Dieta przeciwzapalna IBD

Wiadomo, że nieswoiste zapalenie jelit (IBD) nie jest powodowane przez dietę, jednak może istnieć pewna interakcja między dietą a rozwojem korzystnej równowagi bakterii w układzie pokarmowym (mikrobiomu).

IBD charakteryzuje się stanem zapalnym w układzie pokarmowym. Jednak ponieważ IBD jest stanem o podłożu immunologicznym, co oznacza, że ​​jest spowodowane nieprawidłową reakcją układu odpornościowego, może również wpływać na inne obszary ciała. Uważa się, że IBD jest spowodowane złożoną interakcją genów związanych z chorobą i jednym lub więcej wyzwalaczami środowiskowymi.

Diety eliminacyjne mogą być pomocne dla niektórych osób z IBD w radzeniu sobie z ich objawami. Jednak zdecydowanie zaleca się, aby osoby z IBD współpracowały z zarejestrowanym dietetykiem, gdy chcą wprowadzić zmiany w swojej diecie. Dietetyk może pomóc uporządkować plan diety i przedstawić spersonalizowane sugestie w oparciu o preferencje i potrzeby żywieniowe pacjenta. Ograniczenie diety, bez pomocy pracownika służby zdrowia, może prowadzić do niedożywienia.KątKąt

IBD i mikrobiom

Bakterie, grzyby, wirusy, pierwotniaki i inne mikroorganizmy żyjące w przewodzie pokarmowym człowieka nazywane są mikrobiomem. Mikrobiom jest niezwykle złożony i zawiera około 100 bilionów mikroorganizmów. Uważa się, że mikrobiom każdej osoby jest dla niej indywidualny.

Dieta, położenie geograficzne i wiele innych czynników ma wpływ na rodzaj mikroorganizmów w mikrobiomie i liczbę z nich. Jednak niektóre rodzaje bakterii są obecne w przewodzie pokarmowym większości zdrowych osób. Uważa się, że około jedna trzecia mikrobiomu jest dość spójna dla wszystkich ludzi.KątKąt

Jednak osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego mają inny skład bakterii w przewodzie pokarmowym niż osoby, które nie żyją z tymi postaciami IBD. Z tego powodu uważa się, że zmiana mikrobiomu może odgrywać rolę w rozwoju IBD lub rozwoju stanu zapalnego.

Kiedy mikrobiom jest niezrównoważony, nazywa się to dysbiozą. Dysbioza może wynikać albo z tego, że z jakiegoś powodu mikrobiom jest odsunięty od normalnego, albo z powodu nieprawidłowej odpowiedzi układu odpornościowego na mikrobiom. U myszy wykorzystywanych do badania IBD stan zapalny może powstać w jelicie poprzez wprowadzenie zmian w ich mikrobiomie. Co więcej, po pobraniu drobnoustrojów z mikrobiomu dawców z IBD, myszy mają jeszcze nasilenie zapalenia okrężnicy (zapalenie w jelicie grubym).KątKąt

Dieta i IBD

Badanie diety i mikrobiomu u osób żyjących z IBD było trudne ze względu na kilka czynników. Niektóre badania wykazały, że dieta zwana wyłącznym żywieniem dojelitowym może być pomocna dla dzieci z chorobą Leśniowskiego-Crohna. W tej diecie wszystkie kalorie, które pacjent przyjmuje, pochodzą z żywienia płynnego. Diety te mogą być trudne w stosowaniu na dłuższą metę, dlatego badane są warianty, w których od 25% do 50% diety pochodzi z określonej listy pokarmów, a reszta to pokarmy płynne. Diety te są zwykle stosowane przez okres od sześciu do 12 tygodni i mogą pomóc w wywołaniu remisji u osób, które są w stanie je tolerować.

Teoria stojąca za tym, dlaczego te diety działają na niektórych, polega na tym, że osoba z IBD nie przyjmuje pokarmów, które mogą negatywnie wpływać na mikrobiom. W niektórych przypadkach mikrobiom ulega zmianie u osób, które są w stanie przestrzegać diety.KątProwadzi to do innych teorii i pytań o to, jak dieta może być stosowana do zmiany mikrobiomu u osób z IBD i jaki rodzaj diety może być najbardziej użyteczny.

Dieta przeciwzapalna IBD

Jedną z takich diet, która została opracowana, aby pomóc osobom z IBD, jest dieta przeciwzapalna IBD (AID). IBD-AID został opracowany jako adaptacja innej popularnej diety, specyficznej diety węglowodanowej (SCD). SCD została po raz pierwszy opisana przez Elaine Gottschall w swojej książce Breaking The Vicious Cycle: Intestinal Health Through Diet. Gottschall odkryła, że ​​zmiana diety złagodziła objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego jej córki. Uproszczony opis SCD polega na tym, że złożone węglowodany są na pewien czas eliminowane i ostatecznie ponownie wprowadzane do diety. Teoria mówi, że zmiana diety pomaga przenieść mikrobiom do składu, który promuje wzrost pożytecznych bakterii.

