Zaburzenie schizoafektywne to choroba psychiczna charakteryzująca się połączeniem cech psychotycznych i objawów nastroju. To zaburzenie może być trudne do pokonania. Jest to również dezorientujące i niepokojące dla przyjaciół i rodziny, którym zależy na osobie żyjącej z tą chorobą.
Osoba cierpiąca na to zaburzenie może mieć lepszą jakość życia z lepszą kontrolą objawów po zdiagnozowaniu i leczeniu choroby za pomocą leków i terapii.
Charakterystyka
Zaburzenie schizoafektywne łączy w sobie cechy schizofrenii i zaburzeń nastroju. Oznacza to, że dana osoba ma psychozę z halucynacjami i urojeniami, a także kliniczną depresję lub manię.
Zaburzenie schizoafektywne jest formalnie zdefiniowane w piątym wydaniu Podręcznika diagnostycznego i statystycznego zaburzeń psychicznych (DSM-5), który jest systemem klasyfikacji chorób używanym przez psychiatrów i innych specjalistów zajmujących się zdrowiem psychicznym.
Diagnozę zaburzenia schizoafektywnego stawia się, jeśli dana osoba spełnia wszystkie cztery z następujących kryteriów (A, B, C i D):
Odp.: Epizod, w którym dana osoba ma poważny epizod nastroju wraz z dwoma z poniższych objawów schizofrenii:
- Złudzenia (fałszywe przekonania)
- Halucynacje (widzenie lub słyszenie rzeczy, których nie ma)
- Bardzo zdezorganizowana mowa
- Rażąco zdezorganizowane lub katatoniczne zachowanie
- Objawy negatywne, takie jak zmniejszona ekspresja emocjonalna
B: Halucynacje i urojenia przez co najmniej dwa tygodnie bez objawów nastroju
C. Objawy afektywne dwubiegunowe lub objawy depresyjne są obecne przez większość czasu w przebiegu choroby
D. Problemy medyczne i używanie substancji nie są odpowiedzialne za objawy
Ten stan zwykle rozwija się w późnym okresie dojrzewania lub wczesnej dorosłości i zwykle powoduje objawy przez całe życie.
Jeśli Ty lub ukochana osoba zmagacie się z [condition name], należy skontaktować się z krajową linią pomocy Administracji ds. Nadużywania Substancji i Usług Zdrowotnych Psychicznych (SAMHSA) pod numerem 1-800-662-4357 w celu uzyskania informacji na temat placówek wsparcia i leczenia w Twojej okolicy.
Więcej zasobów dotyczących zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.
Rodzaje
Istnieją dwa rodzaje zaburzeń schizoafektywnych. Różnią się w zależności od zaburzenia nastroju związanego z psychozą.
Te dwa typy to:
-
Typ depresyjny: ma to zastosowanie tylko wtedy, gdy występują napady dużej depresji.
-
Typ afektywny dwubiegunowy: dotyczy to przypadków, w których w pewnym momencie choroby występowały epizody maniakalne. Mogą również wystąpić objawy depresyjne.
Podobne warunki
Niektóre choroby psychiczne mogą powodować objawy nastroju i psychotyczne i mogą być mylone z zaburzeniami schizoafektywnymi, w tym:
- Depresja psychotyczna
- Choroba afektywna dwubiegunowa z cechami psychotycznymi
- Zaburzenie schizofreniczne
- Schizofrenia
Centralne rozróżnienie między zaburzeniem schizoafektywnym a dwubiegunowym polega na tym, że w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym objawy psychotyczne występują tylko podczas obecności epizodu aktywnego nastroju.
Uderzenie
Choroba dotyka około 3 na 1000 osób i jest mniej powszechna niż schizofrenia, depresja czy choroba afektywna dwubiegunowa.KątKąt
Zaburzenie schizoafektywne może powodować epizody psychozy i niestabilność nastroju, które zaburzają samoopiekę i interakcje z innymi.
Codzienne efekty
Osoba żyjąca z zaburzeniem schizoafektywnym może doświadczać epizodów psychozy, depresji i manii. Zaburzenie może utrudniać dogadywanie się z innymi i często przeszkadza w utrzymaniu pracy i wypełnianiu codziennych obowiązków.KątKąt
Niektóre konsekwencje tej choroby obejmują:
-
Oderwanie od rzeczywistości: osoba z tą chorobą wierzy w rzeczy, które różnią się od tego, w co wierzą wszyscy wokół. Chociaż nie zawsze tak jest, halucynacje i urojenia mogą mieć motyw prześladowań lub paranoi.
