Ciąża i nieswoiste zapalenie jelit

W przeszłości kobietom z nieswoistym zapaleniem jelit (IBD) odradzano zajście w ciążę. Jednak obecne strategie leczenia IBD sprawiły, że posiadanie dziecka jest bezpieczniejsze zarówno dla matki, jak i dziecka. Przewlekła choroba w czasie ciąży wymaga starannego nadzoru przez wykwalifikowanych lekarzy, ale zdrowa ciąża i dziecko są możliwe.

Czy mężczyźni i kobiety z IBD mają obniżony wskaźnik płodności?

Wskaźniki płodności kobiet z IBD są takie same, jak kobiet zdrowych. Kobiety z aktywną chorobą Leśniowskiego-Crohna mogą mieć obniżoną płodność. Planowanie rodziny to ważny temat dla każdej kobiety, ale szczególnie dla osób z IBD. Istnieją okoliczności, w których ciąża może nie być zalecana, na przykład podczas nawrotu lub podczas przyjmowania niektórych leków.

Od wielu lat wiadomo, że sulfasalazyna (azulfadyna), lek stosowany w leczeniu tych schorzeń, może powodować przejściową bezpłodność u około 60% mężczyzn. Składnik sulfonamidy może zmieniać plemniki, ale efekt ten jest odwracany w ciągu dwóch miesięcy od zaprzestania jego stosowania. Operacja proktokolektomii u mężczyzn może powodować impotencję, chociaż zdarza się to rzadko.

Według jednego przeglądu literatury niepłodność występuje u 48% kobiet, które przeszły operację leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Jest to prawdopodobnie spowodowane bliznami w jajowodach, które mogą wystąpić po tak rozległej operacji. Ryzyko niepłodności po kolektomii było kwestionowane od kilku lat, ponieważ wiele badań wykazało bardzo różne wskaźniki niepłodności. Istnieją podobne doniesienia o niepłodności u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna.

Wpływ leków na ciążę

Wiele kobiet uważa, że ​​powinny odstawić leki w czasie ciąży, jednak dalsze przyjmowanie leków na IBD daje najlepszą szansę na uniknięcie zaostrzenia.

Wykazano, że większość leków na IBD można bezpiecznie kontynuować w czasie ciąży, a wiele z nich ma długą historię bezpiecznego stosowania przez pacjentki. Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) stworzyła system klasyfikacji stosowania leków podczas ciąży (patrz Tabela 1 poniżej).

Badania naukowe wykazały, że większość leków powszechnie stosowanych zarówno w leczeniu podtrzymującym, jak i ostrych zaostrzeniach IBD jest bezpieczna dla kobiet w ciąży. To są:

• Sulfasalazyna (azulfidyna) [Pregnancy Category B])
• Formy mesalaminy (Asacol, Pentasa, Rowasa) [Pregnancy Category B])
• Kortykosteroidy (prednizon [Pregnancy Category B])
• Inhibitory TNFi Remicade (infliksymab), Enbrel (etanercept), Humira (adalimumab), Cimzia (certolizumab pegol) i Simponi (golimumab)

Kiedy terapia medyczna musi zostać zindywidualizowana

Większość leków na IBD można bezpiecznie kontynuować w czasie ciąży i nie należy ich odstawiać bez bezpośrednich zaleceń gastroenterologa i ginekologa/położnika zaznajomionych z konkretnym przypadkiem IBD kobiety. Istnieją jednak pewne leki, które mogą wymagać dostosowania podczas ciąży.

Leki immunosupresyjne: leki immunosupresyjne azatiopryna (Imuran [Pregnancy Category D]) i 6-merkaptopuryna (Purinetol lub 6-MP [Pregnancy Category D]) przechodzą przez łożysko i można je wykryć we krwi pępowinowej. Jednak niektórzy lekarze mogą zachować ostrożność podczas ciąży, aby zwalczyć poważne zaostrzenie. Leki te nie zwiększają ryzyka wad wrodzonych.

Metotreksat i talidomid: Metotreksat (kategoria ciąży X) i talidomid (kategoria ciąży X) to dwa leki immunosupresyjne, których nie należy stosować w czasie ciąży, ponieważ mają one wpływ na nienarodzone dziecko. Metotreksat może powodować poronienia i nieprawidłowości w obrębie układu kostnego, dlatego jeśli to możliwe, należy odstawić go na trzy miesiące przed poczęciem. Talidomid jest dobrze znany z powodowania wad kończyn, a także innych poważnych powikłań narządowych u płodu. Stosowanie jest dozwolone tylko przy rygorystycznej kontroli urodzeń i częstych testach ciążowych.

Metronidazol: Metronidazol (Flagyl [Pregnancy Category B]), antybiotyk, który jest czasami stosowany w leczeniu powikłań związanych z IBD, może nie być bezpieczny dla płodu po pierwszym trymestrze ciąży. Jedno z badań wykazało, że metronidazol nie powodował wad wrodzonych w pierwszym trymestrze, ale nie przeprowadzono badań długoterminowych. Krótkie kursy tego leku są często stosowane w czasie ciąży, chociaż dłuższe kursy nadal budzą kontrowersje.

Jak ciąża wpływa na przebieg IBD

Przebieg IBD przez cały okres ciąży jest podobny do stanu w momencie poczęcia. Z tego powodu ważne jest, aby kobiety, które rozważają ciążę, utrzymały swój schemat leczenia i pracowały nad doprowadzeniem lub utrzymaniem remisji choroby.

Wśród kobiet, które poczęły, gdy ich IBD jest nieaktywne, jedna trzecia poprawia się, jedna trzecia pogarsza, a jedna trzecia nie odczuwa żadnych zmian w swojej chorobie. Wśród kobiet, które zajdą w ciążę, gdy ich wrzodziejące zapalenie jelita grubego się zaostrzy, dwie trzecie nadal będzie doświadczać aktywnej choroby.

Lekarze mogą bardzo agresywnie leczyć ciężkie zaostrzenia IBD, które występują podczas nieplanowanej ciąży. Osiągnięcie remisji jest ważne, aby zapewnić jak najzdrowszą ciążę.

Tabela 1: Kategorie leków FDA