Autyzm to „zaburzenie spektrum”, co oznacza, że diagnoza obejmuje szeroki zakres łagodnych, umiarkowanych lub ciężkich objawów. Pomimo niuansów związanych z zaburzeniem, każdy z objawami autyzmu otrzymuje tę samą diagnozę zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD). Dzieje się tak od 2013 roku, kiedy opublikowano piąte wydanie Podręcznika diagnostyczno-statystycznego zaburzeń psychicznych (DSM-5).Kąt
Wcześniej DSM-IV rozpoznał pięć odrębnych diagnoz ze spektrum autyzmu, w tym zespół Aspergera, wszechobecne zaburzenie rozwojowe, wszechobecne zaburzenie rozwojowe nieokreślone gdzie indziej (PDD-NOS), zespół Retta i zaburzenie dezintegracyjne wieku dziecięcego.Kąt
Chociaż ASD jest używane jako oficjalna diagnoza, a także do celów kodowania ubezpieczenia, świadczeniodawcy nadal mogą korzystać z jednej z wcześniej rozpoznanych diagnoz w dokumentacji medycznej pacjenta.
Oto wyjaśnienie, co oznaczały te przestarzałe diagnozy i jak ich specyficzne objawy są uwzględnione w szerszej diagnozie ASD.
Aby pomóc zawęzić kompleksową diagnozę ASD, DSM-5 identyfikuje trzy poziomy zaburzenia. Osoby z poziomem 1 są najlepiej funkcjonujące, a poziomy 2 i 3 wskazują odpowiednio na umiarkowane i poważne deficyty w funkcjonowaniu.
Zespół Aspergera
:max_bytes(150000):strip_icc()/GettyImages-181603427-57a2168e3df78c3276d8e484.jpg)
Adriana Varela Fotografia / Moment / Getty Images
Zespół Aspergera był diagnozą stawianą osobom z najwyżej funkcjonującego krańca spektrum autyzmu. Według DSM-5 u osoby z objawami zgodnymi z diagnozą Aspergera zostanie zdiagnozowany ASD na poziomie 1.
Dzieci z tą diagnozą rozwijają umiejętności językowe w tym samym czasie, co dzieci normalnie rozwijające się, ale mają trudności z odpowiednią komunikacją społeczną; problemy te stają się coraz bardziej oczywiste wraz z wiekiem i rosnącymi oczekiwaniami społecznymi. Dzieci z ASD często mają również problemy sensoryczne.
Wiele osób w środowisku autystycznym nadal identyfikuje się z zespołem Aspergera ze względu na jego przydatność w opisie bardzo specyficznej grupy ludzi.Kąt
Całościowe zaburzenie rozwoju (PDD)
:max_bytes(150000):strip_icc()/GettyImages-142020111-5702e0563df78c7d9e73befd.jpg)
KidStock / Getty Images
Całościowe zaburzenie rozwoju (PDD) to ogólny termin opisujący grupę zaburzeń rozwoju socjalizacji i komunikacji; PDD obejmowało inne diagnozy omówione w tym artykule. W związku z tym było to z grubsza równoważne zaburzeniu ze spektrum autyzmu, a DSM-5 zastąpił PDD przez ASD. Innymi słowy, PDD, podobnie jak ASD, obejmuje szereg różnic językowych, społecznych i behawioralnych, od łagodnych do ciężkich.KątKąt
Zaburzenia dezintegracyjne w dzieciństwie
U dzieci z rzadką postacią ciężkiego autyzmu o późnym początku postawiono diagnozę dziecięcego zaburzenia dezintegracyjnego (CDD). Używając terminologii DSM-5, CDD można by uznać za „autyzm niskofunkcjonujący” lub ASD na poziomie 3.
Jednakże, podczas gdy ASD na poziomie 3 dotyczy wszystkich dzieci, które mają poważne deficyty w zakresie języka (w tym bycia całkowicie niewerbalnymi), funkcji społecznych, a czasem umiejętności motorycznych, CDD zastosowano do opisania określonej grupy dzieci, które rozwijały się typowo do około 3 roku życia, a następnie — czasami nagle — stracił większość lub wszystkie nabyte zdolności i umiejętności.Kąt
Całościowe zaburzenie rozwojowe niewyspecyfikowane gdzie indziej (PDD-NOS)
:max_bytes(150000):strip_icc()/GettyImages-134104964-58e5025a5f9b58ef7e33ace4.jpg)
RapidEye / Getty Images
Całościowe zaburzenie rozwojowe nieokreślone inaczej (PDD-NOS) opisywało dzieci, które nie w pełni spełniały kryteria innych specyficznych diagnoz autyzmu (takich jak zespół Aspergera), ale nadal miały pewne objawy autyzmu. Zasadniczo PDD-NOS był terminem „przechwytującym” dla zaburzeń z objawami podobnymi do autyzmu, które nie spełniały pełnych kryteriów innej diagnozy.
Ponieważ nie było łatwego sposobu na zdefiniowanie objawów PDD-NOS, które mogą wahać się od bardzo łagodnych do bardzo ciężkich, kategoria diagnostyczna już nie istnieje, chociaż w DSM-5 wprowadzono nową diagnozę, zaburzenie komunikacji społecznej (pragmatycznej), może stać się podobną kategorią catchall.
Zespół Retta
Zespół Retta to choroba genetyczna, która dotyka głównie dziewczynki.Kąt Ponieważ zespół może obejmować objawy autyzmu, został on włączony do DSM-IV. DSM-5 nie rozpoznaje już zespołu Retta. Jest to tylko jedno z dawnych zaburzeń ze spektrum autyzmu, które można zdiagnozować za pomocą badania krwi, dlatego jest uważane za zaburzenie fizyczne.Kąt
Dzieci z zespołem Retta rozwijają liczne objawy fizyczne, takie jak napady padaczkowe i głęboką niezdolność do użytecznego używania rąk.
Discussion about this post