Szpiczak mnogi: objawy i leczenie

Zarządzanie i leczenie

Jak leczy się szpiczaka mnogiego?

Leczenie zależy od ciężkości stanu. Osoby, które nie mają żadnych objawów, mogą nie potrzebować leczenia, ale wymagają regularnego monitorowania progresji. Jeśli nie potrzebujesz natychmiastowego leczenia, Twój lekarz będzie obserwował Twoje zdrowie i opracuje plan leczenia, jeśli rak postępuje.

W przypadku osób z bardziej zaawansowanym szpiczakiem mnogim leczenie zwykle obejmuje połączenie kilku leków. Leki te niszczą komórki rakowe, zmniejszają infekcje i łagodzą ból. Twój lekarz może również zalecić radioterapię lub przeszczep komórek macierzystych. Leczenie może obejmować:

• Leki niszczące komórki rakowe: Inhibitory proteasomu, inhibitory HDAC i leki stosowane w chemioterapii działają na różne sposoby w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich przed namnażaniem. Lekarze zwykle podają te leki dożylnie (z wlewem dożylnym) lub jako pigułkę.
• Leki immunoterapeutyczne: Lekarz może przepisać leki, które wzmacniają układ odpornościowy i pomagają organizmowi zwalczać komórki rakowe.
• Steroidy: W dużych dawkach sterydy mogą zabijać komórki rakowe, jednocześnie zmniejszając stan zapalny.
• Antybiotyki: Osłabiony układ odpornościowy może prowadzić do większej liczby infekcji. Lekarz może przepisać antybiotyki w celu wyleczenia tych infekcji.
• Radioterapia: Zabieg ten wykorzystuje wysokoenergetyczne promienie rentgenowskie do kierowania guzów, które wyrastają z nagromadzenia komórek plazmatycznych.

Przeszczep komórek macierzystych w przypadku szpiczaka mnogiego

Niektórzy pacjenci ze szpiczakiem mnogim wymagają przeszczepu komórek macierzystych. W procesie kontrolowania raka za pomocą silnych dawek chemioterapii w celu zabicia komórek rakowych, normalne komórki szpiku kostnego ulegają uszkodzeniu jako efekt uboczny.

Tak więc po chemioterapii, własne komórki macierzyste pacjenta – zebrane wcześniej – są wprowadzane z powrotem do organizmu jak transfuzja krwi. Ta infuzja pomaga przywrócić normalny szpik kostny i ponownie stać się silniejszy: W ciągu dwóch do trzech tygodni te komórki macierzyste we krwi pomagają w wytwarzaniu zdrowych nowych komórek w szpiku kostnym. Komórki macierzyste to wyspecjalizowane komórki, które mogą rozwinąć się w różne typy komórek krwi. W rzadkich przypadkach możesz otrzymać komórki macierzyste od dawcy, a nie z własnej krwi.

Jakie są powikłania szpiczaka mnogiego?

Szpiczak mnogi może powodować problemy w całym ciele. W miarę postępu powikłania mogą obejmować:

• Problemy z kośćmi: Gdy komórki plazmatyczne namnażają się w kościach, powodują zmiany kostne (zwane również zmianami litycznymi). Zmiany mogą powodować, że kości stają się cienkie i słabe, a następnie powoli ulegają rozpadowi. Te osłabione kości mogą łatwo pękać, co utrudnia poruszanie się.
• Zwiększone ryzyko infekcji: Kiedy gromadzą się komórki plazmatyczne, twoje ciało wytwarza mniej zdrowych komórek krwi. Białe krwinki zwalczają zarazki. Zbyt mała liczba białych krwinek i niski poziom zdrowych białek odpornościowych sprawiają, że jesteś bardziej podatny na infekcje.
• Problemy z nerkami: Zadaniem nerek jest filtrowanie toksyn i odpadów z organizmu.
  Białka szpiczaka mnogiego mogą zatykać filtr i rurki w nerkach, utrudniając pracę nerek, co prowadzi do niewydolności nerek.
• Niedokrwistość: Mniejsza liczba czerwonych krwinek powoduje anemię. Czerwone krwinki powstają również w szpiku kostnym. Szpik kostny pacjentów ze szpiczakiem mnogim wytwarza w nadmiarze nieprawidłowe komórki plazmatyczne zamiast normalnych komórek. Produkcja czerwonych krwinek jest utrudniona w szpiczaku, co prowadzi do anemii. Objawy anemii obejmują uczucie zmęczenia, osłabienia, trudności w oddychaniu i zawroty głowy.
• Hiperkalcemia: Ten stan występuje, gdy we krwi gromadzi się zbyt dużo wapnia, ponieważ kości są niszczone, a wapń jest uwalniany z kości. Hiperkalcemia może powodować wymioty, zaparcia, splątanie i skrajne pragnienie.
• Amyloidoza: W tym stanie nieprawidłowe lepkie białka są wytwarzane przez nieprawidłowe komórki plazmatyczne. Białka te gromadzą się w narządach i są powszechnie wykrywane w nerkach, sercu, wątrobie, skórze i nerwach. To nagromadzenie nieprawidłowych białek powoduje uszkodzenie tych ważnych narządów i nerwów. Skrobiawica powoduje wyczerpanie, biegunkę, fioletowe plamy na skórze, niewydolność serca, niewydolność nerek i obrzęk (często w nogach).