Przegląd choroby Gauchera

Choroba Gauchera (wymawiana choroba „GO shay”) jest chorobą genetyczną z szerokim zakresem objawów klinicznych wpływających na kilka układów narządów ciała. W najczęstszej postaci Gauchera ludzie mają wysoce uleczalne objawy. W innych rodzajach choroba Gaucheraobjawy są ciężkie i bardzo trudne do wyleczenia. Twój lekarz pomoże Ci dowiedzieć się, czego możesz się spodziewać w Twojej konkretnej sytuacji.

Powoduje

Choroba Gauchera to choroba genetyczna spowodowana problemem z genem zwanym GBA. Ten gen jest częścią twojego DNA, materiału genetycznego, który dziedziczysz po rodzicach.

Gen GBA jest odpowiedzialny za wytwarzanie enzymu zwanego glukocerebrozydaza. U osób z chorobą Gauchera enzym ten ma niedobór lub nie działa tak dobrze, jak powinien.

Aby zrozumieć znaczenie tego enzymu, ważne jest poznanie części komórki zwanej lizosomem. Lizosomy istnieją jako składniki wewnątrz komórek twojego ciała. Pomagają oczyścić i pozbyć się materiału, którego organizm w przeciwnym razie nie byłby w stanie rozłożyć. Pełnią ważną rolę w rozkładaniu materiałów, które mogą gromadzić się w organizmie. Glukocerebrozydaza jest jednym z enzymów, które pomagają lizosomom to zrobić.

Zwykle enzym ten pomaga w recyklingu substancji tłuszczowej w organizmie zwanej glukocerebrozyd. Ale w chorobie Gauchera glukocerebrozydaza nie działa zbyt dobrze. Enzym może nie być w ogóle aktywny lub może mieć zmniejszoną aktywność. Z tego powodu glukocerebrozyd zaczyna gromadzić się w różnych obszarach ciała. Prowadzi to do objawów stanu.

Kiedy pewne komórki odpornościowe wypełniają się nadmiarem glukocerebrozydu, nazywane są „komórkami Gauchera”. Te komórki Gauchera mogą wypierać normalne komórki, powodując problemy. Na przykład nagromadzenie komórek Gauchera w szpiku kostnym uniemożliwia organizmowi wytwarzanie tam normalnej ilości nowych krwinek. Nagromadzenie glukocerebrozydu i komórek Gauchera jest szczególnie problemem w śledzionie, wątrobie, kościach i mózgu.

Problemy z innymi typami enzymów w lizosomach mogą prowadzić do innych rodzajów zaburzeń. Jako grupa nazywa się to lizosomalny choroby magazynowe.

Rozpowszechnienie

Choroba Gauchera jest rzadkim stanem. Dotyczy mniej więcej jednego dziecka urodzonego na 100 000. Jednak w niektórych grupach etnicznych choroba Gauchera jest bardziej powszechna, na przykład u Żydów aszkenazyjskich. Na przykład około jedno na 450 niemowląt o tym podłożu genetycznym ma chorobę Gauchera.

Choroba Gauchera jest najczęstszą chorobą spichrzania lizosomalnego, która obejmuje inne schorzenia, takie jak choroba Tay-Sachsa i choroba Pompego.

Diagnoza

Pracownik służby zdrowia może najpierw podejrzewać chorobę Gauchera na podstawie objawów i objawów medycznych danej osoby. Jeśli wiadomo, że dana osoba ma chorobę Gauchera w swojej rodzinie, zwiększa to podejrzenie choroby.

Osoby z chorobą Gauchera często mają również niezwykłe wyniki laboratoryjne, takie jak plama szpiku kostnego. Te odkrycia mogą być pomocne we wskazaniu na Gauchera. Istnieje wiele innych testów laboratoryjnych i obrazowych, które twój lekarz może wykorzystać do oceny stanu twojego Gauchera. Na przykład Twój lekarz może chcieć wykonać MRI w celu sprawdzenia powiększenia narządów wewnętrznych.

Jednak w celu postawienia prawdziwej diagnozy Twój lekarz będzie również potrzebował badania krwi lub biopsji skóry. Ta próbka służy do sprawdzenia, jak dobrze działa glukocerebrozydaza. Alternatywą jest genetyczny test krwi lub tkanki używany do analizy genu GBA.

Ponieważ jest to rzadka choroba, większość pracowników służby zdrowia nie zna dobrze Gauchera. Częściowo z tego powodu diagnoza choroby Gauchera czasami zajmuje trochę czasu. Jest to szczególnie prawdopodobne, jeśli nikt inny w rodzinie nie jest już znany z tego, że go ma.

