Złamania kompresyjne kręgosłupa i kręgosłupa

Starzenie się nie jest łatwe, zwłaszcza gdy zdiagnozowano u Ciebie osteoporozę lub osteopenię. Te pokrewne zaburzenia, które charakteryzują się ścieńczeniem i osłabieniem kości, często prowadzą do złamań kompresyjnych kręgów – lub prościej, złamań kości w kręgach kręgosłupa.

W rzeczywistości osteoporoza powoduje jedno złamanie dowolnego rodzaju co 3 sekundy, według Międzynarodowej Fundacji Osteoporozy.

Złamania kompresyjne kręgów zwykle występują, gdy trzon kręgu, który jest przednią częścią kości kręgosłupa, nie jest w stanie utrzymać obciążenia kręgosłupa od góry.

Protokół metaanalizy opublikowany w 2017 r. donosi, że złamania kręgów mają tendencję do występowania po zapadnięciu się przedniej części kręgosłupa.

Kręg lub kość kręgosłupa — MedicalRF.com/Getty Images

Objawy

Objawy złamania kompresyjnego kręgosłupa obejmują silny, ostry ból pleców, który ustępuje, gdy odpoczywasz. Obszar w pobliżu urazu również może być delikatny w dotyku. A ból związany ze złamaniem kręgosłupa może wystąpić, gdy zginasz lub skręcasz kręgosłup.

Chociaż rzadko zdarza się to w przypadku złamań kręgosłupa, możesz również doświadczyć radikulopatii lub odczuć związanych z nerwami – plus oczywiście bólu – które schodzą na jedną nogę lub ramię.

Wraz z bólem pleców – czy to krótkotrwałym zaostrzeniem, czy przewlekłym – złamanie kręgu może spowodować deformację kręgosłupa i/lub wpłynąć na twoje funkcjonowanie fizyczne. Niepełnosprawność, zmniejszona zdolność do wykonywania codziennych czynności, obniżona jakość życia i wyższe koszty leczenia są powszechne.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Podczas gdy osteoporoza lub osteopenia związane z wiekiem są głównymi przyczynami złamań kręgosłupa, istnieją również inne przyczyny. Mogą to być urazy kręgosłupa lub choroby, które osłabiają kości. Rak i infekcja to dwa przykłady chorób, które czasami prowadzą do złamań kompresyjnych.

Najbardziej dotknięte złamaniami kręgosłupa związanymi z osteoporozą lub osteopenią są starsze i starsze kobiety.

Badanie z 2012 roku opublikowane przez Permanente Journal wykazało, że około 25% wszystkich kobiet po menopauzie doświadcza złamania kręgosłupa w pewnym momencie swojego życia.

Według Międzynarodowej Fundacji Osteoporozy, jeśli jesteś kobietą w wieku powyżej 50 lat i żyjesz z którąkolwiek z chorób, masz około jedną trzecią szans na doznanie złamania kręgosłupa. A kiedy masz jedno złamanie, jest bardziej prawdopodobne, że wytrzymasz więcej, mówią.

Zrozumienie trzonu kręgu

Jak wspomniano powyżej, złamania kompresyjne kręgosłupa dotyczą głównie trzonu kręgu. Trzon kręgu jest największą częścią kości kręgosłupa i obejmuje przednią część kręgu, co oznacza, że znajduje się z przodu w stosunku do pierścienia kostnego, który łączy się z tyłu.

Patrząc z boku, przednia część trzonu kręgu znajduje się bliżej przodu ciała, podczas gdy pierścień kostny znajduje się bliżej tyłu.

Trzon kręgosłupa ma kształt krótkiego walca. W normalnych, nieuszkodzonych kościach kręgosłupa ten cylindryczny kształt różni się nieco w zależności od tego, czy znajduje się w odcinku szyjnym, co odpowiada szyi, klatce piersiowej, odpowiadającej środkowej i/lub górnej części pleców, czy obszarom lędźwiowym, czyli dolnym kręgosłupa. (To samo dotyczy innych części kręgu; na przykład wyrostki kolczyste z tyłu kręgów szyjnych są bardziej wydłużone niż w odcinku lędźwiowym kręgosłupa).

Kręgi w odcinku lędźwiowym kręgosłupa są grubsze, mocniejsze i bardziej wyprostowane niż kręgi piersiowe i szyjne. Jest to prawdopodobnie związane z dodatkowym obciążeniem wymaganym od kręgów lędźwiowych w porównaniu z kręgami piersiowymi i szyjnymi, które znajdują się nad nimi.

Trzonki kręgosłupa układają się na sobie, tworząc kręgosłup. Trzoni kręgosłupa zapewniają ważne wsparcie podczas siedzenia, stania, chodzenia i innych ruchów. Pomiędzy trzonami kręgów znajdują się krążki międzykręgowe, które zapewniają amortyzację i amortyzację.

Trzonki kręgów łączą się z innymi obszarami kości, aby zapewnić granice przestrzeni, przez które przechodzi rdzeń kręgowy, a także rozgałęzione nerwy, które wychodzą z kręgosłupa, aby unicestwić wszystkie części ciała.

Leczenie

Leczenie złamanych kości kręgosłupa obejmuje zabieg chirurgiczny i opiekę zachowawczą.

Konserwatywna, czyli opieka niechirurgiczna, może obejmować leżenie w łóżku, przyjmowanie leków, noszenie ortezy pleców i/lub fizjoterapię. Jeśli pójdziesz drogą konserwatywną, wiedz, że wzmocnienie kręgosłupa będzie ważną częścią Twojej terapii.

Ponieważ złamania kompresyjne zwykle powodują utratę wysokości trzonu kręgu, przywrócenie tej wysokości jest celem leczenia chirurgicznego.

Utrata wysokości może spowodować erozję trzonu kręgu do kształtu klina. Pierścień kostny, który jest przymocowany do tylnej części trzonu kręgu, pozostaje w dużej mierze niezmienny.

Dwie najczęściej wykonywane operacje to kyfoplastyka balonowa i wertebroplastyka przezskórna. Obie procedury mają na celu przywrócenie utraconej wysokości zapadniętej kości. Jeśli zdecydujesz się na kyfoplastykę balonową, podjęcie decyzji i rozpoczęcie jej wcześnie może być najlepszym rozwiązaniem. Badanie z 2018 r. opublikowane w czasopiśmie Clinical Neurology and Neurosurgery wykazało, że chociaż ta technika jest pomocna w zapobieganiu przyszłym upadkom, pacjenci, którzy przeszli zabieg w ciągu czterech tygodni od urazu, uzyskują większą ulgę w bólu pleców, lepsze wyrównanie naprawionej kości i mniej kolejnych złamania.