Funkcją twoich żył jest przenoszenie krwi z narządów z powrotem do serca. Ponieważ twoje nogi znajdują się znacznie poniżej serca, krew musi płynąć w górę przez żyły nóg. Aby upewnić się, że ta krew nie spłynie z powrotem w dół, twoje nogi mają zastawki jednokierunkowe. To wtedy, gdy te zastawki nie działają prawidłowo, pojawia się niewydolność żylna, ponieważ część krwi będzie spływać z powrotem w dół i gromadzić się w żyłach, powodując objawy.
Niewydolność żylna jest bardzo częstą przypadłością i dotyka około 40% dorosłych. Szanse na niewydolność żylną wzrastają wraz z wiekiem. Występuje również częściej u kobiet niż u mężczyzn.
Ponadto, chociaż niewydolność żylna może również wpływać na kończyny górne (ramiona), najczęściej występuje w kończynach dolnych (nogach).
Inne nazwy niewydolności żylnej to niewydolność żył głębokich, przewlekła choroba żylna lub przewlekła niewydolność żylna.
Objawy
Większość objawów niewydolności żylnej jest łagodna, jednak w zaawansowanych stadiach choroby mogą pojawić się poważniejsze powikłania. Oto niektóre z typowych objawów tego stanu:
- Ciężkość w nogach
- Obrzęk w dotkniętej nodze (nogach)
- Ból i/lub zmęczenie w dotkniętych nogach
-
Żylaki, czyli żyły, które są powiększone, skręcone, zwykle niebieskawe i widoczne z powierzchni skóry
- Silna potrzeba poruszania nogami w celu złagodzenia nieprzyjemnych odczuć/uczuć w nogach, znana również jako zespół niespokojnych nóg
- Bolesne mimowolne skurcze lub skurcze nóg
- Swędząca skóra
- Ciemna, twarda i/lub skórzasta skóra na dotkniętych chorobą nogach
W ciężkich lub zaawansowanych przypadkach niewydolności żylnej na dolnych partiach nóg, zwykle w pobliżu kostek, mogą pojawić się owrzodzenia skóry lub otwarte rany. Te owrzodzenia nazywane są żylnymi wrzodami zastoinowymi.
Te owrzodzenia pojawiają się, gdy ciśnienie krwi i obrzęk wzrastają do punktu, w którym naczynia włosowate (małe naczynia krwionośne) pękają lub ulegają uszkodzeniu, co prowadzi do wycieku krwi do otaczającego obszaru. Na skórze pojawią się wtedy żółtawe i czerwonawe plamy widoczne pod skórą, a także stanie się bardzo wrażliwa na uszkodzenia.
Co więcej, te uszkodzone naczynia włosowate mogą powodować zapalenie tkanek wraz z wrzodami. Niestety, zastoinowe owrzodzenia żylne są nie tylko trudne do wyleczenia, ale mogą też wywołać poważne powikłania.
Najpoważniejszym powikłaniem tych wrzodów jest infekcja, która, jeśli nie jest odpowiednio leczona, może się rozprzestrzeniać i powodować zapalenie tkanki łącznej – stan potencjalnie zagrażający życiu.
Powoduje
Niewydolność żylna jest spowodowana przez zastawki żylne, które nie działają prawidłowo lub niedrożność żył. Kiedy tak się dzieje, krew płynie z powrotem w nogach zamiast w górę do serca. Przepływ w złym kierunku jest również znany jako refluks żylny.
Konkretne rzeczy, które mogą powodować niewydolność żylną to:
- Zakrzep krwi w głębokich żyłach twoich nóg. Ten stan jest znany jako zakrzepica żył głębokich (DVT) i jest najczęstszą przyczyną niewydolności żylnej. W tym przypadku skrzep blokuje regularny przepływ krwi, zwiększając ciśnienie wewnątrz żył, a to z kolei obciąża i ostatecznie uszkadza zastawki żylne.
- Stanie lub siedzenie przez dłuższy czas może osłabić zastawki żylne.
- Czasami jest to po prostu część normalnego procesu starzenia.
- Wrodzone wady zastawek żylnych. Oznacza to, że problem z zastawkami występuje od urodzenia.
- Brak ruchu lub ograniczona mobilność z wielu powodów, takich jak urazy lub starzenie się.
- W rzadkich przypadkach niewydolność żylna jest spowodowana przez guzy miednicy.
Czasami nie ma możliwego do wyśledzenia powodu, dla którego zastawki żylne stają się słabe lub nie działają prawidłowo.
Istnieje kilka czynników ryzyka związanych z niewydolnością żylną. Jesteś bardziej narażony na ryzyko rozwoju niewydolności żylnej niż przeciętna osoba, jeśli należysz do którejkolwiek z tych kategorii:
- Zespół May Thurnera
- Bycie kobietą
- Uszkodzenie żyły
- Zaangażuj się w długotrwałe stanie lub siedzenie
- Być w ciąży
- Palenie
- Posiadanie rodzinnej historii żylaków
- Prowadzić siedzący tryb życia
- Będąc w wieku powyżej 50
Diagnoza
Aby zdiagnozować niewydolność żylną, Twój lekarz weźmie pod uwagę Twoją historię medyczną i przeprowadzi pełne badanie fizykalne, ze szczególnym uwzględnieniem Twoich nóg.
