Tarczyca to gruczoł w kształcie motyla znajdujący się z przodu szyi, który wytwarza hormony niezbędne do regulacji metabolizmu, produkcji energii, pracy serca i kontroli temperatury. Gdy tarczyca nie działa prawidłowo, całe ciało doświadcza zmian, które wpływają na wiele układów. Objawy mogą być różnorodne, początkowo subtelne i często mylone z innymi schorzeniami.

Co oznacza „słabo działająca tarczyca”?
Słabo działająca tarczyca oznacza, że gruczoł tarczycy nie wytwarza odpowiedniej ilości hormonów tarczycy potrzebnych do normalnego funkcjonowania organizmu.
Tarczyca produkuje dwa główne hormony: tyroksynę (T4) i trójjodotyroninę (T3). Hormony te regulują szybkość, z jaką komórki przekształcają składniki odżywcze w energię. Gdy tarczyca produkuje zbyt mało hormonów, stan ten nazywany jest niedoczynnością tarczycy. Gdy tarczyca produkuje zbyt dużo hormonów, stan ten nazywany jest nadczynnością tarczycy. W obu przypadkach brak równowagi zaburza metabolizm, równowagę energetyczną i normalną aktywność narządów, takich jak serce, mózg, przewód pokarmowy i mięśnie. Każdy stan prowadzi do innych objawów.
Przysadka mózgowa reguluje czynność tarczycy poprzez hormon tyreotropowy (TSH). Jeśli tarczyca staje się niedoczynna, poziom TSH zwykle wzrasta. Jeśli tarczyca staje się nadczynna, poziom TSH zwykle spada. Ze względu na ten mechanizm regulacyjny, testy laboratoryjne często mierzą zarówno TSH, jak i hormony tarczycy.
Przyczyny słabo działającej tarczycy
Źle funkcjonująca tarczyca może wynikać z chorób autoimmunologicznych, niedoboru lub nadmiaru jodu, stanów zapalnych, guzków lub skutków ubocznych leczenia.
1. Choroby autoimmunologiczne
Choroby autoimmunologiczne są najczęstszą przyczyną długotrwałej dysfunkcji tarczycy. Układ odpornościowy wytwarza przeciwciała skierowane przeciwko tkance tarczycy lub receptorom hormonu tyreotropowego.
- Zapalenie tarczycy Hashimoto: W tej chorobie układ odpornościowy atakuje i stopniowo niszczy komórki tarczycy. Uszkodzenie zmniejsza produkcję hormonów i prowadzi do niedoczynności tarczycy. Zapalenie tarczycy Hashimoto występuje częściej u kobiet, często pojawia się w średnim wieku i może występować w rodzinach z historią chorób autoimmunologicznych. Najczęstsze objawy to zmęczenie, nietolerancja zimna, zaparcia, przyrost masy ciała, sucha skóra, łamliwe włosy i obfite krwawienia miesiączkowe. W zaawansowanych stadiach pojawia się opuchlizna twarzy oraz obrzęk dłoni i stóp.
- Choroba Gravesa-Basedowa: W tej chorobie układ odpornościowy wytwarza przeciwciała, które naśladują hormon stymulujący tarczycę. Przeciwciała te nadmiernie stymulują tarczycę, co prowadzi do nadczynności tarczycy. Choroba Gravesa-Basedowa często powoduje wole rozlane i może powodować zmiany w oku, takie jak wybrzuszenie oczu (oftalmopatia Gravesa-Basedowa) lub podwójne widzenie w niektórych przypadkach. Główne objawy obejmują utratę masy ciała pomimo zwiększonego apetytu, kołatanie serca, nerwowość, drażliwość, pocenie się, nietolerancję ciepła, drżenie i częste wypróżnianie.
2. Niedobór lub nadmiar jodu
Jod jest kluczowym budulcem hormonów tarczycy. Zarówno zbyt mała, jak i zbyt duża ilość jodu zaburza funkcjonowanie tarczycy.
