Czym są złamania NOE?

Nasoorbitoetmoid (NOE) odnosi się do zespołu anatomicznego obejmującego kości nosowe, oczodołowe i sitowe twarzy. Złamania NOE są zwykle wynikiem tępego urazu okolicy nosa o dużej sile uderzenia, wymuszając zagłębienie kości nosowych w kości oczodołu i/lub sitowia.

Podczas gdy kompleks NOE zazwyczaj odnosi się do tych powiązanych kości, złamania NOE mogą obejmować uszkodzenie kości, ukrwienie, nerwy i inne struktury podtrzymujące środkowej części twarzy. Siła i punkt uderzenia określają zakres obrażeń. Powszechnie powiązane przyczyny złamań NOE to upadki, wypadki samochodowe i sporty kontaktowe.

Anatomia złożona NOE

Chociaż kompleks NOE zwykle odnosi się do trzech wymienionych głównych struktur, w rzeczywistości obejmuje sześć kategorii struktur twarzy.

Kości są jednym z głównych składników kompleksu NOE. Obejmują one:

• Kości nosowe
• Wyrostek nosowy kości czołowej
• Wyrostek nosowy szczęki
• Mniejsze skrzydło kości klinowej (znane również jako kości oczodołowe)
• Kość łzowa
• Lamina papyacea (znana również jako blaszka oczodołowa kości sitowej)
• Płytka sitowata i płytka prostopadła kości sitowej

Inne składniki kompleksu NOE to:

• Jamy zatok utworzone z kości wymienionych powyżej
• Ścięgno przyśrodkowego kąta oka, znajdujące się w wewnętrznym kąciku oka, łączące kość z powiekami
• Elementy przewodu łzowego nosa (dół łzowy, worek łzowy, kanaliki górne i dolne)
• Nerwy (oczne, szczękowe, węchowe i sitowe)

• Tętnice (tętnice sitowe i szczękowe)

• Struktury związane z kością oczodołu (tłuszcz oczodołu, mięsień prosty przyśrodkowy, mięsień skośny górny i bloczek)
• Przypory twarzy (obszary o zwiększonej grubości, które służą jako struktury podporowe dla innych struktur twarzy, takich jak oczy, uzębienie, drogi oddechowe i mięśnie)

Symptomy i objawy

Jak można wywnioskować z wielu zaangażowanych struktur anatomicznych, istnieje wiele możliwych powikłań, które mogą wynikać ze złamania NOE.

Do najczęściej występujących objawów należą:

• Podwójne widzenie (podwójne widzenie)

• Zaburzenia widzenia
• Ból oka, czoła i nosa
• Parestezje czoła (nieprawidłowe odczucia, takie jak pieczenie, swędzenie lub drętwienie)
• Zatkany nos
• Zawroty głowy lub zawroty głowy

• Anosmia (utrata węchu)

Istnieje również kilka fizycznych oznak, których Twój lekarz będzie szukał, w tym:

• Ciężkie krwawienie z nosa (krwawienie z nosa)
• Epifora (przelewające się łzy, sygnalizujące, że przewód łzowy nie jest odpowiednio drenowany)
• Uraz oka (pęknięcie kuli lub pęknięcie gałki ocznej, zwichnięcie soczewki, odwarstwienie siatkówki lub krwotok do ciała szklistego)
• Wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) (zauważony jako klarowny płyn spływający z nosa)
• Telekant pourazowy (zwiększona odległość między źrenicami lub wewnętrzny kącik oka)
• Wybroczyny okołooczodołowe (zwane także „oczkami szopa pracza”)

Rozpowszechnienie

Złamania NOE stanowią około 5% urazów twarzy u dorosłych i 16% urazów twarzy u dzieci. Z tych złamań NOE około 60% będzie obejmować jakiś rodzaj urazu oka.

Uczestnictwo w wypadku samochodowym z niezabezpieczonymi pasażerami zwiększa ryzyko wystąpienia złamania typu NOE.

Diagnoza

Szybka diagnostyka złamań NOE jest konieczna w celu zmniejszenia odległych powikłań oraz deformacji estetycznych. Podczas wstępnej oceny ważne jest, aby Twój lekarz odróżnił złamanie NOE od izolowanego urazu nosa, oczodołu (oka) lub błędnika sitowego (zatoki sitowej).

Przed jakąkolwiek oceną NOE związaną ze złamaniami zostaniesz poddany ocenie urazu całego ciała. Pomoże to zapewnić zidentyfikowanie najbardziej pojawiających się zagrożeń — w szczególności zostanie oceniona odpowiednia cyrkulacja, kontrola dróg oddechowych i oddychanie. Właściwe środki ostrożności w celu ochrony kręgosłupa szyjnego mogły już zostać rozpoczęte, ponieważ uraz kręgosłupa szyjnego jest również możliwy w przypadku tego rodzaju urazu.

Ocena głowy i twarzy

Wstępna ocena głowy i twarzy rozpoczyna się od sprawdzenia pod kątem wybroczyn (krwawienia pod skórą), urazów tkanek miękkich lub niewspółosiowości kości twarzy.

