Leczenie tętniaka aorty piersiowej

Monitorowanie tętniaka

Jeśli tętniak aorty piersiowej jest mały, lekarz może zalecić badania obrazowe w celu monitorowania tętniaka, a także leki i leczenie innych schorzeń.

Zwykle będziesz mieć echokardiogram, tomografię komputerową lub angiografię rezonansu magnetycznego (MRA) co najmniej sześć miesięcy po zdiagnozowaniu tętniaka i podczas regularnych badań kontrolnych. Częstotliwość wykonywania tych badań zależy od przyczyny i wielkości tętniaka oraz szybkości jego wzrostu.

Stosowanie leków

Jeśli masz wysokie ciśnienie krwi lub zatory w tętnicach, lekarz prawdopodobnie przepisze leki obniżające ciśnienie krwi i poziom cholesterolu.

Te leki mogą obejmować:

• Beta-blokery. Beta-blokery obniżają ciśnienie krwi, spowalniając tętno. U osób z zespołem Marfana beta-blokery mogą zmniejszyć szybkość rozszerzania się aorty. Przykłady beta-blokerów obejmują metoprolol (Lopressor, Toprol-XL, Kapspargo Sprinkle), atenolol (Tenormin) i bisoprolol.
• Blokery receptora angiotensyny II. Lekarz może również przepisać te leki, jeśli beta-blokery nie wystarczają do kontrolowania ciśnienia krwi lub jeśli nie możesz przyjmować beta-blokerów. Leki te są często zalecane dla osób z zespołem Marfana, nawet jeśli nie mają wysokiego ciśnienia krwi. Przykłady blokerów receptora angiotensyny II obejmują losartan (Cozaar), walsartan (Diovan) i olmesartan (Benicar).
• Statyny. Leki te mogą pomóc obniżyć poziom cholesterolu, co może pomóc w zmniejszeniu blokad w tętnicach i zmniejszeniu ryzyka powikłań związanych z tętniakiem. Przykłady statyn obejmują atorwastatynę (Lipitor), lowastatynę (Altoprev), simwastatynę (Zocor, FloLipid) i inne.

Jeśli palisz lub żujesz tytoń, ważne jest, abyś rzucił. Używanie tytoniu może pogorszyć twój tętniak.

Chirurgia

Operacja jest ogólnie zalecana w przypadku tętniaków aorty piersiowej o około 5 do 6 centymetrów i większych. Jeśli masz zespół Marfana, inną chorobę tkanki łącznej, dwupłatkową zastawkę aortalną lub rodzinną historię rozwarstwienia aorty, lekarz może zalecić operację mniejszych tętniaków ze względu na wyższe ryzyko rozwarstwienia aorty.

Większość osób z tętniakiem aorty piersiowej przechodzi operację otwartej klatki piersiowej, ale w niektórych wybranych przypadkach lekarz może uznać, że jesteś kandydatem do mniej inwazyjnej naprawy zwanej chirurgią wewnątrznaczyniową.

Rodzaj operacji, którą masz, zależy od Twojego stanu i lokalizacji tętniaka aorty piersiowej.

