Wyjaśnienie spondyloartropatii

Spondyloartropatia (czasami określana jako spondyloartropatia) odnosi się do grupy zapalnych chorób reumatycznych, które obejmują zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa i łuszczycowe zapalenie stawów. Dominującym objawem wśród nich są bóle stawów i stany zapalne, niekiedy dotyczące kręgosłupa. W niektórych przypadkach choroby te mogą stać się ogólnoustrojowe, powodując stany zapalne oczu, przewodu pokarmowego i skóry.

Spondyloartropatie powiązano z kilkoma genami; niektórzy eksperci uważają, że ich rozwój może wywołać kombinacja czynników genetycznych i środowiskowych.KątKąt

Objawy i czynniki ryzyka

Następujące sześć schorzeń jest klasyfikowanych jako spondyloartropatie. Każdy z nich ma swój własny zestaw objawów i czynników ryzyka, chociaż w dużym stopniu się pokrywają.

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa to rodzaj zapalenia stawów charakteryzujący się przede wszystkim przewlekłym zapaleniem stawów i więzadeł kręgosłupa, powodującym ból i sztywność. W ciężkich przypadkach kręgi mogą się zrastać (stan określany jako zesztywnienie), co skutkuje sztywnością i sztywnością kręgosłupa. Konsekwencją może być nieprawidłowa postawa. Zajęte mogą być inne stawy, w tym biodra, kolana, kostki, szyja lub ramiona. Choroba może mieć również skutki ogólnoustrojowe (wpływające na różne narządy ciała), w tym gorączkę, zmęczenie i zapalenie oczu lub jelit. Zajęcie serca lub płuc jest rzadkie, ale możliwe.

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa dotyka mężczyzn dwa do trzech razy częściej niż kobiety; początek jest zwykle w wieku nastolatków lub 20 lat.KątKąt

Uważa się, że gen znany jako gen HLA-B27 jest czynnikiem ryzyka.KątNiektóre populacje są bardziej skłonne do posiadania tego genu, w tym plemiona rdzennych Amerykanów w Kanadzie i zachodnich Stanach Zjednoczonych, a także Yupik z Alaski i Syberii oraz skandynawski Saami. Członkowie rodziny osób z genem są również bardziej narażeni niż osoby bez niego.

Łuszczycowe zapalenie stawów

Łuszczycowe zapalenie stawów to rodzaj zapalenia stawów związanego z łuszczycą (stan skóry charakteryzujący się czerwonymi, niejednolitymi, wypukłymi lub łuszczącymi się obszarami) i przewlekłymi objawami stawów. Objawy łuszczycy i zapalenia stawów często rozwijają się oddzielnie. U większości pacjentów objawy łuszczycy pojawiają się przed objawami zapalenia stawów.

Łuszczycowe zapalenie stawów zwykle rozwija się między 30 a 50 rokiem życia. Choroba ta, znana jako choroba autoimmunologiczna, dotyka w równym stopniu mężczyzn, jak i kobiety. Dziedziczność również może odgrywać pewną rolę.

Reaktywne zapalenie stawów

Reaktywne zapalenie stawów, dawniej znane jako zespół Reitera, jest formą zapalenia stawów, która może powodować dwa do czterech tygodni po infekcji bakteryjnej. Charakteryzuje się obrzękiem jednego lub więcej stawów. Podczas gdy większość przypadków ustępuje samoistnie, niektórzy pacjenci cierpią na uporczywą chorobę lub objawy, które ustępują i nawracają.

Bakterie najczęściej kojarzone z reaktywnym zapaleniem stawów to:

• Chlamydia trachomatis: rozprzestrzenia się poprzez kontakty seksualne. Infekcja może rozpocząć się w pochwie, pęcherzu moczowym lub cewce moczowej.

• Salmonella, Shigella, Yersinia i Campylobacter: Bakterie te zazwyczaj infekują przewód pokarmowy.

Reaktywne zapalenie stawów może wystąpić u każdego, kto jest narażony na działanie tych organizmów i najczęściej występuje u mężczyzn w wieku od 20 do 50 lat. Niektórzy pacjenci z reaktywnym zapaleniem stawów mają gen HLA-B27, który jest również związany z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa; osoby z osłabionym układem odpornościowym z powodu AIDS i HIV są również narażone na ten stan.

Antybiotyki są używane do kontrolowania początkowej infekcji. W niektórych przypadkach objawy zapalenia stawów mogą trwać nawet rok, ale zwykle są łagodne i nie przeszkadzają w codziennym życiu. Kilku pacjentów będzie miało przewlekłe, ciężkie zapalenie stawów, które jest trudne do opanowania i może powodować uszkodzenie stawów.

Enteropatyczne zapalenie stawów

Enteropatyczne zapalenie stawów to przewlekły rodzaj zapalenia stawów związanego z chorobami zapalnymi jelit, wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy i chorobą Leśniowskiego-Crohna. Najczęstsze objawy to zapalenie stawów obwodowych i pewien dyskomfort w jamie brzusznej. U niektórych pacjentów może zaatakować cały kręgosłup.

