5 rzeczy, które kobiety muszą wiedzieć o cukrzycy i ich okresie

Typowy cykl menstruacyjny trwa około 28 dni z normalnym zakresem od 21 do 35 dni. Najlepiej jest to mierzyć liczbą dni między okresami. Podczas tego około miesięcznego cyklu wahania hormonalne wywołują owulację, a następnie miesiączkę. Te wahania hormonalne mogą wpływać na inne układy i funkcje organizmu, a także na układ rozrodczy. Kobiety żyjące z cukrzycą mogą doświadczać wyjątkowych problemów menstruacyjnych w wyniku tych złożonych interakcji hormonalnych.

1. Poziom cukru we krwi może być trudniejszy do kontrolowania w określonych porach miesiąca

Czy jesteś sfrustrowany pogonią za kontrolą glikemii na tydzień przed miesiączką? Zastanawiasz się, dlaczego poziom cukru we krwi spada, skoro nie robisz nic inaczej niż w zeszłym tygodniu?

Ta trudna kontrola glikemii jest realna – nie wyobrażasz sobie tego.

Powodem, dla którego trudniej jest kontrolować poziom cukru we krwi, im bliżej zbliża się miesiączka, są zmiany hormonalne cyklu miesiączkowego. Mniej więcej w połowie cyklu miesiączkowego występuje owulacja. W tym momencie cyklu wzrasta poziom progesteronu.

Badania wykazały, że progesteron wiąże się ze zwiększoną opornością na insulinę.KątOznacza to, że w drugiej połowie cyklu po owulacji (faza lutealna), kiedy poziom progesteronu jest naturalnie wyższy, będziesz mieć względną oporność na insulinę. Ta odpowiedź fizjologiczna jest znana jako insulinooporność w fazie lutealnej.

Oporność na insulinę w fazie lutealnej często naturalnie powoduje więcej epizodów hiperglikemii, nawet jeśli w żaden sposób nie zmieniasz ćwiczeń i diety.

Ale istnieje jeszcze większe wyzwanie w fazie lutealnej dla kobiet żyjących z cukrzycą.

Ten sam wzrost progesteronu, który powoduje, że jesteś tymczasowo bardziej odporny na insulinę, prawdopodobnie spowoduje również apetyt na proste węglowodany i może spowodować utratę motywacji do ćwiczeń.

insulinooporność + głód pokarmowy + zmniejszona aktywność = słaba kontrola glikemii

Z biegiem czasu ta cykliczna słaba kontrola może zwiększyć ryzyko powikłań cukrzycowych.

Jeśli żyjesz z cukrzycą, bardzo ważne jest, aby podczas fazy lutealnej cyklu menstruacyjnego zwracać uwagę na swoją dietę i reżim ćwiczeń. Kobiety z cukrzycą typu 1 mogą być bardziej wrażliwe na insulinooporność związaną z cyklem menstruacyjnym. Jednakże, jeśli przyjmujesz leki doustne na cukrzycę, prawdopodobnie nie kontrolujesz regularnie poziomu cukru we krwi, więc możesz nie zdawać sobie sprawy z cyklicznie słabej kontroli glikemii.

2. Antykoncepcja hormonalna może zwiększyć insulinooporność

Jeśli twoje własne wahania hormonalne mogą wpływać na twoją kontrolę glikemii, nie powinno dziwić, że hormony egzogenne mogą mieć podobny efekt. Podczas cyklu miesiączkowego najbardziej znacząca oporność na insulinę występuje w fazie lutealnej, kiedy poziom progesteronu jest najwyższy. Jednak niektóre badania pokazują, że estrogen, podobnie jak progesteron, może również powodować insulinooporność.KątHormonalne metody antykoncepcji zawierające estrogen i progesteron obejmują:

• doustna pigułka antykoncepcyjna
• plaster antykoncepcyjny
• antykoncepcyjny pierścień dopochwowy

Do hormonalnych metod antykoncepcji zawierających wyłącznie progesteron należą:

• Mirena
• Nexplanon
• Depo-Provera
• Tabletka zawierająca tylko progesteron

Każda z tych hormonalnych metod antykoncepcji może zwiększać insulinooporność organizmu, utrudniając kontrolę poziomu cukru we krwi. Ogólnie rzecz biorąc, stosowanie tych metod jest w porządku, jeśli masz cukrzycę. Należy tylko pamiętać, że stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych może zmienić kontrolę glikemii. Zwróć szczególną uwagę na poziom cukru we krwi, kiedy zaczynasz lub zmieniasz hormonalną metodę antykoncepcji.