-
Izolacja: Zaburzenie schizoafektywne może sprawić, że dana osoba wycofa się z innych, z powodu paranoi lub apatii. Może to prowadzić do długich okresów izolacji.
-
Odrzucenie: osoba, która żyje z zaburzeniem schizoafektywnym, może mieć epizody zmniejszonej troski o siebie i może wyglądać w tych czasach jako przerażająca lub nie do zaakceptowania. Dodatkowo osoby z tym zaburzeniem mogą mówić w sposób irracjonalny, z powodu psychozy lub manii. Może to prowadzić do odrzucenia przez innych, a także może narazić na niebezpieczeństwo osobę, która cierpi na tę chorobę.
Ten stan zwiększa ryzyko samookaleczeń, bezdomności i nieleczonych problemów zdrowotnych.
Korona
Jeśli uważasz, że Ty lub ktoś, na kim Ci zależy, może cierpieć na zaburzenie schizoafektywne, ważne jest, aby być miłym i współczującym oraz szukać profesjonalnej opieki.
Wiele osób słyszało o schizofrenii, depresji i chorobie afektywnej dwubiegunowej, ale termin zaburzenie schizoafektywne nie jest tak dobrze znany i może czasami wprowadzać w błąd pacjentów i ich rodziny, potencjalnie opóźniając diagnozę i leczenie.
Uzyskanie odpowiedniej pomocy psychiatrycznej jest najlepszym sposobem na zmniejszenie skutków zaburzenia i poprawę życia wszystkich zaangażowanych osób.
Możesz zacząć od skontaktowania się z lekarzem pierwszego kontaktu, który może zapytać Cię o szczegóły dotyczące Twoich objawów, możliwych problemów medycznych i może skierować Cię do psychiatry. Rozmawiając z psychiatrą, będziesz w stanie bardziej szczegółowo opisać swoje uczucia i myśli.
Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich zmaga się z zaburzeniami schizoafektywnymi, skontaktuj się z Krajową Infolinią Administracji ds. Nadużywania Substancji i Zdrowia Psychicznego (SAMHSA) pod numerem 1-800-662-4357, aby uzyskać informacje na temat wsparcia i placówek leczenia w Twojej okolicy.
Więcej zasobów dotyczących zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.
Leczenie
Zaburzeń schizoafektywnych nie da się wyleczyć, ale można je opanować. Leczenie obejmuje psychoterapię i leki na receptę. Leki mogą obejmować leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne i stabilizatory nastroju.KątKąt
Czasami podczas ciężkich epizodów konieczna jest hospitalizacja stacjonarna. Chociaż przez lata możesz mieć nawroty, możesz mieć szczęśliwe życie w zdrowych związkach.
Mity
Zaburzenia schizoafektywne, podobnie jak wiele chorób psychicznych, są często źle rozumiane. To może sprawić, że będzie to kłopotliwe dla osób, które go mają, i może utrudnić wyjaśnienie innym stanu.
Niektóre popularne mity na temat tego stanu to:
Zaburzenie schizoafektywne to rozdwojenie jaźni: termin „schizo” oznacza rozszczepienie i często jest mylnie rozumiany jako rozdwojenie jaźni. Chociaż zaburzenie schizoafektywne może powodować zmiany w osobowości, różni się od dysocjacyjnego zaburzenia tożsamości (czasem znanego jako osobowość „wielokrotna” lub „rozdwojona”).
Zaburzenie schizoafektywne jest tym samym, co osobowość histrioniczna: zaburzenie osobowości histrionicznej charakteryzuje się bardzo dramatycznym zachowaniem emocjonalnym i szukaniem uwagi. Podczas gdy osoby z histrionicznym zaburzeniem osobowości mogą mówić rzeczy, które brzmią paranoidalnie lub bardzo emocjonalnie, osoby z tym zaburzeniem osobowości nie doświadczają halucynacji ani urojeń.
Zaburzenie schizoafektywne sprawia, że ludzie wierzą w teorie spiskowe:
Chociaż osoby cierpiące na zaburzenia schizoafektywne mogą mieć różne przekonania paranoidalne i urojeniowe, wiele osób bez zaburzeń psychicznych wierzy w teorie spiskowe, a wielu z zaburzeniami schizoafektywnymi nie przypisuje teoriom spiskowym.
Życie z zaburzeniem schizoafektywnym oznacza radzenie sobie z wieloma wyzwaniami. Ten stan może być trudny do zrozumienia dla osoby cierpiącej na zaburzenie i innych osób wokół niej. Dla osoby z zaburzeniem schizoafektywnym ważne jest, aby uzyskać wsparcie od multidyscyplinarnego zespołu pracowników służby zdrowia i mieć jak najwięcej wsparcia społecznego.
Discussion about this post