Jak powszechna jest celiakia?

Celiakia jest w rzeczywistości dość powszechnym schorzeniem, ale niekoniecznie zdajesz sobie sprawę, jak powszechna jest, ponieważ tak wielu ludzi, którzy ją mają, nie zostało zdiagnozowanych. Ponieważ celiakia jest chorobą genetyczną — innymi słowy, do jej rozwoju potrzebne są „właściwe” geny — częstość występowania celiakii różni się znacznie w zależności od kraju.

W Stanach Zjednoczonych około jedna na 141 osób ma celiakię,Kątco oznacza, że ​​na tę chorobę cierpi około 1,8 miliona osób.KątJednak ponad 2 miliony z nich nie zostało jeszcze zdiagnozowanych, więc nie wiedzą, że mają tę chorobę i dlatego muszą przestrzegać diety bezglutenowej.

Osoby o pochodzeniu głównie kaukaskim wydają się mieć znacznie większe ryzyko zachorowania niż osoby, które mają głównie afrykańskie, latynoskie lub azjatyckie pochodzenie.

Na przykład jedno duże badanie przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych wykazało, że 1% białych nie-Latynosi cierpi na celiakię, w porównaniu z 0,2% czarnoskórych niebędących Latynosami i 0,3% Latynosów.KątKąt

Inne badanie wykazało bardzo wysokie wskaźniki celiakii — około 3% — wśród osób o pochodzeniu północnoindyjskim (Punjab) i niskie u osób z pochodzeniem wschodnioazjatyckim, południowoindyjskim i latynoskim.KątOsoby z pochodzeniem żydowskim i bliskowschodnim miały wskaźniki celiakii, które były w przybliżeniu średnie dla USA, ale ci z żydowskim pochodzeniem aszkenazyjskim mieli wyższy wskaźnik celiakii, podczas gdy ci z pochodzeniem sefardyjskim mieli niższe wskaźniki.

Co zaskakujące, to samo badanie wykazało podobne wskaźniki celiakii zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet.KątWcześniejsze badania sugerowały, że celiakia występuje znacznie częściej u kobiet.

Celiakia jest uważana za rzadką w krajach, w których większość ludzi nie jest rasy białej pochodzenia nielatynoskiego, chociaż naukowcy uważają również, że jej częstość występowania rośnie na całym świecie.

Co sprawia, że ​​moje ryzyko jest wyższe lub niższe?

W dwóch słowach: twoje geny.

Celiakia jest silnie powiązana z dwoma konkretnymi genami: HLA-DQA1 i HLA-DQB1.KątPrawie wszystkie osoby z celiakią mają specyficzne warianty genów HLA-DQA1 i HLA-DQB1. Jednak te warianty występują również u 30 procent ogólnej populacji, a tylko 3 procent osób z wariantami genów rozwija celiakię.KątKąt

Celiakia ma tendencję do skupiania się w rodzinach. Rodzice, rodzeństwo lub dzieci osób z celiakią mają od 4 do 15 procent szans na rozwój tej choroby. Jednak wzorzec dziedziczenia jest nieznany.KątKąt

W grę wchodzą inne czynniki, z których wielu badacze medyczni nie ustalili jeszcze. Wydaje się prawdopodobne, że inne czynniki, takie jak czynniki środowiskowe i zmiany w innych genach, również wpływają na rozwój tego złożonego zaburzenia.KątKąt

Nie miałem testu genetycznego, jakie jest moje ryzyko?

Nawet jeśli nie wiesz, jakie geny nosisz, możesz ocenić własne ryzyko na podstawie historii medycznej Twojej rodziny, ponieważ osoby z bliskim krewnym, u których zdiagnozowano bliski krewny, również są bardziej narażone na celiakię.

Jeśli jesteś krewnym pierwszego stopnia — rodzicem, dzieckiem, bratem lub siostrą — osoby z celiakią, badania pokazują, że prawdopodobieństwo zachorowania na tę chorobę w ciągu życia wynosi 1 na 22. Jeśli jesteś krewnym drugiego stopnia — ciotką, wujkiem, siostrzenicą, siostrzeńcem, dziadkiem, wnukiem lub przyrodnim rodzeństwem — ryzyko wynosi 1 do 39.

Niezależnie od osobistego ryzyka zachorowania na celiakię, badania medyczne pokazują, że jest to powszechna (choć niedostatecznie zdiagnozowana) choroba genetycznie powiązana. W rzeczywistości, według Wm. K. Warren Medical Research Center for Celiakia Research w San Diego, celiakia występuje dwa razy częściej niż choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego i mukowiscydoza razem wzięte.

(Edycja Jane Anderson)