Istnieje wiele powodów, dla których rodzice powinni rozważyć uczenie swoich dzieci empatii i rozwijanie inteligencji emocjonalnej. W prostych słowach empatia to umiejętność postawienia się w sytuacji kogoś innego i zrozumienia emocji i uczuć tej osoby.
Dlaczego inteligencja emocjonalna i empatia są ważne
Badania wykazały, że empatia jest niezbędną umiejętnością życiową.Uważa się, że inteligencja emocjonalna lub iloraz emocjonalny (EQ) — definiowana jako zdolność rozumienia własnych uczuć i uczuć innych, a także zdolność kontrolowania własnych emocji i sprawowania samokontroli — jest ważniejsza dla sukcesu w życiu niż IQ, czyli iloraz inteligencji.
Badania wykazały, że empatia jest niezbędna do budowania zdrowych i szczęśliwych relacji z rodziną i przyjaciółmi oraz dobrego samopoczucia w pracy (i dla dzieci, w szkole).Ma to sens — w końcu, gdybyś miał wybór między pracą z kimś, kto jest miły, taktowny i pełen szacunku lub kimś, kto nie ma szacunku dla twoich myśli i uczuć, kogo byś wybrał?
Empatia może być również ważnym czynnikiem w nauczaniu dzieci, czym jest zastraszanie i jak nie angażować się w zastraszanie. Nauczanie empatii jest zatem ważnym fundamentem w zapobieganiu nękaniu w szkole.
Jak rodzice mogą wspierać inteligencję emocjonalną i empatię u swoich dzieci
Podczas gdy niektórzy ludzie błędnie wierzą, że empatia jest czymś, z czym się rodzimy i dlatego albo naturalnie mamy, albo nie, faktem jest, że jest to umiejętność, której można się nauczyć. Oto kilka sposobów, w jakie rodzice mogą spróbować nauczyć empatii i zwiększyć inteligencję emocjonalną swojego dziecka.
-
Upewnij się, że potrzeby emocjonalne Twojego dziecka są zaspokojone. Aby dziecko mogło odczuwać i wyrażać empatię dla kogoś innego, najpierw musi zostać zaspokojone jej własne potrzeby emocjonalne. Musi być w stanie liczyć na wsparcie emocjonalne rodziców i opiekunów, zanim będzie mogła je udzielić komuś innemu.
-
Naucz swoje dziecko, jak radzić sobie z negatywnymi emocjami. To naturalne, że dzieci i dorośli doświadczają negatywnych emocji, takich jak złość i zazdrość. Ale dziecko, które jest nauczone, jak radzić sobie z tymi uczuciami w pozytywny, rozwiązywający problemy sposób przez współczujących rodziców, ma większe szanse na silną inteligencję emocjonalną i empatię.
-
Zapytaj: „Jak byś się czuł?” Dzieci są naturalnie nastawione na empatię. Nawet małe dziecko, które widzi kogoś w oczywistym stresie emocjonalnym, może okazać współczucie i może próbować tę osobę pocieszyć. Jednocześnie małe dzieci są z natury egocentrycznymi istotami. Kiedy na przykład przedszkolak bije rodzeństwo lub przyjaciela albo zabiera zabawkę, którą się bawi, rodzic musi wyjaśnić, że takie zachowanie może zranić inną osobę fizycznie lub emocjonalnie. Powiedz coś w stylu: „Jak byś się czuł, gdyby ktoś zabrał twoją zabawkę?” lub „Jak byś się czuł, gdyby ktoś cię uderzył?”
-
Nazwij to uczucie. Aby pomóc dziecku zrozumieć emocje i uczucia, identyfikuj je i oznaczaj jak najwięcej. Jeśli twoje dziecko zachowuje się w stosunku do kogoś życzliwie, na przykład próbując pocieszyć płaczące dziecko lub przyjaciela, powiedz: „Bardzo miło z twojej strony, że tak się martwisz o swojego przyjaciela; jestem pewien, że dzięki temu poczuł się znacznie lepiej, gdy byłeś tak miły dla niego.” Jeśli twoje dziecko zachowuje się w nieuprzejmy lub negatywny sposób, powiedz: „Wiem, że możesz czuć się zły, ale twój przyjaciel zasmucił się, gdy odebrałeś mu jego zabawkę”.
-
Rozmawiaj o pozytywnych i negatywnych zachowaniach wokół ciebie. Jesteśmy stale narażeni na przykłady dobrego i złego zachowania w prawdziwym życiu oraz w książkach, telewizji i filmach. Porozmawiaj z dzieckiem o zachowaniu, które widzisz, na przykład o kimś, kto zasmuca inną osobę lub zachowuje się jak tyran, lub odwrotnie, o kimś, kto pomaga innym i sprawia, że ludzie czują się lepiej ze sobą. Omów różne rodzaje zachowań i ich skutki.
-
Stanowić dobry przykład. Twoje dziecko uczy się interakcji z ludźmi, obserwując Ciebie i innych dorosłych w swoim życiu. Pokaż jej, co to znaczy być osobą charytatywną lub jak być miłym i kochającym. Pomagając członkom rodziny i sąsiadom lub wspierając przyjaciół i innych, którzy są w potrzebie lub przeżywają trudności, nauczysz swoje dziecko, jak być osobą empatyczną.
Discussion about this post