• Operacja otwartej klatki piersiowej. Operacja otwartej klatki piersiowej w celu naprawy tętniaka aorty piersiowej jest zwykle wykonywana poprzez usunięcie uszkodzonej części aorty i zastąpienie jej syntetyczną rurką (przeszczepem), która jest wszyta w to miejsce. Całkowite wyzdrowienie po zabiegu chirurgicznym zajmuje zwykle miesiąc lub dłużej. Jeśli masz zespół Marfana lub inne powiązane schorzenia, możesz mieć wymianę korzenia aorty. Chirurg usuwa odcinek aorty, a czasami zastawkę aortalną i zastępuje odcinek aorty przeszczepem. Zastawkę aortalną można zastąpić zastawką mechaniczną lub biologiczną. Jeśli zastawka nie zostanie usunięta, operacja nazywana jest naprawą korzenia aorty oszczędzającą zastawkę.
• Chirurgia wewnątrznaczyniowa. Lekarze przyczepiają syntetyczny przeszczep do końca cienkiej rurki, która jest wprowadzana przez tętnicę w nodze i wkręcana w aortę. Przeszczep jest tkaną rurką pokrytą metalową siatką i jest umieszczana w miejscu tętniaka. Małe haczyki lub szpilki utrzymują przeszczep na miejscu. Przeszczep wzmacnia osłabiony odcinek aorty, aby zapobiec pęknięciu tętniaka. Czas powrotu do zdrowia jest zazwyczaj szybszy w przypadku tej procedury niż w przypadku operacji na otwartej klatce piersiowej, ale chirurgii wewnątrznaczyniowej nie można wykonać u wszystkich. Zapytaj swojego lekarza, czy jest to odpowiednie dla Ciebie. Po zabiegu endowaskularnym będziesz musiał regularnie wykonywać kolejne badania obrazowe, aby upewnić się, że przeszczep nie przecieka.
• Chirurgia w nagłych wypadkach. Chociaż możliwe jest naprawienie pękniętego tętniaka aorty za pomocą operacji w trybie nagłym, ryzyko jest znacznie wyższe i istnieje większa szansa na powikłania. Dlatego lekarze wolą identyfikować i leczyć tętniaki aorty piersiowej przed ich pęknięciem, a następnie monitorować je przez całe życie i przeprowadzać odpowiednie zabiegi profilaktyczne.

Styl życia i opieka w domu

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie tętniaka aorty piersiowej, lekarz prawdopodobnie zaleci unikanie podnoszenia ciężkich przedmiotów i energicznych aktywności fizycznych, ponieważ mogą one podnieść ciśnienie krwi, wywierając dodatkowy nacisk na tętniak.

Jeśli chcesz uczestniczyć w określonej aktywności, zapytaj swojego lekarza, czy byłoby możliwe wykonanie wysiłkowego testu wysiłkowego, aby zobaczyć, jak bardzo ćwiczenia zwiększają ciśnienie krwi. Umiarkowana aktywność fizyczna jest dla Ciebie ogólnie zdrowa.

Stres może podnieść ciśnienie krwi, więc staraj się unikać konfliktów i stresujących sytuacji tak bardzo, jak to możliwe. Jeśli przechodzisz przez szczególnie emocjonalny okres w swoim życiu, poinformuj swojego lekarza, ponieważ może być konieczne dostosowanie leków, aby utrzymać ciśnienie krwi przed zbyt wysokim.

Nie ma leków, które można zażyć, aby zapobiec tętniakowi aorty, chociaż przyjmowanie leków kontrolujących ciśnienie krwi i poziom cholesterolu może zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z tętniakiem aorty piersiowej.

Na razie najwłaściwszym sposobem zapobiegania tętniakowi aorty lub jego pogorszenia jest utrzymywanie naczyń krwionośnych tak zdrowych, jak to tylko możliwe. Oznacza to podjęcie pewnych kroków, w tym:

• Nie używaj wyrobów tytoniowych.
• Utrzymuj ciśnienie krwi pod kontrolą.
• Regularnie ćwicz.
• Zmniejsz poziom cholesterolu i tłuszczu w swojej diecie.

Jeśli masz jakieś czynniki ryzyka tętniaka aorty, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Jeśli jesteś zagrożony, lekarz może zalecić leczenie, w tym leki obniżające ciśnienie krwi i łagodzące stres osłabionych tętnic. Możesz również rozważyć badanie przesiewowe echokardiogramów co kilka lat.

Radzenie sobie i wsparcie

Życie z tętniakiem aorty piersiowej może być stresujące. Staraj się unikać stresujących sytuacji i silnych emocji, takich jak gniew, ponieważ takie sytuacje mogą powodować wzrost ciśnienia krwi.

Niektóre osoby z tętniakiem lub schorzeniami pokrewnymi mogą odczuwać strach, niepokój lub depresję. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli doświadczasz tych emocji. Może skierować Cię do psychologa.

Pomocne może okazać się dołączenie do grupy wsparcia z osobami, które mają podobne schorzenia. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o grupach wsparcia w Twojej okolicy.