Co to jest bulimia nervosa?

Bulimia nervosa to poważne, potencjalnie zagrażające życiu zaburzenie odżywiania. Osoby z bulimią mogą potajemnie objadać się – jedząc duże ilości jedzenia z utratą kontroli nad jedzeniem – a następnie oczyścić się, próbując pozbyć się dodatkowych kalorii w niezdrowy sposób.

Aby pozbyć się kalorii i zapobiec przybieraniu na wadze, osoby z bulimią mogą stosować różne metody. Na przykład, możesz regularnie samodzielnie wywoływać wymioty lub nadużywać środków przeczyszczających, suplementów odchudzających, diuretyków lub lewatyw po napadach objadania się. Możesz też użyć innych sposobów, aby pozbyć się kalorii i zapobiec przybieraniu na wadze, takich jak post, ścisła dieta lub nadmierne ćwiczenia.

Jeśli masz bulimię, prawdopodobnie jesteś zajęty swoją wagą i kształtem ciała. Możesz surowo i surowo osądzać siebie za swoje postrzegane przez siebie wady. Ponieważ jest to związane z obrazem siebie – a nie tylko z jedzeniem – bulimia może być trudna do przezwyciężenia. Ale skuteczne leczenie może pomóc Ci poczuć się lepiej, przyjąć zdrowsze wzorce żywieniowe i odwrócić poważne komplikacje.

Objawy bulimii

Oznaki i objawy bulimii mogą obejmować:

Zajmowanie się kształtem i wagą ciała
Życie w strachu przed przybraniem na wadze
Powtarzające się epizody zjadania nienormalnie dużych ilości pożywienia podczas jednego siedzenia
Uczucie utraty kontroli podczas objadania się – tak jak nie możesz przestać jeść lub nie możesz kontrolować tego, co jesz
Zmuszanie się do wymiotów lub zbyt intensywnych ćwiczeń, aby nie przybrać na wadze po objadaniu się
Stosowanie środków przeczyszczających, moczopędnych lub lewatyw po jedzeniu, gdy nie są potrzebne
Post, ograniczenie kalorii lub unikanie niektórych pokarmów między napadami objadania się
Nadmierne stosowanie suplementów diety lub produktów ziołowych w celu utraty wagi

Nasilenie bulimii zależy od tego, ile razy w tygodniu wykonujesz przeczyszczanie, zwykle przynajmniej raz w tygodniu przez co najmniej trzy miesiące.

Kiedy musisz iść do lekarza?

Jeśli masz jakiekolwiek objawy bulimii, jak najszybciej poszukaj pomocy medycznej. Nieleczona bulimia może poważnie wpłynąć na twoje zdrowie.

Porozmawiaj ze swoim lekarzem lub specjalistą zdrowia psychicznego o objawach i uczuciach bulimii. Jeśli nie chcesz się leczyć, zwierz się komuś z tego, przez co przechodzisz, czy jest to przyjaciel czy ukochana osoba, nauczyciel, przywódca wiary czy ktoś, komu ufasz. Taka osoba może pomóc Ci w podjęciu pierwszych kroków prowadzących do skutecznego leczenia bulimii.

Pomoc bliskiej osobie z objawami bulimii

Jeśli uważasz, że ktoś bliski może mieć objawy bulimii, przeprowadź otwartą i szczerą dyskusję na temat swoich obaw. Nie możesz zmusić kogoś do szukania profesjonalnej opieki, ale możesz zaoferować zachętę i wsparcie. Możesz również pomóc w znalezieniu wykwalifikowanego lekarza lub specjalisty zdrowia psychicznego, umówić się na wizytę, a nawet zaproponować pójście na spotkanie.

