Czy istnieje związek między ołowiem a przestępczością?

Żadna ilość narażenia na ołów nie jest bezpieczna. Przewlekłe zatrucie ołowiem może prowadzić do długiej listy dolegliwości, w tym anoreksji, anemii, drżenia i objawów żołądkowo-jelitowych. Narażenie na ołów jest szczególnie szkodliwe dla rozwijającego się mózgu, a u dzieci może powodować opóźnienie wzrostu, opóźnienie rozwoju i opóźnienie umysłowe.

Oprócz żniw u ludzi, chroniczne narażenie na ołów ma również duży wpływ na gospodarkę. Szacuje się, że narażenie na ołów kosztuje Amerykanów około 50 miliardów dolarów rocznie. Narażeniu na ołów można zapobiec, a interwencja jest opłacalna. Szacuje się, że za każdego dolara wydanego na zmniejszenie narażenia na ołów w mieszkaniach zysk dla społeczeństwa wynosi od 17 do 220 dolarów.

Badania pokazują, że działanie ołowiu we wczesnym okresie życia może rozciągać się na późniejsze życie. Większość badań skupiała się na tym, jak ołów wiąże się z upośledzoną inteligencją; jednak dowiadujemy się również więcej o tym, jak ołów jest powiązany z zaburzeniami zachowania i przestępczością. W szczególności „hipoteza ołowiu-przestępczości” sugeruje, że narażenie na ołów prowadzi do przestępstwa.

Tło

W 1943 r. Byers i Lord po raz pierwszy rzucili światło na związek między narażeniem na ołów a agresywnym i brutalnym zachowaniem. Wcześniej sądzono, że odpowiednie leczenie narażenia na ołów nie powoduje żadnych długotrwałych skutków ubocznych.

Jednak Byers zaczął obawiać się, że narażenie na ołów może skutkować agresywnym zachowaniem, gdy zorientował się, że dwóch pacjentów, których leczył z powodu narażenia na ołów – pacjenci, którzy rzekomo wyzdrowieli – atakowali swoich nauczycieli w szkole i uczestniczyli w innych agresywnych zachowaniach. Po dalszych badaniach Byers i Lord odkryli, że 19 z 20 „wyzdrowiałych” dzieci wykazywało znaczne problemy behawioralne i poznawcze w szkole.

Chociaż Byers i Lord wcześnie dostrzegli związek między ołowiem a złym zachowaniem, dopiero w latach 80. naukowcy zaczęli badać, w jaki sposób narażenie na ołów może odgrywać rolę w agresywnym, brutalnym lub przestępczym zachowaniu.

Badania

Przyjrzyjmy się kilku badaniom, które potwierdzają związek między przestępczością a poziomem ołowiu. Jednym wspólnym wątkiem, który przewija się przez prawie wszystkie badania badające ten związek, jest to, że badania te mają charakter retrospektywny. Innymi słowy, patrzą w przeszłość, aby określić relacje zamiast w przyszłość (tj. randomizowane próby kontrolowane). To rozróżnienie ma sens, ponieważ narażanie uczestników badania na prowadzenie jest nieetyczne. Jednak ponieważ badania te mają charakter retrospektywny, trudno jest ustalić prawdziwy związek przyczynowy.

Niemniej jednak coraz więcej badań wykorzystujących dane reprezentujące osoby, miasta, hrabstwa, stany i kraje wyjaśnia, w jaki sposób ołów jest powiązany z przestępstwem. Odkrycia te zostały powtórzone w kilku skalach, co zwiększa ich uogólnianie. Przy takich wynikach trudno zignorować rzeczywistość, która może prowadzić do przestępczości.

W australijskim badaniu z 2016 r. Taylor i współautorzy zbadali wskaźniki przestępczości związane z napadami i oszustwami jako funkcję stężenia ołowiu w powietrzu od 15 do 24 lat wcześniej. Powodem opóźnienia było poszukiwanie przez badaczy osób, które popełniły przestępstwa, które miały kontakt z ołowiem podczas rozwoju.

