Niewyjaśniony ból mięśni broni i nóg: przyczyna i leczenie

Ból mięśni w ramionach i nogach bez oczywistej przyczyny sprawia, że ​​wielu ludzi jest zdezorientowane i zmartwione. Niektórzy ludzie czują bolesne, płonące uczucie lub skurcze w wielu mięśniach, nawet bez ciężkiej aktywności fizycznej. Kiedy ból mięśni pojawia się bez urazu, ćwiczeń lub nadużywania, często sygnalizuje leżący u podstaw problem medyczny. Poniżej znajdują się powszechne przyczyny niewyjaśnionego bólu mięśni broni i nóg oraz informacji o diagnozie i leczeniu tych stanów.

Powszechne przyczyny niewyjaśnionego bólu mięśni w ramionach i nogach

Kilka schorzeń może prowadzić do bólu mięśni w kończynach. Przyczyny te mogą obejmować zapalenie, dysfunkcję nerwów, chorobę autoimmunologiczną, infekcje lub skutki uboczne leków. Poniżej znajdują się najczęstsze przyczyny.

1. Fibromialgia

Fibromialgia powoduje powszechny ból mięśniowo -szkieletowy, w tym ramiona i nogi. Fibromialgia często rozwija się stopniowo i często czuje się jak głęboki, uporczywy ból lub płonące ból.

W fibromialgii układ nerwowy staje się zbyt wrażliwy na sygnały bólu. Naukowcy uważają, że ta nadwrażliwość ma miejsce z powodu nieprawidłowego przetwarzania bólu w mózgu i rdzeniu kręgowym. Ten stan może wzmacniać sygnały bólu w nerwach obwodowych, nawet jeśli nie ma uszkodzenia tkanki. Neurotransmitters, takie jak substancja P (która zwiększa wrażliwość na ból) i zmniejszone serotoninę (która obniża tolerancję bólu) mogą odgrywać kluczową rolę. Sama tkanka mięśniowa jest zwykle normalna pod mikroskopem, ale nerwy komunikowane z mięśniami niepokoiły.

Diagnoza:

Nie ma specyficznego badania krwi ani skanowania obrazowania do diagnozowania fibromialgii. American College of Rheumatology wykorzystuje kryteria takie jak:

• Powszechny ból trwający ponad 3 miesiące
• Ból po obu stronach ciała, powyżej i poniżej talii
• Obecność zmęczenia, problemów ze snem lub objawami poznawczymi

Badania krwi pomagają wykluczyć inne przyczyny, takie jak choroba tarczycy lub zaburzenia autoimmunologiczne.

Leczenie fibromialgii:

Leczenie fibromialgii koncentruje się na zmniejszeniu wrażliwości nerwów i poprawie funkcji:

• Leki: duloksetyna, pregabalina i amitryptylina o niskiej dawce zmniejszają nadmierną aktywność nerwów.
• Ćwiczenia: delikatne ćwiczenia aerobowe (takie jak pływanie lub chodzenie) zmniejszają długoterminowy ból.
• Terapia poznawczo-behawioralna: Ta terapia pomaga zmniejszyć ból i stres.
• Ulepszenie snu: Sen naprawczy zmniejsza nasilenie objawów.

2. Myopatia indukowana statynami

Statyny są lekami stosowanymi do niższego poziomu cholesterolu. U niektórych osób leki statynowe powodują ból mięśni lub osłabienie mięśni, szczególnie w ramionach i nogach.

Leki statynowe zmniejszają syntezę cholesterolu poprzez hamowanie enzymu reduktazy HMG-COA. To hamowanie zmniejsza również produkcję koenzymu Q10 (ubichinon), który jest niezbędny do produkcji energii komórek mięśniowych (ATP). Bez wystarczającej liczby ATP komórki mięśni mogą stać się pozbawione energii, co prowadzi do skurczu, sztywności mięśni lub bólu mięśni. Niektóre osoby doświadczają również zwiększonej kinazy kreatynowej (CK) – enzymu, który wycieka z uszkodzonego mięśnia.