- Niedobór jodu: Brak jodu zmniejsza produkcję hormonów tarczycy. Przysadka mózgowa reaguje zwiększeniem poziomu hormonu tyreotropowego, co powoduje powiększenie tarczycy (wole). Poważny niedobór jodu może powodować niedoczynność tarczycy, szczególnie u dzieci i kobiet w ciąży, prowadząc do problemów rozwojowych. Typowe objawy obejmują obrzęk szyi, zmęczenie, spowolnione tętno, a u dzieci słaby wzrost i trudności w nauce.
- Nadmiar jodu: Bardzo wysokie spożycie jodu może również zaburzać pracę tarczycy. U niektórych osób nadmiar jodu wywołuje nadczynność tarczycy (zjawisko Jod-Basedowa), zwłaszcza u osób z tarczycą guzkową. U innych osób nadmiar jodu tymczasowo blokuje produkcję hormonów (efekt Wolffa-Chaikoffa), co może prowadzić do niedoczynności tarczycy. Objawy niedoczynności tarczycy obejmują zmęczenie, nietolerancję zimna i przyrost masy ciała, podczas gdy objawy nadczynności tarczycy obejmują kołatanie serca, nerwowość i nietolerancję ciepła.
3. Zapalenie tarczycy (zapalenie tarczycy)
Zapalenie tarczycy oznacza stan zapalny gruczołu tarczowego, który może powodować przejściową nadczynność lub niedoczynność tarczycy w zależności od stadium choroby.
- Infekcje wirusowe: Wirusy takie jak grypa, świnka lub wirus coxsackie mogą powodować podostre zapalenie tarczycy. Stan ten często zaczyna się bólem szyi, gorączką i przejściową nadczynnością tarczycy, po której następuje niedoczynność tarczycy w miarę gojenia się tarczycy.
- Poporodowe zapalenie tarczycy: Po ciąży u niektórych kobiet rozwija się tymczasowe zapalenie tarczycy z powodu zmian w układzie odpornościowym. Stan ten może przechodzić cyklicznie przez nadczynność i niedoczynność tarczycy przed powrotem do zdrowia. U niektórych kobiet niedoczynność tarczycy staje się trwała.
- Zapalenie tarczycy wywołane lekami: Niektóre leki, takie jak amiodaron, interferon i inhibitory punktów kontrolnych, mogą wywoływać zapalenie tarczycy i zaburzać jej czynność.
- Zapalenie tarczycy wywołane promieniowaniem: Radioterapia szyi lub leczenie jodem radioaktywnym może powodować zapalenie i uszkodzenie tkanki tarczycy, prowadząc do niedoczynności tarczycy.
4. Guzki tarczycy
Guzki tarczycy są zlokalizowanymi naroślami w obrębie tarczycy. Większość guzków jest łagodna, ale mogą one wpływać na produkcję hormonów.
- Łagodne guzki: Większość guzków nie funkcjonuje i nie zmienia poziomu hormonów, ale mogą powodować problemy kosmetyczne lub trudności w połykaniu, jeśli są duże.
- Toksyczne guzki: Niektóre guzki zawierają komórki, które produkują hormon tarczycy niezależnie od kontroli przysadki mózgowej, co prowadzi do nadczynności tarczycy. Stan ten występuje częściej u osób starszych. Typowe objawy obejmują niewyjaśnioną utratę masy ciała, kołatanie serca, nietolerancję ciepła, pocenie się i osłabienie mięśni.
- Przyczyny guzków: Czynniki obejmują niedobór jodu, mutacje genetyczne, ekspozycję na promieniowanie w dzieciństwie i przewlekłą stymulację hormonem stymulującym tarczycę.
- Guzki nowotworowe: Niewielki odsetek guzków przekształca się w raka tarczycy. Guzki te nie zawsze wpływają na produkcję hormonów, ale nadal wymagają oceny lekarskiej. Guzki raka tarczycy mogą powodować utrzymującą się chrypkę, trudności w połykaniu lub twardy guzek na szyi.
5. Skutki uboczne leczenia farmakologicznego
Leczenie innych chorób może uszkodzić tarczycę lub zakłócić jej funkcjonowanie.