IBD-AID został opracowany przez Barbarę Olendzki, RD, MPH, profesora nadzwyczajnego medycyny w Zakładzie Medycyny Prewencyjnej i Behawioralnej oraz dyrektora Centrum Medycznego Żywienia Stosowanego Uniwersytetu Massachusetts i jej współpracowników. Podczas gdy niektórzy pacjenci mogą odnieść sukces z SCD, inni uważają to za restrykcyjne. IBD-AID został opracowany w oparciu o zasady SCD, ale jest łatwiejszy do naśladowania dla pacjentów.

IBD-AID koncentruje się na dodawaniu probiotyków i prebiotyków do diety, unikaniu niektórych węglowodanów i ogólnym wspieraniu odpowiedniego odżywiania. Oznacza to, ogólnie rzecz biorąc, dodanie do diety sfermentowanej żywności i rozpuszczalnego błonnika, przy jednoczesnym unikaniu lub eliminowaniu silnie przetworzonej żywności oraz upewnieniu się, że dzienne zapotrzebowanie na witaminy i składniki odżywcze jest zaspokojone.

Probiotyki to mikroorganizmy (takie jak bakterie i drożdże), które znajdują się w sfermentowanej żywności, takiej jak jogurt i kapusta kiszona. Żyją, więc kiedy zostaną zjedzone, mogą pomóc skolonizować mikrobiom. Często nazywa się je „dobrymi” bakteriami lub robakami, co oznacza, że ​​różnią się od rodzajów bakterii, które mogą powodować infekcje i choroby.

Prebiotyki to włókna występujące w roślinach, których człowiek nie może strawić. Włókna te pomagają odżywiać mikroorganizmy w układzie pokarmowym i wspomagają wzrost tych organizmów.

IBD-AID jest przeznaczony do wdrażania etapami. Opisano trzy lub cztery fazy IBD-AID. Centrum Żywienia Stosowanego Uniwersytetu Massachusetts opisuje na swojej stronie internetowej trzy etapy. W opublikowanych seriach opisów przypadków od świadczeniodawców i badaczy z tej samej instytucji wykorzystano cztery fazy. Żywność dozwolona w diecie jest inna w każdej fazie diety.KątKąt

faza pierwsza

Pierwsza faza jest przeznaczona dla osób, które mogą doświadczać objawów zaostrzenia, takich jak biegunka. krew w stolcu, parcie, ból lub częste wypróżnienia. Niektóre osoby z IBD stwierdzają, że są mniej zdolne do tolerowania wielu różnych rodzajów żywności, gdy ich IBD jest bardziej aktywne.

W tej fazie eliminowane są niektóre węglowodany, w tym rafinowane lub przetworzone węglowodany złożone. Żywność zawierająca laktozę jest również ograniczona, a niektóre owoce i warzywa są dozwolone, jeśli są miękkie, dobrze ugotowane lub przetarte i nie zawierają żadnych nasion. Zachęca się do używania blendera do zmiany tekstury żywności. Jogurt i kefir są dozwolone, a także chude mięso i wszystkie rodzaje ryb.KątKąt

etap II

Ta faza jest przeznaczona, gdy objawy zaostrzenia uległy poprawie, ale nadal występują. Lista żywności w drugiej fazie ma na celu rozszerzenie dozwolonych pokarmów o więcej błonnika, a także tych, które zawierają probiotyki i prebiotyki. Na przykład kładzie się nacisk na sfermentowaną żywność, a także rozpuszczalny błonnik (w tym banany i owies) oraz puree z warzyw i orzechów. Celem tej fazy jest przywrócenie równowagi mikrobiomu.KątKąt

Faza III

Ta faza jest stosowana, gdy objawy zaostrzenia w dużej mierze ustąpiły, a ruchy jelit powracają do tego, co jest ogólnie uważane za normalne spektrum. University of Massachusetts definiuje to jako „kontrolowane i solidne”. Trzecia faza diety dodaje więcej zieleniny (chociaż może być konieczne unikanie łodyg), kimchi, rozszerzoną listę owoców, bardziej chudych środków, w tym wołowiny, dojrzałych serów i określonych rodzajów tłuszczów.KątKąt

Faza IV

Ta faza jest wykorzystywana w badaniach kazuistycznych opisanych poniżej. Osoby, które nie mają zwężeń jelit (zwężenie w odcinkach jelit) mogą dodać więcej owoców i warzyw, w tym gatunków krzyżowych, takich jak brokuły i kalafior. Nacisk w tej fazie kładzie się na poprawę wchłaniania składników odżywczych, a ludzie są zachęcani do zmiany tekstury żywności (gotowanie, przecieranie, mielenie) zgodnie z potrzebami radzenia sobie z objawami.