Podczas tego badania fizykalnego Twój lekarz może również skorzystać z urządzenia zwanego Dopplerem, aby pomóc w postawieniu diagnozy. Twój lekarz może również poprosić Cię o dostarczenie informacji na temat historii medycznej Twojej rodziny.
Badania, które można zlecić w celu zdiagnozowania niewydolności żylnej obejmują:
Ultradźwięki dwustronne
Ten test, znany również jako USG naczyń, służy do sprawdzania, jak dobrze funkcjonują zastawki żylne. Ten test wykorzystuje fale dźwiękowe, aby określić, jak szybko krew płynie w twoich żyłach (i w jakim kierunku) i stworzyć obraz twoich żył, w celu odkrycia, jaka jest rzeczywista przyczyna/źródło twojej niewydolności żylnej. Jest to powszechnie uważane za najlepszy test do diagnozowania niewydolności żylnej
Wenografia rezonansu magnetycznego (MR)
Ten test może być użyty do uzyskania obrazów układu żylnego i sprawdzenia, czy masz zakrzepicę żył głębokich, czyli zakrzep krwi w żyłach głębokich. Użycie badania flebograficznego MR jest ograniczone, ponieważ jeśli masz w ciele metalowy implant (co jest typowe dla wielu starszych osób), nie będziesz mógł go wykonać.
CT (tomografia komputerowa) Wenografia
Ten test jest zwykle używany do uzyskania obrazów części układu żylnego, które byłyby trudne do zobaczenia za pomocą ultradźwięków dupleksowych, albo z powodu rzeczywistej lokalizacji niedrożności, albo z powodu nadmiernego obrzęku. Jest również rzadziej używany niż ultrasonografia dupleksowa, ponieważ jest droższa i wiąże się z narażeniem na promieniowanie i barwnik kontrastowy.
Flebografia
Znana również jako flebografia, jest to inwazyjna metoda diagnozy, która polega na wstrzyknięciu barwnika kontrastowego do żył przez cewnik. Twój lekarz prawdopodobnie nie zleci tego testu, chyba że twoja diagnoza za pomocą ultrasonografii dupleksowej była niejednoznaczna lub masz zamiar poddać się operacji z powodu tego schorzenia, a twój układ żylny musi zostać zmapowany.
Istnieją dwa rodzaje flebografii — wstępująca i opadająca. Pierwsza służy do sprawdzania DVT, podczas gdy druga służy do sprawdzania wad zastawek żylnych.
Z wyjątkiem flebografii, te testy są bezbolesne i muszą być wykonywane w pozycji stojącej, a jeśli nie możesz tego zrobić przez dłuższy czas, wyniki mogą być niedokładne.
Te testy, które mogą zostać przeprowadzone, pomogą również Twojemu lekarzowi zdecydować, jaki sposób leczenia jest dla Ciebie najlepszy.
Leczenie
Ponieważ głównym problemem związanym z niewydolnością żylną jest brak prawidłowego przepływu krwi we właściwym kierunku, leczenie tej choroby koncentruje się na tym – na prawidłowym przepływie krwi w żyłach. Twój lekarz opracuje plan leczenia, aby wyleczyć twoją niewydolność żylną.
Plan leczenia uwzględni:
- Twój wiek
- Jak zaawansowana jest twoja niewydolność żylna i jej perspektywy
- Objawy, których doświadczasz
- Aktualnie przyjmowane leki. Ma to znaczenie, ponieważ niektóre leki, które można przepisać, mogą mieć negatywne interakcje z tymi, które obecnie przyjmujesz.
- Twoje ogólne zdrowie i dobre samopoczucie
Opcje samoopieki
Twój lekarz może poinstruować Cię, abyś:
- Nosić pończochy uciskowe. Jednak Twój lekarz prawdopodobnie nie przepisze pończoch uciskowych ani żadnego rodzaju terapii uciskowej, jeśli masz zakażone owrzodzenia żylne lub masz historię zastoinową niewydolności serca.
- Ćwicz więcej. Szczególnie polecane mogą być ćwiczenia pompy mięśniowej łydek.
- Utrzymuj nogi uniesione (stopy powyżej ud), aby zmniejszyć obrzęk i ucisk w nich oraz poprawić przepływ krwi.
- Unikaj stania lub siedzenia przez dłuższy czas.
Lek
Twój lekarz może również przepisać Ci którykolwiek lub wszystkie z poniższych leków:
-
Diuretyki: Diuretyki, znane również jako tabletki na wodę, to leki stosowane w celu usunięcia nadmiaru płynów z organizmu przez nerki. Mogą być przepisane, aby pomóc w smoczku, jeśli wystąpi, związany z niewydolnością żylną.
