Co to znaczy objadać się?

Zaburzenie z napadami objadania się (BED) jest uważane za chorobę psychiczną, która znajduje się w kategorii zaburzeń odżywiania w „Podręczniku diagnostyczno-statystycznym chorób psychicznych” (DSM-5), podręczniku powszechnie używanym przez specjalistów ds. zdrowia psychicznego i innych diagnostów jako przewodnik rozpoznawać choroby psychiczne.

Osoba cierpiąca na zaburzenie z napadami objadania się ma poczucie braku kontroli nad jedzeniem. Jedzenie jest spożywane bardzo szybko w dużych ilościach. Napadowe objadanie się różni się od bulimii tym, że osoba z zaburzeniem napadowego objadania się po jedzeniu nie oczyszcza się — za pomocą środków przeczyszczających lub wymiotów — po jedzeniu, jak to robi osoba z bulimią.

Co to jest zaburzenie napadowego objadania się?

Zaburzenie napadowego objadania się jest poważnym, ale uleczalnym stanem, który obejmuje nawracające epizody spożywania dużych ilości jedzenia.

Oprócz jedzenia w nadmiarze i do punktu dyskomfortu, stan ten charakteryzuje się również poczuciem braku kontroli podczas jedzenia oraz poczuciem wstydu lub winy z powodu zachowania.

Epizody przejadania się, które są klasyfikowane jako napady objadania się, mogą znacząco i negatywnie wpłynąć na Twoje zdrowie i samopoczucie, dlatego szczególnie ważne jest zidentyfikowanie oznak i objawów napadowego objadania się i uzyskanie pomocy w razie potrzeby.

Zgodnie z DSM-5, osoba musi objadać się przynajmniej raz w tygodniu przez trzy miesiące, zanim zostanie kandydatem do formalnej diagnozy BED. Inne kryteria DSM-5 dla ŁÓŻKA obejmują:

• Utrata kontroli nad ilością spożywanego pokarmu
• Dostrzegalny stres związany z okresami objadania się

Oprócz stresu i utraty kontroli, osoba musi mieć co najmniej trzy z następujących objawów, aby zdiagnozować BED:

• Doświadczenie sytości i kontynuowanie jedzenia aż do osiągnięcia poziomu dyskomfortu
• Jedzenie bardzo szybko (szybciej niż jest to uważane za normalne; można to opisać jako „wdychanie” jedzenia)
• Uczucia depresji, winy lub wstrętu do siebie (obrzydzenie) związane z przejadaniem się
• Unikanie jedzenia z innymi, preferowanie samotnego jedzenia ze względu na zakłopotanie związane ze spożywaniem tak dużych ilości jedzenia
• Spożywanie dużej ilości jedzenia (nawet bez fizycznego uczucia głodu)

Statystyka

BED jest uważany za najczęstszy rodzaj zaburzeń odżywiania w Stanach Zjednoczonych. W rzeczywistości, według National Eating Disorders Association, BED występuje ponad trzy razy częściej niż anoreksja i bulimia (razem).

Jedno z badań wykazało, że 3,5% kobiet i 2% mężczyzn miało w swoim życiu zaburzenie z napadami objadania się.

Chociaż większość osób ze zdiagnozowaną otyłością nie jest uważana za osoby napadowe, aż dwie trzecie osób z BED jest otyłych.

Objawy

Istnieje wiele typowych oznak i objawów ŁÓŻKA. Osoba z tego typu zaburzeniem często:

• Zjada bardzo duże ilości jedzenia w krótkim czasie
• Powstrzymuje się od skończenia jedzenia, dopóki nie poczują się nadmiernie syci i często nieswojo
• Je, aby zmniejszyć stres i zmniejszyć niepokój
• Ma doświadczenie w przybieraniu i chudnięciu
• Zjada normalne ilości jedzenia wokół innych, ale często zjada duże ilości w pojedynkę, aby ukryć objawy
• Spożywa nieprzerwanie przez cały dzień (bez żadnych zaplanowanych posiłków)
• Gromadzi jedzenie do jedzenia później w tajemnicy?
• Doświadcza problemów z utratą wagi i jej utrzymaniem (utrata wagi jest często trudniejsza dla osoby, która objada się objadaniem się, niż dla osób z innymi poważnymi problemami z nadwagą, takich jak osoby z otyłością).