Dowody na IBD-AID

Stosowanie IBD-AID rozpoczęło się od wstępnego badania, zwanego badaniem pilotażowym. W tym małym badaniu 11 pacjentów otrzymało pomoc w rozpoczęciu IBD-AID podczas pięciu sesji żywieniowych, a także dostęp do lekcji gotowania. Pacjenci byli w wieku od 19 do 70 lat i stosowali dietę przez cztery tygodnie. Wszyscy pacjenci odnotowali zmniejszenie objawów. Autorzy badania zauważyli, że dieta ma „potencjał” i wezwali do randomizowanych badań w celu kontynuowania badań nad dietą jako terapią wspomagającą w przypadku IBD.KątKąt

W jednej serii opisów przypadków 27 pacjentów z Massachusetts z IBD wypróbowało dietę IBD-AID (13, którym zaproponowano dietę, zdecydowało się jej nie próbować). Spośród 27, 24 miało „bardzo dobrą” lub „dobrą” reakcję na dietę, a trzy miały odpowiedź „mieszaną”. Wszyscy pacjenci zgłaszali, że ich objawy IBD uległy zmniejszeniu i byli w stanie odstawić jeden ze swoich leków.KątKąt

Badanie, które zostało zaprezentowane na spotkaniu medycznym poświęconym IBD (kongresowi Crohna i zapalenia jelita grubego) wykazało, że większość pacjentów, którzy wypróbowali IBD-AID, zgłosiła zmniejszenie nasilenia choroby. Po ośmiu tygodniach u 61% pacjentów na diecie, którzy stosowali ją przez co najmniej 50% czasu, nastąpiła poprawa, a także podwyższony poziom rodzajów bakterii wytwarzających krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA). SCFA mogą pomóc w regulacji stanu zapalnego w jelitach.KątKąt

Obecnie prowadzone są dalsze badania nad IBD-AID i innymi dietami do stosowania u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Badania te pomogą określić przydatność tej diety i komu można pomóc dzięki jej stosowaniu, a także dowiedzieć się więcej o rzeczywistej strukturze diety.

Jak dietetyk może pomóc z IBD-AID

Dieta jest skomplikowana i chociaż pacjenci są ekspertami we własnym ciele, dieta może być myląca i pomocne może być posiadanie partnera w rozwiązaniu tego problemu. Zarejestrowani dietetycy są przeszkoleni w pomaganiu osobom cierpiącym na przewlekłą chorobę w nauce opracowywania planu żywieniowego.

Są dietetycy, którzy specjalizują się w chorobach przewodu pokarmowego, a nawet w chorobie Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego. Niektóre ośrodki IBD mają dietetyka, który pracuje z pacjentami z IBD, a w innych przypadkach pomocne może być skierowanie do lekarza, który ma doświadczenie z pacjentami z IBD.

W wielu przypadkach wystarczy kilka wizyt u dietetyka, aby rozpocząć opracowywanie planu diety. Następnie punkty dotykowe mogą być używane od czasu do czasu, aby wprowadzić zmiany w planie diety, na przykład podczas nawrotu lub na początku remisji.

Inną ważną kwestią, którą należy wiedzieć o IBD-AID, jest to, że nadal ewoluuje. Z tego powodu ważne jest, aby współpracować z zespołem opieki zdrowotnej, aby mieć pewność, że jest on prawidłowo wdrażany.

University of Massachusetts udostępnił znaczną ilość informacji za pośrednictwem swojej strony internetowej IBD-AID, w tym listę żywności i codzienne menu, a także odpowiedzi na bardziej szczegółowe pytania dotyczące tego, czym dieta różni się od SCD i jakie rodzaje żywności są dozwolony. Informacje te mają jednak na celu dowiedzieć się więcej o diecie i zwiększyć pomoc, jaką pacjenci już otrzymują od swojego zespołu opieki zdrowotnej.

Nie ma jednej diety, która byłaby pomocna dla każdego, kto żyje z IBD. Jednak naukowcy zaczynają doskonalić, w jaki sposób dieta może wpływać na IBD i jakie rodzaje diet mogą być pomocne w radzeniu sobie z objawami. Dawno minęły czasy, w których pacjentom mówiono, że ich dieta nie ma znaczenia lub że jest to część ważnego planu leczenia, aby pościć lub unikać jedzenia. Dieta jest złożona i musi uwzględniać różne czynniki, nie tylko IBD, ale także osobiste preferencje i względy kulturowe. Dlatego dieta musi być spersonalizowana. Chociaż z pewnością wiąże się to z pewnymi próbami i błędami, można je zmniejszyć, stosując kompleksowy plan diety opracowany z pomocą dietetyka.