-
Antybiotyki: Jeśli masz otwarte owrzodzenia w wyniku niewydolności żylnej, Twój lekarz może przepisać antybiotyki, aby je leczyć, jeśli są zakażone.
-
Pentoksyfilina: Ten lek jest zwykle przepisywany w połączeniu z terapią kompresyjną w celu szybszego gojenia owrzodzeń żylnych.
-
Leki przeciwzakrzepowe: znane również jako leki rozrzedzające krew, mogą być przepisywane leki przeciwzakrzepowe.
Zabiegi medyczne
-
Laserowa ablacja wewnątrzżylna: jest to minimalnie inwazyjna procedura, która polega na wykorzystaniu ciepła lasera przez cewnik lub kaniulę do podgrzania i uszczelnienia dotkniętych żył. Gdy krew nie może już przepływać przez te żyły, gromadzi się tam mniej krwi. Następnie przepływ ulega poprawie, ponieważ krew zostanie przekierowana do innych zdrowych/prawidłowo funkcjonujących żył. Laserowe leczenie wewnątrzżylne likwiduje również żylaki i pomaga leczyć owrzodzenia żylne. Do zabiegu stosuje się znieczulenie miejscowe.
-
Ablacja częstotliwościami radiowymi: jest to bardzo podobne do laseroterapii wewnątrzżylnej, z tą różnicą, że energia o częstotliwości radiowej będzie źródłem ciepła zamiast laserów.
-
Skleroterapia: W tej procedurze do dotkniętych chorobą żył zostaną wstrzyknięte specjalne roztwory chemiczne. Te chemikalia powodują następnie blizny, puchnięcie i zamykanie żył. Krew, która wcześniej przez nie przepływała, zostanie przekierowana do innych zdrowych żył, a widoczne żylaki znikną lub przynajmniej znacznie zanikną.
Operacja
Istnieją różne opcje chirurgiczne, które może Ci polecić Twój lekarz:
-
Podwiązanie: Ta procedura chirurgiczna polega na podwiązaniu dotkniętych żył, aby krew nie mogła już przez nie przepływać. Jeśli niewydolność żylna jest bardzo zaawansowana, a żyły zostały poważnie zaatakowane, żyły można usunąć. Ten proces usuwania jest również znany jako „usuwanie żył”.
-
Naprawa chirurgiczna: obejmuje chirurgiczną naprawę dotkniętych zastawek żył. Można to zrobić na wiele sposobów, a najczęstszą jest walwuloplastyka, w której zastawka jest dokręcana i naprawiana za pomocą szwów.
-
Endoskopowa operacja perforatora podpowięziowego: Ta procedura jest stosowana w leczeniu niewydolności żylnej, jeśli uszkodzone żyły są żyłami perforatorowymi – żyłami, które łączą żyły powierzchowne z żyłami głębokimi w twoim ciele. W łydce wykonuje się małe nacięcia, a żyły perforujące są blokowane za pomocą zacisków chirurgicznych.
-
Bypass żył: Polega na chirurgicznym usunięciu zdrowych żył z jednej części ciała i przeszczepieniu ich do części ciała, w której znajdują się żyły dotknięte niewydolnością żylną, a przepływ krwi jest kierowany do nowo przeszczepionych żył. Ta opcja nie jest często stosowana, chyba że inne metody leczenia okazały się nieskuteczne.
Korona
Niewydolność żylna jest zwykle stanem przewlekłym, co oznacza, że jeśli masz ją, prawdopodobnie będziesz z nią żyć do końca życia. Leczenie to głównie zmniejsza objawy i zwykle nie eliminuje ich całkowicie, więc będziesz musiał wprowadzić kilka zmian w swoim stylu życia. Tak więc poza rzuceniem palenia i próbą prowadzenia bardziej aktywnego trybu życia, być może będziesz musiał zmienić sposób wykonywania codziennej pracy.
Na przykład, jeśli twoja praca wymaga siedzenia lub stania przez długi czas, znalezienie alternatywy przy jednoczesnym zachowaniu wydajności stanie się koniecznością. Lub jeśli jesteś przyzwyczajony do wykonywania ciężkich prac domowych w domu, być może będziesz musiał to odpuścić. Omówienie z lekarzem struktury obecnego stylu życia pomoże wam obojgu zdecydować o koniecznych i możliwych do wprowadzenia zmianach.
To normalne, że odczuwasz niepokój, a nawet zmartwienie, jeśli zdiagnozowano u Ciebie niewydolność żylną. Jednak zwykle nie zagraża to życiu, a przy odpowiednim planie leczenia opracowanym przez twojego dostawcę opieki zdrowotnej (i oczywiście przez ciebie), powinieneś być w porządku. Pamiętaj, aby zgłaszać wszelkie zmiany w objawach swojemu lekarzowi, aby zapobiec postępowi i pogorszeniu stanu. I na koniec pamiętaj, aby uwzględnić ważne zmiany stylu życia, zwłaszcza więcej ćwiczeń, do swojej codziennej rutyny.
Discussion about this post