Objaśnienie syndromu chorego budynku

Termin „syndrom chorego budynku” jest mylący. W końcu to nie budynek jest chory, ale raczej jego mieszkańcy czują się chorzy z powodu budynku.

W odniesieniu do SBS jest więcej pytań niż odpowiedzi. Bardzo trudno jest przetestować SBS w eksperymentach. Po pierwsze, fizyczne skutki SBS różnią się znacznie w zależności od osoby i są subiektywne. Po drugie, trudno jest określić przyczynę SBS — w grę wchodzą wilgoć, narażenie na chemikalia i nieodpowiednia wentylacja. Po trzecie, nie ma uzgodnionego sposobu „diagnozowania” budynku. Po czwarte, same budynki są z natury środowiskami niekontrolowanymi, których testowanie w dużej liczbie jest trudne i kosztowne.

Objawy

W przypadku SBS zgłaszano różne objawy ze strony błon śluzowych, skóry i układu oddechowego, w tym:

• Swędzące i łzawiące oczy
• Katar
• Sucha i swędząca skóra
• Zatkany nos
• Infekcja zatok
• Zawroty głowy

• Ból głowy (tępy, nie pulsujący, niemigrenowy, „ucisk” w głowie)

• Mdłości
• Zmęczenie
• Problemy z koncentracją
• Kaszel

Objawy te pojawiają się, gdy dana osoba znajduje się w obrażającym budynku, a po wyjściu większość z tych objawów powinna ustąpić, aby ponownie rozpocząć się, gdy osoba wróci do budynku. Budynki wywołujące SBS obejmują miejsca pracy, szkoły, szpitale, domy opieki i domy.

Chociaż dwie osoby przebywające w tym samym budynku mogą doświadczać różnych objawów, ankiety wykazały wzorce objawów wśród respondentów reprezentujących kilka różnych krajów.

Warto zauważyć, że w Szwecji badano domy jako ogólną przyczynę SBS. W szczególności szwedzcy naukowcy skupili się na uszkodzeniach spowodowanych przez wodę i wentylacji jako odpylaczach. Ponadto szwedzkie badania wskazują również na izolację domów jako możliwą przyczynę syndromu chorego budynku.

Oto czynniki związane z SBS:

• Palić papierosy
• Pył papierowy
• Kurz biurowy
• Ekspozycja na ekrany komputerów
• Klimatyzacja
• Niska wentylacja świeżego powietrza w budynkach klimatyzowanych
• Mała kontrola oświetlenia i temperatury
• Ciepłe otoczenie (powyżej 73 stopni Fahrenheita)
• Słaba obsługa serwisowa budynku
• Zalania
• Izolacja
• Nieczyste środowiska

Badania pokazują, że kobiety, palacze i osoby z alergiami (tj. atopią) częściej doświadczają SBS. Osoby zajmujące więcej służebnych stanowisk w hierarchii zawodowej urzędu również częściej doświadczają SBS. Warto zauważyć, że osoby zajmujące więcej służebnych stanowisk w biurze często spędzają więcej czasu siedząc przed komputerami.

Osoby, które skarżą się na SBS, często pracują w biurach, które spełniają aktualne standardy projektowania, temperatury, wentylacji i oświetlenia. Wykazano, że w większości naturalnie wentylowanych budynków z ograniczoną kontrolą temperatury jest mniej osób, które skarżą się na SBS.

Organizacje BHP (OSHA) rozpoznają syndrom chorego budynku, który można przypisać złej jakości powietrza w pomieszczeniach.

Agencja Ochrony Środowiska (EPA) definiuje SBS w następujący sposób:

„Termin „syndrom chorego budynku” (SBS) jest używany do opisania sytuacji, w których użytkownicy budynku doświadczają ostrych skutków zdrowotnych i komfortu, które wydają się być związane z czasem spędzonym w budynku, ale nie można zidentyfikować konkretnej choroby ani przyczyny. mogą być zlokalizowane w określonym pomieszczeniu lub strefie, lub mogą być rozpowszechnione w całym budynku.”

W 1984 r. WHO oszacowała, że ​​na całym świecie do 30% budynków nowych i przebudowanych może mieć słabą jakość powietrza w pomieszczeniach, przyczyniając się do SBS. Problemy z jakością powietrza w pomieszczeniach mogą mieć charakter przejściowy lub długotrwały. Niska jakość powietrza w pomieszczeniach może być drugorzędna w stosunku do złego projektu budynku lub działań mieszkańców. Ponadto, gdy budynek jest używany w sposób niezgodny z pierwotnym projektem — na przykład jednostka handlowa wykorzystywana do produkcji — mogą pojawić się problemy z jakością powietrza w pomieszczeniach.

