Objawy i diagnoza depresji poporodowej

Depresja poporodowa to zaburzenie zdrowia psychicznego, które dotyka aż jedną na dziewięć nowych matek.To jest bardziej powszechne, niż większość z nas zdaje sobie sprawę. Jednak nadal istnieje silne piętno związane z depresją poporodową (PPD), co często sprawia, że ​​matki czują się zawstydzone, że dzielą się objawami, których doświadczają, i otrzymują pomoc, której potrzebują, aby poczuć się lepiej.

Wiedza jest tutaj potęgą. Zrozumienie, czym jest depresja poporodowa — jak naprawdę się jej doświadcza — jest pierwszym krokiem do rozpoznania, że ​​masz problem. Warto również zrozumieć, w jaki sposób diagnozowana jest depresja poporodowa i co się dzieje, gdy robisz pierwszy odważny krok w kierunku lepszego samopoczucia .

Symptomy i objawy

Depresja poporodowa to okołoporodowe zaburzenie nastroju, którego doświadczają matki w ciągu pierwszych 12 miesięcy po urodzeniu dziecka i jest zwykle diagnozowane po wystąpieniu objawów przez co najmniej dwa tygodnie.Niektóre kobiety mogą doświadczać powszechnego okołoporodowego zaburzenia nastroju podczas ciąży, nazywanego depresją prenatalną lub depresją przedporodową.

Istnieje kilka różnych okołoporodowych zaburzeń nastroju i lęku. Należą do nich lęk poporodowy, poporodowe zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD) i PPD. Mniej powszechnym, ale cięższym okołoporodowym zaburzeniem nastroju jest psychoza poporodowa, która jest uważana za stan nagły i zwykle wymaga hospitalizacji.

Blues poporodowy a depresja poporodowa

Szacuje się, że 50% do 80% młodych matek doświadcza „smutku poporodowego” po urodzeniu dziecka. Ale depresja poporodowa to nie to samo, co depresja poporodowa.

Chociaż objawy depresji poporodowej – nastrój, kłopoty ze snem, płaczliwość, uczucie niepokoju i zmiany apetytu – są podobne do objawów depresji poporodowej, ważne jest, aby zrozumieć, co odróżnia depresję poporodową od depresji poporodowej:

• Matki, które doświadczają przygnębienia poporodowego, zazwyczaj mają mniej nasilone objawy, które nie wpływają na ich zdolność do funkcjonowania lub opieki nad sobą lub dzieckiem.
• Smutki poporodowe zwykle trwają kilka dni i są sporadyczne.
• Blues poporodowy są ograniczone do pierwszych dwóch tygodni po porodzie.

Objawy fizyczne

Depresja poporodowa to nie tylko uczucie niepokoju lub smutku. Czasami pierwsze oznaki depresji poporodowej mają charakter fizyczny. Objawy fizyczne mogą obejmować:

• Zmiany głodu (jedzenie mniej lub więcej)
• Niezdolność do koncentracji
• Niemożność zaśnięcia lub pozostania we śnie
• Wyścigi myśli i szybkie tętno
• Ucisk w klatce piersiowej, nudności i problemy z trawieniem

Objawy emocjonalne

Depresja poporodowa to coś więcej niż „smutne” uczucie. Wiele matek doświadcza niepokoju lub gniewu wraz z przygnębionymi uczuciami. Objawy emocjonalne mogą obejmować:

• Podniecenie
• Nadmierne, obsesyjne zamartwianie się
• Poczucie strachu
• Czujesz się odłączony od wszystkich wokół ciebie
• Poczucie bezwartościowości
• Czujesz się „uwięziony” w swoim życiu
• Wina
• Intensywne wahania nastroju
• Brak zainteresowania podstawami samoopieki
• Długie zaklęcia płaczu
• Wściekłość
• Myśli samobójcze
• Chcąc uciec od swojego życia
• Chęć oderwania się od rodziny i przyjaciół
• Martwię się, że będziesz się tak czuć na zawsze

Jak możesz się czuć o swoim dziecku

Niektóre z najbardziej przerażających objawów depresji poporodowej mogą obejmować niepokojące myśli o dziecku lub o byciu mamą. Są one typowe dla matek doświadczających depresji poporodowej i mogą obejmować:

• Przekonywanie siebie, że nie kochasz swojego dziecka, a następnie poczucie winy z tego powodu
• Boisz się być sam na sam z dzieckiem
• Czujesz, że nie możesz związać się ze swoim dzieckiem

• Czujesz się obsesyjnie zaniepokojony tym, że coś dzieje się z Twoim dzieckiem

• Myślenie, że całkowicie zawodzisz jako mama i nie wiesz, co robisz
• Myśli o skrzywdzeniu dziecka

Psychoza poporodowa

Psychoza poporodowa jest bardzo rzadką, ale niezwykle poważną odmianą choroby afektywnej dwubiegunowej. Około jedna lub dwie na 1000 matek poporodowych doświadcza psychozy poporodowej. Objawy zwykle pojawiają się w ciągu czterech tygodni po porodzie i już od 48 do 72 godzin po porodzie. Objawy psychozy poporodowej mogą obejmować:

• Wyświetlanie nieprawidłowego zachowania
• Nieufność innym
• Doświadczanie halucynacji wzrokowych
• Uczucie wzburzenia, niepokoju i poirytowania
• Czuć się zmieszanym
• Naprzemienne uczucie skrajnego uniesienia i depresji
• Myśli o skrzywdzeniu siebie lub dziecka
• Słyszenie głosów (omamy słuchowe)
• Odmowa jedzenia
• Bardzo mało snu lub niemożność spania

Dobrą wiadomością jest to, że psychoza poporodowa jest uleczalna i nie trwa wiecznie. Jest to jednak stan nagły i wymaga natychmiastowego leczenia.

