Co to jest polip jelita grubego?

Polip to masa tkanki, która rozwija się na wewnętrznej ścianie wydrążonego narządu. Polipy mogą występować w wielu miejscach ciała, w tym w nosie, uszach, gardle lub macicy.

Najczęstszym polipem jest polip okrężnicy, zwany także polipem okrężnicy lub polipem jelita grubego. Szacuje się, że od piętnastu do 40% dorosłych ma polipy okrężnicy, które są częstsze u osób starszych i mężczyzn.

Polipy jelita grubego są prekursorami raka jelita grubego, drugiej głównej przyczyny zgonów z powodu raka w Stanach Zjednoczonych. Ponieważ ryzyko wystąpienia złośliwości dowolnego polipa wzrasta wraz z rozmiarem, ważne jest regularne badanie przesiewowe i wczesne usuwanie.

Anatomia i rodzaje polipów jelita grubego

Okrężnica jest największą częścią jelita grubego, która rozciąga się od końca jelita cienkiego do odbytnicy. Ma cztery sekcje:

• Okrężnica wstępująca, zaczynająca się od workowatej struktury zwanej kątnicą, znajduje się w prawym dolnym rogu brzucha i krzywiznach pozostawionych pod wątrobą.
• Okrężnica poprzeczna rozciąga się w poprzek brzucha od prawej do lewej.
• Okrężnica zstępująca opada do miednicy, gdzie zakrzywia się pod jelitem cienkim.
• Sigmoidalna okrężnica to ostatni odcinek w kształcie litery S, który łączy się z odbytnicą.

Polipy okrężnicy są nieprawidłowymi naroślami, które mogą rozwijać się w dowolnej części wewnętrznej wyściółki okrężnicy, ale najczęściej znajdują się w odbytnicy i po lewej stronie okrężnicy. Większość polipów jest łagodna, ale z czasem niektóre mogą stać się rakowe.

Polipy okrężnicy są albo płaskie (siedzące), albo mają szypułkę (uszypułowane). Istnieje pięć rodzajów polipów jelita grubego, z których najczęstszym jest gruczolakowaty. Typ gruczolakowaty stanowi 70% wszystkich polipów jelita grubego. Prawie wszystkie złośliwe polipy zaczynają się od gruczolaka, ale proces przekształcenia się w raka zwykle trwa wiele lat.

Objawy polipów okrężnicy

U większości osób polipy jelita grubego nie powodują objawów, dlatego zaleca się badanie przesiewowe. Jeśli jednak wystąpią objawy, mogą one obejmować:

• Krwawienie z odbytu po wypróżnieniu, widoczne jako krew na papierze toaletowym lub bieliźnie
• Krew w stolcu, która może sprawić, że stolec będzie miał czerwone smugi lub będzie wyglądał na czarny
• Zaparcia lub biegunka trwające dłużej niż tydzień
• Niewyjaśniona utrata wagi
• Zmęczenie, ponieważ krwawienie z polipów jelita grubego może powodować anemię
• Ból brzucha (rzadko)

Inne problemy zdrowotne mogą również powodować te objawy. Jeśli jednak masz krwawienie z odbytnicy lub krew w stolcu, powinieneś natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Powoduje

Czynniki ryzyka rozwoju polipów jelita grubego obejmują wiek, styl życia oraz historię zdrowia osobistego i rodzinnego:

• powyżej 45 roku życia
• Mieć nadwagę
• Spożywanie nadmiernej ilości alkoholu
• Palenie
• Spożywanie tłustej i przetworzonej żywności oraz nadmiernej ilości czerwonego mięsa
• Nie ćwiczę
• Osobista lub rodzinna historia występowania polipów jelita grubego lub raka jelita grubego
• Osobista historia choroby zapalnej jelit, takiej jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub choroba Leśniowskiego-Crohna

Dwie nieprawidłowości genetyczne znacznie zwiększają ryzyko wystąpienia polipów okrężnicy i raka jelita grubego — zespół Lyncha i klasyczna rodzinna polipowatość gruczolakowata.

