Jak leczy się bakteryjne zapalenie pochwy

Bakteryjne zapalenie pochwy (BV) jest powszechną infekcją pochwy, która powoduje swędzenie, upławy i charakterystyczny „rybi” zapach. Większość przypadków jest nieskomplikowana i można ją leczyć za pomocą antybiotyków na receptę, przyjmowanych doustnie lub miejscowo za pomocą kremów lub żeli. Wiadomo, że infekcje BV często powracają, zwykle w ciągu trzech do 12 miesięcy, co wymaga dodatkowych lub alternatywnych form leczenia.

Leczenie można również przepisać w czasie ciąży, aby zmniejszyć ryzyko powikłań, takich jak niska waga urodzeniowa i przedwczesne pęknięcie błon płodowych.

Recepty

Wszystkim kobietom z objawami zaleca się antybiotykoterapię bakteryjnego zapalenia pochwy. Takie postępowanie nie tylko pomaga zwalczyć infekcję, ale także zmniejsza ryzyko zachorowania kobiety na chorobę przenoszoną drogą płciową, taką jak rzeżączka, chlamydia i rzęsistkowica.KątKąt

Preferowane leki

Istnieją trzy preferowane schematy leczenia antybiotykami zalecane przez Centers for Disease Control and Prevention (CDC) w leczeniu BV:KątKąt

• Metronidazol 500 miligramów przyjmowany doustnie (doustnie) dwa razy dziennie przez siedem dni
• Metronidazol 0,75% żel nakładany raz dziennie przez pięć dni za pomocą jednorazowego aplikatora dopochwowego o wadze 5,0 gramów

• Krem Clindamycin 2,0 procent nakładany raz przed snem przez siedem dni za pomocą aplikatora dopochwowego

Leki alternatywne

Niektóre terapie są zarezerwowane dla terapii drugiego rzutu, jeśli objawy nawracają lub jeśli dana osoba ma znaną oporność na preferowany antybiotyk. Alternatywne terapie obejmują:KątKąt

• Klindamycyna 300 miligramów przyjmowana doustnie dwa razy dziennie przez siedem dni
• 100-miligramowe czopki klindamycyny stosowane przed snem przez trzy dni
• Tindamax (tinidazol) 2,0 gramy przyjmowane doustnie raz dziennie przez dwa dni
• Tindamax (tinidazol) 1,0 grama przyjmowany doustnie raz dziennie przez pięć dni

Prawidłowe wykorzystanie recepty

Niezależnie od tego, jakie leczenie zostanie Ci przepisane, musisz ukończyć kurs, nawet jeśli objawy ustąpią. Niezastosowanie się do tego może zwiększyć ryzyko oporności na antybiotyki.

Aby zapobiec narażeniu na bakterie i inne szkodliwe drobnoustroje, w trakcie leczenia należy powstrzymać się od seksu lub używać prezerwatyw.KątChociaż BV nie jest uważana za infekcję przenoszoną drogą płciową, potencjalnie szkodliwe mikroorganizmy mogą znajdować się na męskim penisie, zwłaszcza pod napletkiem.

Nawet żeński partner seksualny stanowi ryzyko ze względu na kontakt skóry z genitaliami lub genitaliów z genitaliami. Pomimo tych zagrożeń leczenie partnera seksualnego zwykle nie jest potrzebne.

Domowe środki zaradcze

Jedną z największych frustracji związanych z leczeniem bakteryjnego zapalenia pochwy jest wysoki wskaźnik nawrotów. Niektóre badania sugerują, że wskaźnik ten może sięgać nawet 50 procent; inni uważają, że jest znacznie większy. Stanowi to problem, biorąc pod uwagę, że wielokrotne stosowanie antybiotyków może zwiększać ryzyko lekooporności.

W tym celu przebadano szereg domowych środków zaradczych u kobiet z nawracającymi objawami BV. Najważniejsze z nich to kwas borowy i nadtlenek wodoru, które są stosunkowo niedrogie i łatwo dostępne w aptece bez recepty.

Oto, co wiemy:

• Kwas borowy jest stosowany w leczeniu zakażeń drożdżakowych (kandydoza pochwy) od ponad 100 lat. W badaniu z 2015 r. zbadano jego zastosowanie jako czopka dopochwowego u kobiet z BV i stwierdzono, że po 10 dniach szybkość usuwania infekcji była podobna do antybiotyków.