- Chirurgia: Częściowe lub całkowite usunięcie tarczycy z powodu raka lub guzków może prowadzić do niedoczynności tarczycy.
- Terapia jodem radioaktywnym: Stosowana w leczeniu nadczynności tarczycy, terapia ta niszczy tkankę tarczycy i często powoduje niedoczynność tarczycy jako efekt długoterminowy.
- Leki: Lit, stosowany w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej, zakłóca uwalnianie hormonów tarczycy i może powodować niedoczynność tarczycy. Amiodaron, stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca, zawiera duże ilości jodu i może powodować niedoczynność lub nadczynność tarczycy.
- Radioterapia: Leczenie raka skierowane na szyję może uszkodzić komórki tarczycy, prowadząc do zmniejszonej produkcji hormonów po terapii (po kilku miesiącach do kilku lat).
Objawy słabo działającej tarczycy
Jak wyjaśniono powyżej, są to objawy słabo działającej tarczycy w każdym przypadku.
Objawy niedoczynności tarczycy (niedoczynność tarczycy)
Niedoczynność tarczycy spowalnia funkcje organizmu. Objawy zwykle rozwijają się stopniowo i stają się bardziej zauważalne w miarę pogłębiania się niedoboru hormonów.
- Zmęczenie i osłabienie: Niedobór hormonów tarczycy zmniejsza produkcję energii komórkowej, a tym samym prowadzi do utrzymującego się zmęczenia, powolnych ruchów i osłabienia mięśni.
- Przyrost masy ciała: Spowolniony metabolizm sprawia, że organizm spala mniej kalorii w spoczynku, co przyczynia się do stopniowego przyrostu masy ciała, nawet bez zmian w spożyciu żywności.
- Nietolerancja zimna: Zmniejszona produkcja ciepła sprawia, że odczuwasz niezwykłe zimno, szczególnie w dłoniach i stopach.
- Sucha skóra i łamliwe włosy: Spowolniony metabolizm zmniejsza przepływ krwi i aktywność gruczołów łojowych, co prowadzi do wysuszenia skóry, przerzedzenia włosów i łamliwości paznokci.
- Zaparcia: Spowolniony układ trawienny prowadzi do rzadkich i trudnych wypróżnień.
- Obniżony nastrój i problemy z pamięcią: Hormony tarczycy wpływają na neuroprzekaźniki mózgowe, a ich niedobór może powodować obniżony nastrój, słabą koncentrację i zapominanie.
- Chrypka i obrzęk szyi: W niektórych przypadkach tarczyca powiększa się i powoduje wole, co może powodować zmiany głosu i widoczny obrzęk szyi.
- Wolne tętno (bradykardia): Zmniejszona stymulacja serca spowalnia tętno, czasami poniżej 60 uderzeń na minutę.
- Opuchlizna twarzy i obrzęk dłoni lub stóp: Zatrzymanie płynów spowodowane zmniejszonym metabolizmem prowadzi do charakterystycznego obrzęku.
- Nieregularne miesiączki: Kobiety mogą doświadczać obfitych lub nieregularnych miesiączek, ponieważ hormony tarczycy oddziałują z hormonami rozrodczymi.

W naszym kraju około 5% populacji w wieku powyżej 12 lat ma niedoczynność tarczycy, z większą częstością występowania u kobiet i osób starszych.
Objawy nadczynności tarczycy (nadczynność tarczycy)
Nadczynność tarczycy przyspiesza funkcje organizmu. Objawy mogą pojawić się bardziej nagle w porównaniu z niedoczynnością tarczycy.
- Niewyjaśniona utrata masy ciała: Zwiększony metabolizm powoduje, że organizm szybciej spala kalorie, nawet przy zwiększonym spożyciu pokarmu.
- Nietolerancja ciepła: Nadmierna produkcja ciepła sprawia, że czujesz się nadmiernie rozgrzany i spocony.
- Szybkie bicie serca i kołatanie serca: Zwiększona stymulacja serca powoduje szybkie tętno, często ponad 100 uderzeń na minutę, i nieregularny rytm.
