Wirus opryszczki pospolitej (HSV) jest częstą przyczyną wrzodziejącej choroby skóry zarówno u osób z obniżoną odpornością, jak i immunokompetentnych. Zakażenie może być wywołane przez HSV typu 1 (HSV-1) lub HSV typu 2 (HSV-2) i występować jako opryszczka jamy ustnej (inaczej opryszczka lub pęcherze gorączkowe) lub opryszczka narządów płciowych (powszechnie określana jako opryszczka).
HSV jest najłatwiej przenoszony przez bezpośredni kontakt z odsłoniętą raną lub płynem ustrojowym zakażonej osoby, chociaż infekcja może wystąpić nawet wtedy, gdy nie ma widocznych objawów. Bariery ochronne w postaci prezerwatyw lub koferdamów mogą zmniejszyć ryzyko transmisji; jednak infekcja może wystąpić na częściach ciała, które nie są łatwo pokryte prezerwatywą.
Dziś opryszczka narządów płciowych jest jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową, z około 775 000 nowych infekcji w Stanach Zjednoczonych każdego roku. 80% z nich nie zdaje sobie sprawy, że są zainfekowane.
Zakażenie HSV i objawy
HSV-1 jest zwykle nabywany w dzieciństwie i był tradycyjnie związany z opryszczką jamy ustnej, podczas gdy HSV-2 jest przenoszony drogą płciową i głównie wpływa na obszar odbytu i narządów płciowych między odbytem a narządami płciowymi. Jednak w ostatnich dziesięcioleciach powszechne stały się infekcje narządów płciowych wywołane przez HSV-1, prawdopodobnie z powodu praktyk seksualnych ustno-genitalnych. W rzeczywistości badania wskazują obecnie, że od 32% do 47% opryszczki narządów płciowych jest spowodowane przez HSV-1.
Większość osób zarażonych HSV nie ma żadnych objawów lub nie ma łagodnych objawów, które pozostają niezauważone. Kiedy objawy się pojawią, początkowo objawiają się mrowieniem i/lub zaczerwienieniem, po których następują zmiany przypominające pęcherze, które szybko łączą się w otwarte, łzawiące rany. Rany są często dość bolesne i może im towarzyszyć gorączka i obrzęk węzłów chłonnych.
Opryszczka jamy ustnej zwykle pojawia się wokół ust, a czasami na błonie śluzowej dziąseł. U mężczyzn opryszczka narządów płciowych najczęściej występuje na penisie, wewnętrznej stronie uda, pośladkach i odbycie, podczas gdy u kobiet zmiany chorobowe pojawiają się najczęściej na łechtaczce, łonie, sromie, pośladkach i odbycie.
Opryszczka jamy ustnej i narządów płciowych występuje cyklicznie pomiędzy okresami aktywnej choroby, które mogą trwać od dwóch dni do trzech tygodni, po których następuje okres remisji. Po początkowej infekcji wirusy przyczepiają się do komórek nerwów czuciowych, gdzie pozostają przez całe życie. HSV może reaktywować się w dowolnym momencie (i w wyniku dowolnej liczby potencjalnych czynników wyzwalających), chociaż częstotliwość i nasilenie epidemii mają tendencję do zmniejszania się z czasem.
Rozpoznanie zazwyczaj stawia się na podstawie badania klinicznego pacjenta, chociaż opryszczka narządów płciowych jest często trudna do zdiagnozowania, ponieważ objawy mogą być łagodne i łatwo pomylić je z innymi stanami (takimi jak zapalenie cewki moczowej lub infekcja grzybicza). Testy laboratoryjne są czasami używane do postawienia ostatecznej diagnozy, w tym testy na przeciwciała HSV nowszej generacji, które mogą identyfikować HSV-1 lub HSV-2 ze specyficznością większą niż 98%, ale nie mogą wykryć nowych infekcji, ponieważ przeciwciała przeciwko wirusowi nie zostały jeszcze wytworzone .
Związek między HSV a HIV
U osób z obniżoną odpornością, tak jak u osób z HIV, częstotliwość i objawy epidemii HSV mogą czasami być poważne, rozprzestrzeniając się z ust lub narządów płciowych do głębszych tkanek w płucach lub mózgu. Jako taki, HSV został sklasyfikowany jako „stan definiujący AIDS” u osób z HIV, jeśli utrzymuje się dłużej niż miesiąc lub występuje w płucach, oskrzelach lub przełyku.
Istnieje również coraz więcej dowodów na to, że transmisja HIV jest istotnie powiązana z HSV-2. Aktualne badania sugerują, że aktywna infekcja HSV-2, objawowa lub bezobjawowa, może zwiększać uwalnianie wirusa HIV z tkanek śluzówki w procesie zwanym „rozsiewaniem wirusa”. W wyniku takiego wydalania, osoby z niewykrywalnym obciążeniem wirusem HIV mogą w rzeczywistości wykazywać wykrywalną aktywność wirusa w wydzielinie narządów płciowych.
Chociaż wiadomo, że stosowanie skojarzonej terapii przeciwretrowirusowej (cART) zmniejsza częstość występowania objawowego HSV, niekoniecznie zmniejsza wydalanie wirusa HIV. W rezultacie osoby zakażone wirusem HIV z aktywną infekcją HSV-2 trzy do czterech razy częściej przenoszą HIV na partnera seksualnego.
Podobnie osoby seronegatywne z aktywną infekcją HSV-2 są bardziej narażone na zarażenie się wirusem HIV. Dzieje się tak nie tylko dlatego, że otwarte rany zapewniają łatwiejszy dostęp dla HIV, ale dlatego, że HIV aktywnie wiąże się z makrofagami znajdującymi się w koncentracji w miejscach aktywnej infekcji. W ten sposób wirus HIV może skutecznie przenosić się przez barierę śluzówkową pochwy lub odbytu bezpośrednio do krwiobiegu.
Leczenie i zapobieganie opryszczce
Obecnie nie ma lekarstwa ani na HSV-1, ani na HSV-2.
Leki przeciwwirusowe mogą być stosowane w leczeniu HSV, często wymagające wyższych dawek dla osób z HIV. Leki mogą być podawane z przerwami (po początkowym zakażeniu lub podczas zaostrzeń) lub jako ciągła terapia supresyjna dla osób z częstszymi ogniskami.
Trzy leki przeciwwirusowe stosowane głównie w leczeniu HSV to Zovirax (acyklowir), Valtrex (valacyclovir) i Famvir (famcyklowir). Są one podawane w postaci tabletek doustnych, chociaż ciężkie przypadki można leczyć dożylnym acyklowirem. Większość skutków ubocznych leków uważa się za łagodne, a najczęściej odnotowywane są bóle głowy, biegunka, nudności i bóle ciała.
Supresyjna terapia HSV może zmniejszyć ryzyko transmisji HSV o około 50%, szczególnie przy stałym stosowaniu prezerwatyw. Chociaż nie wykazano, aby terapia supresyjna zmniejszała ryzyko zakażenia HIV, jedno badanie wykazało, że codzienne stosowanie doustnego acyklowiru wiąże się z niższym obciążeniem wirusem HIV i rzadszym występowaniem wrzodów narządów płciowych.
Aby zmniejszyć ryzyko nabycia lub przeniesienia wirusa HIV, jeśli masz HSV:
- Używaj prezerwatyw podczas seksu waginalnego, analnego i oralnego.
- Zmniejsz liczbę partnerów seksualnych.
- Powstrzymaj się od seksu podczas epidemii opryszczki.
- Regularnie poddawaj się testom na HIV i inne infekcje przenoszone drogą płciową.
Discussion about this post