Szkarlatyna to infekcja wywołana przez paciorkowce grupy A (paciorkowce grupy A), te same bakterie odpowiedzialne za anginę. Znany również jako scarlatina, charakteryzuje się wysypką i czerwonym językiem. Najprawdopodobniej uderzy dzieci w wieku od 5 do 15 lat i rzadko, jeśli w ogóle, dotyka dorosłych. Chociaż niegdyś była niebezpieczną chorobą dzieciństwa, szkarlatyna jest obecnie wysoce uleczalna i rzadko spotykana w większości krajów świata.
:max_bytes(150000):strip_icc()/scarlet-fever-overview-1958805_fin-b03dd028ce63461c8bbdecef8eff4ff5.png)
Objawy szkarlatyny
Szkarlatyna zwykle zaczyna się od gorączki, bólu gardła i innych znanych objawów infekcji paciorkowcowej, takich jak ból głowy i dreszcze.
Po drugim dniu na skórze pojawia się wysypka w postaci papieru ściernego, która pomaga odróżnić szkarlatynę od paciorkowca odmiany ogrodowej.Wysypka będzie utrzymywać się przez jakiś czas po tym, jak początkowe objawy szkarlatyny zareagują na leczenie. Czasami skóra na niektórych obszarach ciała będzie się łuszczyć przez kilka tygodni.
Chociaż nie jest to powszechne, szkarlatyna może rozwinąć się po infekcji skóry, takiej jak liszajec. Zamiast rozpoczynać się infekcją gardła, szkarlatyna zaczynała się od objawów infekcji wokół oparzenia lub rany.
W bardzo rzadkich przypadkach szkarlatyna może prowadzić do poważnych, długotrwałych problemów zdrowotnych, w tym gorączki reumatycznej i problemów z nerkami. Ale ważne jest, aby wiedzieć, że takie powikłania są bardzo nietypowe i można im łatwo zapobiegać, szybko lecząc szkarlatynę (i inne infekcje paciorkowcowe) pełną terapią antybiotyków.
Powoduje
Bakterie paciorkowca grupy A są odpowiedzialne za wiele rodzajów infekcji, w tym paciorkowce i niektóre infekcje skóry. Bakterie należące do szczepu paciorkowca grupy A wywołującego szkarlatynę wytwarzają toksynę odpowiedzialną za czerwoną wysypkę i „język truskawkowy”, które są unikalnymi cechami tej choroby.
Bakterie paciorkowca grupy A przemieszczają się przez kropelki zakażonego płynu, które unoszą się w powietrzu, gdy zarażona osoba kaszle lub kicha.Dotknięcie czegoś, na czym wylądowały bakterie, a następnie dotknięcie ust, oczu lub nosa może spowodować zakażenie.
Choroba rozprzestrzenia się bardziej w zatłoczonych warunkach. Mycie rąk oraz zakrywanie kaszlu i kichania może pomóc w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się. Dziecko jest nadal zakaźne, aż do dwóch dni antybiotyków.
Diagnoza
Szkarlatynę diagnozuje się w taki sam sposób jak anginę. Pobiera się wymaz z gardła i wykonuje szybki test paciorkowcowy lub posiew próbki, aby sprawdzić, czy obecne są bakterie paciorkowca.Szybki test może wykazać pozytywny wynik w ciągu 5–10 minut, ale wyniki hodowli mogą potrwać do dwóch dni. Oba testy będą często wykonywane, ponieważ szybkie testy mogą być zawodne.
Leczenie
Istnieją dwa ważne aspekty leczenia szkarlatyny – zabijanie bakterii i łagodzenie objawów.
Niezbędny jest pełny cykl leczenia antybiotykami. Najczęściej stosowanymi antybiotykami są penicylina i amoksycylina. Dla osób uczulonych na penicylinę istnieje wiele bezpiecznych alternatyw.
Aby poradzić sobie z niewygodnymi i czasami bolesnymi objawami szkarlatyny, istnieje wiele różnych domowych środków zaradczych i środków dostępnych bez recepty (OTC). Obejmują one proste metody łagodzenia bólu gardła, takie jak jedzenie zimnych pokarmów, picie ciepłych płynów i korzystanie z pomieszczenia do utrzymywania wilgotnego powietrza. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą obniżać gorączkę i łagodzić ogólne bóle ciała.
Szkarlatyna była kiedyś bardzo niebezpieczną i powszechną chorobą dzieciństwa. W XIX wieku był odpowiedzialny za śmierć wielu dzieci. Teraz, gdy można go łatwo i skutecznie leczyć, nie jest już takim zagrożeniem, jak kiedyś. Jednak w ostatnich latach zdarzały się epidemie. Na przykład od 2014 r. wskaźniki szkarlatyny zaczęły rosnąć w Anglii i Azji Wschodniej, jak wynika z raportu The Lancet z 2018 r.
Naukowcy nie są pewni, co stoi za wzrostem szkarlatyny w tych krajach, chociaż uważa się, że oporność na niektóre antybiotyki mogła odgrywać pewną rolę w Azji. Ale pomimo ponownego pojawienia się szkarlatyny w niektórych regionach świata, należy zauważyć, że ta choroba nie jest już powszechną plagą dzieciństwa, jaką była kiedyś.
Discussion about this post