Zespół Lyncha

Zespół Lyncha, znany również jako dziedziczny niepolipowaty rak jelita grubego (HNPCC), jest jednym z najczęstszych dziedzicznych zespołów nowotworowych. Aż jedna osoba na 300 może być nosicielem zmienionego genu związanego z zespołem Lyncha.

Szacuje się, że od 3 do 5% wszystkich przypadków raka jelita grubego jest spowodowanych zespołem Lyncha. Osoby z tym schorzeniem są również bardziej narażone na rozwój innych nowotworów i są bardziej narażone na diagnozę w młodym wieku.

Klasyczna rodzinna polipowatość gruczolakowata

Klasyczna rodzinna polipowatość gruczolakowata (FAP lub klasyczna FAP) jest spowodowana mutacją w genie polipowatości gruczolakowatej jelita grubego (APC). Osoby z tym schorzeniem mają zwiększone ryzyko zachorowania na raka jelita grubego lub innych nowotworów przewodu pokarmowego.

FAP rozpoznaje się, gdy u osoby rozwinie się ponad 100 gruczolakowatych polipów jelita grubego. Średni wiek rozwoju polipów u osób z FAP wynosi średnio nastolatki, a większość osób z tą chorobą rozwija wiele polipów jelita grubego przed 35 rokiem życia.

Szacuje się, że jedna na 7000 do jednej na 22 000 osób ma FAP, przy czym mniej niż 1% wszystkich przypadków raka jelita grubego jest spowodowanych przez tę chorobę. Chociaż FAP jest przekazywany z pokolenia na pokolenie w rodzinie, około 30% osób z FAP nie ma historii rodzinnej tego stanu.

Diagnoza

American College of Gastroenterology zaleca obecnie, aby osoby dorosłe w wieku od 45 do 75 lat były poddawane badaniom przesiewowym w kierunku raka okrężnicy. To aktualizuje poprzednie wytyczne, w których zalecano, aby badania przesiewowe rozpoczynać w wieku 50 lat. Decyzja o poddaniu się badaniu przesiewowemu po 75 roku życia powinna być podejmowana indywidualnie w porozumieniu z lekarzem.

Osoby o zwiększonym ryzyku powinny skonsultować się ze swoimi lekarzami, kiedy rozpocząć badania przesiewowe, jaki test zastosować i jak często wykonywać badania przesiewowe. Podwyższone ryzyko obejmuje:

• Osobista lub rodzinna historia polipów jelita grubego lub raka jelita grubego
• Osobista historia choroby zapalnej jelit
• Rodzinne nieprawidłowości genetyczne (zespół Lyncha i rodzinna polipowatość gruczolakowata)
• Masz objawy, które mogą wskazywać na polipy lub raka jelita grubego, takie jak krwawienie z odbytu

W celu wykrycia polipów lub raka jelita grubego można zastosować kilka testów przesiewowych, w tym testy kału, elastyczną sigmoidoskopię, kolonoskopię i wirtualną kolonoskopię.

Testy stolca

Należą do nich dowolne z poniższych:

• Test immunochemiczny kału (FIT) wykorzystuje przeciwciała do wykrywania krwi w kale. Częstotliwość: raz w roku.

• Test FIT-DNA (zwany również testem DNA kału) łączy FIT z testem, który wykrywa zmienione DNA w kale. W tym teście zbierasz cały ruch jelit i wysyłasz go do laboratorium, gdzie jest sprawdzany pod kątem komórek rakowych. Częstotliwość: co rok lub co trzy lata.

• Badanie na krew utajoną w kale (gFOBT) oparte na gwajaku wykorzystuje chemiczną gwajakę do wykrywania krwi w kale. Otrzymujesz zestaw testowy do zebrania niewielkiej ilości stolca w domu. Zwracasz zestaw testowy do lekarza lub laboratorium, gdzie próbki kału są badane na obecność krwi. Częstotliwość: raz w roku.

Elastyczna sigmoidoskopia

Jest to cienka, elastyczna rurka, którą wprowadza się przez odbytnicę w celu zbadania ostatniej trzeciej części jelita grubego (esicy) pod kątem polipów lub raka. Częstotliwość: co pięć lat lub co 10 lat.