Specyficzne emocje związane z ŁÓŻKIEM to:

• Poczucie obrzydzenia, winy i depresji po objadaniu się
• Poczucie wstydu z powodu ilości spożywanego jedzenia
• Doświadczanie stresu lub niepokoju, które łagodzi tylko jedzenie
• Uczucie odrętwienia podczas objadania się
• Uczucie rozpaczy, by kontrolować jedzenie i schudnąć

Czynniki ryzyka

Uważa się, że kilka połączonych czynników pomaga zwiększyć ryzyko ŁÓŻKA. Należą do nich:

• Czynniki środowiskowe (takie jak doświadczenia z dzieciństwa)
• Genetyka
• Emocje
• Czynniki biologiczne

Środowiskowe czynniki ryzyka

Z rozwojem zaburzenia z napadami objadania się wiąże się kilka czynników środowiskowych. Według National Eating Disorders Association czynniki, które mogą zwiększać ryzyko napadowego objadania się, obejmują:

• Bycie nastolatką (głównie kobietą)
• Bycie młodą dorosłą kobietą
• Doświadczanie presji społecznej
• Wykonywanie zawodów lub czynności, które wiążą się z potrzebą bycia szczupłym
• Doświadczanie presji na dietę
• Negatywne wpływy rodziców
• Czynniki wpływające na poczucie własnej wartości lub wizerunek ciała (takie jak media przedstawiające bardzo szczupłe kobiety)
• Częste poddawanie się negatywnym komentarzom (zwłaszcza na temat wizerunku ciała)
• Być dręczonym
• Wykorzystywanie seksualne

Uwaga, chociaż BED często dotyka młodsze kobiety i nastolatki, może wystąpić w każdym wieku, a także u mężczyzn.

Czynniki genetyczne

Statystycznie zaburzenia odżywiania mają zazwyczaj związek rodzinny. Częściej dotyka to krewne płci żeńskiej niż mężczyźni. Ponieważ osoby, które mają bliskiego członka rodziny z BED, są bardziej narażone na zaburzenia odżywiania, uważa się, że w stan ten mają wpływ czynniki genetyczne.

Czynniki emocjonalne i psychologiczne

Istnieje kilka czynników predysponujących do zaburzeń odżywiania, a w przypadku anoreksji i bulimii wyniki badań są dość jasne. Jednak jeśli chodzi o BED, czynniki ryzyka tego zaburzenia nie zostały tak dokładnie zbadane, ale istnieją pewne wskazówki dotyczące wspólnych czynników osobowości, które mogą predysponować daną osobę do BED. Obejmują one:

• Niska samo ocena
• Poczucie nieadekwatności i bezwartościowości
• Depresja
• Lęk
• Historia zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)
• Historia depresji lub lęku
• Historia nieszczęścia
• Niezdolność do radzenia sobie z emocjami lub stresem
• Słaby obraz własnego ciała

Inne czynniki i emocje powszechnie związane z ŁÓŻKIEM to:

• Odczuwać ból
• Samotność
• Smutek
• Rozczarowanie
• Problemy z kontrolą impulsów
• Problemy z obrazem ciała (co jest częstym objawem u osób z innymi zaburzeniami odżywiania, takimi jak anoreksja)
• Trudności w zarządzaniu emocjami
• Problemy ze skutecznym wyrażaniem uczuć

Czynniki biologiczne

Czynniki biologiczne, które mogą zwiększać ryzyko ŁÓŻKA to:

• Nieprawidłowości hormonalne
• Niski poziom substancji chemicznych w mózgu (takich jak serotonina)

Uwaga, niski poziom serotoniny jest również powiązany z depresją. Według badania z 2017 roku, niektóre osoby z BED dobrze reagują na leki, które wpływają na funkcję serotoniny w organizmie.

Ryzyko behawioralne

Kilka zagrożeń behawioralnych może mieć wpływ na predyspozycje osoby do rozwoju BED. Obejmują one:

• Historia diety (zwłaszcza podczas intensywnych postów i innych radykalnych diet) w okresie dojrzewania danej osoby
• Obsesja na punkcie bycia szczupłym lub odchudzania oraz presja na dietę, która może skutkować niepokojem, stresem i wstydem, wywołując pragnienie objadania się

Komplikacje

ŁÓŻKO może spowodować wiele komplikacji. Przykłady obejmują:

• Otyłość lub nadwaga

• Wysoki poziom cholesterolu
• Nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi)
• Cukrzyca
• Kamienie żółciowe
• Niektóre rodzaje raka
• Choroba serca
• Choroba psychiczna (w szczególności depresja, lęk i nadużywanie substancji)

Oprócz specyficznych zaburzeń, powikłania BED mogą obejmować wiele różnych zaburzeń równowagi różnych układów organizmu (takich jak układ hormonalny). Osoby z zaburzeniami odżywiania (w tym BED) mogą mieć zaburzenia różnych funkcji organizmu, w tym:

• Problemy z normalnym trawieniem
• Problemy z apetytem
• Bezsenność (problemy ze snem)
• Zaburzenia w normalnym fizycznym wzroście i rozwoju
• Problemy hormonalne
• Zmiany w czynności nerek
• Problemy emocjonalne
• Problemy z pamięcią i myśleniem

W Verywell Health wiemy, że jeśli chodzi o powrót do zdrowia po napadowym objadaniu się, proces ten może być dość długi i skomplikowany. To nie jest małe przedsięwzięcie. Rekonwalescencja może obejmować wiele różnych rodzajów leczenia.

Należy pamiętać, że te informacje nie służą jako porada medyczna i że każdy z zaburzeniem napadowego objadania się powinien szukać profesjonalnej pomocy i postępować zgodnie z radami swojego lekarza, specjalistów od zdrowia psychicznego i innych członków zespołu medycznego.