Łożysko prostaty to struktura w męskiej miednicy położona tuż pod pęcherzem, w której spoczywa gruczoł krokowy. Termin ten jest najczęściej używany w kontekście zabiegu chirurgicznego znanego jako radykalna prostatektomia, podczas którego usuwa się gruczoł krokowy u mężczyzn, u których zdiagnozowano raka prostaty.
Łożysko prostaty, ze względu na przylegające położenie, jest szczególnie narażone na rozprzestrzenianie się raka. Z tego powodu łożysko prostaty (znane również jako dołek prostaty) jest często celem leczenia wtórnego raka.
Kiedy wskazana jest radykalna prostatektomia
Chirurgia jest powszechnie stosowana w leczeniu raka prostaty, jeśli nie rozprzestrzenił się (przerzuty) poza sam gruczoł krokowy. Prostatektomia radykalna jest głównym rodzajem wykonywanych operacji. Polega na usunięciu całego gruczołu krokowego i otaczającej go tkanki, w tym pęcherzyków nasiennych (narządy wydzielające płyny tworzące nasienie). Można również usunąć pobliskie węzły chłonne.
W radykalnej prostatektomii dostęp do gruczołu krokowego można uzyskać na kilka różnych sposobów:
- Przez nacięcie w podbrzuszu (retropubic)
- Przez nacięcie między odbytem a moszną (krocze)
- Przez nacięcie w kształcie dziurki od klucza za pomocą cienkiego, oświetlonego narzędzia chirurgicznego zwanego laparoskopem (laparoskopowym)
Wybór zabiegu zależy w dużej mierze od celów leczenia. Prostatektomia załonowa jest częściej stosowana, jeśli pracownicy służby zdrowia uważają, że rak rozprzestrzenił się na węzły chłonne. Prostatektomia laparoskopowa jest znacznie mniej inwazyjna, ale wymaga wykwalifikowanego chirurga (i może nie być oferowana we wszystkich klinikach).
Spośród tych trzech prostatektomia krocza jest rzadziej stosowana, ponieważ jest bardziej prawdopodobne, że spowoduje uszkodzenie nerwów, powodując problemy z erekcją.
Lek na raka
Łoże prostaty jest kluczowym obszarem zainteresowania mężczyzn poddawanych prostatektomii. To tam najczęściej znajdują się komórki rakowe po usunięciu gruczołu. Jest to również miejsce, w którym nowotwór często powraca u osób wcześniej leczonych z powodu nowotworu.
Z tych powodów radioterapia uzupełniająca (wtórna) może być stosowana w celu zapewnienia, że wszystkie komórki rakowe zostały wyeliminowane. Tymczasem każda sugestia nawrotu zazwyczaj obejmuje badanie łożyska prostaty i otaczających go tkanek.
Adiuwantowa radioterapia
Po wykonaniu radykalnej prostatektomii, lekarz będzie chciał regularnie monitorować twój stan za pomocą badania krwi zwanego testem antygenu specyficznego dla prostaty (PSA). PSA służy do badania przesiewowego raka prostaty i może być również stosowany do wykrywania zapalenia gruczołu krokowego. Po usunięciu gruczołu PSA powinien spaść do niewykrywalnego poziomu w ciągu około miesiąca.
Jeśli jednak PSA zacznie rosnąć, lekarz może zasugerować procedurę zwaną radioterapią wiązką zewnętrzną. To dostarcza ukierunkowane promieniowanie bezpośrednio do łożyska prostaty i otaczającej tkanki. Czasami jest wykonywany w połączeniu z terapią hormonalną w celu poprawy wskaźników wyleczeń.
Adiuwantowa radioterapia może być również zalecana u mężczyzn, u których występuje zwiększone ryzyko nawrotu. Procedura jest wykonywana wkrótce po prostatektomii, aby lepiej upewnić się, że wszystkie ślady raka zostaną zabite. Aż 60% mężczyzn poddawanych radykalnej prostatektomii może mieć nawrót.
W przypadku mężczyzn, u których wystąpił nawrót w okolicy łożyska prostaty, ale bez przerzutów, można zalecić radioterapię ratunkową. Celem terapii ratunkowej jest kontrolowanie nowotworu i zapobieganie powstawaniu przerzutów poza najbliższy obszar. Nie jest odpowiedni w przypadku choroby przerzutowej.
Skutki uboczne radioterapii mogą się różnić w zależności od tego, jak zlokalizowany lub rozległy jest nowotwór. Pamiętaj, aby przedyskutować z lekarzem, czego możesz racjonalnie oczekiwać, zanim zdecydujesz się na radioterapię.
Discussion about this post