Rodzaje

Istnieją trzy główne typy choroby Gauchera: typ 1, typ 2 i typ 3. Typy te różnią się nieco objawami i nasileniem. Typ 1 to najłagodniejsza forma Gauchera. Nie wpływa na układ nerwowy, w przeciwieństwie do choroby Gauchera typu 2 i typu 3. Choroba Gauchera typu 2 jest najcięższym typem.

Zdecydowana większość osób z chorobą Gauchera ma chorobę typu 1. Uważa się, że około 1 procent osób z Gaucherem ma chorobę typu 2. Około 5 procent osób z Gaucherem ma chorobę typu 3.

Rozważając objawy choroby Gauchera, należy pamiętać, że ludzie doświadczają wielu różnych objawów. Objawy pokrywają się między tymi trzema typami.

Objawy typu 1

Oznaki i objawy choroby Gauchera typu 1 pojawiają się po raz pierwszy w dzieciństwie lub w wieku dorosłym. Problemy z kośćmi mogą obejmować:

• Przewlekły ból kości
• Nagłe epizody bólu kości
• Struktura kości
• Osteoporoza
• Artretyzm

Gaucher typu 1 wpływa również na niektóre narządy wewnętrzne. Może powodować powiększenie śledziony i wątroby (tzw hepatosplenomegalia). Jest to zwykle bezbolesne, ale powoduje wzdęcie brzucha i uczucie pełności.

Gaucher typu 1 powoduje również coś, co nazywa się cytopenia. Oznacza to, że osoby z chorobą Gauchera mają niższy niż normalny poziom czerwonych krwinek (powodujący anemię), białych krwinek i płytek krwi. Osoby z Gaucherem mogą mieć również inne zaburzenia krzepnięcia i odporności. Może to prowadzić do objawów takich jak:

• Zmęczenie
• Łatwe krwawienie lub siniaki
• Krwotok z nosa
• Zwiększone ryzyko infekcji

Choroba Gauchera może również wpływać na płuca, prowadząc do takich problemów, jak:

• Śródmiąższowa choroba płuc
• Nadciśnienie płucne
• Kaszel
• Duszność

Ponadto Gaucher typu 1 może powodować:

• Zwiększone ryzyko kamieni żółciowych
• Słaby wzrost i rozwój
• Powikłania psychologiczne, takie jak obniżony nastrój
• Powikłania serca (rzadko)
• Powikłania nerek (rzadko)

Niektóre osoby z chorobą Gauchera typu 1 mają bardzo łagodną chorobę i mogą nie zauważyć żadnych objawów. Jednak klinicyści mogą wykryć niewielkie nieprawidłowości za pomocą wyników badań laboratoryjnych i badań obrazowych.

Objawy typu 2 i 3

Prawie wszystkie te same układy ciała dotknięte chorobą typu 1 mogą również powodować problemy w chorobach typu 2 i typu 3. Jednak typy 2 i 3 mają również dodatkowe objawy neurologiczne. Objawy te są najcięższe u pacjentów z chorobą typu 2. Dzieci te zwykle umierają przed 2 rokiem życia. W bardzo rzadkiej postaci choroby dzieci umierają na krótko przed lub krótko po urodzeniu. U osób z Gaucherem typu 3 problemy te nie są tak poważne, a ludzie mogą żyć w wieku 20, 30 lat lub dłużej.

Objawy neurologiczne obserwowane w chorobie typu 2 i 3 obejmują:

• Niewspółosiowość oczu (zez)
• Problemy ze śledzeniem obiektów lub przesuwaniem wzroku
• Napady padaczkowe
• Sztywność mięśni
• Słabe mięśnie
• Problemy z równowagą i skoordynowanym ruchem
• Problemy z mową i połykaniem
• Upośledzenie umysłowe
• Demencja

Podzbiór osób z Gaucherem typu 2 lub 3 ma również dodatkowe objawy. Przykłady obejmują zmiany skórne, problemy z rogówką i zwapnienie zastawek serca.

Choroby wtórne

Choroba Gauchera zwiększa również ryzyko niektórych innych chorób. Na przykład osoby z Gaucherem mają wyższe niż przeciętne ryzyko choroby Parkinsona. Niektóre nowotwory mogą również występować częściej u osób z chorobą Gauchera, w tym:

• nowotwory krwi
• Szpiczak mnogi
• Rak wątroby
• Rak nerki

Osoby z Gaucherem są również narażone na pewne wtórne powikłania, takie jak zawał śledziony (brak dopływu krwi do śledziony, powodujący śmierć tkanek i silny ból brzucha).

Leczenie

Standardem leczenia choroby Gauchera jest enzymatyczna terapia zastępcza (czasami nazywana ERT). To leczenie zrewolucjonizowało leczenie Gauchera.

