Co to jest choroba Leśniowskiego-Crohna?

Choroba Leśniowskiego-Crohna jest rodzajem nieswoistego zapalenia jelit (IBD). Ta choroba powoduje zapalenie przewodu pokarmowego, które może prowadzić do bólu brzucha, ciężkiej biegunki, zmęczenia, utraty wagi i niedożywienia.

Zapalenie spowodowane chorobą Leśniowskiego-Crohna może obejmować różne obszary przewodu pokarmowego u różnych osób. To zapalenie często rozprzestrzenia się w głębszych warstwach jelita.

Choroba Leśniowskiego-Crohna może być bolesna i wyniszczająca, a czasami może prowadzić do powikłań zagrażających życiu.

Chociaż nie ma lekarstwa na chorobę Leśniowskiego-Crohna, terapie mogą znacznie zmniejszyć jej objawy, a nawet przynieść długotrwałą remisję i wyleczenie stanu zapalnego. Dzięki leczeniu wiele osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna jest w stanie dobrze funkcjonować.

Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna

W chorobie Leśniowskiego-Crohna może być zaangażowana dowolna część jelita cienkiego lub grubego i może być ciągła lub obejmować wiele segmentów. U niektórych osób choroba ogranicza się do okrężnicy, która jest częścią jelita grubego.

Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna mogą mieć postać od łagodnej do ciężkiej. Objawy zwykle rozwijają się stopniowo, ale czasami pojawiają się nagle, bez ostrzeżenia. Możesz również mieć okresy, kiedy nie masz żadnych objawów (remisja).

Gdy choroba jest aktywna, objawy mogą obejmować:

• Biegunka
• Gorączka
• Zmęczenie
• Ból i skurcze brzucha
• Krew w stolcu
• Owrzodzenia ust
• Zmniejszony apetyt i utrata wagi
• Ból lub drenaż w pobliżu odbytu lub wokół niego z powodu zapalenia z tunelu do skóry (przetoka)

Inne objawy

Osoby z ciężką chorobą Leśniowskiego-Crohna mogą również doświadczyć:

• Zapalenie skóry, oczu i stawów
• Zapalenie wątroby lub dróg żółciowych
• Kamienie nerkowe
• Niedobór żelaza (anemia)
• Opóźniony wzrost lub rozwój seksualny u dzieci

Kiedy musisz iść do lekarza?

Musisz udać się do lekarza, jeśli masz trwałe zmiany w rytmie wypróżnień lub jeśli masz jakiekolwiek oznaki i objawy choroby Leśniowskiego-Crohna, takie jak:

• Ból brzucha
• Krew w stolcu
• Nudności i wymioty
• Ciągłe napady biegunki, które nie reagują na leki dostępne bez recepty (OTC)
• Niewyjaśniona gorączka trwająca dłużej niż dzień lub dwa
• Niewyjaśniona utrata wagi

Przyczyny choroby Leśniowskiego-Crohna

Dokładna przyczyna choroby Leśniowskiego-Crohna pozostaje nieznana. Wcześniej podejrzewano dietę i stres, ale teraz lekarze wiedzą, że te czynniki mogą nasilać chorobę Leśniowskiego-Crohna, ale nie powodują jej. Kilka czynników, takich jak dziedziczność i nieprawidłowo działający układ odpornościowy, prawdopodobnie odgrywa rolę w jego rozwoju.

• System odprnościowy. Możliwe, że wirus lub bakteria mogą wywołać chorobę Leśniowskiego-Crohna; Jednak naukowcy nie zidentyfikowali jeszcze takiego wyzwalacza. Kiedy twój układ odpornościowy próbuje odeprzeć atakujący mikroorganizm, nieprawidłowa odpowiedź immunologiczna powoduje, że układ odpornościowy atakuje również komórki przewodu pokarmowego.
• Dziedziczność. Choroba Leśniowskiego-Crohna występuje częściej u osób, które mają członków rodziny z tą chorobą, więc geny mogą odgrywać rolę w zwiększaniu podatności ludzi. Jednak większość osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna nie ma rodzinnej historii tej choroby.

Czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka choroby Leśniowskiego-Crohna mogą obejmować:

• Wiek. Choroba Leśniowskiego-Crohna może wystąpić w każdym wieku, ale najprawdopodobniej rozwinie się ona w młodym wieku. Większość osób, u których rozwija się choroba Leśniowskiego-Crohna, jest diagnozowana przed ukończeniem 30. roku życia.
• Historia rodzinna. Ryzyko jest większe, jeśli masz krewnego pierwszego stopnia, takiego jak rodzic, rodzeństwo lub dziecko. Aż 1 na 5 osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna ma członka rodziny z tą chorobą.
• Palenie papierosów. Palenie papierosów jest najważniejszym kontrolowanym czynnikiem ryzyka rozwoju choroby Leśniowskiego-Crohna. Palenie prowadzi również do cięższej choroby i większego ryzyka operacji. Jeśli palisz, ważne jest, aby przestać.
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leki te obejmują ibuprofen (Advil, Motrin IB), naproksen sodu (Aleve), diklofenak sodu i inne. Chociaż nie powodują choroby Leśniowskiego-Crohna, mogą prowadzić do zapalenia jelit, które pogarsza chorobę Leśniowskiego-Crohna.

Powikłania choroby Leśniowskiego-Crohna

Choroba Leśniowskiego-Crohna może prowadzić do jednego lub więcej z następujących powikłań:

• Niedrożność jelit. Choroba Leśniowskiego-Crohna może wpływać na całą grubość ściany jelita. Z biegiem czasu części jelita mogą się blizny i zwężać, co może blokować przepływ treści pokarmowej. Możesz wymagać operacji usunięcia chorej części jelita.
• Wrzody. Przewlekłe zapalenie może prowadzić do otwartych ran (wrzodów) w dowolnym miejscu przewodu pokarmowego, w tym w jamie ustnej i odbytu oraz w okolicy narządów płciowych (krocze).
• Przetoki. Czasami wrzody mogą rozciągać się całkowicie przez ścianę jelita, tworząc przetokę – nieprawidłowe połączenie między różnymi częściami ciała. Przetoki mogą rozwinąć się między jelitem a skórą lub między jelitem a innym narządem. Przetoki w okolicy odbytu lub wokół niego są najczęstszym rodzajem.

  Kiedy przetoki rozwijają się w jamie brzusznej, pokarm może omijać obszary jelita, które są niezbędne do wchłonięcia. Przetoki mogą tworzyć się między pętlami jelita, w pęcherzu lub pochwie lub przez skórę, powodując ciągłe odprowadzanie treści jelit do skóry.

  W niektórych przypadkach przetoka może ulec zakażeniu i utworzyć ropień, który nieleczony może zagrażać życiu.

• Szczelina odbytu. Jest to małe rozdarcie w tkance wyściełającej odbyt lub w skórze wokół odbytu, gdzie mogą wystąpić infekcje. Często wiąże się to z bolesnymi wypróżnieniami i może prowadzić do przetoki okołoodbytniczej.
• Niedożywienie. Biegunka, bóle brzucha i skurcze mogą utrudniać Ci jedzenie lub wchłanianie przez jelita wystarczającej ilości składników odżywczych, aby zapewnić Ci odżywienie. Często występuje również niedokrwistość z powodu niskiego poziomu żelaza lub witaminy B12 spowodowanej chorobą.
• Rak okrężnicy. Choroba Leśniowskiego-Crohna, która atakuje okrężnicę, zwiększa ryzyko raka okrężnicy. Ogólne wytyczne dotyczące badań przesiewowych w kierunku raka okrężnicy dla osób bez choroby Leśniowskiego-Crohna wymagają kolonoskopii co 10 lat, począwszy od wieku 50 lat. Zapytaj swojego lekarza, czy musisz wykonywać to badanie wcześniej i częściej.
• Inne problemy zdrowotne. Choroba Leśniowskiego-Crohna może powodować problemy w innych częściach ciała. Wśród tych problemów są anemia, choroby skóry, osteoporoza, zapalenie stawów i choroba pęcherzyka żółciowego lub wątroby.
• Ryzyko związane z lekami. Niektóre leki na chorobę Leśniowskiego-Crohna, które działają poprzez blokowanie funkcji układu odpornościowego, są związane z niewielkim ryzykiem rozwoju nowotworów, takich jak chłoniak i rak skóry. Leki te zwiększają również ryzyko infekcji.

  Kortykosteroidy mogą być związane między innymi z ryzykiem osteoporozy, złamań kości, zaćmy, jaskry, cukrzycy i wysokiego ciśnienia krwi. Współpracuj z lekarzem, aby określić ryzyko i korzyści związane z lekami.

• Zakrzepy. Choroba Leśniowskiego-Crohna zwiększa ryzyko zakrzepów krwi w żyłach i tętnicach.