Późne dyskinezy: zaburzenia ruchu, tiki twarzy i objawy

Objawy i przyczyny

Co powoduje późną dyskinezę?

Niektóre leki powodują późną dyskinezę. Leki te leczą choroby psychiczne, problemy żołądkowe i neurologiczne.

Pracownicy służby zdrowia nie wiedzą, dlaczego niektórzy ludzie, którzy przyjmują leki, rozwijają późną dyskinezę, podczas gdy inni nigdy nie mają problemów.

Leki blokujące receptory dopaminy (antagoniści dopaminy) najprawdopodobniej powodują późną dyskinezę. Komórki nerwowe (neurony) w układzie nerwowym wytwarzają dopaminę. Ta substancja chemiczna jest neuroprzekaźnikiem. Oznacza to, że wysyła wiadomości do receptorów dopaminy (białek w mózgu i nerwach). Oba współpracują ze sobą, aby wysyłać sygnały nerwowe, które kontrolują ruchy ciała.

Zmiany chemiczne w mózgu mogą sprawić, że niektórzy ludzie będą bardziej wrażliwi na dopaminę. Ta wysoka wrażliwość powoduje, że nerwy wywołują przesadne, mimowolne ruchy ciała.

Kto jest zagrożony późną dyskinezą?

Późna dyskineza dotyka wszystkich grup wiekowych, płci, ras i grup etnicznych. Osoby starsze, czarne lub kobiety częściej rozwijają ten problem.

Niektóre czynniki zwiększają ryzyko, w tym:

• Cukrzyca.

• Ludzki wirus niedoboru odporności (HIV).

• Zaburzenia używania substancji.

• Urazowe uszkodzenie mózgu (TBI).

Jakie leki powodują późną dyskinezę?

Leki, które mogą powodować późną dyskinezę, obejmują:

• Leki przeciwdepresyjne i przeciwlękowe.

• Blokery receptorów dopaminy (antagoniści dopaminy).
• Lit.

• Leki na malarię.

• Neuroleptyki (leki przeciwpsychotyczne lub uspokajające).
• Leki przeciw nudnościom (przeciwwymiotne).

Jakie stany są związane z późną dyskinezą?

Niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń nastroju i innych problemów ze zdrowiem psychicznym mogą zwiększać ryzyko późnej dyskinezy. Te problemy ze zdrowiem psychicznym obejmują:

• Niepokój i depresja.

• Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).

• Zaburzenie afektywne dwubiegunowe.

• Zaburzenie urojeniowe (psychoza).

• Zaburzenia odżywiania.

• Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD).

• Zespół stresu pourazowego (PTSD).

• Schizofrenia i zaburzenie schizoafektywne.

Leki przeciwwymiotne (przeciw nudnościom) stosowane w leczeniu tych zaburzeń żołądkowo-jelitowych mogą powodować dyskinezy późne:

• Choroba refluksowa przełyku (GERD).

• Gastropareza.

• Nudności i wymioty.

Osoby przyjmujące leki w celu leczenia tych problemów neurologicznych mogą rozwinąć późną dyskinezę:

• Demencja.

• Padaczka i drgawki.

• Choroba Parkinsona.

Jakie są objawy późnej dyskinezy?

Około 7 na 10 osób z późną dyskinezą ma łagodne objawy. Ale objawy mogą się z czasem nasilać. Mogą również nasilać się w okresach stresu. Późne dyskinezy często ustępują podczas snu.

Osoby z późną dyskinezą mogą nie zdawać sobie sprawy, że wykonują mimowolne ruchy twarzy, takie jak:

• Miga szybko.
• Ruchy żucia.
• Krzywiąc się lub marszcząc brwi.
• Uderzanie ustami lub wykonywanie ruchów ssących ustami.
• Wystawianie języka lub badanie wewnętrznej strony policzków językiem.

Późna dyskineza może wpływać na inne części ciała. Możesz:

• Wykonuj powtarzające się ruchy palcami, takie jak granie na pianinie.
• Pchnij lub zakołysz miednicą.
• Chodź chodem kaczym.

Kiedy pojawiają się objawy późnej dyskinezy?

Większość ludzi przyjmuje leki przez lata, zanim rozwinie się późna dyskineza. Rzadko objawy pojawiają się w ciągu trzech miesięcy od rozpoczęcia leczenia.

Jest mało prawdopodobne, aby rozwinęła się późna dyskineza, jeśli przyjmujesz lek przez kilka tygodni. Chociaż rzadko, niektórzy ludzie rozwijają późną dyskinezę po odstawieniu leku.

Jak długo utrzymują się objawy późnej dyskinezy?

Zazwyczaj dyskinezy późne ustępują lub zmniejszają się po zaprzestaniu przyjmowania leku lub zmniejszeniu dawki. Ale niektórzy ludzie mają uporczywe objawy, nawet jeśli lek zostanie zatrzymany. Porozmawiaj ze swoim lekarzem przed zmianą leku lub dawki.