Kolonoskopia

Jest to zabieg polegający na wprowadzeniu długiej, cienkiej, elastycznej rurki przez odbytnicę do okrężnicy. Tuba posiada kamerę, która pokazuje obrazy na ekranie. Podczas testu lekarz może znaleźć i usunąć większość polipów i niektóre nowotwory.

Kolonoskopia jest również stosowana jako badanie kontrolne, jeśli podczas jednego z innych badań przesiewowych zostanie wykryte coś niezwykłego. Częstotliwość: co 10 lat (dla osób bez zwiększonego ryzyka raka jelita grubego).

Kolonografia CT (Wirtualna Kolonoskopia)

Kolonografia tomografii komputerowej (CT), zwana także wirtualną kolonoskopią, wykorzystuje promieniowanie do tworzenia obrazów całej okrężnicy, które są wyświetlane na ekranie komputera do analizy przez pracownika służby zdrowia. Częstotliwość: co pięć lat.

Leczenie

Chociaż wirtualna kolonoskopia zapewnia widok całej okrężnicy, kolonoskopia jest jedyną procedurą, która umożliwia zarówno wizualizację, jak i usunięcie polipów.

Usunięcie polipów odbywa się w trybie ambulatoryjnym zwanym polipektomią. Dostępne są różne techniki.

W przypadku mniejszych polipów metodą polipektomii z wyboru były zimne kleszcze i zimne wnyki, a w przypadku większych polipów metodą z wyboru były zimne wnyki. Polipektomia trudnych do usunięcia polipów może wymagać użycia specjalnych urządzeń i zaawansowanych technik.

Możliwe, ale niezbyt częste powikłania polipektomii to krwawienie lub perforacja okrężnicy. Krwawienie może być natychmiastowe lub opóźnione o kilka dni. Perforację, czyli dziurę lub rozdarcie w okrężnicy, często można naprawić za pomocą klipsów podczas zabiegu.

Jeśli zostanie znaleziony polip, zostanie on usunięty i przesłany do laboratorium w celu oceny. Twój lekarz zaleci harmonogram wizyt kontrolnych na podstawie liczby, rozmiaru i rodzaju polipów, a także osobistych czynników ryzyka.

Rokowanie

Po całkowitym usunięciu polipów okrężnicy rzadko powraca. Jednakże, ponieważ u co najmniej 30% pacjentów po usunięciu pojawiają się nowe polipy, zalecane będzie przeprowadzenie kontrolnego badania przesiewowego.

W zależności od osobistego stanu zdrowia, niektórzy pracownicy służby zdrowia zalecają codzienne przyjmowanie aspiryny lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), ponieważ mogą one zmniejszyć ryzyko powstawania nowych polipów.

Utrzymanie zdrowych nawyków żywieniowych, ćwiczeń fizycznych i spożywania alkoholu pomoże również zmniejszyć ryzyko rozwoju polipów okrężnicy.

Zapobieganie

Nie można zmienić niektórych czynników ryzyka, takich jak wiek i genetyka. Jednak nawyki związane ze stylem życia, które zwiększają ryzyko rozwoju polipów jelita grubego, można zmodyfikować, aby zmniejszyć ryzyko:

• Schudnij i utrzymaj zdrową wagę.
• Nie pal.
• Ogranicz spożycie alkoholu.
• Unikaj tłustych i przetworzonych potraw i ogranicz czerwone mięso.
• Jedz co najmniej trzy do pięciu porcji owoców i warzyw dziennie.
• Ćwiczenia, w tym 150 minut umiarkowanej aktywności aerobowej i dwie sesje wzmacniania mięśni tygodniowo.

Poddanie się badaniu przesiewowemu w kierunku polipów jelita grubego nie jest zabiegiem, który nikomu podoba. Należy jednak pamiętać, że rak jelita grubego jest drugą najczęstszą przyczyną wszystkich zgonów z powodu raka. Rutynowe badania przesiewowe ratują wiele istnień, z których jedno może być Twoje. Zalety zdecydowanie przeważają nad wadami.