Wilgotność

Przypuszcza się, że wilgotność jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do SBS. W cieplejszym klimacie z SBS powiązano zbyt dużą wilgotność w pomieszczeniu. Co więcej, stosowanie nawilżaczy w ciepłych, wilgotnych środowiskach jest również powiązane z SBS. W Skandynawii, gdzie w miesiącach zimowych wilgotność może spaść poniżej 10%, istnieją dowody na to, że używanie nawilżacza może być związane z mniejszą częstością występowania SBS. Wydaje się zatem, że w środowiskach o umiarkowanym poziomie wilgotności mieszkańcy mniej skarżą się na SBS.

Niektórzy eksperci stawiają hipotezę, że klimatyzatory, które zawierają nawilżacze, mogą służyć jako zbiorniki dla rozwoju drobnoustrojów. Odwrotnie, zbiorniki znajdujące się w osuszaczach, które pobierają wodę z powietrza, również są zaangażowane w rozwój drobnoustrojów. Co więcej, klimatyzatory sufitowe są często umieszczane w suficie nad powierzchnią biurową, gdzie konserwacja jest trudna, co dodatkowo przyczynia się do ryzyka SBS wtórnego do rozwoju drobnoustrojów.

Jednak pomysł, że bakterie lub grzyby mogą w jakiś sposób przyczynić się do SBS, jest kontrowersyjny. Niektórzy eksperci uważają, że pleśń może powodować infekcję ogólnoustrojową tylko u osób z osłabionym układem odpornościowym. U ludzi, którzy poza tym są zdrowi, pleśń nie powoduje choroby.

W artykule z 2017 roku zatytułowanym „Pleśnia i zdrowie człowieka: sprawdzenie rzeczywistości” Borchers i współautorzy piszą, że „nie ma naukowych dowodów na to, że narażenie na widoczną czarną pleśń w mieszkaniach i budynkach może prowadzić do niejasnych i subiektywnych objawów utraty pamięci , niemożność skupienia się, zmęczenie i bóle głowy.”

W innym badaniu z 2017 r. szwedzcy naukowcy odkryli, że 40% domów jednorodzinnych doznało uszkodzeń fundamentu przez wodę, co było powiązane z SBS. Ponadto 23% respondentów ankiety zgłosiło ostatnie objawy SBS.

Co ciekawe, szwedzcy naukowcy odkryli, że w budynkach o niskiej przewodności cieplnej – lub budynkach energooszczędnych – było mniej osób, które skarżyły się na objawy SBS. Częściej sugeruje się, że energooszczędne konstrukcje skutkowałyby gorszą jakością powietrza w pomieszczeniach.

Wentylacja

Wielu ekspertów obwinia SBS za słabą jakość powietrza w pomieszczeniach i nieodpowiednią wentylację.

W latach 1900-1950 normy wentylacyjne budynków wymagały około 15 stóp sześciennych powietrza zewnętrznego na minutę dostarczanego do każdego użytkownika budynku. Ta wyższa szybkość wentylacji była potrzebna, aby usunąć zapachy ciała i nieprzyjemne zapachy.

W następstwie embarga na ropę naftową z 1973 r. podjęto działania mające na celu oszczędzanie energii, a aby zaoszczędzić energię, zalecano tylko 5 stóp sześciennych powietrza z zewnątrz na minutę na każdego użytkownika budynku. Postawiono hipotezę, że te obniżone poziomy wentylacji były niezdrowe i powodowały dyskomfort dla pasażerów. Problem ten został spotęgowany przez systemy klimatyzacji i ogrzewania, które nie dostarczały świeżego powietrza do ludzi w bardziej energooszczędnych budynkach.

W ostatnich latach eksperci po raz kolejny zalecili zapewnienie użytkownikom budynków wyższego poziomu wentylacji powietrza. Na przykład osoby zajmujące biura powinny otrzymywać co najmniej 20 stóp sześciennych powietrza z zewnątrz na minutę na osobę. Co więcej, 15 stóp sześciennych na minutę wentylacji jest uważane za minimum dla wszystkich budynków, w niektórych środowiskach, takich jak pomieszczenia dla palących w pomieszczeniach, wymagających do 60 stóp sześciennych na minutę.

