Co musisz wiedzieć o nowotworach i terapii infuzyjnej

Kiedy masz do czynienia z leczeniem raka, możesz zacząć słyszeć o infuzjach, terapiach i klinikach. Infuzje to sposób na dostarczanie leków i leków bezpośrednio do krwiobiegu zamiast przyjmowania ich w postaci pigułek lub płynów.

Zabiegi infuzyjne są powszechnie stosowane do dostarczania chemioterapii, immunoterapii i terapii celowanej w leczeniu raka. Terapie infuzyjne to płyny zwykle podawane z plastikowej torby wypełnionej lekiem, która jest przymocowana do cienkiej, miękkiej rurki zwanej cewnikiem, która dostarcza płyn do organizmu przez żyłę.

Pielęgniarki zazwyczaj wykonują terapie infuzyjne w warunkach ambulatoryjnych — w gabinecie lekarskim, klinice infuzyjnej, a nawet w domu z pomocą pielęgniarki odwiedzającej. Ponadto, jeśli przebywasz w szpitalu, możesz skorzystać z terapii infuzyjnej.

W tym artykule wyjaśniono terapię infuzyjną, jej zalety, sposób, w jaki może ona leczyć pacjentów oraz czego można oczekiwać jako pacjent otrzymujący leczenie infuzyjne.

Co to jest terapia infuzyjna?

Terapia infuzyjna to jeden ze sposobów wprowadzania leków do organizmu. Dostarczone leki są podawane w postaci płynnej wstrzykiwane do organizmu w miarę upływu czasu. Najczęstszym sposobem uzyskania wlewu jest podawanie leku przez pielęgniarkę z torebki połączonej z rurką, która wpuszcza płyn do krwiobiegu.

Lek zazwyczaj trafia do żyły (dożylnie lub dożylnie) lub czasami do tętnicy. Niektóre z tych leków można podawać na inne sposoby, w tym:

• Pod skórą (podskórnie)
• Do mięśni (domięśniowo)
• Do płynu wokół kręgosłupa (jako znieczulenie zewnątrzoponowe)
• Do jamy ciała (jak brzuch)
• Bezpośrednio do określonej części ciała (np. wątroby)

Terapie infuzyjne mogą również obejmować leki, takie jak insulina lub chemioterapia, dostarczane przez małą pompę, igłę lub automatyczny wstrzykiwacz, który jest samopodawaną dawką wstępnie napełnioną sprężynową strzykawką.

Istnieją trzy powody, dla których możesz potrzebować terapii poprzez infuzję:

• Napary są pomocne dla pacjentów z chorobami, które utrudniają połykanie tabletek lub płynów.
• Niektóre leki, takie jak chemioterapia, są zbyt toksyczne, aby można je było szybko dostarczyć i należy je powoli wlewać do krwi przez dłuższy czas.
• Niektóre określone rodzaje leków można podawać tylko w postaci infuzji lub zastrzyków, ponieważ po połknięciu żołądek je rozbije lub nie dostaną się do krwiobiegu przez jelita.

Terapia nowotworowa i infuzyjna

W przypadku pacjentów z rakiem leczenie, takie jak chemioterapia i immunoterapia, często podaje się we wlewie.

Leki chemioterapeutyczne są dość toksyczne dla organizmu, dlatego należy je podawać powoli, aby zmniejszyć skutki uboczne. Jednak nie wszystkie chemioterapie to wlewy — niektóre są przyjmowane doustnie.

Inne rodzaje terapii przeciwnowotworowych, w tym immunoterapie i terapie celowane, są wytwarzane z przeciwciał monoklonalnych. Leczenie przeciwciałami monoklonalnymi prawie zawsze wymaga podania infuzji.

Przeciwciała monoklonalne to leki biologiczne, które należy podawać bezpośrednio do krwi lub wstrzykiwać podskórnie. Przeciwciała są naturalnie występującymi białkami w twoim ciele i mogą bezpośrednio celować w określone białka i kierować układem odpornościowym, aby je zaatakował.

Inne stany, które leczy terapia infuzyjna

Wiele leków — innych niż leczenie raka — jest dostarczanych przez infuzję. Niektóre z nich to:

• Antybiotyki na uporczywe infekcje, które nie reagują na leczenie doustne
• Płyny stosowane w leczeniu odwodnienia
• Insulina wstrzykiwana w celu regulacji poziomu cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą
• Leki przeciwbólowe, takie jak te stosowane przy porodzie, dostarczane bezpośrednio do płynu wokół rdzenia kręgowego (nadtwardówkowe)
• Krew i produkty krwiopochodne, w tym płytki krwi i czynniki krzepnięcia, które muszą być dostarczane bezpośrednio do krwioobiegu
• Biologiczne, takie jak przeciwciała monoklonalne stosowane w leczeniu chorób neurologicznych i autoimmunologicznych, a także infekcji, takich jak COVID-19
• Przeciwciała monoklonalne dla zaburzeń autoimmunologicznych, takich jak toczeń i choroba Leśniowskiego-Crohna.

