Zaburzenie migreny ma podłoże genetyczne, ale w grę wchodzą dodatkowe czynniki
Migreny często występują w rodzinach i od dawna uważa się, że może istnieć genetyczny składnik predyspozycji do migreny. Badania nad związkiem między genami a migrenami dostarczyły pewnych powiązań, ale wciąż jest daleka droga do zrozumienia znaczenia i dokładnej roli, jaką odgrywa dziedziczność w przypadku tych bolesnych i często wyniszczających bólów głowy.
Dziedziczność migreny
Chociaż możliwe jest rozwinięcie migreny bez rodzinnej historii choroby, jeśli jeden z twoich rodziców ma migreny, masz około 50 procent szans na rozwinięcie ich samodzielnie. Kiedy oboje rodzice mają migreny, ta szansa wzrasta jeszcze bardziej. Podczas gdy bliźnięta i rodzeństwo mogą mieć zwiększone ryzyko dzielenia się tendencjami migrenowymi, związek nie jest tak silny, jak w przypadku rodziców, co sugeruje, że w grę mogą również wchodzić czynniki środowiskowe.
Rodzinna historia migren oznacza, że prawdopodobnie wystąpią cięższe typy migreny, w tym migreny z aurą, które obejmują objawy neurologiczne, takie jak zmiany wzrokowe i osłabienie motoryczne.
Od 7 do 18 procent populacji cierpi na nawracające migreny, co czyni ją jedną z najczęstszych przewlekłych dolegliwości.
Oprócz czynników dziedzicznych istnieją inne, które predysponują do migren. Na przykład kobiety częściej cierpią na migreny niż mężczyźni, a częstość i nasilenie epizodów zwykle zmniejszają się po menopauzie.
Geny związane z migreną
Chociaż zidentyfikowano kilka różnych genów, które mogą być związane z migrenami, nie jest do końca jasne, w jaki sposób są one dziedziczone lub czy trzeba odziedziczyć więcej niż jeden, aby rozwinąć tę genetyczną predyspozycję.
Niektóre podejrzewane geny związane z migreną są powiązane z funkcją naczyń krwionośnych; neuroprzekaźniki w mózgu; hormony, zwłaszcza estrogen; zapalenie; lub kanały jonowe, które kontrolują aktywność elektryczną mózgu. Na przykład geny TARBP2 i NPFF, oba zlokalizowane na chromosomie 12, zostały powiązane z zapaleniem, migrenami z aurą i migrenami bez aury.
Inny gen, TRPV1 (przejściowo związany potencjał waniloidowy typu 1), moduluje receptory bólu, a zmiany tego genu są związane z nadwrażliwością skóry głowy, przewlekłymi bólami głowy i migrenami.
Niespójne dane
Uważa się, że inne geny, w tym gen reduktazy metylenotetrahydrofolianowej (MTHFR), są związane z migrenami, ale dalsze badania wykazały, że mutacje w tym genie prawdopodobnie nie są odpowiedzialne za te bóle głowy. Ogólnie rzecz biorąc, wynik ten sugeruje, że identyfikacja konkretnych genów wywołujących migreny i ich dziedziczenia w rodzinach jest bardziej skomplikowana niż wcześniej sądzono.
Rodzinna migrena hemiplegiczna
Genetyka rodzinnej migreny połowicznej, rzadkiego typu migreny, jest bardziej ugruntowana i dobrze poznana niż genetyka bardziej powszechnych typów migreny.
Rodzinna migrena hemiplegiczna jest związana z mutacjami w genach CACNA1A, ATP1A2 i SCN1A, które kierują produkcją kanałów jonowych w mózgu. Ten rodzaj dziedziczenia migreny jest autosomalny dominujący, co oznacza, że wystarczy odziedziczyć gen od jednego rodzica, aby rozwinąć tę chorobę.
Rodzinna migrena hemiplegiczna charakteryzuje się silnymi bólami głowy, którym towarzyszy osłabienie jednej strony ciała. Czasami epizody mogą objawiać się drętwieniem po jednej stronie ciała, niewyraźną mową, zaburzeniami mowy, dezorientacją i/lub sennością. W rzadkich przypadkach rodzinna migrena hemiplegiczna może powodować epizody migreny z gorączką, drgawkami, a nawet śpiączką.
Badania obrazowe sugerują, że podczas tych epizodów mogą wystąpić zmiany naczyniowe i zmniejszony przepływ krwi do niektórych obszarów mózgu. Badania elektroencefalogramu (EEG) pokazują również zmianę aktywności elektrycznej w mózgu – opisaną jako rozprzestrzeniająca się depresja – podczas migreny połowiczej. Ten wzór EEG jest zgodny z mutacjami związanymi z tym stanem, ponieważ obejmują geny, które modulują aktywność elektryczną mózgu.
Chociaż istnieją geny powiązane z migrenami, nie ma zwyczaju diagnozowania migreny za pomocą testów genetycznych. Dzieje się tak dlatego, że ocena objawów, szczególnie jeśli migreny są nowe lub związane z wadami neurologicznymi, jest pilniejsza, jeśli chodzi o leczenie – i wykluczenie innych stanów, takich jak udar, przemijający napad niedokrwienny (TIA) lub zapalenie opon mózgowych często wymaga szybkich wyników, biorąc pod uwagę ich poważny charakter.
Niemniej jednak badania nad związkiem między genami a migrenami mogą ostatecznie pomóc lekarzom określić, czy przewlekłe migreny danej osoby są spowodowane zmianami w aktywności naczyniowej, zapalnej, hormonalnej lub neuroprzekaźników, ostatecznie pomagając w dostosowaniu najskuteczniejszych metod leczenia migreny.
Discussion about this post