W ERT osoba otrzymuje sztucznie zsyntetyzowaną postać glukocerebrozydazy w postaci wlewu dożylnego. Różne formy ERT są obecnie dostępne na rynku, ale wszystkie dostarczają enzym zastępczy. To są:

• imigluceraza (znak towarowy Cerezyme)
• welagluceraza alfa (VPRIV)
• taligluceraza alfa (Elelyso)

Te zabiegi są bardzo skuteczne w zmniejszaniu objawów kości, problemów z krwią oraz powiększeniem wątroby i śledziony. Jednak nie działają zbyt dobrze w łagodzeniu objawów neurologicznych obserwowanych w chorobie Gauchera typu 2 i typu 3.

ERT jest bardzo skuteczny w zmniejszaniu objawów Gauchera typu I oraz niektórych objawów Gauchera typu 3. Niestety, ponieważ Gaucher typu 2 ma tak poważne problemy neurologiczne, ERT nie jest zalecany dla tego typu. Osoby z Gaucherem typu 2 zwykle otrzymują tylko leczenie podtrzymujące.

Inną nowszą opcją leczenia Gauchera typu 1 jest terapia redukująca substrat. Leki te ograniczają produkcję substancji rozkładających glukocerebrozydazę. To są:

• miglustat (Zavesca)
• eliglustat (Cerdelga)

Miglustat jest dostępny jako opcja dla osób, które z jakiegoś powodu nie mogą przyjmować ERT. Eliglustat to lek doustny, który jest opcją dla niektórych osób z typem 1 Gauchera. Jest to nowszy lek, ale niektóre dowody sugerują, że jest tak samo skuteczny jak terapie ERT.

Te zabiegi dla Gauchera mogą być bardzo drogie. Większość ludzi będzie musiała ściśle współpracować ze swoją firmą ubezpieczeniową, aby upewnić się, że mogą uzyskać odpowiednie pokrycie leczenia.

Osoby z chorobą Gauchera powinny być leczone przez specjalistę z doświadczeniem w tej chorobie. Osoby te potrzebują regularnych obserwacji i monitorowania, aby zobaczyć, jak dobrze ich choroba reaguje na leczenie. Na przykład osoby z Gaucherem często potrzebują powtarzających się skanów kości, aby zobaczyć, jak choroba wpływa na ich kości.

Osoby, które nie są w stanie otrzymać ERT lub nowszej terapii redukcji substratu, mogą potrzebować dodatkowych metod leczenia objawów Gauchera. Na przykład osoby te mogą potrzebować transfuzji krwi w przypadku ciężkiego krwawienia.

Genetyka

Choroba Gauchera jest autosomalną recesywną chorobą genetyczną. Oznacza to, że osoba z chorobą Gauchera otrzymuje kopię dotkniętego chorobą genu GBA od każdego z rodziców. Osoba, która ma tylko jedną kopię dotkniętego chorobą genu GBA (odziedziczonego po jednym z rodziców), jest nosicielem choroby. Ci ludzie mają wystarczająco dużo funkcjonującej glukocerebrozydazy, że nie mają objawów. Tacy ludzie często nie wiedzą, że są nosicielami choroby, chyba że u kogoś z ich rodziny zostanie zdiagnozowana choroba. Nosiciele są narażeni na ryzyko przekazania chorej kopii genu swoim dzieciom.

Jeśli ty i twój partner jesteście nosicielami choroby Gauchera, istnieje 25-procentowe prawdopodobieństwo, że twoje dziecko zachoruje. Istnieje również 50% szans na to, że Twoje dziecko nie zachoruje, ale będzie również nosicielem choroby. Istnieje 25-procentowe prawdopodobieństwo, że Twoje dziecko nie zachoruje ani nie będzie nosicielem. Testy prenatalne są dostępne w przypadkach, gdy dziecko jest zagrożone chorobą Gauchera.

Porozmawiaj ze swoim lekarzem, jeśli obawiasz się, że możesz być nosicielem choroby Gauchera na podstawie historii Twojej rodziny. Jeśli ktoś z Twojej rodziny ma chorobę Gauchera, możesz być zagrożony. Testy genetyczne można wykorzystać do analizy genów i sprawdzenia, czy jesteś nosicielem choroby.

To może być przytłaczające, aby dowiedzieć się, że ty lub bliska osoba ma chorobę Gauchera. Jest wiele do nauczenia się na temat radzenia sobie z chorobą i nie musisz robić tego wszystkiego na raz. Na szczęście od czasu pojawienia się ERT wiele osób z chorobą Gauchera może prowadzić stosunkowo normalne życie.