Czego można się spodziewać podczas zabiegów infuzyjnych

Jest wiele miejsc, w których można skorzystać z terapii infuzyjnej. Mogą być wykonywane w Twoim domu, gabinecie lekarskim, szpitalu lub specjalistycznej klinice infuzyjnej. Możesz mieć dostęp do prywatnego pokoju na swoje zabiegi lub możesz otrzymać infuzję w dużym pomieszczeniu z innymi pacjentami.

Sposób, w jaki otrzymasz napary, zależy od świadczeń ubezpieczeniowych i dostępnych lokalnie opcji. Zapytaj swojego lekarza, czego się spodziewać, odwiedź witrynę kliniki lub zadzwoń z wyprzedzeniem, jeśli masz jakiekolwiek pytania.

Rodzaje linii

Zabiegi infuzyjne można podawać na wiele sposobów. Na przykład pielęgniarka może wprowadzić wkłucie za każdym razem, gdy potrzebujesz wlewu, umieszczając igłę w żyle z tyłu dłoni lub wewnętrznej części przedramienia. Ta procedura będzie musiała zostać powtórzona przy każdym zabiegu infuzji. Rodzaj użytego cewnika nazywa się obwodową linią IV lub PIV.

Jeśli otrzymujesz serię wlewów, możesz potrzebować opcji, które nie będą wymagały umieszczania igły za każdym razem, gdy wchodzisz. Zmniejszy to również dyskomfort i blizny w miejscu PIV. Te urządzenia pozostają w twoim ciele przez dłuższy czas i są usuwane, gdy nie są już potrzebne.

Linia centralna jest większa niż normalny cewnik igłowy i można ją wprowadzić w wiele miejsc, takich jak klatka piersiowa, ramię, szyja lub pachwina. Jest zakładany podczas drobnych zabiegów chirurgicznych w klinice lub szpitalu.

Linie centralne są również nazywane centralnym cewnikiem żylnym (CVC) lub centralnym urządzeniem dostępu żylnego (CVAD). Rodzaje linii centralnych obejmują cewniki centralne wprowadzone obwodowo (linie PICC) i porty.

Linie PICC są wprowadzane do ramienia, podczas gdy inne CVC są wprowadzane do klatki piersiowej lub szyi. Te opcje można pozostawić na miejscu przez wiele miesięcy, ale nie mogą się zamoczyć i wymagają regularnego czyszczenia i konserwacji.

Porty to małe urządzenia wkładane pod skórę w górnej części klatki piersiowej. Mogą pozostać na miejscu przez lata, mogą zamoczyć i wymagają ograniczonej konserwacji. Linie centralne to dobra opcja w przypadku zabiegów wymagających wielokrotnych wlewów przez wiele miesięcy, w tym chemioterapii.

Podczas infuzji

Po założeniu linii podanie infuzji może zająć trochę czasu. Jeśli leki zostaną szybko wstrzyknięte przez pielęgniarkę wprowadzającą lek przez strzykawkę do linii, zwane wstrzyknięciem dożylnym, może to zająć zaledwie kilka minut. Większość naparów trwa około godziny.

Niektóre leki mogą wymagać dłuższego czasu leczenia, ponieważ w wyższych stężeniach są bardziej toksyczne dla organizmu. Dozowanie i podawanie leków reguluje maszyna zwana pompą IV.

Ponieważ przygotowanie naparu może zająć trochę czasu, przed rozpoczęciem chemioterapii należy zjeść lekki posiłek lub małą przekąskę. Zapytaj swojego lekarza lub klinikę infuzyjną o jedzenie przed innymi zabiegami.

Liczba zabiegów, których potrzebujesz i jak często ich potrzebujesz, będzie zależeć od rodzaju leczenia, które otrzymujesz i od stanu. Zapytaj swojego lekarza o więcej informacji na temat konkretnego przebiegu leczenia. Leczenie może odbywać się w cyklach, które dają organizmowi przerwę między cyklami leczenia.

Zagrożenia i skutki uboczne terapii infuzyjnej

Pielęgniarka prowadząca w poradni infuzyjnej będzie monitorować pacjenta pod kątem działań niepożądanych infuzji, w tym reakcji alergicznej zwanej reakcją immunologiczną lub reakcją nadwrażliwości.

Reakcje te mogą wystąpić przy pierwszej dawce lub dowolnej dawce leku do infuzji. Mogą również wystąpić natychmiast lub potrwać dłużej.