Naukowcy odkryli silny związek między wczesnym narażeniem na ołów z powietrza a wynikającymi z tego wskaźnikami przestępczości. Warto zauważyć, że Taylor i współpracownicy kontrolowali rzeczy, które mogłyby kolidować z skojarzeniami, takie jak liczba osób, które ukończyły szkołę średnią i dochód gospodarstwa domowego. Na przestępczość wpływa wiele czynników — kiepska szkoła, słaba opieka zdrowotna, złe odżywianie i narażenie na inne toksyny środowiskowe — a naukowcy odkryli, że poziom ołowiu był najistotniejszym czynnikiem związanym z przestępstwem.

Podobnie jak Stany Zjednoczone, Australia jest jednym z czołowych producentów ołowiu na świecie. Z historycznego punktu widzenia, ołów został znaleziony w farbach, benzynie i emisjach z operacji górniczych i hutniczych. W latach 1932-2002 – czyli roku, w którym ołów został ostatecznie usunięty z benzyny w Australii – emisje z benzyny ołowiowej przekroczyły 240 000 ton, a emisje z górnictwa i hutnictwa były karłowate. Warto zauważyć, że w Stanach Zjednoczonych ołów został ostatecznie wycofany z benzyny w 1996 roku.

Według Taylora i współautorów:

„Należy podjąć środki w celu zmniejszenia lub wyeliminowania istniejących źródeł atmosferycznego zanieczyszczenia ołowiem, gdy jest to wykonalne. Ekspozycje z tych źródeł mogą potencjalnie nasilić zachowania antyspołeczne i nałożyć niepotrzebne koszty społeczne. i benzyna ołowiowa [gasoline] konsumpcja w krajach, w których jest nadal sprzedawana: Algieria, Irak i Jemen. W tych krajach około 103 miliony ludzi jest zagrożonych używaniem benzyny ołowiowej. Istnieją również konsekwencje polityczne dla społeczności, które historycznie zostały dotknięte osadzaniem się ołowiu atmosferycznego w zaludnionych miejscach, takich jak domy, ogrody, place zabaw i szkoły. Te osady stanowią ciągłe ryzyko, ponieważ okres półtrwania ołowiu w środowisku przekracza 700 lat”.

Co ważne, powyższy cytat wskazuje, że nawet jeśli emisje ołowiu zostaną ograniczone, ołów nadal przykleja się do domów, placów zabaw i szkół, gdzie może pozostać przez setki lat.

W amerykańskim badaniu z 2016 r. Feigenbaum i Muller postawili na czas pytanie badawcze: czy stosowanie rur ołowianych w publicznych wodociągach było powiązane ze wzrostem liczby zabójstw w późniejszym okresie. To pytanie badawcze jest na czasie, ponieważ w 2015 r. wykryto wysoki poziom ołowiu w sieci wodociągowej Flint w stanie Michigan, a ołów ten pochodził z korozji ołowianych rur w wodociągach, gdy miasto zmieniło dopływ wody w celu oszczędności kosztów w 2014.

Aby ustalić, czy poziomy ołowiu były powiązane z zabójstwem, naukowcy zbadali wskaźniki zabójstw w latach 1921-1936 wśród mieszkańców miast. Stawki te dotyczą pierwszego pokolenia ludzi, którzy wychowywali się na wodzie dostarczanej ołowianymi rurami. Rury ołowiane montowano masowo pod koniec XIX wieku. Naukowcy odkryli, że stosowanie ołowianych rur przewodowych wiązało się ze znacznym wzrostem liczby zabójstw w całym mieście. Mówiąc dokładniej, w miastach, w których używano rur ołowianych, odnotowano 24-procentowy wzrost liczby zabójstw.

„Jeśli narażenie na ołów zwiększa przestępczość”, piszą Feigenbaum i Muller, „to rozwiązaniem jest zainwestowanie w usuwanie ołowiu. Nawet jeśli usuwanie ołowiu nie zmniejszy przestępczości, usunie niebezpieczną toksynę ze środowiska. Inne strategie ograniczania przestępczości mogą nie mieć podobnie pozytywnych skutków ubocznych”.