• Nadtlenek wodoru, dostarczany w 3% roztworze dopochwowym, jest również stosowany od pokoleń w leczeniu BV. Jednak badania przeprowadzone w 2011 roku na Uniwersytecie Johna Hopkinsa wykazały, że leczenie nie było w stanie stłumić określonych „złych” bakterii związanych z zakażeniem BV, podważając jego wartość u kobiet z nawracającymi objawami.

Zalecenia dotyczące ciąży

Aktywna infekcja BV w czasie ciąży może zwiększać ryzyko porodu przedwczesnego, niskiej masy urodzeniowej, przedwczesnego pęknięcia błon płodowych (PROM) i, rzadziej, poronienia.

Leczenie zalecane jest dla wszystkich objawowych kobiet w ciąży. Objawowe kobiety w ciąży mogą być leczone za pomocą schematów doustnych lub dopochwowych zalecanych dla kobiet niebędących w ciąży.KątKąt

Odporność na antybiotyki

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko oporności na antybiotyki w bakteryjnym zapaleniu pochwy wcale nie jest tak dramatyczne, jak można by się spodziewać. Wynika to częściowo z rodzajów bakterii zaangażowanych w BV (które są beztlenowe i nie wymagają tlenu) w porównaniu z bakteriami występującymi w innych postaciach zapalenia pochwy (które są tlenowe i wymagają tlenu).

Bakterie tlenowe znajdują się poza organizmem i łatwiej przenoszą się z człowieka na człowieka. Należą do nich tak dobrze znane typy, jak Staphylococcus aureus, Streptococcus i Escherichia coli (E. coli).

Zależy to w dużej mierze od rodzaju „złych” bakterii, które mogą dominować podczas infekcji BV. Na przykład:

• Uważa się, że oporność na metronidazol rozwija się w odpowiedzi na rodzaj bakterii pochwy znany jako Atopobium vaginae. To samo jest rzadziej obserwowane w przypadku klindamycyny.
• Z kolei oporność na klindamycynę stała się coraz większym problemem w przypadku szczepów bakterii Prevotella. Tego samego nie zaobserwowano w przypadku metronidazolu.
• Istnieją również doniesienia o oporności metronidazolu na inną powszechnie występującą bakterię pochwową, znaną jako Gardnerella vaginalis.

Jednak w szerszym schemacie zagrożenie nadal jest uważane za niskie, a korzyści z leczenia znacznie przewyższają konsekwencje.

W tym celu nigdy nie należy unikać antybiotykoterapii ze względu na w dużej mierze nieuzasadnioną szansę na oporność. W końcu oporności można uniknąć, całkowicie przyjmując leki zgodnie z zaleceniami. Jeśli objawy nawracają, nigdy nie należy ich ignorować, ale raczej leczyć je wcześniej niż później.

Medycyna komplementarna (CAM)

Bakteryjne zapalenie pochwy jest spowodowane wyczerpaniem „dobrej” flory pochwy, zwanej lactobacilli, co pozwala na dominację „złych” bakterii i wywołanie infekcji. W związku z tym sugerowano, że probiotyki bogate w zdrowe bakterie, takie jak Lactobacillus acidophilus, mogą być przydatne w uzupełnianiu flory pochwy. Jednak CDC twierdzi, że żadne badania nie potwierdzają tego, chociaż naukowcy nadal badają rolę preparatów Lactobacillus w leczeniu BV.

Jest również wysoce nieprawdopodobne, aby same probiotyki mogły leczyć infekcję BV. CDC od dawna kwestionuje stosowanie probiotyków w leczeniu BV, nawet jako formy terapii wspomagającej. Nie oznacza to, że probiotyki nie mają żadnej wartości; po prostu nie ma dowodów na to, że bakterie probiotyczne mogą przenosić się z żołądka do pochwy w ilościach uważanych za terapeutyczne.

Należy również pamiętać, że dostępne na rynku probiotyki nie są regulowane w Stanach Zjednoczonych ani na całym świecie, więc jakość i skład takich produktów jest różny.

Podobny brak dowodów na poparcie stosowania innych naturalnych środków (takich jak czosnek lub olejek z drzewa herbacianego) w leczeniu BV.

Jeśli zdecydujesz się na terapię uzupełniającą lub alternatywną, ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem o potencjalnych zagrożeniach i korzyściach. Samoleczenie i unikanie standardowej opieki może prowadzić do pogorszenia objawów i rozwoju powikłań, w tym choroby zapalnej miednicy (PID) i porodu przedwczesnego.