Prawdopodobną kolejną oceną będzie odległość międzykantalowa, która jest miarą odległości między przyśrodkowym kącikiem (wewnętrznym kącikiem oczu). Typowa odległość wynosi około 29 do 35 milimetrów (mm), co stanowi w przybliżeniu połowę odległości między obydwoma źrenicami. Telecanthus zostanie zdiagnozowany, jeśli odległość jest większa niż 40 mm.

Dalsze testy przyśrodkowego ścięgna kątowego mogą obejmować test cięciwy. Twój lekarz chwyci twoje rzęsy i odciągnie powiekę bocznie od nosa, jednocześnie dotykając ścięgna w kąciku oka. Jeśli twoje przyśrodkowe ścięgno kątowe jest nienaruszone, wyczuwalny będzie opór. Jeśli jednak ścięgno zostało zerwane, napięcie nie będzie odczuwalne. Ten test jest ważny, jeśli chodzi o ocenę ciężkości i rodzaju złamania NOE.

Ocena nosa

Badanie nosa może wymagać odsysania w celu usunięcia zatorów przed wprowadzeniem wziernika lub endoskopu. Twój lekarz będzie szukał łez w błonie śluzowej (wyściółki nosa), skrzywionej przegrody, krwiaków lub wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego.

Jeśli Twój pracownik służby zdrowia zauważy przezroczysty lub słomkowy płyn odpływający z nosa lub podejrzewa, że ​​tylna ściana jam zatok została uszkodzona, przetestuje kroplę płynu na kawałku gazy lub ręcznika chirurgicznego i poszuka „aureoli”. efekt. W tym teście płyn mózgowo-rdzeniowy rozprzestrzenia się szybciej niż inny płyn, co tworzy obraz z aureolą.

Diagnostycznym testem laboratoryjnym sprawdzającym obecność płynu mózgowo-rdzeniowego w drenażu z nosa jest test beta-2 transferyny.

W celu określenia drożności przewodu łzowego można wykonać pierwotne i wtórne testy barwnikowe Jonesa. W tych testach Twój lekarz może użyć barwnika fluorescencyjnego, aby określić, czy barwnik pozostaje w oku lub jest transportowany przez układ przewodów łzowych do przewodów nosowych.

Skany CT są złotym standardem w szybkiej identyfikacji złamań NOE. Zdjęcia rentgenowskie mają bardzo ograniczoną użyteczność, a dokładne badanie fizykalne jest często bardziej korzystne. Korzystając z dwóch różnych widoków CT (osiowej i czołowej), można dokładnie obejrzeć NOE i wszelkie komplikacje wewnątrzczaszkowe.

Leczenie

Ze względu na wiele struktur twarzy związanych z kompleksem NOE, naprawa złamania NOE jest jedną z trudniejszych procedur rekonstrukcji chirurgicznych. Powikłania związane z operacjami naprawczymi złamań NOE odzwierciedlają objawy złamań NOE z dodatkiem blizn i infekcji.

Złamania NOE są pogrupowane w trzy różne kategorie ciężkości w oparciu o złamanie kości i innych struktur w odniesieniu do przyśrodkowego ścięgna kątowego w następujący sposób:

• Złamania typu I: pojedynczy duży fragment z nadal przyczepionym ścięgnem przyśrodkowego kantonu; znane również jako jednostronne złamanie Markowitza typu 1

• Złamania typu II: mogą być jednostronne lub obustronne; obejmuje wiele fragmentów kości; jeden fragment pozostaje przyczepiony do przyśrodkowego ścięgna kątowego

• Złamania typu III: Podobne do złamań typu II, ale istnieje oderwanie ścięgna przyśrodkowego kąta od fragmentów

W złamaniach typu I i typu II kości nosowe mogą być złamane lub nie, gdy złamanie jest tylko po jednej stronie. W złamaniach typu II, które obejmują złamania obustronne, często występuje złamanie kości nosowej. W większości złamań typu III kości nosowe są również złamane.

W związku ze złożonością operacji, interwencje chirurgiczne rozpoczną się u podstawy czaszki (dla stabilności), a chirurg będzie zmierzał w kierunku środkowej części twarzy. Wczesne naprawy będą obejmować wyrównanie (redukcja) i poszycie przed przystąpieniem do dalszych napraw. Szczególną uwagę należy zwrócić na złamania typu III w celu odtworzenia ściany oczodołu (kości wokół oczodołu) i ponownego zamocowania ścięgna przyśrodkowego kąta.

W typie I i typie II może być wymagane tylko minimalne okablowanie i poszycie. Naprawa systemu przewodu łzowego może wymagać wprowadzenia rurki w celu ustabilizowania przewodu.

Leczenie złamań NOE może być bardzo skuteczne, jednak nadal możesz mieć kilka blizn, od małych do dużych, w zależności od ciężkości i lokalizacji złamań. Uszkodzenia tkanek miękkich mogą również wpływać na kosmetyczny wygląd twarzy.