Ból mięśni związany ze statynami może być również spowodowany przez:

• Dysfunkcja mitochondriów
• Stres oksydacyjny
• Odpowiedź autoimmunologiczna w rzadkich przypadkach (miopatia martwicza za pośrednictwem odporności)

Diagnoza:

Twój lekarz może zapytać o czas objawów w odniesieniu do rozpoczęcia terapii statynowej. Badania krwi zwykle obejmują:

• Kinaza kreatynowa (CK) w celu wykrycia uszkodzenia mięśni
• Testy funkcji wątroby w celu monitorowania skutków ubocznych statyn
• Przeciwciała anty-HMGCR (w przypadku podejrzanej miopatii autoimmunologicznej)

Opcje leczenia:

• Odstąpienie lub zmiana statyny: Zatrzymanie leku zwykle rozwiązuje objawy w ciągu 3-4 tygodni.
• Przejdź na inny leki statynowe
• Wypróbuj leki na poziomie poziomu cholesterolu niepotatynowego: inhibitory ezetimibe lub PCSK9 mogą być alternatywnymi lekami.
• Suplement Coenzyme Q10: Chociaż dowody nie są jasne, niektóre osoby zgłaszają poprawę.

3. Niedoczynność tarczycy

Niedowarta tarczycy (niedoczynność tarczycy) może powodować ból mięśni i sztywność mięśni, często w dużych grupach mięśni ramion i nóg.

Hormony tarczycy regulują nasz metabolizm, w tym zaopatrzenie energii do komórek mięśniowych. W niedoczynności tarczycy zmniejszone poziomy hormonów T3 i T4 zaburzają produkcję energii mitochondriów, co prowadzi do zmęczenia mięśni i gromadzenia się kwasu mlekowego. Włókna mięśni mogą również gromadzić mukopolisacharydy (substancje żelowe), powodując obrzęk mięśni i sztywność mięśni. To spowolnienie metaboliczne sprawia, że ​​twoje mięśnie jest mniej wydajne i bardziej podatne na ból podczas normalnej aktywności.

Diagnoza:

Aby potwierdzić niedoczynność tarczycy, lekarze zazwyczaj zamawiają te testy:

• Testowanie TSH (hormon stymulujący tarczycę): Wysoki poziom TSH sugeruje niedoczynność tarczycy.
• Testowanie bezpłatnego T4: Niski poziom bezpłatnego T4 potwierdza diagnozę.
• Testowanie przeciwciał anty-tyroidowych: Ten test może wskazywać na autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (choroba Hashimoto).

Leczenie niedoczynności tarczycy:

• Lewotyroksyna (syntetyczna T4): Ten lek przywraca normalne poziomy hormonów i stopniowo łagodzi objawy.
• Objawy mięśni zwykle poprawiają się w ciągu 1–2 miesięcy od leczenia.

4. Nierównowaga elektrolitów

Niski poziom elektrolitów, takich jak potas, wapń, magnez lub sód, mogą powodować nagłe lub uporczywy ból mięśni.

Skurcz mięśni i relaksacja zależą od gradientów elektrolitów między błonami komórek mięśniowych. Na przykład:

• Potas pomaga w repolaryzacji włókien mięśniowych.
• Wapń wyzwala skurcz mięśni poprzez działanie na aktynę i miozynę.
• Magneski stabilizuje potencjał błony mięśniowej.

Niedobory tych elektrolitów zakłócają te procesy, prowadząc do skurczów mięśni, osłabienia mięśni lub skurczów mięśni. Na przykład niski poziom potasu (hipokalemia) prowadzi do nadmiernej zdolności włókien mięśniowych, podczas gdy niski poziom wapnia (hipokalcemia) zwiększa drażliwość mięśni nerwów, powodując tetany (mimowolne skurcze).

