Plusy i minusy konkurencji wśród dzieci i nastolatków

Niezależnie od tego, czy jest to wyścig prezydencki, bieg przełajowy, czy wyścig o szkołę pożegnalną, rywalizacja jest wszędzie. Ale czy to naprawdę dobra rzecz? Czy to coś, co powinniśmy zaszczepić naszym dzieciom?

Jeśli chodzi o nauczanie dzieci o konkurencyjności, opinie są mieszane. Niektórzy ludzie czują, że wystawianie dzieci na rywalizację daje im prawdziwe lekcje na temat wygrywania i przegrywania. Inni uważają, że konkurencja wyrządza więcej szkody niż pożytku. Tak czy inaczej, oba podejścia mają swoje plusy i minusy.

Wady i zalety

Ci, którzy są przeciwni wpajaniu konkurencyjności u dzieci, a nawet wystawianiu ich na współzawodnictwo w ogóle, wierzą, że rywalizacja jest destrukcyjna i toksyczna. Obawiają się, że wywiera to zbyt dużą presję na dzieci, aby były najlepsze, niezależnie od tego, czy chodzi o ortografię, czy mecz piłki nożnej. Twierdzą również, że może powodować niepotrzebny stres i niepokój.

Aby odeprzeć te negatywne doświadczenia, wielu rodziców usuwa konkurencyjny aspekt każdej czynności i ogłasza każdemu zwycięzcę. Innymi słowy, jest to mentalność „każdy dostaje trofeum”.

Praca Thurstona Domina, profesora polityki edukacyjnej i socjologii na Uniwersytecie Karoliny Północnej, wskazuje, że przekształcanie zajęć o niskich stawkach w konkursy jest szkodliwe dla dzieci.

Badania Dominy wykazały, że konkursy w niewielkim stopniu motywują dzieci. Jego zespół badawczy obserwował dwa kalifornijskie szkoły średnie, które rozdawały złote lub platynowe karty identyfikacyjne dzieciom, które uzyskały dobre wyniki w standardowych testach. Odkryli, że program nie tylko miał niewielką motywację dla uczniów osiągających gorsze wyniki, ale także zwiększył nierówności i podziały wśród uczniów.

Pozytywy konkurencji

Ci, którzy uważają rywalizację za fakt, wierzą, że odrobina zdrowej rywalizacji może w rzeczywistości być dobra dla dzieci.

Oprócz przygotowania ich do wygranych i przegranych w późniejszym dorosłym życiu, zajęcia oparte na rywalizacji pomagają dzieciom rozwijać ważne umiejętności, takie jak odporność, wytrwałość i wytrwałość. Uczą się także, jak się zmieniać, zachęcać innych i rozwijać empatię.

Co więcej, wielu trenerów może sądzić, że rodzicielstwo to nie tylko bezpieczeństwo i ochrona, ale także poszerzanie strefy komfortu dziecka. Innymi słowy, ważne jest, aby dzieci przyzwyczaiły się do frustracji wynikającej z rywalizacji. A co ważniejsze, pomaga im obejść pragnienie rzucenia palenia lub poddania się, gdy sprawy stają się trudne.

Jednym z największych błędów popełnianych przez niektórych rodziców jest ochrona dzieci przed porażką. Porażka nie jest złą rzeczą. Może to być niewygodne, ale jest to wspaniała okazja do nauki. W rzeczywistości uczenie się na niepowodzeniach nie tylko motywuje dzieci do cięższej pracy i doskonalenia umiejętności, ale także może pomóc im stać się bardziej zdolnymi dorosłymi, którzy nie załamują się za pierwszym razem, gdy sprawy stają się trudne. Dzieci mogą nauczyć się, jak przegrywać i nadal czuć się dobrze ze swoimi wysiłkami.

Ogólnie rzecz biorąc, zdrowa rywalizacja może nauczyć dzieci, że nie zawsze najlepsi odnoszą sukcesy, ale ci, którzy ciężko pracują i wytrwają, ostatecznie są prawdziwymi zwycięzcami. Kluczem do sukcesu jest znalezienie zdrowych sposobów rywalizacji dzieci.

Jak wygląda zdrowa rywalizacja?

Pamiętaj, że konkurencyjność sama w sobie na ogół nie jest zła — to sposób, w jaki ludzie podchodzą do zawodów, może sprawić, że staną się niezdrowe. Innymi słowy, jeśli jedynym celem jest wygrana i nie nauczenie się niczego w tym procesie, dzieci będą się czuły zniechęcone, gdy przegrają. Ale jeśli rodzice, trenerzy i kibice nauczą się, jak konstruktywnie patrzeć na przegraną, dzieci nauczą się dużo więcej z zawodów, w których biorą udział.