Ponieważ większość osób z bulimią ma zwykle normalną wagę lub niewielką nadwagę, dla innych może nie być oczywiste, że coś jest nie tak. Sygnały ostrzegawcze, które mogą zauważyć rodzina i przyjaciele, obejmują:

Ciągłe zamartwianie się lub narzekanie na otyłość
Zniekształcony, nadmiernie negatywny obraz ciała
Wielokrotne spożywanie niezwykle dużych ilości jedzenia na jednym posiedzeniu, zwłaszcza tych, których dana osoba normalnie by unikała
Ścisła dieta lub post po napadowym objadaniu się
Nie chce jeść w miejscach publicznych lub w obecności innych
Chodzenie do łazienki zaraz po jedzeniu, w trakcie posiłków lub przez dłuższy czas
Ćwiczysz za dużo
Rany, blizny lub modzele na kostkach lub dłoniach
Mając uszkodzone zęby i dziąsła
Zmiana wagi
Obrzęk dłoni i stóp
Obrzęk twarzy i policzków spowodowany powiększonymi gruczołami

Przyczyny

Dokładna przyczyna bulimii nie jest znana. W rozwoju zaburzeń odżywiania może odgrywać rolę wiele czynników, w tym genetyka, biologia, zdrowie emocjonalne, oczekiwania społeczne i inne kwestie.

Czynniki ryzyka

Dziewczęta i kobiety częściej mają bulimię niż chłopcy i mężczyźni. Bulimia często zaczyna się u późnych nastolatków lub wczesnej dorosłości.

Czynniki zwiększające ryzyko bulimii mogą obejmować:

Biologia. Osoby z krewnymi pierwszego stopnia (rodzeństwo, rodzice lub dzieci) z zaburzeniami odżywiania mogą być bardziej narażone na rozwój zaburzeń odżywiania, co sugeruje możliwy związek genetyczny. Nadwaga jako dziecko lub nastolatek może zwiększać ryzyko.
Problemy psychologiczne i emocjonalne. Problemy psychologiczne i emocjonalne, takie jak depresja, zaburzenia lękowe lub zaburzenia związane z używaniem substancji psychoaktywnych, są ściśle powiązane z zaburzeniami odżywiania. Osoby z bulimią mogą mieć o sobie negatywne nastawienie. W niektórych przypadkach przyczyną mogą być traumatyczne wydarzenia i stres środowiskowy.
Dieta. Osoby na diecie są bardziej narażone na rozwój zaburzeń odżywiania. Wiele osób z bulimią poważnie ogranicza kalorie pomiędzy epizodami napadu objadania się, co może wywołać chęć ponownego napadowego objadania się, a następnie przeczyszczenia. Inne czynniki wywołujące upijanie się mogą obejmować stres, zły obraz własnego ciała, jedzenie i nuda.

Powikłania związane z bulimią

Bulimia może powodować wiele poważnych, a nawet zagrażających życiu powikłań. Możliwe powikłania obejmują:

Negatywna samoocena a problemy w relacjach i funkcjonowaniu społecznym
Odwodnienie, które może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak niewydolność nerek
Problemy z sercem, takie jak nieregularne bicie serca lub niewydolność serca
Ciężka próchnica i choroba dziąseł
Brak lub nieregularne miesiączki u kobiet
Problemy trawienne
Lęk, depresja, zaburzenia osobowości lub choroba afektywna dwubiegunowa
Nadużywanie alkoholu lub narkotyków
Samookaleczenie, myśli samobójcze lub samobójstwo

Zapobieganie bulimii

Chociaż nie ma pewnego sposobu, aby zapobiec bulimii, możesz skierować kogoś w kierunku zdrowszego zachowania lub profesjonalnego leczenia, zanim sytuacja się pogorszy. Oto, jak możesz pomóc:

Wspieraj i wzmacniaj zdrowy wizerunek swoich dzieci, bez względu na ich rozmiar i kształt. Pomóż im budować pewność siebie w inny sposób niż ich wygląd.
Regularne, przyjemne rodzinne posiłki.
Unikaj mówienia o wadze w domu. Zamiast tego skoncentruj się na zdrowym stylu życia.
Odradzaj dietę, zwłaszcza gdy wiąże się ona z niezdrowymi zachowaniami kontrolującymi wagę, takimi jak post, stosowanie suplementów odchudzających lub środków przeczyszczających lub wymioty samoistne.
Porozmawiaj z lekarzem. Twój lekarz może być w stanie zidentyfikować wczesne oznaki zaburzeń odżywiania i pomóc w zapobieganiu ich rozwojowi.
Jeśli zauważysz krewnego lub przyjaciela, który wydaje się mieć problemy z jedzeniem, które mogą prowadzić do zaburzeń odżywiania lub je wskazywać, rozważ wspierające rozmowę z tą osobą na temat tych problemów i zapytaj, jak możesz pomóc.

Diagnoza

Jeśli lekarz podejrzewa, że masz bulimię, zazwyczaj:

Porozmawiaj z tobą o swoich nawykach żywieniowych, metodach odchudzania i objawach fizycznych
Zrób egzamin fizyczny
Poproś o badania krwi i moczu
Poproś o badanie, które może zidentyfikować problemy z sercem (elektrokardiogram)
Przeprowadź ocenę psychologiczną, w tym omówienie swojego stosunku do ciała i wagi
Stosuj kryteria bulimii wymienione w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM-5), opublikowanym przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne

Twój lekarz może również poprosić o dodatkowe testy, które pomogą ustalić diagnozę, wykluczyć medyczne przyczyny zmian wagi i sprawdzić, czy nie ma powiązanych powikłań.

Leczenie bulimii

Kiedy masz bulimię, możesz potrzebować kilku rodzajów leczenia, chociaż połączenie psychoterapii z lekami przeciwdepresyjnymi może być najbardziej skuteczne w przezwyciężaniu zaburzenia.

Leczenie na ogół obejmuje podejście zespołowe, które obejmuje Ciebie, Twoją rodzinę, lekarza, specjalistę zdrowia psychicznego i dietetyka doświadczonego w leczeniu zaburzeń odżywiania. Możesz mieć opiekuna, który koordynuje Twoją opiekę.

Oto przegląd opcji leczenia bulimii i rozważań.

Psychoterapia

Psychoterapia, zwana również psychoterapią lub poradnictwem psychologicznym, obejmuje omówienie bulimii i powiązanych problemów z lekarzem psychiatrycznym. Dowody wskazują, że te rodzaje psychoterapii pomagają złagodzić objawy bulimii:

Terapia poznawczo-behawioralna aby pomóc Ci znormalizować swoje nawyki żywieniowe i zidentyfikować niezdrowe, negatywne przekonania i zachowania oraz zastąpić je zdrowymi, pozytywnymi
Leczenie rodzinne pomóc rodzicom interweniować w celu powstrzymania niezdrowych zachowań żywieniowych ich nastolatka, pomóc nastolatkowi odzyskać kontrolę nad jedzeniem oraz pomóc rodzinie poradzić sobie z problemami, które bulimia może mieć dla rozwoju nastolatka i rodziny
Psychoterapia interpersonalna, który rozwiązuje problemy w twoich bliskich związkach, pomagając poprawić twoje umiejętności komunikacji i rozwiązywania problemów

Zapytaj swojego specjalistę od zdrowia psychicznego, która psychoterapia zostanie zastosowana i jakie istnieją dowody na to, że jest ona korzystna w leczeniu bulimii.

Leki

Leki przeciwdepresyjne mogą pomóc zmniejszyć objawy bulimii, gdy są stosowane razem z psychoterapią. Jedynym lekiem przeciwdepresyjnym specjalnie zatwierdzonym przez Food and Drug Administration do leczenia bulimii jest fluoksetyna (Prozac), rodzaj selektywnego inhibitora wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), który może pomóc, nawet jeśli nie masz depresji.

Edukacja żywieniowa

Dietetycy mogą opracować plan żywieniowy, który pomoże Ci osiągnąć zdrowe nawyki żywieniowe, aby uniknąć głodu i zachcianek oraz zapewnić dobre odżywianie. Regularne odżywianie i nieograniczanie spożycia pokarmów jest ważne w przezwyciężaniu bulimii.