- Nerwowość i niepokój: Nadmiar hormonów tarczycy zwiększa wrażliwość układu nerwowego, co powoduje niepokój, drażliwość i drżenie rąk lub palców.
- Częste wypróżnianie lub biegunka: Szybsza aktywność jelit zwiększa częstotliwość defekacji.
- Bezsenność: Zwiększona produkcja energii zakłóca normalny sen.
- Zmiany w oczach: W chorobie Gravesa-Basedowa – częstej przyczynie nadczynności tarczycy – oczy mogą wybrzuszać się na zewnątrz i stawać się podrażnione.
- Osłabienie mięśni: Pomimo nadmiernej produkcji energii, włókna mięśniowe mogą ulec rozpadowi, co prowadzi do osłabienia mięśni, zwłaszcza ud i ramion.
- Przerzedzone włosy i delikatna skóra: Zwiększony metabolizm osłabia strukturę włosów i skóry.
- Nieregularne miesiączki: Kobiety mogą doświadczać lżejszych lub rzadszych miesiączek.
Nadczynność tarczycy występuje u około 1% populacji naszego kraju, z większą częstością u kobiet.
Objawy, które mogą pojawić się w obu schorzeniach
Niektóre objawy mogą pojawić się zarówno w przypadku niedoczynności, jak i nadczynności tarczycy, chociaż mechanizmy są różne.
- Powiększona tarczyca (wole): Oba stany mogą powodować powiększenie tarczycy, prowadząc do widocznego lub wyczuwalnego guzka na szyi.
- Zmiany nastroju: Zarówno nadmiar, jak i niedobór hormonów może powodować wahania nastroju, depresję lub niepokój.
- Wypadanie włosów: Zarówno zbyt mała, jak i zbyt duża ilość hormonów wpływa na cykl wzrostu włosów.
- Problemy z miesiączkowaniem: Dysfunkcja tarczycy zakłóca działanie hormonów rozrodczych w obu kierunkach.
Kiedy należy udać się do lekarza?
Należy zasięgnąć porady lekarza w przypadku utrzymującego się zmęczenia, niewyjaśnionych zmian masy ciała, nietolerancji zimna lub ciepła, obrzęku szyi, szybkiego bicia serca lub zmian nastroju. Wczesna diagnoza zapobiega powikłaniom, takim jak problemy z sercem, niepłodność i uszkodzenie nerwów.
Lekarz zazwyczaj zleca badania krwi, które mierzą TSH, T4 i czasami T3. W razie potrzeby można wykonać badania obrazowe, takie jak USG lub skany wychwytu jodu radioaktywnego.
Jak radzić sobie z objawami słabo pracującej tarczycy?
– Regularnie przyjmuj przepisane leki: W przypadku niedoczynności tarczycy lekarz może przepisać lewotyroksynę (nazwy handlowe: Eltroxin, Oroxine, Thevier, Synthroid) – syntetyczny hormon tarczycy. W przypadku nadczynności tarczycy lekarz może przepisać leki przeciwtarczycowe, jod radioaktywny lub operację, w zależności od stopnia zaawansowania choroby.
– Monitoruj objawy i wyniki badań krwi: Regularne badania kontrolne pomagają lekarzom dostosować leczenie i upewnić się, że poziom hormonów pozostaje zrównoważony.
– Stosuj zbilansowaną dietę: Odpowiednie spożycie jodu jest ważne, ale należy unikać jego nadmiaru, ponieważ może to pogorszyć dysfunkcję tarczycy.
– Ogranicz używki: W przypadku nadczynności tarczycy należy ograniczyć spożycie kofeiny, ponieważ może ona nasilać kołatanie serca i niepokój.
– Ćwicz umiarkowanie: Regularna aktywność fizyczna wspomaga poziom energii, kontrolę masy ciała i zdrowie psychiczne, ale należy unikać nadmiernego wysiłku, zwłaszcza w przypadku nieleczonej nadczynności tarczycy.
Discussion about this post