Niezróżnicowana spondyloartropatia

Gdy pacjent ma objawy zapalenia stawów kręgosłupa — ale nie spełnia pewnych kryteriów niezbędnych do ostatecznego rozpoznania zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa lub innej spondyloartropatii — można postawić diagnozę spondyloartropatii niezróżnicowanej. W niektórych przypadkach niezróżnicowana spondyloartropatia może przekształcić się w jeden z łatwiejszych do zidentyfikowania rodzajów choroby.

Młodzieńcze spondyloartropatie

Młodzieńcze spondyloartropatie to grupa schorzeń, które rozwijają się przed 16 rokiem życia, ale mogą trwać przez całe dorosłe życie. Obejmują one niezróżnicowaną spondyloartropatię, młodzieńcze zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, łuszczycowe zapalenie stawów, reaktywne zapalenie stawów i nieswoiste zapalenie jelit.

Zazwyczaj młodzieńcze spondyloartropatie obejmują kończyny dolne, przy czym pierwszymi objawami są ból i stan zapalny w biodrze, kolanach, dolnej części pleców, piętach i palcach stóp – zwykle asymetrycznych. W wieku dorosłym bardziej prawdopodobne jest zaangażowanie kręgosłupa. Nie wiadomo dokładnie, co jest odpowiedzialne za rozwój tych schorzeń, ale uważa się, że pewną rolę odgrywa dziedziczność.

Diagnoza

Jeśli Twój lekarz podejrzewa, że ​​masz postać spondyloartropatii, pierwszą rzeczą, jaką zrobią, będzie badanie fizykalne i zapytanie o Twoją historię medyczną.

Testy będą niezbędne do postawienia formalnej diagnozy i mogą obejmować:

• Promienie rentgenowskie: Zmiany w stawach krzyżowo-biodrowych – stawach łączących kość krzyżową i górną część miednicy – ​​są często kluczową oznaką spondyloartropatii.

• Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI): Jeśli wyniki prześwietlenia nie są wyraźne, MRI może dokładniej pokazać objawy.

• Badania krwi: Badanie krwi może określić, czy masz gen HLA-B27. (Posiadanie genu nie musi jednak oznaczać, że rozwinie się spondyloartropatia).

Leczenie

Spondyloartropatii nie da się wyleczyć, ale objawy można opanować. Twój plan leczenia będzie zależał od rodzaju zdiagnozowanej spondyloartropatii i konkretnych objawów. Opcje obejmują:

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): Różne NLPZ są skuteczne w tymczasowym łagodzeniu bólu i stanu zapalnego spowodowanego spondyloartropatią. Należą do nich leki dostępne bez recepty, takie jak Advil (ibuprofen) i Aleve (naproksen). Dostępne są również NLPZ na receptę, które są silniejsze.

• Zastrzyki z kortykosteroidów: Gdy obrzęk stawów nie jest rozległy, zastrzyki z kortykosteroidów bezpośrednio do stawu lub błony otaczającej dotknięty obszar mogą przynieść szybką ulgę.

• Leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD): Jeśli NLPZ i kortykosteroidy nie są skuteczne, lekarz może przepisać leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby, aby złagodzić objawy i zapobiec uszkodzeniom stawów. DMARD są najskuteczniejsze w przypadku zapalenia stawów, które wpływa na stawy rąk i nóg. Metotreksat jest jednym z najczęściej stosowanych leków w tej kategorii.

• Blokery alfa martwicy nowotworu (blokery TNF): Te leki są skierowane na określone białko, które powoduje stan zapalny. Często są skuteczne w przypadku zapalenia stawów w stawach nóg i kręgosłupa. Jednym z przykładów blokera TNF jest Humira (adalimubab). Leki te mogą powodować poważne skutki uboczne, w tym zwiększać ryzyko poważnych infekcji.

W niektórych przypadkach może być konieczna operacja kręgosłupa w celu zmniejszenia nacisku na kręgi; jest to najczęstsze w przypadku zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa. Kiedy stan zapalny niszczy chrząstkę w biodrach, operacja wymiany stawu biodrowego na protezę, nazywana całkowitą wymianą stawu biodrowego, może złagodzić ból i przywrócić funkcję stawu.

Komplikacje

Życie z postacią spondyloartropatii naraża Cię na ryzyko pewnych powikłań ogólnoustrojowych. Obejmują one:

• Zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie oka powodujące zaczerwienienie i ból. Dotyczy to około 40% osób ze spondyloartropatią.
• Zapalenie zastawki aortalnej w sercu

• Łuszczyca, choroba skóry często związana z łuszczycowym zapaleniem stawów

• Zapalenie jelit

• Osteoporoza, która występuje nawet u połowy pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa, zwłaszcza u tych z zrośniętym kręgosłupem. Osteoporoza może zwiększać ryzyko złamania kręgosłupa.

Pomimo wpływu, jaki spondyloartropatia może mieć na twoje codzienne życie, większość ludzi jest w stanie żyć z tą chorobą. Regularne ćwiczenia mogą pomóc w utrzymaniu zdrowych stawów. Zapytaj swojego lekarza, jakie formy ćwiczeń są dla Ciebie odpowiednie, lub zasięgnij porady fizjoterapeuty. A jeśli palisz, staraj się rzucić palenie, ponieważ nałóg może pogorszyć twoją sprawę.