Diagnoza:

Lekarze zamówią badania krwi, aby zmierzyć:

• Potas w surowicy, wapń, magnez i sód
• Funkcja nerek i równowaga kwasowo -zasadowa (poszukiwanie przyczyn leżących u podstaw)

Leczenie nierównowagi elektrolitów:

• Uzupełnij niedobór elektrolitu: suplementacja doustna lub dożylna w oparciu o nasilenie
• Leczyć przyczynę: należy leczyć leki moczarni, biegunki, wymiotów lub choroby nerek
• Monitoruj uważnie: zbyt szybko korekta nierównowagi elektrolitów może powodować powikłania

5. Zapalenie policji i zapalenie skórne

Są to autoimmunologiczne choroby zapalne mięśni, które powodują osłabienie mięśni i ból mięśni, często w udach, ramionach lub ramionach.

W tych zaburzeniach układ odpornościowy atakuje włókna mięśniowe, zwłaszcza włókna mięśniowe w pobliżu bagażnika. Cytotoksyczne komórki T (w zapaleniu polimiosięśniowym) i uszkodzenie naczyń za pośrednictwem dopełniacza (w zapaleniu skórnym) wywołują zapalenie i zniszczenie błonnika. Ten warunek powoduje:

• Martwica z włókna mięśniowego
• Infiltracja komórek zapalnych
• Podwyższona kinaza kreatynowa (CK)

W zapaleniu skórnym wysypka skórna towarzyszy objawom mięśni.

Diagnoza:

Lekarze często zamawiają te testy do zdiagnozowania:

• Badania krwi: CK, Aldolaza, przeciwciała anty-Jo-1
• EMG (elektromiografia): EMG może wykazywać nieprawidłową spontaniczną aktywność elektryczną w mięśniach i utraty włókien mięśniowych.
• Biopsja mięśni: w celu potwierdzenia stanu zapalnego i martwicy
• MRI: Wykrywanie zapalnych obszarów

Opcje leczenia:

• Kortykosteroidy: prednizon zmniejsza zapalenie
• Immunosupresyjne: metotreksat lub azatiopryna pomaga kontrolować aktywność immunologiczną
• Fizjoterapia: Aby utrzymać mobilność i siłę
• Monitor pod kątem powikłań: śródmiąższowa choroba płuc lub skojarzenie raka (szczególnie w zapaleniu skórnym)

6. Przewlekłe infekcje

Niektóre trwałe infekcje wirusowe lub bakteryjne mogą powodować ból mięśni w kończynach. Te infekcje obejmują:

• HIV
• Choroba boreliozy
• Zapalenie wątroby typu B i C
• Wirus Epstein-Barr (EBV)

Te infekcje mogą prowadzić do:

• Bezpośrednie zapalenie mięśni
• Aktywacja układu odpornościowego i uwalnianie cytokin (np. IL-6, TNF-alfa), co uwrażliwia receptory bólu
• Zespoły zmęczeniowe po wirusku z rozproszonym bólem mięśni

Choroba boreliozy, spowodowana przez bakterie Borrelia burgdorferi, może powodować ból mięśni i zapalenie stawów.

Diagnoza:

Lekarze mogą zamówić te testy:

• Testy serologiczne (np. Przeciwciało HIV, Lyme IgM/IgG)
• Enzymy wątroby i testy obciążenia wirusowego
• Biopsja mięśni lub MRI, jeśli podejrzewa się zapalenie mięśni

Opcje leczenia:

• Terapia przeciwwirusowa lub antybiotykoterowna, oparta na rodzaju infekcji
• Kontrola bólu: niesteroidowe leki przeciwzapalne lub acetaminofen
• Leczenie modulacyjne immunologiczne: w przypadku zespołów bólu po zakonku

Kiedy musisz iść do lekarza?

Musisz szukać oceny medycznej, jeśli:

• Ból mięśni utrzymuje się przez ponad dwa tygodnie
• Masz osłabienie mięśni, gorączkę, wysypkę lub obrzęk
• Niedawno zacząłeś używać nowego leku
• Ból wpływa na twoją zdolność do chodzenia lub podnoszenia

Niewyjaśniony ból mięśni w ramionach i nogach może wynikać z różnych chorób ogólnoustrojowych lub neurologicznych. Niezależnie od tego, czy ból wynika z nadwrażliwości nerwów, dysfunkcji metabolicznej, ataku immunologicznego lub skutków ubocznych leków, wczesna ocena pomaga zapobiegać powikłaniom i poprawia jakość życia.