Przeszkody w diagnozie

Pierwszym krokiem w uzyskaniu pomocy w przypadku depresji poporodowej jest rozpoznanie objawów i zrozumienie, że nie ma nic złego w szukaniu opieki. Depresja poporodowa nie jest czymś, co sama sobie zrobiłeś: jest to stan chorobowy, który można łatwo wyleczyć. Nie jesteś zepsuty i wszystko będzie dobrze.

Mimo to wiele matek i ich bliskich nie jest zaznajomionych z procesem diagnozowania depresji poporodowej. Zastanawiają się również, kim są najlepsi profesjonaliści, którzy pomogą Ci poruszać się po procesie i dokąd udać się po diagnozie.

Jak uzyskać pomoc

Jeśli uważasz, że masz depresję poporodową, najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to natychmiast poszukać pomocy. Depresję poporodową można zdiagnozować i leczyć w dowolnym momencie pierwszego roku po porodzie, ale im wcześniej zaczniesz się leczyć, tym lepiej – i szybciej poczujesz się sobą.

Twój lekarz prawdopodobnie zada Ci pytania dotyczące Twojego nastroju podczas kontroli poporodowej i czy wypełnisz ankietę dotyczącą depresji poporodowej, aby upewnić się, czy masz objawy depresji poporodowej lub czy istnieje ryzyko jej rozwoju. Czasami w ten sposób rozpoczniesz proces formalnej diagnozy depresji poporodowej.

Czasami jednak objawy depresji poporodowej pojawiają się przed lub po tych kontrolach.

Nawet jeśli wcześniej byłaś badana pod kątem depresji poporodowej, nie wahaj się skontaktować, jeśli uważasz, że teraz doświadczasz objawów depresji poporodowej. Nie wszystkie przypadki depresji poporodowej zdarzają się w ciągu pierwszych sześciu tygodni po porodzie, kiedy większość matek poddawana jest badaniom przesiewowym. Dodatkowo każdy przypadek depresji poporodowej jest wyjątkowy.

Diagnoza

Jeśli uważasz, że masz depresję poporodową, skonsultuj się z lekarzem, aby postawić właściwą diagnozę. Możesz umówić się na wizytę u swojego lekarza, zazwyczaj internisty lub ginekologa. Specjaliści od zdrowia psychicznego, tacy jak psychiatrzy, również diagnozują depresję poporodową.

Oto, co może się wydarzyć podczas diagnozy:

• Wielu lekarzy testuje anemię i problemy z tarczycą, a także schorzenia, które mogą przyczyniać się do depresji poporodowej lub być z nią mylone.
• Zazwyczaj Twój lekarz zaczyna od zadania Ci kilku pytań dotyczących Twoich objawów, w tym tego, jakie one są, jak poważne są, czy wpływają one na Twoją zdolność do funkcjonowania lub opieki nad dzieckiem i jak długo utrzymują się objawy.
• Twój lekarz może również przeprowadzić badanie fizykalne, spisać Twoją historię medyczną i zlecić badanie krwi.

Narzędzia przesiewowe do depresji poporodowej

Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych (DSM-5) zawiera kryteria rozpoznania depresji poporodowej i charakteryzuje ją jako epizod depresyjny rozpoznawany w czasie ciąży lub w ciągu pierwszych czterech tygodni po porodzie. Jednak większość ekspertów uważa, że ​​jest to zbyt wąska definicja i zgadza się, że depresję poporodową można zdiagnozować w ciągu jednego roku od porodu.

Większość lekarzy i klinicystów używa bardziej wszechstronnego narzędzia diagnostycznego, które jest bardziej specyficzne dla matek poporodowych niż kryteria DSM. Na przykład American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) zaleca stosowanie narzędzia takiego jak Edynburska Skala Depresji Poporodowej (EPDS) do badania nowych matek pod kątem depresji poporodowej.

EPDS składa się z 10 pytań diagnostycznych, a ich wypełnienie zajmuje matkom około pięciu minut. Wiele ginekologów położniczych używa takiego kwestionariusza podczas kontroli poporodowej mamy, która zwykle ma miejsce sześć tygodni po porodzie.

Jeśli myślisz, że możesz doświadczać depresji poporodowej, łatwo jest poczuć się zupełnie samotnym. Możesz zobaczyć, jak inne matki płynnie dostosowują się do nowego macierzyństwa i możesz mieć wrażenie, że wszyscy oprócz ciebie mają to razem. Prawda jest taka, że ​​każda nowa matka walczy, ale dla niektórych z nas wyzwania związane z nowym macierzyństwem komplikuje depresja poporodowa.

Pamiętaj, nie jesteś sam. Jesteś silniejszy niż myślisz. A jeśli uważasz, że możesz mieć objawy depresji poporodowej, nie wahaj się skontaktować. Pomoc to tylko telefon — a Twoi pracownicy służby zdrowia i bliscy są gotowi i chętni do pomocy w poruszaniu się po tym procesie. Twoje zdrowie psychiczne jest teraz tak samo ważne jak wszystko inne w twoim życiu i zasługujesz na to, by czuć się lepiej.