Postawiono hipotezę, że wyższy poziom wentylacji powietrza może zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawów ZKJ. Wyniki badań sprawdzających tę hipotezę były jednak mieszane. Niektóre badania wykazały, że zwiększona częstotliwość wentylacji zmniejsza objawy SBS wśród pracowników biurowych, a inne badania nie wykazały żadnych zmian.

Jednym z problemów z wieloma wcześniejszymi eksperymentami badającymi wpływ zwiększonej wentylacji na częstość występowania SBS jest to, że w badaniach tych wykorzystano jednostki klimatyzacyjne już obecne w budynkach w celu zwiększenia wentylacji. Klimatyzatory mogą być zanieczyszczone, co prowadzi do mylących wyników.

Nowsze badania sugerują, że około połowa powietrza w budynku powinna być wymieniana na godzinę, aby zminimalizować objawy SBS. Ponadto jednostki wentylacyjne powinny być regularnie konserwowane i minimalizować różnice ciśnień w otaczających konstrukcjach, aby uniemożliwić przedostawanie się szkodliwych zanieczyszczeń do budynku.

Leczenie

Syndrom chorego budynku nie jest formalnie uznawany za diagnozę opartą na dowodach; dlatego nie ma leczenia opartego na dowodach. Niemniej jednak jest uznawany za warunek przez OSHA, EPA i inne organizacje. Ponadto NHS, czyli krajowy system opieki zdrowotnej w Wielkiej Brytanii, wydaje pewne zalecenia dotyczące radzenia sobie z syndromem chorego budynku.

Oto kilka zaleceń przedstawionych przez różne organizacje dotyczące SBS:

• Reguluj poziom temperatury i wilgotności.
• Sprawdź czystość budynku.
• Sprawdź, czy materiały czyszczące są bezpieczne i prawidłowo przechowywane.
• Sprawdź wszystkie nawilżacze powietrza, filtry powietrza i wieże chłodnicze.
• Otwórz okna, aby zapewnić wentylację.
• Rób regularne przerwy na ekranie.
• Wyjdź na zewnątrz i chodź podczas przerw.
• Utrzymuj dobrą postawę w pracy.

Jednym z oczywistych lekarstw na syndrom chorego budynku jest całkowite uniknięcie tego budynku. Jednak ponieważ większość ludzi potrzebuje swojej pracy – i swoich łóżek – to rozwiązanie jest często niewykonalne.

Chociaż istnienie syndromu chorego budynku jest często kwestionowane, wystarczająco dużo osób skarżyło się na dyskomfort i objawy związane z budowaniem, że trudno zignorować fakt, że coś się dzieje.

W tej chwili, ponieważ nie wiemy dokładnie, co powoduje syndrom chorego budynku, trudno jest rozwiązać ten problem. Wielu ekspertów wskazuje na wentylację powietrza jako przyczynę; dlatego dobrym pomysłem jest zapewnienie odpowiedniej wentylacji wszystkich budynków. Ponadto wilgotność prawdopodobnie odgrywa rolę, a otoczenie nie powinno być zbyt wilgotne ani zbyt suche. Dodatkowo, jeśli mieszkasz w już wilgotnym środowisku, najlepiej unikać nawilżacza.

Wielu lekarzy uważa syndrom chorego budynku za trywialną skargę. Syndrom chorego budynku jest często uważany za pseudodiagnozę, z niespecyficznymi objawami i bez obiektywnych oznak lub markerów biologicznych.

Jeśli więcej niż 20% mieszkańców budynku doświadcza objawów SBS, budynek jest oznaczony jako „budynek chory”. Jeśli podejrzewasz, że pracujesz w chorym budynku, dobrym pomysłem jest porozmawianie z innymi mieszkańcami, aby sprawdzić, czy oni również doświadczają objawów. Ponadto udokumentuj swoje obawy (tj. rób zdjęcia szkód spowodowanych przez wodę i zanieczyszczonego środowiska) i podejdź do zarządzania. Ponieważ chore budynki są często zgodne z kodeksem, kierownictwo może odrzucić te obawy. W takich przypadkach dobrym pomysłem może być skontaktowanie się z OSHA lub EPA w celu zbadania jakości powietrza.

Oprócz zwrócenia uwagi na problem, warto zabezpieczyć się podczas pracy w chorym budynku. Aby zminimalizować objawy, powinieneś starać się mieć dużo świeżego powietrza i starać się utrzymać czyste środowisko i zminimalizować czas spędzany na ekranie, co jest powiązane z SBS. Ponieważ alergie i syndrom chorego budynku w dużym stopniu nakładają się na siebie, prawdopodobnie dobrym pomysłem jest umówienie się na wizytę u alergologa w celu dalszej oceny.