3. Okres późny, wczesna menopauza

Czy wszyscy twoi znajomi zaczęli mieć miesiączki? Zastanawiasz się, dlaczego jeszcze nie masz swojego? To może być Twoja cukrzyca w pracy.

Jeśli żyjesz z cukrzycą typu 1, prawdopodobnie będziesz mieć nieco krótszy okres rozrodczy w porównaniu do kobiet bez cukrzycy, a nawet kobiet żyjących z cukrzycą typu 2. Twoje lata reprodukcyjne to lata między pierwszą miesiączką, zwaną również menarche, a początkiem menopauzy.

Niestety, nie rozumiemy jeszcze dokładnie, dlaczego tak się dzieje, ale pomimo poprawy w zarządzaniu cukrzycą i kontroli glikemii, badania potwierdzają opóźniony początek pierwszej miesiączki w cukrzycy typu 1.KątJest to szczególnie ważne, gdy jesteś młodszy, gdy zdiagnozowano cukrzycę typu 1.

Oprócz opóźnionej pierwszej miesiączki możesz mieć więcej nieregularnych miesiączek niż koleżanki bez cukrzycy. Sugeruje się, że ponad jedna trzecia nastolatków z cukrzycą typu 1 będzie miała nieregularne miesiączki.

4. Przyrost masy ciała może powodować nieregularne miesiączki

Chociaż cukrzyca typu 2 może wystąpić u kobiet, które nie mają nadwagi, jest prawdopodobne, że jeśli żyjesz z cukrzycą typu 2, masz problemy z nadwagą. Utrata masy ciała może być trudna, ale nie niemożliwa dla kobiet z cukrzycą typu 2. W przeciwieństwie do cukrzycy typu 1, w której organizm nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny, u osób z cukrzycą typu 2 organizm jest odporny na insulinę.

Kiedy masz nadwagę, nadmiar tkanki tłuszczowej lub tłuszczowej wytwarza hormony, które zwiększają insulinooporność. Ta insulinooporność powoduje, że trzustka produkuje więcej insuliny. Chociaż nie rozumiemy dokładnie, jak to się dzieje, te podwyższone poziomy insuliny oddziałują z hormonami kontrolującymi cykl menstruacyjny. Kiedy twoje cykliczne wahania hormonalne zostaną przerwane, nie będziesz mieć owulacji, a jeśli nie będziesz mieć owulacji, nie będziesz mieć regularnego okresu.

Twoja cukrzyca typu 2 może być częścią stanu zwanego zespołem policystycznych jajników lub PCOS. Jeśli masz PCOS, masz brak równowagi w produkcji hormonów jajnikowych. Ta nierównowaga zapobiega regularnej owulacji, powodując nieregularne cykle menstruacyjne. Ten stan jest również związany z podwyższonym poziomem insuliny z powodu nadprodukcji insuliny z powodu podstawowej insulinooporności. Często im większą masz nadwagę, tym rzadziej będziesz owulować i tym bardziej będziesz mieć nieregularne miesiączki.

5. Zwiększone ryzyko raka endometrium

Rak endometrium jest najczęściej diagnozowanym nowotworem ginekologicznym. Występuje rzadko u kobiet poniżej 50 roku życia i jest najczęściej diagnozowana u kobiet po menopauzie.

Jeśli żyjesz z cukrzycą typu 2, masz zwiększone ryzyko zachorowania na raka endometrium, a ryzyko to jest niezależne od twojego BMI. Uważa się, że to zwiększone ryzyko jest związane z opornością na insulinę i podwyższonym poziomem insuliny w cukrzycy typu 2.

Twoje ryzyko jest jeszcze większe, jeśli masz znaczną nadwagę. Podwyższony BMI może prowadzić do nieregularnych lub bezowulacyjnych cykli menstruacyjnych. Podczas tych cykli wyściółka macicy jest wystawiona na działanie estrogenu bez ochronnego działania progesteronu, co prowadzi do większego wzrostu endometrium. A jeśli to nie wystarczy, twoja tkanka tłuszczowa lub tłuszczowa wytwarza dodatkowy estrogen. Im większą masz nadwagę, tym więcej produkujesz estrogenu.

Z biegiem czasu ta dodatkowa ekspozycja na estrogen może prowadzić do raka endometrium.