Na przykład, gdy dzieci wierzą, że nie można zmienić ich cech, takich jak słaba matematyka, wtedy mają ustalone nastawienie. W konsekwencji, kiedy dzieci mają takie nastawienie, wierzą, że zmiana nie jest możliwa i tkwią w tym, co im dano, na przykład umiejętności koszykówki, inteligencja, talent artystyczny itd., i że nie mogą zmienić lub nagle rozwinąć umiejętności piłkarskich. talent muzyczny lub skłonność do matematyki.

Co więcej, według Dwecka, dzieci o utrwalonym sposobie myślenia często odczuwają potrzebę ciągłego sprawdzania się i często oceniają siebie w sposób „wszystko albo nic”.

Tymczasem przeciwieństwem stałego nastawienia jest nastawienie na wzrost. Dzieci, które mają nastawienie na rozwój, rozpoznają swoje obecne umiejętności i zdolności, ale wierzą, że mogą zmieniać, ulepszać lub dodawać nowe umiejętności z czasem i wysiłkiem. W rezultacie, kiedy dzieci mają nastawienie na rozwój, są bardziej skłonne do podejścia do rywalizacji ze zrozumieniem, że jeśli nie radzą sobie dobrze, to nie jest koniec świata. Wiedzą, że mogą się uczyć i doskonalić. A co ważniejsze, chcą spróbować.

Jak rozmawiać z dzieckiem o konkurencji

Jako rodzic możesz pomóc swoim dzieciom myśleć pozytywnie o konkurencji.

Na początek, zdrowa rywalizacja pomaga dzieciom dostrzec, że rywalizacja to nie tylko wygrywanie i przegrywanie. Upewnij się, że Twoje dzieci wiedzą, że rywalizacja polega na wyznaczeniu celu, a następnie jego osiągnięciu.

Innymi słowy, zamiast koncentrować się na wygrywaniu, skup się na tym, nad czym Twoje dziecko ma kontrolę, na przykład na liczbie strzałów, które wykonuje podczas meczu koszykówki lub ilości czasu, jaki poświęca na treningi przed zawodami solo i zespołowymi. Pod koniec konkursu ogólny wynik ma mniejsze znaczenie niż to, czy osiągną to, co postanowili zrobić.

W rzeczywistości niektórzy trenerzy wskazują, że największą lekcją, jaką dzieci mogą wyciągnąć z rywalizacji, jest to, że największym konkurentem są oni sami. Innymi słowy, dzieci nie tylko muszą nauczyć się wierzyć w siebie i swoje zdolności, ale także odkryć, że ich tożsamość nie jest związana z wygraną lub przegraną, ale z ich charakterem w obu scenariuszach.

Rozpoznawaj różne typy celów

Oczywiście istnieją sytuacje konkurencyjne, w których głównym celem jest wygrana. Chociaż w niektórych sytuacjach jest to w porządku, istnieje również przegrany. Jeśli wygrana jest jedynym celem, na którym skupia się dziecko, to z pewnością stworzy niezdrowe środowisko.

Pamiętaj, nikt nie ma kontroli nad wynikiem gry. W rezultacie, dla dzieci lepiej jest mieć inne cele poza wygraną, takie jak cel oparty na wynikach osobistych. Może nadal przegrają grę, ale zobaczą, że ich poziom umiejętności w jakiś sposób się poprawi.

Promuj raczej cechy osobiste niż wynik

Niezależnie od tego, czy uprawiają sport, biorą udział w zawodach tanecznych, czy uczestniczą w olimpiadzie naukowej, w życiu dziecka będą chwile, w których będzie musiało konkurować z innymi. W takich sytuacjach skup się na wygrywaniu i zamiast tego skup się na rzeczach, które mogą kontrolować, takich jak ich wysiłek.Następnie, niezależnie od wyniku, pomóż swoim dzieciom zobaczyć, co zrobiły dobrze.

Na przykład, czy byli bardzo skoncentrowani? Czy zachowywali się bardzo agresywnie? Czy dobrze zarządzali swoim czasem? Dzieci muszą wiedzieć, że sukces nie polega na wygrywaniu. Wtedy, w przyszłości, gdy nie dostaną się na wybraną przez siebie uczelnię lub nie dostaną wymarzonej pracy, będą mogli cofnąć się i zastanowić, co zrobili dobrze, a także gdzie mogą spróbować się poprawić .

