10 rzeczy, które powinieneś wiedzieć o wirusie brodawczaka ludzkiego (HPV)

HPV występuje częściej, niż myślisz

Szacuje się, że ponad 79 milionów Amerykanów żyje z HPV, co czyni go najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową w USA

W rzeczywistości jest to tak powszechne, że naukowcy wierzą, że prawie wszystkie osoby aktywne seksualnie zostaną zarażone wirusem w pewnym momencie swojego życia.

Nie musisz odbyć stosunku płciowego, aby uzyskać HPV

HPV jest przenoszony przez kontakt seksualny „skóra do skóry”. Nie powinno to jednak sugerować, że stosunek płciowy jest jedyną drogą transmisji. W rzeczywistości do przenoszenia wirusa HPV nie jest potrzebna żadna penetracja, a każdy obszar nieobjęty prezerwatywą jest podatny na ekspozycję na HPV.

Ogólnie rzecz biorąc, stosunki waginalne i analne są czynnościami najbardziej związanymi z przenoszeniem wirusa HPV. Chociaż mniej powszechny, wirus może być również przenoszony podczas seksu oralnego. Ryzyko wzrasta tylko wtedy, gdy masz wielu partnerów seksualnych lub uprawiasz seks z kimś, kto miał wielu partnerów.

Nie wszystkie typy HPV powodują raka

Istnieje ponad 100 różnych szczepów HPV. Niektóre to szczepy „wysokiego ryzyka” związane z rakiem; inne są typami „niskiego ryzyka”, o których wiadomo, że powodują brodawki narządów płciowych.

Dwa szczepy uważane za szczepy wysokiego ryzyka to typy 16 i 18, które łącznie powodują 70% przypadków raka szyjki macicy i zmian przedrakowych szyjki macicy.

Mając to na uwadze, brodawka narządów płciowych nie powinna sugerować, że jesteś „bezpieczna”. Osoby mogą być zakażone wieloma typami HPV, a pojawienie się brodawki powinno być sygnałem ostrzegawczym przed możliwym narażeniem na szczepy podwyższonego ryzyka.

Jest szczepionka, ale nie ma lekarstwa na HPV

Rodzaje HPV, które powodują brodawki narządów płciowych i raka szyjki macicy, można leczyć, ale nie można ich wyleczyć. Podobnie brodawki narządów płciowych można leczyć, usuwając je, ale ich usunięcie nie eliminuje wirusa.

Chociaż istnieją obecnie szczepionki, które mogą znacznie zmniejszyć ryzyko HPV u młodych ludzi, nie sterylizują one szczepionek i nie mogą zneutralizować wirusa u osób już zakażonych.

Większość osób z HPV nie ma objawów

Nie możesz wiedzieć, czy ktoś ma HPV, patrząc na niego lub szukając brodawek narządów płciowych. To nie działa w ten sposób. Większość ludzi w rzeczywistości nie ma oznak infekcji i może uświadomić sobie ten stan tylko wtedy, gdy uzyskają nieprawidłowy wynik cytologii.KątKąt

Ale nawet u osób, które mają objawy, często są one pomijane lub źle rozumiane.

Szczepionka HPV nie chroni przed wszystkimi szczepami

Gardasil-9 jest obecnie jedyną szczepionką przeciw HPV zatwierdzoną przez FDA dostępną w USA. Chroni przed dwoma typami HPV niskiego ryzyka (typy 6 i 11) i siedmioma typami wysokiego ryzyka (typy 16, 18, 31, 33, 45, 52 i 58).

Chociaż Gardasil-9 zazwyczaj zapewnia wystarczającą ochronę, jest mniej skuteczny w zapobieganiu chorobom związanym z HPV u tych, którzy byli już narażeni na jeden lub więcej typów HPV; szczepionka nie leczy istniejących infekcji HPV ani związanych z nimi chorób.

Może również nie występować w przypadku przydzielonych kobiet po urodzeniu, które żyją z HIV. Ta populacja może rozwinąć raka szyjki macicy w wyniku nietypowego typu HPV.

Testy HPV i płeć przypisana przy urodzeniu

Test na obecność wirusa HPV można wykonać u kobiet przydzielonych po urodzeniu w połączeniu z wymazem cytologicznym podczas rutynowego badania ginekologicznego. US Preventive Services Task Force (USPSTF) popiera następujące rutynowe testy HPV:

• W przypadku kobiet w wieku od 21 do 29 lat zaleca się badanie cytologiczne co trzy lata.

• W przypadku kobiet w wieku od 30 do 65 lat badanie cytologiczne można wykonywać co trzy lata, samo badanie wirusa brodawczaka ludzkiego wysokiego ryzyka (hrHPV) można wykonywać co pięć lat lub co pięć lat lat.

W przeciwieństwie do tego, American Cancer Society (ACS) zaleca, aby osoby z szyjką macicy poddawały się podstawowym testom HPV – zamiast testu Pap – co pięć lat, zaczynając od 25 roku życia i kontynuując do 65 lat. W gabinetach lekarskich i innych placówkach opieki zdrowotnej, które nie mieć dostęp do podstawowych testów na obecność wirusa HPV, co pięć lat można wykonywać testy jednoczesne z testem Pap i test hrHPV lub co trzy lata.

Nie ma dostępnego testu HPV do wykrywania HPV narządów płciowych w penisach. Jednak niektórzy lekarze mogą przeprowadzić test HPV na wymazu cytologicznym odbytu u osób wysokiego ryzyka, które angażują się w receptywny seks analny.

Niektórzy lekarze niechętnie przeprowadzają testy na obecność wirusa HPV

Chociaż testy HPV są obecnie powszechnie akceptowane i praktykowane, jednym z powodów, dla których niektórzy świadczeniodawcy niechętnie wykonują rutynowe testy na hrHPV, jest to, że korzyści z testów HPV mogą nie być dla nich w pełni jasne.

Na przykład pozytywny wynik często nic nie znaczy, ponieważ większość infekcji HPV ustępuje w ciągu dwóch lat bez żadnych komplikacji. Jednak niektórzy uważają, że pozytywny wynik może prowadzić do niepotrzebnych zmartwień lub procedur dla pacjenta.

Szczepienia przeciwko HPV nie są przeznaczone tylko dla młodych ludzi

CDC zaleca rutynowe szczepienie przeciwko HPV wszystkim nastolatkom w wieku 11 i 12 lat, chociaż szczepionkę można podawać już w wieku dziewięciu lat. Zalecane jest również szczepienie uzupełniające dla osób w wieku od 13 do 26 lat.

W przypadku niektórych osób powyżej 26 roku życia szczepienie może być nadal korzystne. CDC zaleca szczepionkę HPV niektórym osobom dorosłym w wieku od 27 do 45 lat w oparciu o wspólne podejmowanie decyzji klinicznych — dyskusję między lekarzem a pacjentem.

CDC zaleca szczepienie również osobom z obniżoną odpornością (w tym zakażonym wirusem HIV) niezależnie od wieku.

Zaszczepienie się przeciwko HPV nie oznacza, że ​​można pominąć badania przesiewowe w kierunku raka

Nawet jeśli otrzymasz szczepionkę przeciwko HPV, musisz zachować czujność w kwestii poddania się badaniom przesiewowym w kierunku raka szyjki macicy. Według CDC, zaszczepienie się może zapobiec ponad 90% nowotworów wywoływanych przez HPV, w tym przedraków odbytu, pochwy, szyjki macicy i sromu.