Hospitalizacja

Bulimię można zwykle leczyć poza szpitalem. Ale jeśli objawy są ciężkie, z poważnymi komplikacjami zdrowotnymi, możesz potrzebować leczenia w szpitalu. Niektóre programy dotyczące zaburzeń odżywiania mogą oferować leczenie w trybie dziennym zamiast hospitalizacji.

Wyzwania terapeutyczne w bulimii

Chociaż większość osób z bulimią wraca do zdrowia, niektórzy uważają, że objawy nie ustępują całkowicie. Okresy objadania się i przeczyszczania mogą pojawiać się i mijać z biegiem lat, w zależności od okoliczności życiowych, takich jak nawrót w okresach dużego stresu.

Jeśli ponownie znajdziesz się w cyklu napadowo-przeczyszczającym, kolejne sesje z lekarzem, dietetykiem i / lub specjalistą ds. Zdrowia psychicznego mogą pomóc przetrwać kryzys, zanim zaburzenia odżywiania wymkną się spod kontroli. Nauka pozytywnych sposobów radzenia sobie, tworzenia zdrowych relacji i radzenia sobie ze stresem może pomóc w zapobieganiu nawrotom.

Jeśli w przeszłości miałeś zaburzenia odżywiania i zauważysz, że objawy powracają, natychmiast zwróć się o pomoc do zespołu medycznego.

Styl życia i domowe sposoby

Oprócz profesjonalnego leczenia, postępuj zgodnie z poniższymi wskazówkami dotyczącymi samoopieki:

Trzymaj się swojego planu leczenia. Nie pomijaj sesji terapeutycznych i staraj się nie odchodzić od planów posiłków, nawet jeśli sprawiają, że czujesz się niekomfortowo.
Dowiedz się o bulimii. Edukacja na temat twojego stanu może cię wzmocnić i zmotywować do trzymania się planu leczenia.
Uzyskaj odpowiednie odżywianie. Jeśli nie jesz dobrze lub często się przeczyszczasz, prawdopodobnie Twoje ciało nie otrzymuje wszystkich potrzebnych mu składników odżywczych. Porozmawiaj z lekarzem lub dietetykiem o odpowiednich suplementach witaminowych i mineralnych. Jednak zazwyczaj zaleca się pozyskiwanie większości witamin i minerałów z pożywienia.
Pozostać w kontakcie. Nie izoluj się od troskliwych członków rodziny i przyjaciół, którzy chcą zobaczyć, jak zdrowiejesz. Zrozum, że leży im na sercu Twój najlepszy interes i że pielęgnujące, opiekuńcze relacje są dla Ciebie zdrowe.
Bądź dla siebie dobry. Opieraj się pokusie ważenia się lub częstego sprawdzania w lustrze. Mogą one jedynie napędzać Twoją chęć utrzymania niezdrowych nawyków.
Bądź ostrożny podczas ćwiczeń. Porozmawiaj z lekarzem o tym, jaki rodzaj aktywności fizycznej, jeśli w ogóle, jest dla Ciebie odpowiedni, zwłaszcza jeśli ćwiczysz nadmiernie, aby spalić kalorie po napadzie.

Terapie alternatywne

Suplementy diety i produkty ziołowe opracowane w celu zmniejszenia apetytu lub pomocy w odchudzaniu mogą być nadużywane przez osoby z zaburzeniami odżywiania. Suplementy lub zioła odchudzające mogą powodować poważne skutki uboczne i niebezpiecznie wchodzić w interakcje z innymi lekami.

Suplementy odchudzające i inne suplementy diety nie wymagają zatwierdzenia przez Food and Drug Administration (FDA), aby wejść na rynek. A naturalny nie zawsze oznacza bezpieczny. Jeśli zdecydujesz się na stosowanie suplementów diety lub ziół, omów potencjalne ryzyko z lekarzem.