Pamiętaj, że porażka jest częścią sukcesu

Choć na pierwszy rzut oka może to zabrzmieć dziwnie, pozwolenie dziecku na porażkę jest jednym z najważniejszych aspektów współzawodnictwa.

Niestety, dziś wiele dzieci boi się porażki.Może boją się, że inni będą ich zastraszać lub wyśmiewać, a może boją się rozczarować swoich rodziców. Bez względu na powód, strach może uniemożliwić dzieciom próbowanie trudnych rzeczy. Kiedy tak się dzieje, może to zmniejszyć ich możliwości rozwoju, a także szanse na sukces.

Jedyne, co rodzice mogą zrobić, to podzielić się swoimi doświadczeniami z niepowodzeniami i tym, czego się z tego nauczyli. Celem jest umożliwienie dzieciom doświadczenia porażki, zanim dotrą do college’u. W ten sposób, gdy doświadczą wyzwań lub porażki, po prostu zobaczą to jako sposób na życie i będą mogli iść dalej w zdrowy sposób.

Swobodnie wyrażaj zgodę

Niektórzy rodzice odmawiają miłości i aprobaty, gdy ich dziecko nie spełnia ich standardów lub wygrywa konkurs. Kiedy tak się dzieje, dziecko może wpaść w panikę w środku, ponieważ nie czuje się kochane ani bezpieczne. Co więcej, zaczynają wierzyć, że im nie wystarczają lub że im w jakiś sposób brakuje i że rodzic nigdy ich nie doceni, jeśli nie wygrają.

Najczęściej, kiedy to się dzieje, dzieci zaczynają pracować nad ogonem, próbując uszczęśliwić swoich rodziców. Jednak próba zaimponowania rodzicom jest niebezpieczna i może być szkodliwa dla ich samopoczucia psychicznego. Zamiast tego dzieci odnoszą korzyść, gdy rodzice dają im miłość i aprobatę dobrowolnie i bezwarunkowo. Dzieci zawsze powinny czuć się bezwarunkowo kochane, nawet gdy przegrywają.

Co zrobić, jeśli konkurencja stresuje Twoje dziecko

Czasami dzieci są tak odporne na konkurencję, że mogą odmówić udziału w jakiejkolwiek konkurencyjnej aktywności. Mogą również udawać chorobę lub wykazywać oznaki niepokoju.

Niezależnie od tego, czy jest to wielka gra, ustandaryzowany test, zawody zespołów, czy stanowa pszczoła ortograficzna, jeśli strach przed konkurencją wpływa na twoje dziecko, możesz chcieć kopać głębiej, aby zobaczyć, co kryje się pod powierzchnią. W grze może pojawić się niepokój lub depresja. Lub może to być po prostu niezdrowy pogląd na konkurencję.

Wiele osób często odradza pozwalanie niespokojnemu dziecku na rzucenie działalności. Niedługo rzucenie palenia może stać się sposobem na życie dziecka, jeśli nigdy nie nauczy się radzić sobie ze swoim cierpieniem. Są jednak sytuacje, w których rzucenie palenia jest w porządku, na przykład znudzenie się sportem. Rodzice zawsze mogą porozmawiać z dzieckiem o tym, czy ich umiejętności można lepiej wykorzystać gdzie indziej, i zachęcić je do wypróbowania nowej aktywności, w którą mogą być bardziej zaangażowani.

Następnym razem, gdy lęk przed występem podniesie swoją brzydką głowę, spróbuj nauczyć dziecko technik uspokajających, które pomogą mu utrzymać motyle na dystans. Ważne jest również, aby zapewnić jak najwięcej wsparcia i pewności. Z każdą stresującą aktywnością konkurencyjną, którą dziecko zwycięża, tym więcej siły psychicznej i wytrzymałości będzie miało na rywalizację w przyszłości. Wytrwanie przez niepokój i wyzwania, jakie zapewnia konkurencja, to miejsce, w którym następuje prawdziwy wzrost.

​

Niezależnie od tego, gdzie stoisz na konkurencji, nie zapominaj, że istnieje wiele różnych rodzajów konkurencji. A niektóre z nich są zdecydowanie bardziej pozytywne niż inne.

Aby nauczyć swoje dzieci, jak być konkurencyjnym w zdrowy sposób, szukaj zajęć, które mają osiągalne cele, jednocześnie zachęcając do pracy zespołowej. I oczywiście poszukaj czegoś, co jest zabawne dla swoich dzieci i będzie je angażować, aby się tego trzymały.