Jeśli podczas wlewu wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, należy natychmiast powiadomić o tym pielęgniarkę:

• Swędzenie, wysypka lub pokrzywka
• Obrzęk warg, powiek lub języka lub jakiejkolwiek części ciała, zwłaszcza kończyn (tzw. obrzęk)
• Rumieniec na twarzy i szyi
• Gorączka lub dreszcze
• Kaszel lub duszność
• Mdłości
• Ból mięśni lub stawów

Częste reakcje w miejscu wlewu jakichkolwiek leków obejmują:

• Zaczerwienienie
• Obrzęk
• Ból

Skutki uboczne mogą być również specyficzne dla leku, który otrzymujesz we wlewie.

Skutki uboczne przeciwciał monoklonalnych obejmują:

• Objawy grypopodobne, w tym gorączka, dreszcze i osłabienie
• Objawy trawienne, w tym nudności, wymioty i biegunka
• Niskie ciśnienie krwi
• Bół głowy
• Wysypki

Skutki uboczne chemioterapii obejmują:

• Zmęczenie
• Wypadanie włosów
• Siniaki i krwawienia, anemia (brak czerwonych krwinek)
• Infekcje
• Objawy trawienne, w tym nudności, wymioty, zmiany apetytu, zaparcia i biegunka
• Rany i ból w jamie ustnej i gardle
• Drętwienie, mrowienie, ból

Streszczenie

Napary to leki dostarczane do organizmu przez linię. W leczeniu raka obejmują chemioterapię, immunoterapię i leczenie celowane. Leki biologiczne często podaje się we wlewie. Napar można wykonać w przychodni lub w domu. Mogą być podawane przez linię obwodową lub linię centralną. Napary mogą mieć skutki uboczne, w zależności od leku.

Terapie infuzyjne mogą wydawać się bardziej przerażające niż zażywanie pigułki, zwłaszcza jeśli cierpisz na widok igieł. Ale te terapie mogą zmienić życie osób z rakiem lub innymi schorzeniami leczonymi lekami infuzyjnymi. Porozmawiaj ze swoim lekarzem lub pielęgniarką, jeśli boisz się igieł, aby znaleźć najlepszy sposób podawania potrzebnych leków.

Często Zadawane Pytania

Co to jest terapia infuzyjna IVIG?

Dożylna terapia infuzyjna immunoglobulinami (IVIG) ładuje organizm szeroką gamą zdrowych przeciwciał z krwi od wielu osób.

Lekarz może przepisać to leczenie z różnych powodów. Jednym z głównych powodów jest to, że pacjentowi brakuje przeciwciał z powodu problemów z układem odpornościowym. Kiedy organizm nie wytwarza wystarczającej ilości przeciwciał, jest to stan zwany humoralnym niedoborem odporności.

Przeciwciała IVIG pomogą zwalczyć infekcje. Leczenie może być potrzebne regularnie, ale często podaje się je w mniejszych dawkach.

Na czym polega leczenie infuzją ketaminy?

Terapia infuzyjna ketaminą jest opcją leczenia bólu nerwów podczas leczenia raka. Lek spowalnia nerwy odczuwające ból, przynosząc ulgę i zmniejszając poziom bólu. Ta ulga pojawia się szybko i może trwać dni, a nawet tygodnie lub dłużej po wielokrotnych zabiegach.

Infuzje ketaminy mogą trwać od czterech do sześciu godzin, więc zaplanuj pobyt w klinice przez dłuższy czas. Będziesz także potrzebował kogoś, kto zabierze Cię do domu po infuzji.

Jaka jest różnica między terapią infuzyjną a domową terapią infuzyjną?

Do lat 80. większość wlewów wykonywano w szpitalu i wymagało to pozostawania pacjenta przez cały okres leczenia – co jest coraz bardziej kosztowną i niewygodną opcją.

Wraz ze wzrostem popularności zabiegów infuzyjnych naukowcy opracowali protokoły i techniki podawania infuzji w warunkach ambulatoryjnych. Mogą to być centra leczenia, takie jak kliniki i gabinety lekarskie, a teraz także komfort własnego domu.

Pielęgniarka odwiedzająca zazwyczaj zapewnia domowe terapie infuzyjne. Pielęgniarka może również poinstruować Ciebie lub Twojego opiekuna, jak korzystać z aparatu lub odłączyć rurkę po zakończeniu wlewu.

Możesz również otrzymać ciągły wlew, w którym zostaniesz odesłany do domu z elektroniczną pompą dożylną, która podaje lek przez jeden lub więcej dni.

Będziesz musiał podjąć specjalne środki ostrożności i kroki, aby zapewnić bezpieczeństwo reszcie Twojego gospodarstwa domowego podczas leczenia, takiego jak napary w domu, ponieważ leki mogą być toksyczne.