakteryzująca się kardiomiopatią, która występuje głównie u dzieci i kobiet w wieku rozrodczym w regionach z niedoborem selenu.
Choroba Kashina-Becka: zwyrodnieniowa osteoartropatia powodująca ból stawów, sztywność stawów i deformacje stawów, szczególnie w populacjach z niedoborem selenu.
Zagrożenia wynikające z nadmiernego spożycia selenu
Chociaż selen jest niezbędny dla zdrowia, nadmierne spożycie selenu może prowadzić do toksyczności, zwanej selenozą. Toksyczność selenu występuje, gdy spożycie selenu przekracza zdolność organizmu do jego regulowania, co prowadzi do:
- Kruche paznokcie i włosy: częsty objaw nadmiernej ekspozycji na selen.
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: w tym objawy takie jak nudności, wymioty i biegunka.
- Problemy neurologiczne: takie jak drażliwość, zmęczenie, a w ciężkich przypadkach uszkodzenie nerwów.
Aby zapobiec toksyczności selenu, należy przestrzegać zalecanych poziomów spożycia selenu i unikać nadużywania suplementów selenu.
Dzienne zapotrzebowanie i źródła
Zalecane dzienne spożycie (RDA) selenu różni się w zależności od wieku i płci:
- Dorośli: 55 µg/dzień.
- Kobiety w ciąży: 60 µg/dzień.
- Kobiety karmiące piersią: 70 µg/dzień.
Bezpieczne górne poziomy spożycia dla dorosłych wynoszą około 400 µg/dzień.
Do produktów bogatych w selen zaliczają się:
- Orzechy brazylijskie: zawierają wyjątkowo wysoki poziom selenu, a pojedynczy orzech często przekracza dzienne zapotrzebowanie.
- Ryby i owoce morza: Tuńczyk, sardynki i łosoś są szczególnie bogatymi źródłami selenu.
- Mięso i drób: łącznie z wołowiną i kurczakiem.
- Jajka i produkty mleczne: Dostarczaj umiarkowane ilości selenu.
Suplementy selenu są dostępne w sprzedaży, ale należy je stosować wyłącznie pod nadzorem lekarza, aby uniknąć ryzyka nadmiernego spożycia selenu.
Discussion about this post