W badaniu z 2017 roku, w którym oceniano 120 000 dzieci urodzonych w Rhode Island w latach 1990-2004, Aizer i Currie zbadali związek między liczbą uczniów w przedszkolu a późniejszymi zawieszeniami szkolnymi i zatrzymaniem nieletnich. Według naukowców „jednopunktowy wzrost ołowiu zwiększył prawdopodobieństwo zawieszenia w szkole o 6,4-9,3 proc., a prawdopodobieństwo zatrzymania o 27-74 proc., choć to ostatnie dotyczy tylko chłopców”.

Naukowcy przyjrzeli się dzieciom, które mieszkały w pobliżu ruchliwych dróg i urodziły się na początku lat 90. XX wieku. Gleba w pobliżu ruchliwych dróg była przez dziesięciolecia zanieczyszczona ołowiem wtórnym po benzynie ołowiowej, a te dzieci miały wyższy poziom ołowiu w wieku przedszkolnym. Naukowcy porównali te dzieci z dziećmi, które mieszkały na innych drogach i dziećmi, które mieszkały na tych samych drogach, ale lata później, gdy spadł poziom ołowiu w środowisku.

Opierając się na swoich odkryciach, Aizer i Currie sugerują, że przejście z benzyny ołowiowej na bezołowiową odegrało dużą rolę w zmniejszeniu przestępczości w latach 90. i 2000.

Wreszcie w badaniu z 2004 r. Stretesky i Lynch zbadali związek między poziomem ołowiu w powietrzu a przestępczością w 2772 hrabstwach USA. Po sprawdzeniu kilku mylących czynników naukowcy odkryli, że poziomy ołowiu mają bezpośredni wpływ na wskaźniki przestępczości związanej z mieniem i brutalną. Co ważne, naukowcy zauważyli również, że najbardziej ubogie w zasoby lub najbiedniejsze hrabstwa doświadczyły największej liczby przestępstw jako potencjalnego wyniku narażenia na ołów.

„Jeśli to założenie jest poprawne”, piszą Stretesky i Lynch, „intensyfikacja badań przesiewowych, profilaktyki i leczenia ołowiu powinna przynieść największe korzyści w najbardziej potrzebujących hrabstwach”.

Ponadto zdaniem naukowców:

„Ekspozycja na ołów ma korelaty zarówno klasowe, jak i rasowe, które działają na poziomie socjologicznym. Społeczności niższej klasy i mniejszości są bardziej niż inne grupy dochodowe lub rasowe mają podwyższone prawdopodobieństwo narażenia na ołów. Chociaż wzorce ekspozycji na ołów związane z rasą i klasą nie są same w sobie wystarczające do wyjaśnienia różnicy w poziomie przestępczości stwierdzonej między grupami rasowymi i klasowymi, te wzorce narażenia są zgodne z ustaleniami kryminologicznymi i mogą częściowo wyjaśniać te różnice. Dalsze badanie tej kwestii jest wymagane w celu wyjaśnienia tego związku”.

Mechanizm

Nie wiemy dokładnie, w jaki sposób kontakt z ołowiem potencjalnie moderuje działalność przestępczą. Niemniej badacze mają swoje hipotezy.

Po pierwsze, kontakt z ołowiem może prowadzić do zmniejszonej kontroli impulsów i wpływać na agresywne tendencje. Ludzie, którzy są bardziej impulsywni i agresywni, mogą następnie popełnić przestępstwo.

Po drugie, zwiększone poziomy ołowiu we krwi w dzieciństwie powiązano ze zmniejszoną objętością mózgu w wieku dorosłym. Efekty te są widoczne w korze przedczołowej i przednim zakręcie obręczy – częściach mózgu, które kontrolują funkcje wykonawcze, nastrój i podejmowanie decyzji. Te wpływy na strukturę i funkcje mózgu mogą w jakiś sposób łączyć się ze sobą i odgrywać rolę w późniejszej działalności przestępczej.

Po trzecie, „hipoteza neurotoksyczności” zakłada, że ​​ekspozycja na ołów zakłóca neuroprzekaźnik i hormony w sposób, który przyczynia się do agresywnych i gwałtownych zachowań.

Na koniec, przed ogłoszeniem prawdziwej przyczyny przestępstwa potrzebne są dalsze badania. Niemniej jednak socjologowie, kryminolodzy i decydenci mogą wykorzystać te badania, aby pogłębić swoje zrozumienie związku między przestępczością a ołowiem.